1 est et aliud malum quod vidi sub sole
et quidem frequens apud homines
2 vir cui dedit Deus divitias et substantiam et honorem
et nihil deest animae eius ex omnibus quae desiderat
nec tribuit ei potestatem Deus ut comedat ex eo
sed homo extraneus vorabit illud
hoc vanitas et magna miseria est
3 si genuerit quispiam centum
et vixerit multos annos et plures dies aetatis habuerit
et anima illius non utatur bonis substantiae suae sepulturaque careat
de hoc ego pronuntio quod melior illo sit abortivus
4 frustra enim venit et pergit ad tenebras
et oblivione delebitur nomen eius
5 non vidit solem neque cognovit distantiam boni et mali
6 etiam si duobus milibus annis vixerit et non fuerit perfruitus bonis
nonne ad unum locum properant omnia
7 omnis labor hominis in ore eius
sed anima illius non impletur
8 quid habet amplius sapiens ab stulto
et quid pauper nisi ut pergat illuc ubi est vita
9 melius est videre quod cupias quam desiderare quod nescias
sed et hoc vanitas est et praesumptio spiritus
10 qui futurus est iam vocatum est nomen eius
et scitur quod homo sit
et non possit contra fortiorem se in iudicio contendere
11 verba sunt plurima multa in disputando habentia
vanitatem
Zhgënjimi
1 Ka një ligësi që e kam parë nën diell. Ajo rëndon shumë mbi njerëzinë. 2 Një njeriu Perëndia i jep pasuri, begati e nderim, pa i mohuar asgjë nga ato që i dëshiron shpirti, por Perëndia nuk i jep mundësinë të ushqehet me to, se vjen i huaji e i ha. Kjo është tymnajë e lëngatë e rëndë. 3 Nëse një njeri lind njëqind fëmijë e jeton shumë vite, nëse i shumohen ditët e jetës, por nuk i kënaqet shpirti me të mira e nuk mund të ketë as varr, them se dështaku do të ishte më mirë se ai. 4 Se erdhi në tymnajë, iku në errësirë dhe errësira do t'ia mbulojë emrin. 5 As diellin nuk e pa e nuk njohu asgjë tjetër. Ky gjeti prehje më mirë se tjetri. 6 Edhe po të jetonte dy herë nga një mijë vjet pa e parë të mirën, a nuk shkojnë të gjithë në të njëjtin vend?
7 Njeriu derdh gjithë atë mund për gojën e vet, por nuk i kënaqet shpirti. 8 Se ç'dobi ka i urti më shumë se i marri? Ç'fiton ai skamnor që di të sillet me të gjallët? 9 Më mirë është të shohësh me sy, se të bredhësh me ëndje. Edhe kjo është tymnajë e si të rendësh pas erës.
10 Gjithçka që është, e ka një emër. Dihet ç'është njeriu. Ai nuk mund të rragatet me dikë që është më i fortë. 11 Sa më shumë të shumohen fjalët, aq më shumë shtohet tymnaja. Ç'dobi ka njeriu? 12 Se kush e di cila është e mira e njeriut në jetë, në ditët e numëruara të tymnajës së jetës së tij, që kalon si hije? Kush mund t'i tregojë njeriut çfarë vjen pas tij nën diell?