1 si quis furatus fuerit bovem aut ovem
et occiderit vel vendiderit
quinque boves pro uno bove restituet
et quattuor oves pro una ove
2 si effringens fur domum sive suffodiens fuerit inventus
et accepto vulnere mortuus fuerit
percussor non erit reus sanguinis
3 quod si orto sole hoc fecerit
homicidium perpetravit et ipse morietur
si non habuerit quod pro furto reddat venundabitur
4 si inventum fuerit apud eum quod furatus est vivens
sive bos sive asinus sive ovis
duplum restituet
5 si laeserit quispiam agrum vel vineam
et dimiserit iumentum suum ut depascatur aliena
quicquid optimum habuerit in agro suo vel in vinea
pro damni aestimatione restituet
6 si egressus ignis invenerit spinas
et conprehenderit acervos frugum sive stantes segetes in agris
reddet damnum qui ignem succenderit
7 si quis commendaverit amico pecuniam aut vas in custodiam
et ab eo qui susceperat furto ablata fuerint
si invenitur fur duplum reddet
8 si latet dominus domus adplicabitur ad deos
et iurabit quod non extenderit manum in rem proximi
sui
9 ad perpetrandam fraudem
tam in bove quam in asino et ove ac vestimento
et quicquid damnum inferre potest
ad deos utriusque causa perveniet
et si illi iudicaverint duplum restituet proximo suo
10 si quis commendaverit proximo suo asinum bovem ovem et omne iumentum ad
custodiam
et mortuum fuerit aut debilitatum vel captum ab hostibus
nullusque hoc viderit
11 iusiurandum erit in medio
quod non extenderit manum ad rem proximi sui
suscipietque dominus iuramentum
et ille reddere non cogetur
12 quod si furto ablatum fuerit restituet damnum domino
13 si comestum a bestia
deferet ad eum quod occisum est
et non restituet
14 qui a proximo suo quicquam horum mutuo postularit
et debilitatum aut mortuum fuerit domino non praesente
reddere conpelletur
15 quod si inpraesentiarum fuit dominus non
restituet
maxime si conductum venerat pro mercede operis sui
16 si seduxerit quis virginem necdum desponsatam
et dormierit cum ea
dotabit eam et habebit uxorem
17 si pater virginis dare noluerit reddet pecuniam iuxta modum dotis
quam virgines accipere consuerunt
18 maleficos non patieris vivere
19 qui coierit cum iumento morte moriatur
20 qui immolat diis occidetur praeter Domino
soli
21 advenam non contristabis neque adfliges eum
advenae enim et ipsi fuistis in terra Aegypti
22 viduae et pupillo non nocebitis
23 si laeseritis eos vociferabuntur ad me
et ego audiam clamorem eorum
24 et indignabitur furor meus percutiamque vos gladio
et erunt uxores vestrae viduae et filii vestri pupilli
25 si pecuniam mutuam dederis populo meo pauperi qui habitat tecum
non urgues eum quasi exactor nec usuris opprimes
26 si pignus a proximo tuo acceperis vestimentum
ante solis occasum redde ei
27 ipsum enim est solum quo operitur indumentum
carnis eius
nec habet aliud in quo dormiat
si clamaverit ad me exaudiam eum quia misericors sum
28 diis non detrahes et principi populi tui non maledices
29 decimas tuas et primitias non tardabis offerre
primogenitum filiorum tuorum dabis mihi
30 de bubus quoque et ovibus similiter facies
septem diebus sit cum matre sua
die octavo reddes illum mihi
31 viri sancti eritis mihi
carnem quae a bestiis fuerit praegustata non comedetis
sed proicietis canibus
1 Nëse vjedhësi vritet duke vjedhur, i zoti i shtëpisë do të jetë i pafajshëm, 2 por nëse kjo ndodh gjatë ditës, të dënohet.
Vjedhësi të paguajë patjetër dëmshpërblim. Nëse nuk ka me se të paguajë, të shitet si skllav për vjedhjen. 3 Nëse vjedhësit i kapen gjallë kafshët e vjedhura si qetë, gomarët dhe delet, të paguajë dyfish dëmshpërblim.
4 Kur dikush kullot bagëtinë dhe ajo kalon në arën ose vreshtin e tjetrit dhe e shkreton atë, i zoti i bagëtisë të paguajë dëmshpërblim me pjesën më të mirë të arës dhe vreshtit që ka.
5 Kur dikush ndez zjarr dhe zjarri përhapet përmes ferrave e djeg duaj, grurë ose tërë arën, fajtori të paguajë dëmshpërblim të plotë.
6 Kur dikush i lë mikut para apo ndonjë send tjetër për t'i ruajtur e këto vidhen nga shtëpia e tij, nëse vjedhësi kapet, të paguajë dyfish dëmshpërblim. 7 Nëse vjedhësi nuk kapet, atëherë i zoti i shtëpisë të sillet para Perëndisë që të tregojë në ka vënë dorë apo jo mbi pronën e tjetrit. 8 Në çdo mosmarrëveshje, ku njëra palë ka pretendime qoftë për ka, gomar, dele, rrobë apo për çdo gjë të humbur, të dyja palët të sillen para Perëndisë. Atë që Perëndia nxjerr fajtor, të paguajë dyfish dëmshpërblim.
9 Kur dikush i lë mikut gomarin, kaun, delen, ose çdo lloj kafshe për t'i ruajtur e ato ngordhin, gjymtohen ose grabiten pa patur ndonjë dëshmitar, 10 ai të betohet para Zotit nëse ka vënë dorë apo jo në pronën e tjetrit. Atëherë i zoti i kafshës të pranojë betimin dhe të mos kërkojë dëmshpërblim. 11 Nëse kafsha i vidhet, t'i paguajë dëmshpërblim të zotit. 12 Nëse e shqyejnë egërsirat, të sjellë kufomën si dëshmi që të mos paguajë dëmshpërblim.
13 Kur dikush merr hua kafshën e të afërtit dhe ajo gjymtohet ose ngordh, ndërkohë që i zoti nuk është i pranishëm, qiramarrësi të paguajë dëmshpërblim. 14 Nëse i zoti ndodhet aty, atëherë të mos paguajë dëmshpërblim, sepse dëmi përfshihet te qiraja e paguar.
Ligje shoqërore dhe fetare
15 Kur dikush mashtron një vajzë të virgjër, të pafejuar, dhe fle me të, do ta marrë për grua e do t'i paguajë pajën. 16 Edhe nëse i ati i vajzës nuk pranon t'ia japë për grua, ai ta paguajë shumën që kërkohet për pajë.
17 Mos lër gjallë askënd që bën magji.
18 Kush fle me kafshë, të dënohet me vdekje.
19 Kush u flijon fli perëndive të tjerë, përveç Zotit, të shfaroset.
20 Mos e keqtrajto e mos e shtyp të huajin, sepse ju vetë ishit të huaj në tokën e Egjiptit.
21 Mos e mundoni vejushën dhe jetimin. 22 Nëse i mundoni, unë do ta dëgjoj thirrjen e tyre për ndihmë, 23 do të ndizem plot zemërim e do t'ju pres me shpatë, që gratë t'ju mbesin të veja e fëmijët jetimë.
24 Nëse i jep para hua popullit tim, të varfërve mes jush, mos u sillni me ta si huadhënës dhe mos u kërkoni kamatë. 25 Nëse ia merr peng tunikën mikut tënd, ktheja para se të perëndojë dielli, 26 sepse ajo është rroba e vetme me të cilën mbështillet. Me çfarë do të mbulohet kur të flejë? Kur të më thërrasë për ndihmë do ta dëgjoj, se unë jam i mëshirshëm.
27 Mos e shaj Perëndinë dhe mos e mallko prijësin e popullit tënd.
28 Mos vono të kushtosh nga begatia e arës dhe e mokrës. Mua do të më japësh të parëlindurin e bijve të tu.
29 Kështu do të veprosh edhe me qetë e delet. Për shtatë ditë i vogli do të rrijë me të ëmën. Në ditën e tetë do të ma japësh mua.
30 Do të jeni për mua njerëz të shenjtë. Mos e hani mishin e shqyer nga egërsirat në fushë. Hidhjani qenve.