1 profectus ergo Iacob venit ad terram orientalem
2 et vidit puteum in agro
tresque greges ovium accubantes iuxta eum
nam ex illo adaquabantur pecora
et os eius grandi lapide claudebatur
3 morisque erat ut cunctis ovibus congregatis devolverent lapidem
et refectis gregibus rursum super os putei ponerent
4 dixitque ad pastores fratres unde estis
qui responderunt de Haran
5 quos interrogans numquid ait nostis Laban filium Nahor
dixerunt novimus
6 sanusne est inquit
valet inquiunt et ecce Rahel filia eius venit cum grege suo
7 dixitque Iacob adhuc multum diei superest
nec est tempus ut reducantur ad caulas greges
date ante potum ovibus et sic ad pastum eas reducite
8 qui responderunt non possumus donec omnia pecora congregentur
et amoveamus lapidem de ore putei ut adaquemus greges
9 adhuc loquebantur
et ecce Rahel veniebat cum ovibus patris sui
nam gregem ipsa pascebat
10 quam cum vidisset Iacob
et sciret consobrinam suam ovesque Laban avunculi sui
amovit lapidem quo puteus claudebatur
11 et adaquato grege osculatus est eam
elevataque voce flevit
12 et indicavit ei quod frater esset patris eius et filius
Rebeccae
at illa festinans nuntiavit patri suo
13 qui cum audisset venisse Iacob filium sororis suae cucurrit obviam
conplexusque eum et in oscula ruens duxit in domum suam
auditis autem causis itineris
14 respondit
os meum es et caro mea
et postquam expleti sunt dies mensis unius
15 dixit ei
num quia frater meus es gratis servies mihi
dic quid mercedis accipias
16 habebat vero filias duas
nomen maioris Lia
minor appellabatur Rahel
17 sed Lia lippis erat oculis
Rahel decora facie et venusto aspectu
18 quam diligens Iacob ait
serviam tibi pro Rahel filia tua minore septem annis
19 respondit Laban melius est ut tibi eam dem quam viro alteri
mane apud me
20 servivit igitur Iacob pro Rahel septem annis
et videbantur illi pauci dies prae amoris magnitudine
21 dixitque ad Laban da mihi uxorem meam
quia iam tempus expletum est ut ingrediar ad eam
22 qui vocatis multis amicorum turbis ad convivium fecit nuptias
23 et vespere filiam suam Liam introduxit ad eum
24 dans ancillam filiae Zelpham nomine
ad quam cum ex more Iacob fuisset ingressus
facto mane vidit Liam
25 et dixit ad socerum
quid est quod facere voluisti
nonne pro Rahel servivi tibi quare inposuisti mihi
26 respondit Laban non est in loco nostro consuetudinis
ut minores ante tradamus ad nuptias
27 imple ebdomadem dierum huius copulae
et hanc quoque dabo tibi
pro opere quo serviturus es mihi septem annis aliis
28 adquievit placito et ebdomade transacta Rahel duxit uxorem
29 cui pater servam Balam dederat
30 tandemque potitus optatis nuptiis
amorem sequentis priori praetulit
serviens apud eum septem annis aliis
31 videns autem Dominus quod despiceret Liam aperuit vulvam eius
sorore sterili permanente
32 quae conceptum genuit filium vocavitque nomen eius Ruben dicens
vidit Dominus humilitatem meam
nunc amabit me vir meus
33 rursumque concepit et peperit filium et ait
quoniam audivit Dominus haberi me contemptui
dedit etiam istum mihi
vocavitque nomen illius Symeon
34 concepit tertio et genuit alium dixitque
nunc quoque copulabitur mihi maritus meus
eo quod pepererim illi tres filios
et idcirco appellavit nomen eius Levi
35 quarto concepit et peperit filium et ait modo confitebor Domino
et ob hoc vocavit eum Iudam cessavitque parere
Jakobi takon Rakelën
1 Atëherë Jakobi mori udhën e shkoi në tokën e bijve të lindjes. 2 Në një fushë pa një pus e tre kope dhensh shtrirë aty pranë, sepse u jepnin për të pirë nga pusi. Një gur i madh mbulonte grykën e pusit. 3 Kur mblidheshin të gjitha kopetë, barinjtë e lëviznin gurin prej grykës së pusit e u jepnin për të pirë. Pastaj e vinin gurin në vend, mbi grykën e pusit.
4 Jakobi i pyeti: «Nga jeni, o vëllezër?». Ata u përgjigjën: «Nga Harani». 5 Ai u tha: «A e njihni Labanin, birin e Nahorit?». Ata i thanë: «E njohim». 6 Jakobi pyeti: «A është shëndoshë e mirë?». Ata iu përgjigjën: «Mirë është. Ja, Rakela, e bija, po vjen bashkë me dhentë». 7 Pastaj ai u tha: «Është ende mesditë e nuk është koha kur mblidhen bagëtitë. Megjithatë, jepuni të pinë e çojini në kullotë». 8 Por ata thanë: «Nuk mundemi. Do t'u japim dhenve të pinë vetëm kur të mblidhen të gjitha kopetë e guri të lëvizë prej grykës së pusit».
9 Teksa fliste me ta, erdhi Rakela bashkë me dhentë e të atit. Ajo ishte bareshë. 10 Kur Jakobi pa Rakelën, bijën e Labanit, ungjit të vet , bashkë me dhentë e tij, u afrua, lëvizi gurin nga gryka e pusit e u dha për të pirë dhenve të Labanit, ungjit të vet. 11 Pastaj e puthi Rakelën e qau me zë të lartë. 12 I tregoi se ishte nga fisi i të atit dhe biri i Rebekës. Atëherë ajo vrapoi e i tregoi të atit.
13 Kur Labani mori vesh për Jakobin, djalin e së motrës, vrapoi ta takojë. E përqafoi, e puthi dhe e mori në shtëpi. Ai i tregoi Labanit gjithçka që kishte ngjarë. 14 Atëherë Labani i tha: «Ti je me të vërtetë mishi e gjaku im». Jakobi qëndroi me të për një muaj.
Jakobi martohet me bijat e Labanit
15 Pastaj Labani i tha Jakobit: «A thua pse jemi një fis, do të më shërbesh falas? Më thuaj sa e do pagën?». 16 Labani kishte dy bija. E madhja quhej Lea, ndërsa e vogla, Rakela. 17 Lea kishte sy të hijshëm , ndërsa Rakela ishte e bukur dhe e pashme. 18 Jakobi e donte Rakelën e tha: «Do të të shërbej shtatë vjet për Rakelën, bijën tënde të vogël». 19 Labani tha: «Më mirë ta jap ty, sesa një njeriu tjetër. Rri me mua». 20 Jakobi shërbeu shtatë vjet për Rakelën, por, ngaqë e donte, iu dukën si pak ditë.
21 Atëherë Jakobi i tha Labanit: «Ma jep gruan time që të fle me të, se koha u plotësua». 22 Labani mblodhi tërë vendasit e bëri dasmë. 23 Por në mbrëmje mori Lean, të bijën, ia dha Jakobit e ky fjeti me të. 24 Labani i dha Leas, të bijës, Zilfën, skllaven e tij. 25 Në mëngjes, kur pa se ishte Lea, Jakobi i tha Labanit: «Çfarë më bëre kështu? A nuk të shërbeva për Rakelën? Përse më mashtrove?». 26 Labani i tha: «Në vendin tonë nuk është zakon të jepet e vogla para të madhes. 27 Le të kalojë kjo javë dasme e pastaj do të të japim edhe tjetrën e ti do të më shërbesh edhe shtatë vjet të tjerë». 28 Jakobi pranoi dhe pasi kaloi java e dasmës, Labani ia dha për grua Rakelën, të bijën. 29 Ai i dha Rakelës, të bijës, Bilhën, skllaven e tij.
30 Jakobi fjeti edhe me Rakelën dhe e deshi atë më shumë se Lean. Ai i shërbeu Labanit edhe për shtatë vite të tjera. 31 Zoti e pa se Lea u përbuz, prandaj i dha fëmijë, ndërsa Rakela ishte beronjë. 32 Kështu, Lea mbeti shtatzënë e lindi një djalë. E quajti Ruben, sepse tha: «Zoti e pa hidhërimin tim. Tani im shoq do të më dojë». 33 Ajo mbeti përsëri shtatzënë, lindi një djalë e tha: «Zoti dëgjoi që jam e përbuzur, prandaj ma dha edhe këtë». Prandaj e quajti Simeon. 34 Përsëri mbeti shtatzënë, lindi një djalë e tha: «Këtë herë im shoq do të jetë i lidhur me mua, se i kam lindur tre djem». Prandaj u quajt Levi. 35 Lea mbeti përsëri shtatzënë, lindi një djalë e tha: «Këtë herë do ta lavdëroj Zotin». Prandaj e quajti Judë. Pastaj nuk lindi më fëmijë.