1 haec sunt verba foederis quod praecepit Dominus Mosi
ut feriret cum filiis Israhel in terra Moab
praeter illud foedus quod cum eis pepigit in Horeb
2 vocavitque Moses omnem Israhelem et dixit ad eos
vos vidistis universa quae fecit Dominus coram vobis in terra Aegypti
Pharaoni et omnibus servis eius universaeque terrae illius
3 temptationes magnas quas viderunt oculi tui
signa illa portentaque ingentia
4 et non dedit Dominus vobis cor intellegens
et oculos videntes et aures quae possint audire
usque in praesentem diem
5 adduxi vos quadraginta annis per desertum
non sunt adtrita vestimenta vestra
nec calciamenta pedum tuorum vetustate consumpta
sunt
6 panem non comedistis vinum et siceram non bibistis
ut sciretis quia ego sum Dominus Deus vester
7 et venistis ad locum hunc
egressusque est Seon rex Esebon et Og rex Basan
occurrens nobis ad pugnam
et percussimus eos
8 et tulimus terram eorum
ac tradidimus possidendam Ruben et Gad et dimidiae tribui Manasse
9 custodite ergo verba pacti huius et implete ea
ut intellegatis universa quae facitis
10 vos statis hodie cuncti coram Domino Deo vestro
principes vestri ac tribus
et maiores natu atque doctores omnis
populus Israhel
11 liberi et uxores vestrae et advena qui tecum moratur in castris
exceptis lignorum caesoribus et his qui conportant aquas
12 ut transeas in foedere Domini Dei tui et in iureiurando
quod hodie Dominus Deus tuus percutit tecum
13 ut suscitet te sibi in populum et ipse sit Deus tuus
sicut locutus est tibi
et sicut iuravit patribus tuis Abraham Isaac et Iacob
14 nec vobis solis ego hoc foedus ferio et haec iuramenta confirmo
15 sed cunctis praesentibus et absentibus
16 vos enim nostis ut habitaverimus
in terra Aegypti
et quomodo transierimus per medium nationum
quas transeuntes
17 vidistis abominationes et sordes id est idola eorum
lignum et lapidem argentum et aurum quae colebant
18 ne forte sit inter vos vir aut mulier familia aut tribus
cuius cor aversum est hodie a Domino Deo vestro
ut vadat et serviat diis illarum gentium
et sit inter vos radix germinans fel et amaritudinem
19 cumque audierit verba iuramenti huius
benedicat sibi in corde suo dicens
pax erit mihi et ambulabo in pravitate cordis mei
et adsumat ebria sitientem
20 et Dominus non ignoscat ei
sed tunc quam maxime furor eius fumet
et zelus contra hominem illum
et sedeant super eo omnia maledicta
quae scripta sunt in hoc volumine
et deleat nomen eius sub caelo
21 et consumat eum in perditionem ex omnibus tribubus Israhel
iuxta maledictiones quae in libro legis huius ac foederis
continentur
22 dicetque sequens generatio et filii qui nascentur deinceps
et peregrini qui de longe venerint
videntes plagas terrae illius et infirmitates
quibus eam adflixerit Dominus
23 sulphure et salis ardore conburens
ita ut ultra non seratur nec virens quippiam germinet
in exemplum subversionis Sodomae et Gomorrae Adamae et Seboim
quas subvertit Dominus in ira et furore suo
24 et dicent omnes gentes quare sic fecit Dominus terrae huic
quae est haec ira furoris eius inmensa
25 et respondebunt quia dereliquerunt pactum Domini
quod pepigit cum patribus eorum quando eduxit eos de terra Aegypti
26 et servierunt diis alienis
et adoraverunt eos quos nesciebant et quibus non fuerant adtributi
27 idcirco iratus est furor Domini contra terram istam
ut induceret super eam omnia maledicta
quae in hoc volumine scripta sunt
28 et eiecit eos de terra sua
in ira et furore et indignatione maxima
proiecitque in terram alienam sicut hodie conprobatur
29 abscondita Domino Deo nostro
quae manifesta sunt nobis et filiis nostris usque in aeternum
ut faciamus universa legis huius
Besëlidhja
1 Moisiu thirri tërë Izraelin e u tha: «Ju vetë patë gjithçka bëri Zoti në tokën e Egjiptit, çfarë i bëri faraonit e tërë shërbëtorëve të tokës së tij, 2 sprovat e mëdha, shenjat e mrekullitë e mëdha. 3 Por, deri më sot, Zoti nuk ju dha mendje për të kuptuar, sy për të parë e veshë për të dëgjuar. 4 Ju priva nëpër shkretëtirë për dyzet vjet e as nuk ju shqyen rrobat në trup e as sandalet në këmbë nuk ju këputën. 5 Bukë nuk hëngrët e as verë e pije të forta nuk pitë, që ta dini se unë, Zoti, jam Perëndia juaj.
6 Kur mbërritëm në këtë vend, na doli për luftë Sihoni, mbreti i Heshbonit dhe Ogu, mbreti i Bashanit, por ne u ramë, 7 ua morëm tokat e ua dhamë për trashëgimi Rubenit, Gadit dhe gjysmës së fisit të Manaseut. 8 Mbajini e zbatojini fjalët e kësaj besëlidhjeje, që t'ju shkojë mbarë gjithçka që bëni.
9 Ju të gjithë po qëndroni sot para Zotit, Perëndisë tuaj, të gjithë krerët, fiset, pleqtë, prijësit e burrat e Izraelit, 10 bashkë me të vegjlit, gratë dhe të ardhurit që janë në fushimin tuaj, nga ata që ju presin dru deri tek ata që ju nxjerrin ujë, 11 për të pranuar besëlidhjen e përbetimin e Zotit, Perëndisë tënd, që sot po lidh me ju Zoti, Perëndia juaj. 12 Ai do t'ju bëjë sot popullin e tij e do të jetë Perëndia juaj, siç ju tha e siç iu betua etërve tuaj, Abrahamit, Isakut e Jakobit. 13 Unë nuk po e bëj këtë besëlidhje e këtë përbetim vetëm me ju, 14 por edhe me të gjithë ata që janë këtu duke qëndruar sot me ne para Zotit, Perëndisë tonë, dhe me ata që nuk janë sot këtu me ne.
15 Ju e dini si kemi jetuar në tokën e Egjiptit e si kemi kaluar përmes kombeve që përshkuam. 16 I patë poshtërsitë e tyre, idhujt e tyre prej druri, guri, argjendi e ari. 17 Nëse gjendet sot mes jush ndonjë burrë, grua, klan ose fis që po i kthen shpinën Zotit, Perëndisë tuaj, për të ndjekur e për t'u shërbyer perëndive të këtyre kombeve, nëse gjendet, pra, mes jush ndonjë rrënjë që prodhon helm e pelin, 18 që, pasi i ka dëgjuar fjalët e këtij përbetimi, e bekon veten e thotë: “Nuk do të më gjejë gjë edhe nëse ndjek me ngulm mendjen time”, edhe nëse do të digjet i njomi me të thatin, 19 Zoti nuk do të dojë ta falë. Madje, zemërimi e xhelozia e Zotit do të ndizet kundër tij dhe tërë mallkimet e shkruara në këtë libër do të bien mbi të. Zoti do t'ia shuajë emrin nën qiell. 20 Zoti do ta ndajë mënjanë nga tërë fiset e Izraelit, që ta dënojë sipas mallkimeve të besëlidhjes të shkruara në këtë libër të ligjit. 21 Atëherë breznia e ardhshme, fëmijët pas jush dhe i huaji nga vendet e largëta, do të shohin plagët e kësaj toke dhe sëmundjet që dërgoi Zoti. 22 Tërë toka do të digjet nga sulfuri e kripa. Nuk do të mbillet, nuk do të korret e bari nuk do të mbijë. Do të ndëshkohet si Sodoma, Gomorra, Adma e Ceboimi, që i përmbysi Zoti në zemërimin e tërbimin e tij. 23 Atëherë tërë kombet do të pyesin: “Përse veproi kështu Zoti me këtë vend? Përse u ndez një zemërim kaq i madh?”. 24 Pastaj do të thonë: “Për shkak se braktisën besëlidhjen e Zotit, Perëndisë së etërve, që ai lidhi me ta kur i nxori nga toka e Egjiptit. 25 U shërbyen perëndive të tjerë e i adhuruan, perëndi që nuk i njihnin e që nuk ua kishte caktuar Zoti. 26 Prandaj u ndez zemërimi i Zotit kundër këtij vendi e u solli të gjitha mallkimet e shkruara në këtë libër. 27 Zoti, në zemërimin e tërbimin e tij të madh, i shpërnguli prej vendit të tyre e i hodhi tej në një vend tjetër, siç po ndodh edhe sot”.
28 Gjërat e fshehta i përkasin Zotit, Perëndisë tonë, ndërsa ato të zbuluarat na përkasin përherë neve dhe fëmijëve tanë, që të zbatojmë të gjitha fjalët e këtij ligji».