1 fuerunt vero et pseudoprophetae in populo
sicut et in vobis erunt magistri mendaces
qui introducent sectas perditionis
et eum qui emit eos Dominum negant
superducentes sibi celerem perditionem
2 et multi sequentur eorum luxurias
per quos via veritatis blasphemabitur
3 et in avaritia fictis verbis de vobis negotiabuntur
quibus iudicium iam olim non cessat
et perditio eorum non dormitat
4 si enim Deus angelis peccantibus non pepercit
sed rudentibus inferni detractos in tartarum
tradidit in iudicium cruciatos
reservari
5 et originali mundo non pepercit
sed octavum Noe iustitiae praeconem custodivit
diluvium mundo impiorum inducens
6 et civitates Sodomorum et Gomorraeorum in cinerem redigens
eversione damnavit
exemplum eorum qui impie acturi sunt ponens
7 et iustum Loth
oppressum a nefandorum iniuria
conversatione eruit
8 aspectu enim et auditu iustus erat habitans apud eos
qui diem de die animam
iustam iniquis operibus cruciabant
9 novit Dominus pios de temptatione eripere
iniquos vero in diem iudicii cruciandos reservare
10 magis autem eos
qui post carnem in concupiscentia inmunditiae ambulant
dominationemque contemnunt audaces sibi placentes
sectas non metuunt blasphemantes
11 ubi angeli fortitudine et virtute cum sint maiores
non portant adversum se execrabile iudicium
12 hii vero velut inrationabilia pecora
naturaliter in captionem et in perniciem
in his quae ignorant blasphemantes
in corruptione sua et peribunt
13 percipientes mercedem iniustitiae
voluptatem existimantes diei delicias
coinquinationes et maculae deliciis
affluentes
in conviviis suis luxuriantes vobiscum
14 oculos habentes plenos adulterio et incessabiles delicti
pellicentes animas instabiles
cor exercitatum avaritiae habentes maledictionis filii
15 derelinquentes rectam viam
erraverunt secuti viam Balaam ex Bosor
qui mercedem iniquitatis amavit
16 correptionem vero habuit suae vesaniae
subiugale mutum in hominis voce
loquens
prohibuit prophetae insipientiam
17 hii sunt fontes sine aqua et nebulae turbinibus exagitatae
quibus caligo tenebrarum reservatur
18 superba enim vanitatis loquentes
pellicent in desideriis
carnis luxuriae
eos qui paululum effugiunt qui in errore conversantur
19 libertatem illis promittentes cum ipsi servi sint corruptionis
a quo enim quis superatus est huius et servus est
20 si enim refugientes coinquinationes mundi
in cognitione Domini nostri et salvatoris Iesu Christi
his rursus inpliciti superantur
facta sunt eis posteriora deteriora prioribus
21 melius enim erat illis non cognoscere viam iustitiae
quam post agnitionem retrorsum converti
ab eo quod illis traditum est sancto mandato
22 contigit enim eis illud veri proverbii
canis reversus ad suum vomitum
et sus lota in volutabro luti
Profetët dhe mësuesit e rremë
(Jd 4-13)1 Në popull ka pasur edhe profetë të rremë, ashtu si edhe mes jush do të ketë mësues të rremë. Ata do të fusin fshehurazi mësime të cunguara, rrënimtare, e do të mohojnë edhe të Zotin që i bleu. Kështu do të tërheqin mbi vete një shkatërrim të shpejtë. 2 Shumë njerëz do të ndjekin fëlligështitë e tyre dhe për shkak të tyre udha e së vërtetës do të shahet. 3 Nga lakmia për para, ata do t'ju mashtrojnë me fjalë të sajuara. Por gjykimi i tyre, i vendosur qëmoti, nuk do të vonojë dhe shkatërrimi i tyre nuk do të dremisë.
4 Perëndia nuk kurseu as engjëjt që mëkatuan, por i hodhi në humnerat e skëterrës, ku ruhen të lidhur me pranga në errësirë për ditën e gjykimit. 5 Ai nuk kurseu as botën e lashtë, por kur solli përmbytjen mbi botën e të pafeve, shpëtoi vetëm Noeun, vetë i tetë, predikuesin e drejtësisë.
6 Dënoi me shkatërrim edhe qytetet e Sodomës dhe Gomorrës, duke i bërë hi dhe i bëri shembull për ata që në të ardhmen do të jetonin pa besim. 7 Por shpëtoi Lotin e drejtë, i cili vuante nga sjellja e fëlligësht e të pafeve. 8 Ky i drejtë jetonte mes tyre dhe shpirti i tij i drejtë mundohej dita-ditës kur shikonte me sy dhe dëgjonte me veshë veprat e tyre të paudha.
9 Zoti di t'i shpëtojë nga tundimi ata që i janë përkushtuar atij dhe di t'i ruajë të padrejtët që të ndëshkohen ditën e gjykimit, 10 sidomos ata që shkojnë pas lakmive të epsheve trupore dhe përbuzin pushtetin e Perëndisë. Ata janë të paturpshëm, përbuzës dhe njerëz që nuk kanë frikë të fyejnë fuqitë e lavdishme qiellore, 11 ndërsa engjëjt që janë më të mëdhenj për nga forca dhe pushteti nuk sjellin para Zotit gjykime fyese kundër tyre. 12 Por ata janë pa mend, si kafshët që lindin për t'u kapur e për t'u therur. Ata flasin keq për gjërat që nuk i dinë dhe do të shkatërrohen po ashtu si kafshët; 13 do të marrin shpagimin e padrejtësisë. Ata e kanë për kënaqësi kur e kalojnë ditën në shthurje. Është njollë e turp që ata të marrin pjesë në darkat tuaja kur vazhdojnë ende të kënaqen në mashtrimet e tyre. 14 Sytë i kanë plot dëshirë për të bërë tradhti bashkëshortore dhe nuk pushojnë së mëkatuari. Mashtrojnë shpirtrat e paqëndrueshëm, zemrën e kanë të stërvitur për lakmi dhe janë bij mallkimi. 15 Ata e lanë udhën e drejtë dhe u mashtruan e shkuan pas udhës së Balaamit, birit të Bosorit, që donte të fitonte duke bërë padrejtësi. 16 Por ai u ndëshkua për paudhësinë e tij, sepse kafsha pa gojë foli si njeri dhe e pengoi marrëzinë e profetit. 17 Këta janë burime pa ujë dhe re që shtyhen nga era, për të cilët është ruajtur terri i errësirës. 18 Me fjalë të fryra e të kota bëjnë për vete me anë të kënaqësive trupore dhe me anë të fëlligështive ata që sapo kishin shpëtuar prej atyre që jetojnë në mashtrim. 19 U premtojnë liri kur ata vetë janë skllevër të prishjes, sepse njeriu bëhet skllav i atij që e mposht.
20 Nëse ata që u larguan nga ndyrësitë e botës nëpërmjet njohjes së Zotit dhe të shpëtimtarit tonë Jezu Krisht ngatërrohen përsëri me këto gjëra dhe mposhten nga ato, atëherë gjendja e tyre e fundit bëhet më e keqe se e para. 21 Do të ishte më mirë për ta të mos e kishin njohur udhën e drejtësisë, sesa pasi e njohën, ta braktisin urdhërimin e shenjtë që iu dha. 22 Këtu ndodh si te ajo fjala e urtë dhe e vërtetë:
«Qeni u kthye
në të vjellat e veta »
dhe:
«Dosa e larë u kthye
të zhgërryhet sërish në llucë».