1 Ioram vero filius Ahab regnavit super Israhel in Samaria
anno octavodecimo Iosaphat regis Iudae
regnavitque duodecim annis
2 et fecit malum coram Domino sed non sicut pater suus et mater
tulit enim statuas Baal quas fecerat pater eius
3 verumtamen in peccatis Hieroboam filii Nabath
qui peccare fecit Israhel adhesit nec recessit ab eis
4 porro Mesa rex Moab nutriebat pecora multa
et solvebat regi Israhel centum milia agnorum
et centum milia arietum cum velleribus suis
5 cumque mortuus fuisset Ahab
praevaricatus est foedus quod habebat cum rege Israhel
6 egressus est igitur rex Ioram in die illa de Samaria
et recensuit universum Israhel
7 misitque ad Iosaphat regem Iuda dicens
rex Moab recessit a me
veni mecum contra Moab ad proelium
qui respondit ascendam
qui meus est tuus est
populus meus populus tuus equi mei equi tui
8 dixitque per quam viam ascendemus
at ille respondit per desertum Idumeae
9 perrexerunt igitur rex Israhel et rex Iuda et rex Edom
et circumierunt per viam septem dierum
nec erat aqua exercitui et iumentis quae sequebantur eos
10 dixitque rex Israhel eheu eheu eheu
congregavit nos Dominus tres reges ut traderet in manu Moab
11 et ait Iosaphat estne hic propheta Domini
ut deprecemur Dominum per eum
et respondit unus de servis regis Israhel
est hic Heliseus filius Saphat qui fundebat aquam super manus Heliae
12 et ait Iosaphat est apud eum sermo Domini
descenditque ad eum rex Israhel et Iosaphat et rex Edom
13 dixit autem Heliseus ad regem Israhel
quid mihi et tibi est vade ad prophetas patris tui et matris tuae
et ait illi rex Israhel quare congregavit Dominus tres reges hos
ut traderet eos in manu Moab
14 dixit autem Heliseus
vivit Dominus exercituum in cuius conspectu sto
quod si non vultum Iosaphat regis Iudae erubescerem
ne adtendissem quidem te nec respexissem
15 nunc autem adducite mihi psalten
cumque caneret psaltes facta est super eum manus Domini et ait
16 haec dicit Dominus
facite alveum torrentis huius fossas et fossas
17 haec enim dicit Dominus
non videbitis ventum neque pluviam et alveus iste replebitur aquis
et bibetis vos et familiae vestrae et iumenta vestra
18 parumque hoc est in conspectu Domini
insuper tradet etiam Moab in manu vestra
19 et percutietis omnem civitatem munitam et omnem urbem electam
et universum lignum fructiferum succidetis
cunctosque fontes aquarum obturabitis
et omnem agrum egregium operietis lapidibus
20 factum est igitur mane quando sacrificium offerri solet
et ecce aquae veniebant per viam Edom et repleta est terra aquis
21 universi autem Moabitae audientes
quod ascendissent reges ut pugnarent adversum eos
convocaverunt omnes qui accincti erant balteo desuper
et steterunt in terminis
22 primoque mane surgentes et orto iam sole ex adverso aquarum
viderunt Moabitae contra aquas rubras quasi sanguinem
23 dixeruntque sanguis est gladii
pugnaverunt reges contra se et caesi sunt mutuo
nunc perge ad praedam Moab
24 perrexeruntque in castra Israhel
porro consurgens Israhel percussit Moab
at illi fugerunt coram eis
venerunt igitur qui vicerant et percusserunt Moab
25 et civitates destruxerunt
et omnem agrum optimum mittentes singuli lapides repleverunt
et universos fontes aquarum obturaverunt
et omnia ligna fructifera succiderunt
ita ut muri tantum fictiles remanerent
et circumdata est civitas a fundibalariis
et magna ex parte percussa
26 quod cum vidisset rex Moab praevaluisse scilicet hostes
tulit secum septingentos viros educentes gladium
ut inrumperet ad regem Edom et non potuerunt
27 arripiensque filium suum primogenitum
qui regnaturus erat pro eo
obtulit holocaustum super murum
et facta est indignatio magna in Israhel
statimque recesserunt ab eo et reversi sunt in terram suam
Mbretërimi i Jehoramit në Izrael
1 Në vitin e tetëmbëdhjetë të mbretërimit të Joshafatit në Judë, Jehorami, biri i Ahabit, u bë mbret i Izraelit. Ai mbretëroi dymbëdhjetë vjet në Samari. 2 Jehorami bëri çka është keq në sytë e Zotit, por jo si i ati dhe e ëma, sepse ai hoqi përmendoren e Baalit, që kishte ndërtuar i ati. 3 Megjithatë, Jehorami nuk u largua prej mëkateve të Jeroboamit, birit të Nebatit, i cili shtyu edhe Izraelin në mëkat, por vazhdoi të mëkatojë.
4 Meshai, mbreti i Moabit, ishte blegtor dhe i jepte mbretit të Izraelit si tagër njëqind mijë qengja dhe leshin e njëqind mijë deshve. 5 Por pas vdekjes së Ahabit, mbreti i Moabit u ngrit kundër mbretit të Izraelit. 6 Atëherë mbreti Jehoram u nis nga Samaria dhe thirri nën armë mbarë Izraelin. 7 Ai i çoi fjalë edhe Joshafatit, mbretit të Judës, e i tha: «Mbreti i Moabit është ngritur kundër meje. A do të vish me mua të luftojmë kundër tij?». Joshafati iu përgjigj: «Do të vij. Unë dhe ti jemi një. Luftëtarët e mi janë të tutë dhe kuajt e mi janë të tutë». 8 Pastaj Joshafati e pyeti: «Nga cila rrugë do të shkojmë?». Jehorami iu përgjigj: «Nga rruga e shkretëtirës së Edomit».
9 Kështu, mbreti i Izraelit, mbreti i Judës dhe mbreti i Edomit u nisën bashkë dhe marshuan për shtatë ditë, duke i rënë rrotull shkretëtirës. Por nuk kishin më ujë për ushtrinë dhe për kafshët, që kishin me vete. 10 Atëherë mbreti i Izraelit tha me zë të lartë: «Mjerë ne! Zoti na paska bashkuar ne, tre mbretërit, për të na dorëzuar te Moabi». 11 Joshafati tha: «A ka këtu ndonjë profet të Zotit që me anë të tij të këshillohemi me Zotin?». Një nga shërbëtorët e mbretit të Izraelit u përgjigj: «Po, Eliseu, biri i Shafatit, i cili i shërbente Elisë». 12 Joshafati tha: «Fjala e Zotit është me të». Atëherë mbreti i Izraelit, Joshafati dhe mbreti i Edomit shkuan tek Eliseu.
13 Eliseu i tha mbretit të Izraelit: «Ç'punë kam unë me ty? Shko te profetët e atit tënd dhe të nënës sate». Por mbreti i Izraelit i tha: «Jo, sepse Zoti na ka mbledhur ne, tre mbretërit, për të na dorëzuar te Moabi». 14 Atëherë Eliseu i tha: «Pasha Zotin e ushtrive, të cilit i shërbej, po të mos ishte për Joshafatin, mbretin e Judës, ty nuk do të të jepja rëndësi e nuk do të të hidhja as sytë. 15 E tani më sillni një muzikant». Teksa muzikanti po i binte veglës muzikore, fuqia e Zotit erdhi mbi Eliseun 16 e ai tha: «Kështu thotë Zoti: hapni sa më shumë gropa në këtë luginë, 17 sepse, siç thotë Zoti, ndonëse nuk do të shihni as erë e as shi, kjo luginë do të mbushet me ujë e do të pini ju me gjithë bagëtitë e kafshët tuaja. 18 Kjo nuk është asgjë për Zotin, sepse ai do t'ju dorëzojë edhe Moabin. 19 Do t'i shkatërroni të gjitha qytetet e fortifikuara dhe të gjitha qytetet e rëndësishme. Do t'i prisni të gjitha pemët e mira, do të mbyllni të gjitha burimet dhe çdo arë të mirë do ta mbushni me gurë». 20 Të nesërmen në mëngjes, në kohën kur po kushtonin flinë, ia behën ujërat nga ana e Edomit dhe i gjithë vendi u mbush me ujë.
21 Kur moabitët dëgjuan se tre mbretërit kishin ardhur për të luftuar kundër tyre, thirrën nën armë të gjithë ata që kishin moshën e që mund të mbanin armë, dhe u rreshtuan në kufi. 22 Në mëngjes, moabitët u ngritën herët, panë diellin, që ndriçonte mbi ujërat dhe i bënte të dukeshin të kuqe si gjaku, 23 e thanë: «Ky është gjak! Mbretërit paskan luftuar me njëri-tjetrin e kanë vrarë njëri-tjetrin. Përpara, o moabitë, rrëmbeni plaçkën e luftës!». 24 Kur iu afruan fushimit të Izraelit, luftëtarët e Izraelit u ngritën e u hodhën në sulm kundër moabitëve. Moabitët morën arratinë, por izraelitët i ndoqën pas e i vranë. 25 Mandej ata shkatërruan qytetet e Moabit dhe tokat e mira i mbushën me gurët që hodhën të gjithë. Burimet e ujërave i mbyllën dhe pemët e mira i prenë. Kishin mbetur vetëm muret e Kir Harashetit, por edhe atë e rrethuan luftëtarët me hobe dhe e sulmuan. 26 Mbreti i Moabit pa se beteja po bëhej tepër e ashpër për të, prandaj mori me vete shtatëqind luftëtarë me shpata e iu vërsul mbretit të Edomit, por nuk ia dolën mbanë. 27 Atëherë ai mori djalin e tij të parëlindur, trashëgimtarin e fronit, dhe e kushtoi si fli shkrumbimi mbi muret e qytetit. Kjo gjë i neveriti izraelitët, saqë u larguan prej andej e u kthyen në tokën e tyre.