1 et factus est sermo Domini ad me dicens
2 et tu fili hominis haec dicit Dominus Deus terrae Israhel
finis venit finis super quattuor plagas
terrae
3 nunc finis super te
et emittam furorem meum in te
et iudicabo te iuxta vias tuas
et ponam contra te omnes abominationes tuas
4 et non parcet oculus meus super te et non miserebor
sed vias tuas ponam super te
et abominationes tuae in medio tui erunt
et scietis quia ego Dominus
5 haec dicit Dominus Deus adflictio una adflictio ecce venit
6 finis venit venit finis evigilavit adversum te ecce venit
7 venit contractio super te qui habitas
in terra
venit tempus prope est dies occisionis et non gloriae montium
8 nunc de propinquo effundam iram meam super te
et conpleam furorem meum in te
et iudicabo te iuxta vias tuas et inponam tibi omnia scelera tua
9 et non parcet oculus meus neque miserebor
sed vias tuas inponam tibi
et abominationes tuae in medio tui erunt
et scietis quia ego sum Dominus percutiens
10 ecce dies ecce venit
egressa est contractio
floruit virga germinavit superbia
11 iniquitas surrexit in virga impietatis
non ex eis et non ex populo neque ex sonitu eorum
et non erit requies in eis
12 venit tempus adpropinquavit dies
qui emit non laetetur et qui vendit non lugeat
quia ira super omnem populum eius
13 quia qui vendit ad id quod vendidit non revertetur
et adhuc in viventibus vita eorum
visio enim ad omnem multitudinem eius non regredietur
et vir in iniquitate vitae suae non confortabitur
14 canite tuba praeparentur omnes
et non est qui vadat ad proelium
ira enim mea super universum populum eius
15 gladius foris pestis et
fames intrinsecus
qui in agro est gladio morietur
et qui in civitate pestilentia et fame devorabuntur
16 et salvabuntur qui fugerint ex eis
et erunt in montibus quasi columbae convallium
omnes trepidi unusquisque in iniquitate sua
17 omnes manus dissolventur et omnia genua fluent aquis
18 et accingent se ciliciis et operiet eos formido
et in omni facie confusio et in universis capitibus eorum calvitium
19 argentum eorum foris proicietur
et aurum eorum in sterquilinium erit
argentum eorum et aurum eorum non valebit liberare eos
in die furoris Domini
animam suam non saturabunt et ventres eorum non implebuntur
quia scandalum iniquitatis eorum factum est
20 et ornamentum monilium suorum in superbiam posuerunt
et imagines abominationum suarum et simulacrorum fecerunt ex eo
propter hoc dedi eis illud in inmunditiam
21 et dabo illud in manus alienorum ad diripiendum
et impiis terrae in praedam
et contaminabunt illud
22 et avertam faciem meam ab eis et violabunt arcanum meum
et introibunt in illud emissarii et contaminabunt illud
23 fac conclusionem quoniam terra plena est iudicio sanguinum
et civitas plena iniquitate
24 et adducam pessimos de gentibus et possidebunt domos eorum
et quiescere faciam superbiam potentium
et possidebunt sanctuaria eorum
25 angustia superveniente requirent pacem et non erit
26 conturbatio super conturbationem veniet
et auditus super auditum
et quaerent visionem de propheta
et lex peribit a sacerdote et consilium a senioribus
27 rex lugebit et princeps induetur maerore
et manus populi terrae conturbabuntur
secundum viam eorum faciam eis
et secundum iudicia eorum iudicabo eos
et scient quia ego Dominus
Dita e zemërimit të Zotit
1 Fjala e Zotit m'u drejtua e më tha: 2 «Bir i njeriut: kështu i thotë Zoti im, Zoti, tokës së Izraelit. Më në fund po u vjen fundi të katër skajeve të dheut. 3 Tani që po të vjen fundi, do të hedh kundër teje zemërimin tim, do të të gjykoj sipas veprave të tua e do të të shpërblej sipas të gjitha pështirësive të tua. 4 Syri im nuk do të ketë mëshirë për ty e nuk do të kem dhembshuri, por do të të ndëshkoj për sjelljet e tua e do të t'i kthej pështirësitë e tua, që ta merrni vesh se unë jam Zoti.
5 Kështu thotë Zoti im, Zoti: ja, po vjen një zezonë pas tjetrës. 6 Fundi po vjen. Po vjen fundi. U zgjua kundër teje. Ja, po vjen. 7 Po të vjen radha, o banor i dheut. Po vjen koha, po afrohet dita. Dita e trazirës dhe jo e britmës së haresë nëpër male. 8 Tani, së shpejti, do ta zbraz mbi ty hidhërimin tim e mbi ty do ta shteroj zemërimin tim. Do të të gjykoj sipas sjelljeve të tua e do të të shpërblej sipas të gjitha pështirësive të tua. 9 Nuk do të ketë mëshirë për ty syri im dhe nuk do të kem dhembshuri, por do të të shpërblej sipas sjelljeve të tua e do të t'i kthej pështirësitë e tua. Atëherë do ta merrni vesh se unë jam Zoti, ai që godet. 10 Ja dita! Ja, po vjen. Po vjen fatkeqësia jote, lulëzoi shkopi, buloi mburrja, 11 dhuna u ngrit e u bë shkop padrejtësie. Askush nuk do të mbetet prej tyre, as begatia, as pasuria e tyre. Ndër ta nuk do të spikatë asnjë. 12 Erdhi koha, mbërriti dita. Kush ka blerë, të mos gëzohet. As shitësi të mos qahet, se mbi mbarë turmën e tyre po bie zemërimi. 13 Se shitësi nuk do të kthehet te çfarë ka shitur, sa të jenë gjallë, e vegimi kundër të gjithë begatisë nuk do të kthehet pas. Për shkak të ligësisë së vet, askush nuk do të mbahet në jetë.
14 I kanë rënë borisë dhe gjithçka është gati, por askush nuk shkon në betejë, sepse mëria ime është kundër të gjithë turmës. 15 Shpata, përjashta e zia e bukës, përbrenda. Kush gjendet në arë, do të vdesë prej shpatës. Zia e bukës e uria do të përpijnë kë gjendet në qytet. 16 Të ikurit e tyre do të shkojnë nëpër male, si pëllumbat e luginave, të gjithë duke rënkuar, për shkak të ligësisë së vet. 17 Të gjitha duart do të meken e të gjithë gjunjët do të bëhen ujë. 18 Do të vishen me grathore e do t'i mbulojë drithërima. Turpi do të gjendet mbi çdo fytyrë e mbi çdo kokë do të vihet brisku. 19 Do ta hedhin argjendin nëpër rrugë dhe ari i tyre do të fëlliqet. Argjendi e ari nuk do t'i shpëtojnë dot në ditën e hidhërimit të Zotit. Nuk do ta shuajnë urinë e nuk do t'i mbushin zorrët, se do t'u bëhet pengesë ligësia e vet. 20 Bukurinë e stolive të veta e kthyen në mburrje dhe bënë me to shtatoret e neveritshme e pështirësitë, prandaj do t'ua kthej në fëlliqësirë. 21 Do t'ua jap të huajve për plaçkë, do të bëhen pre e të paudhëve të dheut e ata do t'i përdhosin. 22 Do ta heq prej tyre fytyrën time e ata do ta përdhosin thesarin tim. Do të hyjnë vjedhësit e do ta përdhosin. 23 Bëj një vargua, se vendi është plot me gjak që lyp gjyq dhe qyteti është plot me dhunë. 24 Do të dërgoj kombet më të liga, që të marrin në zotërim shtëpinë e tyre. Do t'i jap fund mburrjes së të fuqishmëve dhe shenjtëroret e tyre do të përdhosen. 25 Kur të vijë ankthi, do të kërkojnë paqe, por paqe nuk do të ketë. 26 Do të vijë mjerim pas mjerimi, lajm pas lajmi. Do të kërkojnë ndonjë vegim nga ndonjë profet, ndërkohë që ligji do të nëpërkëmbet nga prifti e këshilla nga pleqtë. 27 Mbreti do të mbajë zi, princi do të vishet me pikëllim dhe popullit të vendit do t'i dridhen duart. Do të sillem me ta sipas sjelljeve të tyre, do t'i gjykoj sipas gjykimeve të tyre e do ta marrin vesh se unë jam Zoti».