1 quae postquam gesta sunt
temptavit Deus Abraham et dixit ad eum Abraham
ille respondit adsum
2 ait ei tolle filium tuum unigenitum quem diligis Isaac
et vade in terram Visionis
atque offer eum ibi holocaustum
super unum montium quem monstravero tibi
3 igitur Abraham de nocte consurgens stravit asinum suum
ducens secum duos iuvenes et Isaac filium suum
cumque concidisset ligna in holocaustum
abiit ad locum quem praeceperat ei Deus
4 die autem tertio elevatis oculis vidit locum procul
5 dixitque ad pueros suos expectate hic cum asino
ego et puer illuc usque properantes
postquam adoraverimus revertemur ad vos
6 tulit quoque ligna holocausti et inposuit super Isaac filium suum
ipse vero portabat in manibus ignem et gladium
cumque duo pergerent simul
7 dixit Isaac patri suo pater mi
at ille respondit quid vis fili
ecce inquit ignis et ligna ubi est victima holocausti
8 dixit Abraham Deus providebit sibi victimam holocausti
fili mi
pergebant ergo pariter
9 veneruntque ad locum quem ostenderat ei Deus
in quo aedificavit altare et desuper ligna conposuit
cumque conligasset Isaac filium suum
posuit eum in altari super struem lignorum
10 extenditque manum et arripuit gladium ut immolaret filium
11 et ecce angelus Domini de caelo clamavit dicens Abraham Abraham
qui respondit adsum
12 dixitque ei non extendas manum tuam super puerum
neque facias illi quicquam
nunc cognovi quod timeas Dominum
et non peperceris filio tuo unigenito
propter me
13 levavit Abraham oculos
viditque post tergum arietem inter vepres herentem cornibus
quem adsumens obtulit holocaustum pro filio
14 appellavitque nomen loci illius Dominus videt
unde usque hodie dicitur in monte Dominus videbit
15 vocavit autem angelus Domini Abraham secundo de caelo dicens
16 per memet ipsum iuravi dicit Dominus
quia fecisti rem hanc
et non pepercisti filio tuo unigenito
17 benedicam tibi et multiplicabo semen tuum
sicut stellas caeli et velut harenam quae est in litore maris
possidebit semen tuum portas inimicorum suorum
18 et benedicentur in semine tuo omnes gentes terrae
quia oboedisti voci meae
19 reversus est Abraham ad pueros suos
abieruntque Bersabee simul et habitavit ibi
20 his itaque gestis nuntiatum est Abraham
quod Melcha quoque genuisset filios Nahor fratri suo
21 Hus primogenitum et Buz fratrem eius
Camuhel patrem Syrorum
22 et Chased et Azau
Pheldas quoque et Iedlaph
23 ac Bathuel de quo nata est Rebecca
octo istos genuit Melcha Nahor fratri Abraham
24 concubina vero illius nomine Roma peperit Tabee et Gaom et Thaas et
Maacha
Sprova e Abrahamit
1 Pas këtyre ngjarjeve Perëndia e vuri në provë Abrahamin e i tha: «Abraham!». Ai iu përgjigj: «Ja ku jam». 2 Ai i tha: «Merre me vete tët bir, Isakun, birin tënd të vetëm, që ti e do, e shko në tokën e Moriahut. Atje kushtoje si fli shkrumbimi në një nga malet që do të të tregoj». 3 Abrahami u ngrit herët në mëngjes, shaloi gomarin e mori me vete dy shërbëtorë dhe Isakun, birin e tij. Pasi preu dru për flinë e shkrumbimit, u ngrit e shkoi drejt vendit që i tregoi Perëndia. 4 Ditën e tretë Abrahami ngriti sytë e pa vendin nga larg. 5 Atëherë Abrahami u tha shërbëtorëve: «Prisni këtu bashkë me gomarin, ndërsa unë e djali do të ngjitemi atje, do të adhurojmë e pastaj do të kthehemi te ju». 6 Abrahami mori drutë për flinë e shkrumbimit e ia ngarkoi Isakut, të birit, ndërsa vetë mbante në dorë zjarrin e thikën. Kështu u nisën të dy bashkë. 7 Isaku i tha Abrahamit, të atit: «O atë!». Ai u përgjigj: «Ja ku jam, biri im». Isaku tha: «Zjarrin e drutë ja ku i kemi. Po qengji për flinë ku është?». 8 Abrahami iu përgjigj: «Vetë Perëndia do të këqyrë për qengjin e flisë së shkrumbimit, biri im». E kështu shkuan të dy bashkë.
9 Kur arritën te vendi që Perëndia i kishte treguar, Abrahami ngriti një altar dhe i vendosi drutë mbi të. E lidhi Isakun, të birin, dhe e vuri mbi altar, mbi turrën e druve. 10 Pastaj zgjati dorën e mori thikën që të therte të birin. 11 Por engjëlli i Zotit i thirri nga qielli e i tha: «Abraham, Abraham!». Ai iu përgjigj: «Ja ku jam!». 12 Ai i tha: «Mos ngri dorë kundër djalit e mos i bëj gjë, se tani e di që i druhesh Perëndisë e nuk e kurseve për mua as birin tënd të vetëm». 13 Abrahami ngriti sytë e pa një dash me brirët të ngatërruar në një shkurre. Shkoi, e mori dhe e flijoi në vend të të birit. 14 Abrahami e quajti atë vend «Zoti këqyr», sikurse thuhet edhe sot: «Në malin e Zotit ai këqyret !».
15 Engjëlli i Zotit e thirri nga qielli për së dyti, 16 e i tha: «Veten time zë në be, kumton Zoti, për shkak se bëre këtë gjë e nuk e kurseve birin tënd të vetëm, 17 unë do të të jap bekim pas bekimi e do t'i shumoj pasardhësit e tu si yjet e qiellit e si rëra e bregdetit. Pasardhësit e tu do të marrin në zotërim portat e armiqve të tyre. 18 Tërë kombet e tokës do të bekohen në pasardhësit e tu për shkak se ti iu binde zërit tim». 19 Pastaj Abrahami u kthye te shërbëtorët. Ata u ngritën e shkuan së bashku në Bershebë dhe Abrahami banoi atje.
Bijtë e Nahorit
20 Pas këtyre ngjarjeve Abrahamit i thanë: «Ja, edhe Milka i ka lindur djem Nahorit, vëllait tënd. Ata janë: 21 Uci i parëlinduri, Buzi, vëllai i tij, Kemueli, i ati i Aramit, 22 Kesedi, Hazoi, Pildashi, Idlafi e Betueli. 23 Betuelit i lindi Rebeka. Këta të tetë, Milka ia lindi Nahorit, vëllait të Abrahamit. 24 Edhe shemra e tij, Reumaja, i lindi Tebahun, Gahamin, Tahashin e Makahun».