1 cumque venissent David et viri eius in Siceleg die tertia
Amalechitae impetum fecerant ex parte australi in Siceleg
et percusserant Siceleg
et succenderant eam igni
2 et captivas duxerant mulieres ex ea
et a minimo usque ad magnum
et non interfecerant quemquam
sed secum duxerant et pergebant in itinere suo
3 cum ergo venisset David et viri eius ad civitatem
et invenissent eam succensam igni
et uxores suas et filios suos et filias ductas esse captivas
4 levaverunt David et populus qui erat cum eo voces suas
et planxerunt donec deficerent in eis lacrimae
5 siquidem et duae uxores David captivae ductae fuerant
Ahinoem Iezrahelites et Abigail uxor Nabal Carmeli
6 et contristatus est David valde
volebat enim eum populus lapidare
quia amara erat anima uniuscuiusque viri super filiis suis et filiabus
confortatus est autem David in Domino Deo suo
7 et ait ad Abiathar sacerdotem filium Ahimelech adplica ad me ephod
et adplicuit Abiathar ephod ad David
8 et consuluit David Dominum dicens
persequar an non latrunculos hos et conprehendam eos
dixitque ei persequere
absque dubio enim conprehendes eos et excuties praedam
9 abiit ergo David ipse et sescenti viri qui erant cum eo
et venerunt usque ad torrentem Besor
et lassi quidam substiterunt
10 persecutus est autem David ipse et quadringenti viri
substiterant enim ducenti
qui lassi transire non poterant torrentem
Besor
11 et invenerunt virum aegyptium in agro
et adduxerunt eum ad David
dederuntque ei panem ut comederet et ut biberet aquam
12 sed et fragmen massae caricarum
et duas ligaturas uvae passae
quae cum comedisset reversus est spiritus eius et refocilatus est
non enim comederat panem neque biberat aquam
tribus diebus et tribus noctibus
13 dixit itaque ei David cuius es tu vel unde quo pergis
qui ait ei puer aegyptius ego sum servus viri amalechitae
dereliquit autem me dominus meus
quia aegrotare coepi nudius tertius
14 siquidem nos erupimus ad australem partem Cerethi
et contra Iudam et ad meridiem Chaleb
et Siceleg succendimus igni
15 dixitque ei David potes me ducere ad istum cuneum
qui ait iura mihi per Deum quod non occidas me
et non tradas me in manu domini mei
et ducam te ad cuneum istum
16 qui cum duxisset eum
ecce illi discumbebant super faciem universae terrae
comedentes et bibentes et quasi festum celebrantes diem
pro cuncta praeda et spoliis
quae ceperant de terra Philisthim et de terra Iuda
17 et percussit eos David a vespere usque ad vesperam
alterius diei
et non evasit ex eis quisquam
nisi quadringenti viri adulescentes
qui ascenderant camelos et fugerant
18 eruit ergo David omnia quae tulerant Amalechitae
et duas uxores suas eruit
19 nec defuit quicquam a parvo usque ad magnum
tam de filiis quam de filiabus et de spoliis
et quaecumque rapuerant omnia reduxit David
20 et tulit universos greges et armenta et minavit ante faciem suam
dixeruntque haec est praeda David
21 venit autem David ad ducentos viros
qui lassi substiterant nec sequi potuerant David
et residere eos iusserat in torrente Besor
qui egressi sunt obviam David et populo qui erat cum eo
accedens autem David ad populum salutavit eos pacifice
22 respondensque omnis vir pessimus et iniquus
de viris qui ierant cum David dixit
quia non venerunt nobiscum
non dabimus eis quicquam de praeda quam eruimus
sed sufficiat unicuique uxor sua et filii
quos cum acceperint recedant
23 dixit autem David
non sic facietis fratres mei de his quae tradidit Dominus nobis
et custodivit nos
et dedit latrunculos qui eruperant adversum nos in manu nostra
24 nec audiet vos quisquam super sermone hoc
aequa enim pars erit
descendentis ad proelium et remanentis ad sarcinas
et similiter divident
25 et factum est hoc ex die illa et deinceps
constitutum et praefinitum et quasi lex in Israhel
usque ad diem hanc
26 venit ergo David in Siceleg
et misit dona de praeda senioribus Iuda proximis suis dicens
accipite benedictionem de praeda hostium Domini
27 his qui erant in Bethel et qui in Ramoth ad meridiem
et qui in Iether
28 et qui in Aroer
et qui in Sefamoth et qui in Esthama
29 et qui in Rachal et qui in urbibus Ierameli
et qui in urbibus Ceni
30 et qui in Arama et qui in lacu Asan
et qui in Athac
31 et qui in Hebron
et reliquis qui erant in his locis
in quibus commoratus fuerat David ipse et viri eius
Luftë me amalekitët
1 Pas tre ditësh Davidi e njerëzit e tij mbërritën në Ciklag, por amalekitët i kishin rënë Negevit e Ciklagut. E kishin sulmuar Ciklagun e i kishin vënë zjarrin. 2 Kishin marrë rob gratë e qytetit, nga më e reja te më e vjetra. Nuk kishin vrarë askënd, por i kishin dëbuar e ata kishin marrë udhën. 3 Kur mbërriti në qytet me njerëzit e tij, Davidi pa se qyteti po digjej e gratë ishin marrë rob me bij e bija. 4 Atëherë Davidi e burrat që ishin me të vunë kujën e qanë derisa s'patën më fuqi të qanin. 5 Ishin zënë rob edhe dy gratë e Davidit, Ahinoama prej Izrelit dhe Abigajla, gruaja e Nabalit prej Karmelit. 6 Davidi u gjend ngushtë, se populli po mendonte ta vriste me gurë ngaqë të gjithë ishin shumë të hidhëruar për shkak të bijve e bijave të tyre. Por Davidi gjeti forcë në Zotin, Perëndinë e tij.
7 Davidi i tha priftit Abiatar, birit të Ahimelekut, t'i sillte efodin dhe ai ia solli. 8 Atëherë Davidi e pyeti Zotin: «A ta ndjek këtë hordhi? A do t'i zë dot?» Ai i tha: «Po, ndiqi, se do t'i zësh e do t'i shpëtosh robërit». 9 Davidi u nis me gjashtëqind burra e mbërriti te përroi i Besorit. Disa prej tyre u ndalën aty. 10 Davidi i ndoqi edhe më tej me katërqind burra. Dyqind burrat që u ndalën te përroi i Besorit, ishin të rraskapitur e nuk mund të shkonin më tej.
11 Në fushë hasën një egjiptian, e çuan te Davidi e i dhanë bukë e ujë. 12 I dhanë edhe një copë bukëfiqe e dy vile rrushi të thatë. Ai hëngri dhe i erdhi shpirti në vend, se nuk kishte ngrënë e nuk kishte pirë për tri ditë e tri net. 13 Atëherë Davidi e pyeti: «I kujt je e nga vjen?». Ai iu përgjigj: «Jam djalosh egjiptian, shërbëtor i një amalekiti, por imzot më braktisi para tri ditësh, se u sëmura. 14 Ne plaçkitëm Negevin e Keretit, Negevin e Judës dhe Negevin e Kalebit, ndërsa Ciklagut i vumë zjarrin». 15 Davidi i tha: «A po më çon te kjo hordhi?». Ai i tha: «M'u beto për Perëndinë se nuk do të më vrasësh e nuk do të më dorëzosh tek imzot dhe unë do të të çoj tek ajo hordhi».
16 Kur i çoi tek amalekitët, ata ishin shpërndarë anekënd vendit e po festonin me prenë që kishin plaçkitur nga toka e filistinëve dhe e Judës. 17 Të nesërmen, Davidi i sulmoi në të gdhirë e nuk pushoi deri në mbrëmje. Asnjë nuk shpëtoi, përveç katërqind djelmosha që u hipën deveve e ikën. 18 Davidi shpëtoi dy gratë e veta e gjithçka që kishin plaçkitur amalekitët. 19 Nuk u mungonte asgjë e plaçkitur, nga më e madhja te më e vogla, as bij e bija, as plaçkë e pre. Davidi i ktheu të gjitha. 20 Ai mori edhe gjithë dhentë e qetë. Kur i sollën bagëtitë para tij thanë: «Kjo është preja e Davidit».
21 Pastaj Davidi u kthye te dyqind burrat që ishin ndalur te përroi i Besorit e nuk e kishin ndjekur Davidin, se kishin qenë të rraskapitur prej udhës. Ata dolën ta takonin Davidin e burrat që ishin me të. Davidi u afrua e i përshëndeti. 22 Disa njerëz të këqij e të poshtër, që kishin shkuar me Davidin, thanë: «Këta nuk erdhën me ne, prandaj nuk do t'u japim asgjë prej plaçkës që kapëm. Të marrin vetëm gratë e fëmijët e vet e të ikin». 23 Davidi u tha: «Vëllezërit e mi, mos veproni kështu me ç'na dha Zoti. Ai na ruajti e na e dorëzoi hordhinë që na sulmoi. 24 E kush do t'u vërë vesh fjalëve tuaja! Si ata që shkuan në luftë, edhe ata që ndenjën me pajisjet do të marrin pjesë të barabarta». 25 Që nga ajo ditë, ky është rregull e zakon në Izrael deri më sot.
26 Kur Davidi mbërriti në Ciklag, i dërgoi pleqësisë së Judës e miqve të vet një pjesë të presë e u tha: «Ja një dhuratë prej presë së armiqve të Zotit!». 27 Ua dërgoi atyre që ishin në Betel, në Ramot të Negevit, në Jatir, 28 në Aroer, në Sifmot, në Eshtemoa, 29 në Rakal, në qytetet e Jerahmelit, në qytetet e Keniut, 30 në Hormah, në Borashan, në Atak, 31 në Hebron e në të gjitha vendet ku kishte shkuar Davidi me njerëzit e tij.