1 ascendit ergo David inde et habitavit in locis tutissimis Engaddi
2 cumque reversus esset Saul postquam persecutus est Philistheos
nuntiaverunt ei dicentes ecce David in deserto est Engaddi
3 adsumens ergo Saul tria milia electorum virorum ex omni Israhel
perrexit ad investigandum David et viros eius
etiam super abruptissimas petras quae solis hibicibus perviae sunt
4 et venit ad caulas quoque ovium
quae se offerebant vianti
eratque ibi spelunca
quam ingressus est Saul ut purgaret ventrem
porro David et viri eius in interiori parte speluncae latebant
5 et dixerunt servi David ad eum
ecce dies de qua locutus est Dominus ad te
ego tradam tibi inimicum tuum
ut facias ei sicut placuerit in oculis tuis
surrexit ergo David et praecidit oram clamydis Saul silenter
6 post haec percussit cor suum David
eo quod abscidisset oram clamydis Saul
7 dixitque ad viros suos propitius mihi sit Dominus
ne faciam hanc rem domino meo christo Domini
ut mittam manum meam in eum
quoniam christus Domini est
8 et confregit David viros suos sermonibus
et non permisit eos ut consurgerent in Saul
porro Saul exsurgens de spelunca pergebat coepto itinere
9 surrexit autem et David post eum
et egressus de spelunca clamavit post tergum Saul dicens
domine mi rex
et respexit Saul post se
et inclinans se David pronus in terram adoravit
10 dixitque ad Saul
quare audis verba hominum loquentium
David quaerit malum adversum te
11 ecce hodie viderunt oculi tui
quod tradiderit te Dominus in manu mea in spelunca
et cogitavi ut occiderem te sed pepercit tibi oculus meus
dixi enim non extendam manum meam in domino meo
quia christus Domini est
12 quin potius pater mi
vide et cognosce oram clamydis tuae in manu mea
quoniam cum praeciderem summitatem clamydis tuae
nolui extendere manum meam in te
animadverte et vide
quoniam non est in manu mea malum neque iniquitas
neque peccavi in te
tu autem insidiaris animae meae ut auferas eam
13 iudicet Dominus inter me et te et ulciscatur me Dominus ex te
manus autem mea non sit in te
14 sicut et in proverbio antiquo dicitur ab impiis egredietur impietas
manus ergo mea non sit in te
15 quem sequeris rex Israhel quem
persequeris
canem mortuum sequeris et pulicem unum
16 sit Dominus iudex et iudicet inter me et te
et videat et diiudicet causam meam
et eruat me de manu tua
17 cum autem conplesset David loquens sermones huiuscemodi ad Saul
dixit Saul numquid vox haec tua est fili mi David
et levavit Saul vocem suam et flevit
18 dixitque ad David iustior tu es quam ego
tu enim tribuisti mihi bona ego autem reddidi tibi mala
19 et tu indicasti hodie quae feceris mihi bona
quomodo tradiderit me Dominus in manu tua et non
occideris me
20 quis enim cum invenerit inimicum suum dimittet eum in via bona
sed Dominus reddat tibi vicissitudinem hanc
pro eo quod hodie operatus es in me
21 et nunc quia scio quod certissime regnaturus sis
et habiturus in manu tua regnum Israhel
22 iura mihi in Domino ne deleas semen meum post me
neque auferas nomen meum de domo patris mei
23 et iuravit David Sauli
abiit ergo Saul in domum suam
et David et viri eius ascenderunt ad tutiora loca
Davidi i kursen jetën Saulit
1 Davidi iku prej andej e jetoi në fortesat e En Gedit. 2 Kur Sauli u kthye nga ndjekja e filistinëve, e njoftuan e i thanë: «Ja, Davidi është në shkretëtirën e En Gedit». 3 Atëherë ai mori tre mijë burra të përzgjedhur nga mbarë Izraeli e shkoi drejt Shkëmbinjve të Dhive për të kërkuar Davidin e njerëzit e tij. 4 Mbërriti te vatha e dhenve që ishte rrugës. Atje ishte një shpellë. Sauli hyri aty për të kryer nevojat. Në atë shpellë ishte fshehur Davidi me njerëzit e vet 5 Atëherë njerëzit e Davidit i thanë: «Ja, sot është dita. Zoti, Perëndia yt, të pati thënë se do të ta dorëzonte armikun tënd që të bësh me të si të duash». Davidi u ngrit e preu tinëz një copë nga petku i Saulit. 6 Më vonë Davidit i erdhi keq që i preu rrobën Saulit. 7 Pastaj u tha njerëzve të vet: «Zoti më ruajt, t'i bëj ndonjë gjë timzoti e të ngre dorë kundër të vajosurit të Zotit. Ai është i vajosuri i Zotit». 8 Davidi i qortoi njerëzit e vet me këto fjalë e nuk i lejoi t'i suleshin Saulit. Sauli doli prej shpellës e vijoi rrugën.
9 Pastaj Davidi doli prej shpellës e i thirri Saulit: «Imzot, mbret!». Sauli ktheu kokën, Davidi u përkul me fytyrë përdhe dhe e nderoi. 10 Atëherë Davidi i tha: «Përse dëgjon fjalët e të tjerëve kur të thonë se Davidi ta do të ligën? 11 Ja, sot e pe me sytë e tu se Zoti të la në dorën time kur ishe në shpellë. Më thanë të të vrisja, por m'u dhimbse e thashë: “Nuk ngre dorë kundër timzoti, se ai është i vajosuri i Zotit”. 12 Shiko, ati im, në dorë kam një copë prej petkut tënd. Të preva një copë prej petkut, por nuk të vrava. Dije, pra, se nuk kam ndër mend të kryej ndonjë ligësi apo paudhësi dhe se nuk kam mëkatuar kundër teje. Je ti që më zë pritë për të më vrarë. 13 Zoti gjykoftë mes meje e teje. Zoti ma marrtë hakun, se dora ime nuk do të ngrihet kundër teje. 14 Siç thotë një fjalë e urtë e moçme: “Prej të paudhëve rrjedh paudhësia”, prandaj dora ime nuk do të ngrihet kundër teje! 15 Kundër kujt ka dalë mbreti i Izraelit? Kë po ndjek ti? Një qen të ngordhur, një plesht! 16 Zoti gjykoftë e vendostë mes meje e teje! Ai e paftë dhe e mbrojttë çështjen time e prej dorës tënde më çliroftë».
17 Pas këtyre fjalëve, Sauli tha: «Zëri yt është ky që dëgjoj, o David, biri im?». Dhe u shkreh në vaj. 18 Pastaj i tha Davidit: «Ke të drejtë ti e jo unë! Ti je sjellë mirë me mua, por unë jam sjell keq! 19 Sot tregove mirësi ndaj meje, se nuk më vrave edhe pse Zoti më la në dorën tënde. 20 Kush është ai që e kap armikun dhe e lë të lirë? Zoti ta shpërbleftë me të mira atë që bëre sot për mua, 21 se e di që do të bëhesh mbret dhe se do ta kesh në dorë mbretërinë e Izraelit. 22 Prandaj m'u beto për Zotin se nuk do ta shuash farën time pas meje dhe se nuk do ta zhdukësh emrin tim prej shtëpisë së tim eti».
23 Atëherë Davidi iu betua Saulit. Sauli shkoi në shtëpi e Davidi me njerëzit e vet shkoi në fortesë.