1 mitte panem tuum super transeuntes aquas
quia post multa tempora invenies illum
2 da partem septem nec non et octo
quia ignoras quid futurum sit mali super terram
3 si repletae fuerint nubes imbrem super terram effundent
si ceciderit lignum ad austrum aut ad aquilonem
in quocumque loco ceciderit ibi erit
4 qui observat ventum non seminat
et qui considerat nubes numquam metet
5 quomodo ignoras quae sit via spiritus
et qua ratione conpingantur ossa in ventre praegnatis
sic nescis opera Dei qui fabricator est omnium
6 mane semina sementem tuam
et vespere ne cesset manus tua
quia nescis quid magis oriatur hoc an illud
et si utrumque simul melius erit
7 dulce lumen et delectabile est oculis videre solem
8 si annis multis vixerit homo
et in omnibus his laetatus fuerit
meminisse debet tenebrosi temporis et dierum multorum
qui cum venerint vanitatis arguentur praeterita
9 laetare ergo iuvenis in adulescentia tua
et in bono sit cor tuum in diebus iuventutis tuae
et ambula in viis cordis tui et in intuitu oculorum tuorum
et scito quod pro omnibus his adducet te Deus in iudicium
10 aufer iram a corde tuo et amove malitiam a carne tua
adulescentia enim et voluptas vana sunt
1 Hidhe bukën tënde mbi ujëra,
se pas shumë ditëve do ta gjesh.
2 Ndaje në shtatë pjesë, apo tetë,
se nuk e di ç'zezonë do të ndodhë mbi tokë.
3 Nëse retë ngopen, shiun e derdhin mbi tokë,
nëse një pemë bie në jug apo në veri,
ku të bjerë, aty mbetet.
4 Kush vëren erën, nuk mbjell,
kush shikon retë, nuk korr.
5 Sikurse nuk ke dijeni se nga u vjen fryma kockave në barkun e nënës, ashtu nuk e di as veprën e Perëndisë që bën gjithçka.
6 Në mëngjes mbille farën tënde e deri në mbrëmje mos i ndal duart, se nuk e di cila është më e mirë, kjo apo ajo, apo të dyja janë të mira.
7 Drita është e ëmbël dhe syve u bën mirë ta shohin diellin.
8 Edhe nëse njeriu jeton shumë vite, le t'i gëzojë të gjitha, por të kujtojë vitet e errëta, që do të jenë të shumta, se gjithçka ndodh është tymnajë.
9 Shijoje rininë, o djalosh, e le të të ngazëllejë zemra në ditët e rinisë sate. Ndiq udhën që të do zemra e vegimin që të shohin sytë, por dije se për të gjitha këto Perëndia do të të bëjë gjyq.
10 Shporre prej zemrës ngasjen, dëboje ligësinë nga mishi, se djalëria e çapkënëria janë veçse tymnajë.