1 et factum est verbum Domini ad me dicens
2 fili hominis propone enigma et narra parabolam ad domum Israhel
3 et dices haec dicit Dominus Deus
aquila grandis magnarum alarum longo membrorum ductu
plena plumis et varietate
venit ad Libanum et tulit medullam cedri
4 summitatem frondium eius avellit
et transportavit eam in terram Chanaan
in urbem negotiatorum posuit illam
5 et tulit de semente terrae
et posuit illud in terra pro semine
ut firmaret radicem super aquas multas
in superficie posuit illud
6 cumque germinasset crevit in vineam latiorem
humili statura respicientibus ramis eius ad eam
et radices eius sub illa erunt
facta est ergo vinea et fructificavit in palmites
et emisit propagines
7 et facta est aquila altera grandis magnis alis multisque plumis
et ecce vinea ista quasi mittens radices suas ad eam
palmites suos extendit ad illam
ut inrigaret eam de areolis germinis sui
8 in terra bona super aquas multas plantata est
ut faciat frondes et portet fructum
et sit in vineam grandem
9 dic haec dicit Dominus Deus ergone prosperabitur
nonne radices eius evellet et fructum eius distringet
et siccabit omnes palmites germinis eius et arescet
et non in brachio grandi neque in populo multo
ut evelleret eam radicitus
10 ecce plantata est ergone prosperabitur
nonne cum tetigerit eam ventus urens siccabitur
et in areis germinis sui arescet
11 et factum est verbum Domini ad me dicens
12 dic ad domum exasperantem
nescitis quid ista significent
dic ecce venit rex Babylonis Hierusalem
et adsumet regem et principes eius
et adducet eos ad semet ipsum in Babylonem
13 et tollet de semine regni
ferietque cum eo foedus et accipiet ab eo iusiurandum
sed et fortes terrae tollet
14 ut sit regnum humile et non elevetur
sed custodiat pactum eius et servet illud
15 qui recedens ab eo misit nuntios ad Aegyptum
ut daret sibi equos et populum multum
numquid prosperabitur vel consequetur salutem qui fecit haec
et qui dissolvit pactum numquid effugiet
16 vivo ego dicit Dominus Deus
quoniam in loco regis qui constituit eum regem
cuius fecit irritum iuramentum
et solvit pactum quod habebat cum eo
in medio Babylonis morietur
17 et non in exercitu grandi
neque in populo multo faciet contra eum Pharao proelium
in iactu aggeris et in extructione vallorum
ut interficiat animas multas
18 spreverat enim iuramentum ut solveret foedus
et ecce dedit manum suam
et cum omnia haec fecerit non effugiet
19 propterea haec dicit Dominus Deus
vivo ego quoniam iuramentum quod sprevit
et foedus quod praevaricatus est ponam in caput eius
20 et expandam super eum rete meum
et conprehendetur sagena mea
et adducam eum in Babylonem et iudicabo illum ibi
in praevaricatione qua despexit me
21 et omnes profugi eius cum universo agmine gladio cadent
residui autem in omnem ventum dispergentur
et scietis quia ego Dominus locutus sum
22 haec dicit Dominus Deus
et sumam ego de medulla cedri sublimis
et ponam de vertice ramorum eius
tenerum distringam et plantabo super montem excelsum et eminentem
23 in monte sublimi Israhel plantabo illud
et erumpet in germen et faciet fructum et erit in cedrum magnam
et habitabunt sub eo omnes volucres
universum volatile sub umbra frondium eius nidificabit
24 et scient omnia ligna regionis quia ego Dominus
humiliavi lignum sublime et exaltavi lignum humile
et siccavi lignum viride et frondere feci lignum aridum
ego Dominus locutus sum et feci
Zoti flet me shëmbëlltyra
1 Fjala e Zotit m'u drejtua e më tha: 2 «Bir i njeriut, thuaj një gjëegjëzë dhe tregoi një shëmbëlltyrë shtëpisë së Izraelit. 3 Thuaj se kështu thotë Zoti im, Zoti: një shqiponjë e madhe me krahë të mëdhenj e me pendë të gjata, plot pupla të larmishme, erdhi në Liban dhe mori majën e cedrit. 4 Këputi majën e filizave, e çoi në një vend tregtie dhe e vendosi në një vend tregtarësh. 5 Mori farën e asaj toke dhe e hodhi në një arë të mbjellash. Në një lëndinë, ndanë ujërave të shumtë e mbolli 6 dhe ajo buloi e u bë hardhi e shtrirë, me trung të ulët, me degët drejt saj e me rrënjët poshtë saj. U bë hardhi, qiti shermende e lëshoi degë.
7 Qe edhe një shqiponjë e madhe, me krahë të mëdhenj e me shumë pupla. Dhe, ja, prej zagnave, ajo hardhi i ktheu rrënjët drejt shqiponjës, i priri degët drejt saj, që ta ujiste. 8 Në tokë të mirë, ndanë ujërave të shumta qe mbjellë, që të nxirrte shermende, të jepte fryt e të bëhej hardhi madhështore.
9 Thuaj se kështu thotë Zoti im, Zoti: a do t'i ecë mbarë? A do të rrijë ajo pa ia nxjerrë rrënjët e pa ia këputur frytet, që t'i thahen bulëzat e njoma? Nuk duhet ndonjë krah i fuqishëm as ndonjë popull i madh për ta shkulur me rrënjë. 10 Ja, u mboll, por a do t'i ecë mbarë? A nuk do të thahet sapo ta zërë era e lindjes? Në zagnën ku çeli do të thahet».
11 Fjala e Zotit m'u drejtua e më tha: 12 «Thuaji shtëpisë kryeneçe: a nuk e dini çfarë do të thotë kjo? Thuaj: ja, mbreti i Babilonisë erdhi në Jerusalem, mori mbretin e prijësit e tij dhe i çoi në Babiloni. 13 Mori një pinjoll mbretëror, bëri besëlidhje me të dhe e vuri në be. Mori udhëheqësit e vendit, 14 që të poshtërohet mbretëria e të mos ngrihet, e megjithatë ta mbante më këmbë besëlidhjen me të. 15 Por ai ngriti krye kundër tij e i dërgoi lajmëtarë në Egjipt, që t'i jepeshin kuaj e një ushtri e madhe. A do t'i ecë mbarë? A mund të shpëtojë ai që veproi kështu? A mund ta thyejë besëlidhjen e të shpëtojë?
16 Pasha jetën time, kumton Zoti im, Zoti, ai do të vdesë në Babiloni, në vendin e mbretit që e vuri atë mbret, të cilit ia përçmoi betimin e ia theu besëlidhjen. 17 As faraoni, me ushtrinë e tij të madhe e me tubimin e shumtë, nuk do t'i ndihë në betejë, kur të ngrejë stome e të vërë ledhe për të shuar shumë jetë. 18 Ai përbuzi betimin dhe theu besëlidhjen. Ja, i dha dorën e pastaj bëri të gjitha këto. Nuk do të shpëtojë.
19 Prandaj kështu thotë Zoti im, Zoti: pasha jetën time do t'ia hedh kokës betimin tim që ai e përçmoi dhe besëlidhjen time që ai e theu. 20 Do të hedh rrjetën time kundër tij e ai do të bjerë në kurthin tim. Do ta çoj në Babiloni dhe atje do ta gjykoj për tradhtinë që kreu kundër meje. 21 Të gjithë të zgjedhurit e aradheve të tij do të bien prej shpatës dhe të mbeturit do të shpërndahen në të katër erërat. Kështu do ta merrni vesh se unë, Zoti, kam folur.
22 Kështu thotë Zoti im, Zoti: unë vetë do t'ia këpus majën cedrit të lartë e do ta ngul. Prej majës do të këpus një filiz të njomë e do ta mbjell unë vetë mbi një mal të lartë e të spikatur. 23 Mbi malin e lartë të Izraelit do ta mbjell e ai do të qesë degë, do të japë fryt dhe do të bëhet cedër madhështor. Nën të do të banojnë të gjithë zogjtë, çdo shpend do ta vërë folenë nën hijen e degëve të tij. 24 E do ta marrin vesh të gjitha pemët e pyllit se unë jam Zoti, që e ul pemën e lartë dhe e lartësoj pemën e ulët, e thaj pemën e njomë dhe e bëj të çelë pemën e tharë. Unë, Zoti, fola e do të veproj».