1 factum est autem post haec
ut Absalom filii David sororem speciosissimam vocabulo Thamar
adamaret Amnon filius David
2 et deperiret eam valde
ita ut aegrotaret propter amorem eius
quia cum esset virgo
difficile ei videbatur ut quippiam inhoneste ageret cum ea
3 erat autem Amnonis amicus
nomine Ionadab filius Semaa fratris David
vir prudens valde
4 qui dixit ad eum
quare sic adtenuaris macie fili regis per singulos dies
cur non indicas mihi
dixitque ei Amnon
Thamar sororem Absalom fratris mei amo
5 cui respondit Ionadab
cuba super lectulum tuum et languorem simula
cumque venerit pater tuus ut visitet te dic ei
veniat oro Thamar soror mea ut det mihi cibum
et faciat pulmentum ut comedam de manu eius
6 accubuit itaque Amnon et quasi aegrotare coepit
cumque venisset rex ad visitandum eum
ait Amnon ad regem veniat obsecro Thamar soror mea
ut faciat in oculis meis duas sorbitiunculas
et cibum capiam de manu eius
7 misit ergo David ad Thamar domum dicens
veni in domum Amnon fratris tui et fac ei pulmentum
8 venitque Thamar in domum Amnon fratris sui ille autem iacebat
quae tollens farinam commiscuit
et liquefaciens in oculis eius coxit sorbitiunculas
9 tollensque quod coxerat effudit et posuit coram eo
et noluit comedere
dixitque Amnon eicite universos a me
cumque eiecissent omnes
10 dixit Amnon ad Thamar
infer cibum in conclave ut vescar de manu tua
tulit ergo Thamar sorbitiunculas quas fecerat
et intulit ad Amnon fratrem suum in conclave
11 cumque obtulisset ei cibum adprehendit eam et ait
veni cuba mecum soror mea
12 quae respondit ei noli frater mi noli opprimere me
neque enim hoc fas est in Israhel noli facere stultitiam hanc
13 et ego enim ferre non potero obprobrium meum
et tu eris quasi unus de insipientibus in Israhel
quin potius loquere ad regem et non negabit me tibi
14 noluit autem adquiescere precibus eius
sed praevalens viribus oppressit eam et cubavit cum illa
15 et exosam eam habuit Amnon magno odio nimis
ita ut maius esset odium quo oderat eam
amore quo ante dilexerat
dixitque ei Amnon surge vade
16 quae respondit ei
maius est hoc malum quod nunc agis adversum me
quam quod ante fecisti expellens me
et noluit audire eam
17 sed vocato puero qui ministrabat ei dixit
eice hanc a me foras et claude ostium post eam
18 quae induta erat talari tunica
huiuscemodi enim filiae regis virgines vestibus utebantur
eiecit itaque eam minister illius foras clausitque fores post eam
19 quae aspergens cinerem capiti suo
scissa talari tunica inpositisque manibus super caput suum
ibat ingrediens et clamans
20 dixit autem ei Absalom frater suus
num Amnon frater tuus concubuit tecum
sed nunc soror tace frater tuus est
neque adfligas cor tuum pro re hac
mansit itaque Thamar contabescens in domo Absalom fratris sui
21 cum autem audisset rex David verba haec contristatus est valde
22 porro non est locutus Absalom ad Amnon
nec malum nec bonum
oderat enim Absalom Amnon
eo quod violasset Thamar sororem suam
23 factum est autem post tempus biennii
ut tonderentur oves Absalom in Baalasor quae est iuxta Ephraim
et vocavit Absalom omnes filios regis
24 venitque ad regem et ait ad eum
ecce tondentur oves servi tui
veniat oro rex cum servis suis ad servum suum
25 dixitque rex ad Absalom
noli fili mi noli rogare ut veniamus omnes et gravemus te
cum autem cogeret eum et noluisset ire benedixit ei
26 et ait Absalom si non vis venire
veniat obsecro nobiscum saltem Amnon frater meus
dixitque ad eum rex non est necesse ut vadat tecum
27 coegit itaque eum Absalom
et dimisit cum eo Amnon et universos filios regis
28 praeceperat autem Absalom pueris suis dicens
observate cum temulentus fuerit Amnon vino
et dixero vobis percutite eum et interficite nolite timere
ego enim sum qui praecepi vobis
roboramini et estote viri fortes
29 fecerunt ergo pueri Absalom adversum Amnon
sicut praeceperat eis Absalom
surgentesque omnes filii regis ascenderunt singuli mulas suas et
fugerunt
30 cumque adhuc pergerent in itinere
fama praevenit ad David dicens
percussit Absalom omnes filios regis
et non remansit ex eis saltem unus
31 surrexit itaque rex et scidit vestimenta sua et cecidit super terram
et omnes servi ipsius qui adsistebant ei
sciderunt vestimenta sua
32 respondens autem Ionadab filius Samaa fratris David dixit
ne aestimet dominus meus
quod omnes pueri filii regis occisi sint
Amnon solus mortuus est
quoniam in ore Absalom erat positus
ex die qua oppressit Thamar sororem eius
33 nunc ergo ne ponat dominus meus rex super cor suum verbum istud dicens
omnes filii regis occisi sunt
quoniam Amnon solus mortuus est
34 fugit autem Absalom
et levavit puer speculator oculos suos et aspexit
et ecce populus multus veniebat per iter devium ex
latere montis
35 dixit autem Ionadab ad regem
ecce filii regis adsunt iuxta verbum servi tui sic factum est
36 cumque cessasset loqui apparuerunt et filii regis
et intrantes levaverunt vocem suam et fleverunt
sed et rex et omnes servi eius fleverunt ploratu magno nimis
37 porro Absalom fugiens abiit
ad Tholomai filium Amiur regem Gessur
luxit ergo David filium suum cunctis diebus
38 Absalom autem cum fugisset et venisset in Gessur
fuit ibi tribus annis
39 cessavitque David rex persequi Absalom
eo quod consolatus esset super Amnon interitu
Përdhunimi i Tamarës
1 Absalomi, biri i Davidit, kishte një motër të bukur që quhej Tamara. Pas njëfarë kohe, Amnoni, biri i Davidit, ra në dashuri me Tamarën. 2 E mundonin aq shumë ndjenjat për Tamarën, saqë u sëmur. Tamara ishte e virgjër, prandaj Amnonit i dukej e pamundur t'i bënte gjë. 3 Amnoni kishte një shok që quhej Jonadab. Ai ishte biri i Shimeahut, të vëllait të Davidit. Jonadabi ishte shumë dinak. 4 Ai i tha Amnonit: «Pse po dobësohesh dita-ditës, o biri i mbretit? Përse nuk më tregon?». Amnoni iu përgjigj: «Kam rënë në dashuri me Tamarën, motrën e Absalomit, vëllait tim». 5 Jehonadabi i tha: «Shtrihu në shtrat dhe hiqu si i sëmurë. Kur të vijë yt atë për të të parë, thuaji: “Le të vijë ime motër, Tamara, të më japë të ha. Ta përgatitë ushqimin para syve të mi, që ta shoh e të ha prej dorës së saj”».
6 Amnoni zuri shtratin dhe u hoq si i sëmurë. Kur erdhi mbreti për ta parë, Amnoni i tha: «Le të vijë ime motër, Tamara, të lutem, e të bëjë dy kuleç para syve të mi, që t'i ha nga dora e saj». 7 Davidi i çoi fjalë Tamarës në shtëpi e i tha: «Shko në shtëpinë e vëllait tënd Amnonit dhe bëji të hajë». 8 Tamara shkoi në shtëpinë e vëllait të vet, Amnonit, që ishte shtrirë në shtrat. Ajo mori miell, ngjeshi brumin, bëri kuleçtë para syve të tij dhe i poqi. 9 Pastaj mori tiganin dhe i zbrazi kuleçtë para tij, por Amnoni nuk donte të hante. Ai urdhëroi të dilnin jashtë të gjithë dhe ata dolën. 10 Amnoni i tha Tamarës: «Ma sill ushqimin në dhomë, që të ha nga dora jote». Tamara i mori kuleçtë që kishte gatuar dhe ia solli në dhomë Amnonit, të vëllait. 11 Kur i solli ushqimin, Amnoni e kapi e i tha: «Eja, shtrihu me mua, motra ime». 12 Tamara iu përgjigj: «Mos, o vëlla, mos më çndero. Kjo nuk bëhet në Izrael. Mos e bëj këtë poshtërsi. 13 Ku ta çoj unë turpin? Por edhe ti do të jesh njeri i poshtër në Izrael. Fol me mbretin dhe ai ka për të më dhënë te ti». 14 Por ai s'deshi ta dëgjonte. E kapi dhe ra në shtrat me të, sepse ishte më i fortë.
15 Atëherë e pushtoi një urrejtje e madhe për të dhe urrejtja që ndjeu ishte shumë më e madhe se dashuria që kishte ndier më parë. Prandaj Amnoni i tha: «Ngrihu e ik». 16 Ajo i tha: «Mos e bëj këtë të keqe më të madhe se ajo që bëre me mua e mos më dëbo». Por ai s'deshi ta dëgjonte. 17 Thirri një nga shërbëtorët, që i shërbente, e i tha: «Nxirre jashtë këtë grua dhe mbyll derën pas saj». 18 Tamara kishte veshur një rrobë të gjatë me mëngë, sepse kështu visheshin bijat virgjëresha të mbretit. Shërbëtori e nxori jashtë Tamarën dhe mbylli derën pas saj. 19 Atëherë Tamara mori hi dhe e hodhi mbi kokë, shqeu mëngët, vuri duart në kokë dhe iku duke bërtitur.
20 Absalomi, i vëllai, e pyeti: «A mos ra në shtrat me ty Amnoni, yt vëlla? Tani për tani, hesht, o motra ime, dhe mos të të shqetësohet zemra për këtë punë». Tamara ndenji e pikëlluar në shtëpinë e Absalomit, vëllait të saj. 21 Kur i mori vesh këto ngjarje, mbreti David u zemërua shumë. 22 Absalomi nuk i tha asnjë fjalë Amnonit, as për mirë, as për keq, por e urrente, sepse i kishte çnderuar të motrën, Tamarën.
Absalomi vret Amnonin
23 Dy vjet më vonë, kur i kishte qethësit e deleve në Baal Hacor, pranë Efraimit, Absalomi ftoi të gjithë bijtë e mbretit. 24 Ai shkoi te mbreti e i tha: «Qethësit e deleve kanë ardhur te shërbëtori yt. I lutem edhe mbretit të urdhërojë në shtëpinë e shërbëtorit të tij, bashkë me shërbëtorët e vet». 25 Mbreti iu përgjigj Absalomit: «Jo, biri im, mos na detyro të gjithëve të vijmë e të të bëhemi barrë». Absalomi nguli këmbë, por mbreti nuk deshi të shkonte, megjithatë e bekoi. 26 Absalomi i tha: «Nëse jo, atëherë le të vijë me ne Amnoni, vëllai im». Mbreti e pyeti: «Përse të vijë me ty?». 27 Absalomi iu përgjërua, prandaj mbreti i la të shkonin Amnonin dhe të gjithë bijtë e mbretit. 28 Atëherë Absalomi u dha këtë urdhër shërbëtorëve të tij: «Kur ta shihni Amnonin të dehur me verë e unë t'ju jap urdhrin për ta goditur, vriteni e mos kini frikë, sepse urdhrin jua kam dhënë unë. Jini të fortë e bëhuni trima». 29 Shërbëtorët e Absalomit vepruan me Amnonin siç i kishte urdhëruar Absalomi. Atëherë të gjithë bijtë e mbretit u hipën mushkave dhe ikën.
30 Teksa ishin ende udhës, Davidit i erdhi ky lajm: «Absalomi i vrau të gjithë bijtë e mbretit dhe nuk ka shpëtuar asnjë prej tyre». 31 Atëherë mbreti u ngrit, shqeu rrobat dhe u shtri përtokë. Edhe të gjithë shërbëtorët që e rrethonin i shqyen rrobat. 32 Jonadabi, biri i Shimeahut, të vëllait të Davidit, tha: «Të mos mendojë imzot se janë vrarë të gjithë bijtë e rinj të mbretit. Është vrarë vetëm Amnoni. Absalomi e kishte vendosur ta vriste që ditën kur Amnoni çnderoi Tamarën, motrën e tij. 33 Prandaj, imzot të mos e marrë përnjëmend lajmin se janë vrarë të gjithë bijtë e mbretit, sepse ka vdekur vetëm Amnoni».
34 Absalomi mori arratinë. Ndërkohë, djaloshi që bënte roje ngriti sytë dhe pa se po vinte një turmë e madhe njerëzish nga rruga mbrapa tij, anës malit. 35 Atëherë Jonadabi i tha mbretit: «Ja, po vijnë bijtë e mbretit. Ka ndodhur siç tha shërbëtori yt». 36 Sa mbaroi fjalën, ia behën bijtë e mbretit. Ata vajtonin me të madhe. Edhe mbreti me shërbëtorët e tij vunë kujën dhe vajtuan.
37 Absalomi iku dhe shkoi te Talmai, biri i Amihudit, mbreti i Geshurit. Davidi e vajtonte të birin çdo ditë. 38 Kështu, Absalomi iku në Geshur dhe qëndroi atje tre vjet. 39 Kur iu lehtësua dhimbja për vdekjen e Amnonit, mbreti David deshi të shkonte e ta takonte Absalomin.