1 Agrippa vero ad Paulum ait
permittitur tibi loqui pro temet ipso
tunc Paulus extenta manu coepit rationem reddere
2 de omnibus quibus accusor a Iudaeis rex Agrippa
aestimo me beatum apud te cum sim defensurus me hodie
3 maxime te sciente omnia quae apud Iudaeos sunt
consuetudines et quaestiones
propter quod obsecro patienter me audias
4 et quidem vitam meam a iuventute
quae ab initio fuit in gente mea in Hierosolymis
noverunt omnes Iudaei
5 praescientes me ab initio
si velint testimonium perhibere
quoniam secundum certissimam sectam nostrae religionis vixi Pharisaeus
6 et nunc in spe quae ad patres nostros repromissionis facta est a Deo
sto iudicio subiectus
7 in quam duodecim tribus nostrae nocte ac die
deservientes sperant devenire
de qua spe accusor a Iudaeis rex
8 quid incredibile iudicatur apud vos si Deus mortuos suscitat
9 et ego quidem existimaveram
me adversus nomen Iesu Nazareni debere multa
contraria agere
10 quod et feci Hierosolymis
et multos sanctorum ego in carceribus inclusi
a principibus sacerdotum potestate accepta
et cum occiderentur detuli sententiam
11 et per omnes synagogas frequenter puniens eos conpellebam blasphemare
et amplius insaniens in eos
persequebar usque in exteras civitates
12 in quibus dum irem Damascum
cum potestate et permissu principum sacerdotum
13 die media in via vidi rex
de caelo supra splendorem solis circumfulsisse me lumen
et eos qui mecum simul erant
14 omnesque nos cum decidissemus in terram
audivi vocem loquentem mihi hebraica lingua
Saule Saule quid me persequeris
durum est tibi contra stimulum calcitrare
15 ego autem dixi quis es Domine
Dominus autem dixit ego sum Iesus quem tu persequeris
16 sed exsurge et sta super pedes tuos
ad hoc enim apparui tibi
ut constituam te ministrum et testem eorum quae vidisti
et eorum quibus apparebo tibi
17 eripiens te de populo et gentibus
in quas nunc ego mitto te
18 aperire oculos eorum
ut convertantur a tenebris ad lucem et de potestate Satanae ad Deum
ut accipiant remissionem peccatorum
et sortem inter sanctos per fidem quae est in me
19 unde rex Agrippa non fui incredulus caelestis visionis
20 sed his qui sunt Damasci primum et Hierosolymis
et in omnem regionem Iudaeae et gentibus adnuntiabam
ut paenitentiam agerent et converterentur ad Deum
digna paenitentiae opera facientes
21 hac ex causa me Iudaei cum essem in templo
conprehensum temptabant interficere
22 auxilio autem adiutus Dei
usque in hodiernum diem sto testificans minori atque maiori
nihil extra dicens quam ea
quae prophetae sunt locuti futura esse et Moses
23 si passibilis Christus
si primus ex resurrectione mortuorum
lumen adnuntiaturus est populo et gentibus
24 haec loquente eo et rationem reddente Festus magna voce dixit
insanis Paule multae te litterae ad insaniam convertunt
25 at Paulus non insanio inquit
optime Feste
sed veritatis et sobrietatis verba eloquor
26 scit enim de his rex ad quem et constanter loquor
latere enim eum nihil horum arbitror
neque enim in angulo quicquam horum gestum est
27 credis rex Agrippa prophetis scio quia credis
28 Agrippa autem ad Paulum
in modico suades me Christianum fieri
29 et Paulus opto apud Deum et in modico et in magno
non tantum te sed et omnes hos qui audiunt hodie
fieri tales qualis et ego sum exceptis vinculis his
30 et exsurrexit rex et praeses et Bernice et qui adsidebant
eis
31 et cum secessissent loquebantur ad invicem dicentes
quia nihil morte aut vinculorum dignum quid facit homo iste
32 Agrippa autem Festo dixit
dimitti poterat homo hic si non appellasset Caesarem
Mbrojtja e Palit para Agripës
1 Agripa i tha Palit: «Ke leje të flasësh për veten».
Atëherë Pali ngriti dorën dhe u mbrojt kështu: 2 «E quaj veten të lumtur që po mbrohem sot para teje, o mbret Agripë, për të gjitha paditë që judenjtë kanë ngritur kundër meje, 3 sepse ti i njeh mirë të gjitha doket e mosmarrëveshjet e judenjve. Prandaj, të lutem, më dëgjo me durim.
4 Të gjithë judenjtë e dinë sesi kam jetuar që kur kam qenë i ri. Kam jetuar që nga fillimi mes popullit tim, në Jerusalem. 5 Ata më njohin që prej shumë kohësh dhe mund të dëshmojnë se unë i përkisja sektit më të rreptë të fesë sonë dhe se kam jetuar si farise. 6 Ndërsa tani qëndroj këtu për t'u gjykuar për shkak se shpresoj në premtimin që Perëndia u ka dhënë etërve tanë, 7 të cilin dymbëdhjetë fiset tona shpresojnë ta arrijnë, duke adhuruar Perëndinë ditë e natë me përkushtim. Për këtë shpresë, o mbret, më kanë paditur judenjtë. 8 Përse ju duket e pabesueshme që Perëndia të ngjallë të vdekurit?
9 Edhe unë vetë kam menduar se duhej të bëja gjithçka që mundesha kundër emrit të Jezuit të Nazaretit 10 dhe këtë gjë bëra në Jerusalem. Me pushtetin që mora nga kryepriftërinjtë kam çuar në burg shumë nga të shenjtët dhe kam dhënë miratimin tim kur i dënonin me vdekje. 11 Shpeshherë, në të gjitha sinagogat, jam munduar që me anë të dhunës t'i detyroj të mohojnë besimin e tyre dhe zemërimi im kundër tyre ishte aq i madh, saqë i kam përndjekur edhe në qytetet e huaja».
Pali tregon sesi u bë i krishterë
(Vp 9.1-19Vp 22.6-16)12 «Kështu, u nisa për në Damask me pushtetin e lejen e kryepriftërinjve. 13 Gjatë rrugës, aty nga mesdita, o mbret, pashë një dritë nga qielli, që ishte më e shndritshme se dielli, që shndriti rreth meje dhe atyre që udhëtonin me mua. 14 Ramë të gjithë përdhe dhe unë dëgjova një zë që më tha në hebraisht: “Saul, Saul, përse më përndjek? Do të lëndohesh duke hedhur shkelma kundër hostenit”. 15 Unë e pyeta: “Kush je ti, o Zot?”. Zoti m'u përgjigj: “Unë jam Jezui që ti po përndjek, 16 por ngrihu e qëndro në këmbë. T'u shfaqa që të të bëj shërbëtorin tim e që të dëshmosh ato që pe dhe ato që do të të tregoj. 17 Unë do të të mbroj edhe nga populli yt, edhe nga kombet, te të cilat po të dërgoj, 18 që t'u hapësh sytë, që të kthehen nga errësira në dritë dhe nga pushteti i Satanit te Perëndia. Kështu me anë të besimit në mua, do të marrin faljen e mëkateve e do të kenë pjesë me të shenjtëruarit”».
Pali flet për predikimin e vet
19 «Pas kësaj, o mbret Agripë, unë nuk mund të tregohesha i pabindur ndaj vegimit qiellor, 20 por fillova të predikoj së pari në Damask e në Jerusalem, dhe pastaj në mbarë krahinën e Judesë, si edhe te kombet, se ata duhet të pendohen e të kthehen te Perëndia dhe se duhet të bëjnë vepra që tregojnë se janë penduar. 21 Për këtë arsye judenjtë më kapën në tempull dhe u orvatën të më vrisnin. 22 Deri më sot më ka ndihmuar Perëndia dhe unë jam këtu për t'i dhënë dëshmi të madhit e të voglit. Unë nuk them asgjë tjetër, përveç atyre që thanë profetët dhe Moisiu se do të ndodhnin: 23 se Krishti do të vuante, do të ngjallej i pari prej të vdekurve e do t'u bënte të njohur dritën edhe popullit tonë, edhe kombeve».
Pali dhe Agripa flasin për besimin
24 Ndërsa Pali po thoshte këto fjalë në mbrojtje të vetes, Festi tha me zë të lartë: «Ke lajthitur, Pal! Po çmendesh nga të mësuarit e tepërt». 25 Por Pali tha: «Nuk kam lajthitur, o i madhërishmi Fest, por po them fjalë të vërteta e të arsyeshme. 26 Mbreti i njeh mirë këto gjëra, prandaj unë flas hapur me të. Jam i sigurt se asnjë nga këto gjëra nuk është e panjohur për të, sepse këto nuk kanë ndodhur në fshehtësi. 27 O mbret Agripë, a u beson profetëve? Unë e di se ti u beson». 28 Agripa i tha Palit: «Për pak edhe po ma mbush mendjen të bëhem i krishterë». 29 Pali u përgjigj: «Unë i lutem Perëndisë që herët a vonë jo vetëm ti, por edhe të gjithë ata që po më dëgjojnë sot të bëhen si unë, përveç këtyre prangave!».
30 Atëherë mbreti, qeveritari, Bernika dhe të gjithë ata që ishin ulur me ta u ngritën 31 dhe kur po dilnin, i thoshin njëri-tjetrit: «Ky njeri nuk ka bërë asgjë, që të meritojë vdekjen apo burgimin».
32 Agripa i tha Festit: «Po të mos kishte kërkuar të gjykohej prej Cezarit, ky njeri mund të ishte lënë i lirë».