1 super custodiam meam stabo et figam gradum super munitionem
et contemplabor ut videam quid dicatur mihi
et quid respondeam ad arguentem me
2 et respondit mihi Dominus et dixit
scribe visum et explana eum super tabulas
ut percurrat qui legerit eum
3 quia adhuc visus procul et apparebit in finem et non mentietur
si moram fecerit expecta illum quia veniens veniet et non tardabit
4 ecce qui incredulus est non erit recta anima eius in semet ipso
iustus autem in fide sua vivet
5 et quomodo vinum potantem decipit
sic erit vir superbus et non decorabitur
qui dilatavit quasi infernus animam suam
et ipse quasi mors et non adimpletur
et congregabit ad se omnes gentes
et coacervabit ad se omnes populos
6 numquid non omnes isti super eum parabolam sument
et loquellam enigmatum eius
et dicetur vae ei qui multiplicat non sua
usquequo et adgravat contra se densum lutum
7 numquid non repente consurgent qui mordeant te
et suscitabuntur lacerantes te et eris in rapinam eis
8 quia tu spoliasti gentes multas
spoliabunt te omnes qui reliqui fuerint de populis
propter sanguinem hominis et iniquitatem terrae
civitatis et omnium habitantium in ea
9 vae qui congregat avaritiam malam domui suae
ut sit in excelso nidus eius
et liberari se putat de manu mali
10 cogitasti confusionem domui tuae
concidisti populos multos et peccavit anima tua
11 quia lapis de pariete clamabit
et lignum quod inter iuncturas aedificiorum est respondebit
12 vae qui aedificat civitatem in sanguinibus
et praeparat urbem in iniquitate
13 numquid non haec a Domino sunt exercituum
laborabunt enim populi in multo igni et gentes in vacuum et deficient
14 quia replebitur terra ut cognoscat gloriam Domini
quasi aquae operientes mare
15 vae qui potum dat amico suo mittens fel suum et inebrians
ut aspiciat nuditatem eius
16 repletus est ignominia pro gloria
bibe tu quoque et consopire
circumdabit te calix dexterae Domini
et vomitus ignominiae super gloriam tuam
17 quia iniquitas Libani operiet te
et vastitas animalium deterrebit eos
de sanguinibus hominis et iniquitate terrae et civitatis
et omnium habitantium in ea
18 quid prodest sculptile quia sculpsit illud fictor suus
conflatile et imaginem falsam
quia speravit in figmento fictor eius
ut faceret simulacra muta
19 vae qui dicit ligno expergiscere surge lapidi tacenti
numquid ipse docere poterit
ecce iste coopertus est auro et argento
et omnis spiritus non est in visceribus eius
20 Dominus autem in templo sancto suo
sileat a facie eius omnis terra
Perëndia
1 «Në vrojtore do të qëndroj,
mbi kullë do të zë vend,
që të shoh se ç'do të më thotë Perëndia,
ç'përgjigje do t'i japë ankesës sime.
2 Zoti më tha e m'u përgjigj:
“Shkruaje vegimin,
bëje të qartë në rrasa,
që rrjedhshëm të lexohet.
3 Vegimi ka kohën e vet,
nxiton drejt përmbushjes e s'gënjen.
Edhe në u vonoftë, prite,
se vjen, vjen e nuk vonon.
4 Ja, i padrejti në shpirt, do të meket ,
por i drejti do të jetojë
prej besimit të vet”.
5 Vërtet, pasuria është mashtruese,
krenarin e bën të mos reshtë.
Grykës është ai porsi skëterra,
s'ngihet si mortja vetë.
Për vete mbledh tërë kombet,
grumbullon popujt krejt.
6 Por, tërë këta,
do të hedhin thumba ndaj tij,
me gjëegjëza në lojë do ta vënë
e do të thonë:
“Mjerë ai që shton çka s'është e tija,
që pasurohet me pengjet që merr!
Por, për sa kohë?”.
7 A s'do të ngrihen befas,
ata që kamatë të paguajnë?
A s'do të zgjohen,
ata që të kallin datën?
Preja e tyre do të bëhesh.
8 Shumë kombe bastise,
ndaj, gjithë sa mbetën, ty do të të plaçkisin,
për shkak të gjakderdhjes e dhunës në vend,
të qyteteve e banorëve të tyre.
9 Mjerë ai që sjell fitime të mbrapshta në shtëpi
e folenë e vet e ngre lart,
që kthetrave të fatkeqësisë t'u shpëtojë!
10 Shtëpinë me turp e mbulove,
vetë e pësove,
se shumë popuj there.
11 Prej murit gurët do të thërrasin,
e trarët do të përgjigjen prej pullazit.
12 Mjerë ai që me gjak ndërton qytete
e me padrejtësi ngre vendbanime!
13 Ja, prej Zotit të ushtrive,
a nuk shkojnë në zjarr mundimet e popujve
e robtohen më kot kombet?
14 Plot do të jetë toka
me njohurinë e lavdisë së Zotit,
siç mbushin ujërat detin.
15 Mjerë ai që të afërtit i jep të pijë,
e zbraz vrerin e vet
dhe madje e deh,
që ta shohë lakuriq!
16 U dende
me turp e jo me nder.
Pi edhe ti,
parrethprerjen trego.
Kupa e të djathtës së Zotit po të vërtitet,
turpi nderin do të ta mbulojë.
17 Do të të kaplojë dhuna që hoqi Libani,
kërdia e kafshëve do të të tmerrojë.
Për shkak të gjakderdhjes e dhunës në vend,
të qyteteve e banorëve të tyre.
18 Ç'dobi ka idhulli,
kur trajtën ia jep gdhendësi,
copa e metalit që mashtrim përhap?
Ç'dobi ka idhulli,
kur përfytyrimit të vet mjeshtri i beson?
Idhujt që bëri janë memecë!
19 Mjerë kush i thotë drurit: “Zgjohu!”,
gurit të pagojë: “Ngrihu!”.
Pse, idhulli do të të mësojë?!
Ja, i veshur është me ar e argjend,
por nuk ka frymë jete në të.
20 Por, Zoti është në tempullin e tij të shenjtë,
mbarë toka para tij të heshtë».