1 Cum autem descendisset de monte
secutae sunt eum turbae multae
2 et ecce leprosus veniens adorabat eum dicens
Domine si vis potes me mundare
3 et extendens manum tetigit eum Iesus dicens
volo mundare
et confestim mundata est lepra eius
4 et ait illi Iesus
vide nemini dixeris sed vade ostende te sacerdoti
et offer munus
quod praecepit Moses in testimonium illis
5 Cum autem introisset Capharnaum
accessit ad eum centurio rogans eum
6 et dicens
Domine puer meus iacet in domo paralyticus et male torquetur
7 et ait illi Iesus ego veniam et curabo eum
8 et respondens centurio ait
Domine non sum dignus ut intres sub tectum meum
sed tantum dic verbo et sanabitur puer meus
9 nam et ego homo sum sub potestate
habens sub me milites
et dico huic vade et vadit et alio veni et venit
et servo meo fac hoc et facit
10 audiens autem Iesus miratus est et sequentibus se dixit
amen dico vobis non inveni tantam fidem in Israhel
11 Dico autem vobis quod multi ab oriente et occidente venient
et recumbent cum Abraham et Isaac et Iacob in regno caelorum
12 filii autem regni eicientur in tenebras exteriores
ibi erit fletus et stridor dentium
13 Et dixit Iesus centurioni vade et sicut credidisti fiat tibi
et sanatus est puer in hora illa
14 Et cum venisset Iesus in domum Petri
vidit socrum eius iacentem et febricitantem
15 et tetigit manum eius et dimisit eam febris
et surrexit et ministrabat eis
16 vespere autem facto obtulerunt ei multos daemonia habentes
et eiciebat spiritus verbo et omnes male habentes curavit
17 ut adimpleretur quod dictum est per Esaiam prophetam dicentem
ipse infirmitates nostras accepit et aegrotationes
portavit
18 videns autem Iesus turbas multas circum se
iussit ire trans fretum
19 Et accedens unus scriba ait illi
magister sequar te quocumque ieris
20 et dicit ei Iesus
vulpes foveas habent et volucres caeli tabernacula
Filius autem hominis non habet ubi caput reclinet
21 alius autem de discipulis eius ait illi
Domine permitte me primum ire et sepelire patrem meum
22 Iesus autem ait illi sequere me
et dimitte mortuos sepelire mortuos suos
23 Et ascendente eo in navicula
secuti sunt eum discipuli eius
24 et ecce motus magnus factus est in mari
ita ut navicula operiretur fluctibus
ipse vero dormiebat
25 et accesserunt
et suscitaverunt eum dicentes Domine salva nos perimus
26 et dicit eis quid timidi estis modicae fidei
tunc surgens imperavit ventis et mari
et facta est tranquillitas magna
27 porro homines mirati sunt dicentes
qualis est hic quia et venti et mare oboediunt ei
28 et cum venisset trans fretum in regionem
Gerasenorum
occurrerunt ei duo habentes daemonia
de monumentis exeuntes
saevi nimis ita ut nemo posset transire per viam illam
29 et ecce clamaverunt dicentes
quid nobis et tibi Fili Dei
venisti huc ante tempus torquere nos
30 erat autem non longe ab illis grex porcorum multorum
pascens
31 daemones autem rogabant eum dicentes
si eicis nos mitte nos in gregem porcorum
32 et ait illis ite at illi exeuntes abierunt in porcos
et ecce impetu abiit totus grex per praeceps in mare
et mortui sunt in aquis
33 pastores autem fugerunt
et venientes in civitatem nuntiaverunt omnia
et de his qui daemonia habuerant
34 et ecce tota civitas exiit obviam Iesu
et viso eo rogabant ut transiret a finibus eorum
Krie VIII.
1 E si aí sdripej ka mali, i u‐χjoδ𝑒n pas atîγj𝑒 njérzit𝑒 goδ𝑒 goδ𝑒:
2 E s̆i nj𝑒 lebrus𝑒, ts̆𝑒 si viγj𝑒 i falej, tue θ𝑒n𝑒: Zot, ne do, mund𝑒 m𝑒 kj𝑒rós̆.
3 E t𝑒 ndéiturit dor𝑒n Dz̆esúi, e ngau, tue θ𝑒n𝑒: Dua, kj𝑒róu. E tue rrjéδur𝑒 u‐kj𝑒rúa lebra e tîγj𝑒.
4 E i θot atîγj𝑒 Dz̆esúi: V𝑒rrêχj t𝑒 mos i a θúas̆ njeríu: po jets𝑒, d𝑒ftóu príftit𝑒, e jipi δurutîn, ts̆𝑒 urδurói Moiséu, p𝑒r mart𝑒rî t𝑒 tire.
5 E t𝑒 χîturit aí nd𝑒 Kapernaúm, i u‐kjas𝑒 nj𝑒 Ts̆enturiun𝑒, ts̆𝑒 e parkalesj𝑒,
6 E θos̆𝑒: Zot, djali jim𝑒 rrî prapt𝑒 te s̆pia i njómur𝑒, ndutu i kopiasm𝑒.
7 E i θote Dz̆esúi: T𝑒 járδurit ú, kat𝑒 t’ e s̆𝑒ronj𝑒.
8 E si u‐p𝑒rgjekj𝑒 Ts̆enturiuni, θa atîγj𝑒: Zot, ng𝑒 jam𝑒 petk𝑒, t𝑒 m𝑒 χîs̆ te s̆pia ime: po θúaχj nj𝑒 fjal𝑒 vét𝑒m𝑒, e kat𝑒 s̆𝑒rónet𝑒 djali jim𝑒.
9 Se eδé ú jam𝑒 nj𝑒 njerî vunn𝑒 n𝑒n𝑒 njî zot𝑒ríe, e kam𝑒 p𝑒rpos̆𝑒 meje us̆tor𝑒, e i θom𝑒 ktîγj𝑒: Jets𝑒, e vete: e t𝑒 ját𝑒rit𝑒, Eja, e vjen: e s̆𝑒rb𝑒tórit𝑒 tim𝑒, B𝑒n𝑒 k𝑒té s̆𝑒rbés, e e b𝑒n.
10 E si e gjegji Dz̆esúi u‐θavmas𝑒, e atírev𝑒 ts̆𝑒 véij𝑒n pas atîγj’ i θa: Me t𝑒 ftet𝑒 ju θom𝑒, ng𝑒 kam𝑒 gjétur𝑒 te Israéli kakj𝑒 bess𝑒.
11 Eδé ju θom𝑒, se disâ kaa del, e kaa per𝑒ndón díeγi kat𝑒 vínj𝑒n𝑒, e kat𝑒 rrîn𝑒 me Abramin, e me Isakun, e Dz̆akobin te mbret𝑒ría e kjíeγiavet:
12 E t𝑒 bíj𝑒t’ e mbret𝑒rîs𝑒 kat𝑒 s̆tíχen𝑒 te t𝑒 m𝑒térr𝑒tit mantajas̆ta: atjé kat𝑒 jêt𝑒 t𝑒 klâr𝑒, e t𝑒 gríj𝑒tur𝑒 δé mb𝑒s̆𝑒.
13 E θa Dz̆esúi Ts̆enturiúnit𝑒: Jets𝑒, e si pate bess𝑒 t𝑒 kloft𝑒 bûr𝑒. E i u‐s̆𝑒rúa djali ts̆𝑒 mb’ at𝑒 χer𝑒.
14 E kur𝑒 vate Dz̆esúi te s̆pia e Piétrit𝑒, pâ t𝑒 vjéχ𝑒r𝑒n e atîγj𝑒, ts̆𝑒 rrîγj𝑒 prapt𝑒, e ts̆𝑒 kis̆ éθet𝑒:
15 E ngau dor𝑒n e sâγj𝑒, e e lân éθet𝑒, e u‐ngre, eδé i s̆𝑒rbeγj𝑒.
16 E si u‐ngris𝑒, i prûn disâ ts̆𝑒 kis̆𝑒n t𝑒 maχkúamit𝑒: e i ndzori s̆pírtrat𝑒 me fjal𝑒: e gjiθ atá ts̆𝑒 is̆𝑒n kékj𝑒 i s̆𝑒rói:
17 Sât𝑒 paguχej e θ𝑒na e Isaîs𝑒 profétit𝑒, ts̆𝑒 θot𝑒: Aí mori s𝑒múnd𝑒t𝑒 tona: eδé kurrúsm𝑒t𝑒 nglakói.
18 E si pâ Dz̆esúi s̆um𝑒 gjinde rreθ atîγj𝑒, urδurói t𝑒 s̆kóij𝑒n mbatan𝑒.
19 E si u‐kjas𝑒 nj𝑒 skrib𝑒, i θa: Mjes̆t𝑒r, kat𝑒 vinj𝑒 pas ndeje, ku ti do t𝑒 vets̆.
20 E Dz̆esúi θot atîγj𝑒: Δélprat𝑒 kan𝑒 gové rat𝑒, e zógat’ e kjíeγi𝑒s folêt𝑒: po i Biri i njeríut𝑒 ng𝑒 kâ ku t𝑒 prê nj𝑒 kríet.
21 E njetr𝑒 ka dis̆ípuj𝑒t’ e tîγj𝑒 i θa: Zot, êm𝑒 θelim𝑒 t𝑒 vete mê par𝑒 t𝑒 varr𝑒zonj𝑒 tat𝑒n tim𝑒.
22 E Dz̆esúi θa atîγje: Eja pas meje, e le t𝑒 vdékurit𝑒 t𝑒 varr𝑒zónj𝑒n𝑒 t𝑒 vdékurit’ e tire.
23 E si χiri nd𝑒 karav𝑒, i van𝑒 pas atîγj𝑒 dis̆ípuj𝑒t’ e tîγj𝑒:
24 E s̆i déiti u‐tunt𝑒 fort𝑒, akjé se karava is̆ p𝑒s̆trúar𝑒 ka vál𝑒t𝑒; e aí flê γj𝑒.
25 E si i u‐kjas𝑒n dis̆ípuj𝑒t’ e tîγj𝑒, e sgjúan, tue θ𝑒n𝑒: Zot, s̆p𝑒tona, sbíremi.
26 E aí θa atíreve: P𝑒rts̆é jini tr𝑒msar𝑒, njerz𝑒 me pak𝑒 bess𝑒? Aχiérna t𝑒 ngré iturit ts̆𝑒 u‐ngre, kj𝑒rtói ér𝑒t𝑒 eδé déitin, e u‐bû bunats’ e maδe.
27 E njérzit𝑒 u‐θavmas𝑒n, tue θ𝑒n𝑒: Ts̆𝑒 is̆t𝑒 kî, se ér𝑒t𝑒 eδé déiti e marrj𝑒n ves̆?
28 E kur aí vate mbatan𝑒 t𝑒 χora e Dz̆erdz̆esenvet, van e i dúaχtin p𝑒rpara dî t𝑒 lávur𝑒, ts̆𝑒 díli𝑒n ka várret𝑒, t𝑒 kekj𝑒 ndutu, akjé se ng𝑒 mund𝑒 s̆koγj𝑒 njerî p𝑒rn’ at’ uδ𝑒.
29 E s̆i se atá lurîtin, tue θ𝑒n𝑒: Ts̆𝑒 kemi na me tîj, Dz̆esú bîr i Per𝑒ndîs? Jerδe ktu p𝑒rpara kj𝑒róit𝑒 t𝑒 na vasanísie?
30 E ndoδej pak𝑒 γarγu atíreve nj𝑒 kafs̆𝑒 disâ dérras̆𝑒, ts̆𝑒 χáij𝑒n.
31 E t𝑒 maχkúamit𝑒 e parkalési𝑒n, tue θ𝑒n𝑒: Nai na ndzíer𝑒, d𝑒rgona t𝑒 kafs̆a e dérravet.
32 E θa atíreve: Ndrékjiχj𝑒. E atá t𝑒 dal𝑒t van𝑒 te dérrat𝑒, e s̆i gjiθ𝑒 kafs̆a u‐s̆tû ka nj𝑒 gorromim𝑒 te déiti: e spovis𝑒n te uj𝑒t.
33 E atá ts̆𝑒 i kjevarrísi𝑒n jik𝑒n: e si van𝑒 te χora, rr𝑒fíeitin gjiθkjis̆𝑒, eδé ató t𝑒 lávurvet.
34 E s̆i gjiθ𝑒 χora i doγi p𝑒rpara Dz̆esúit𝑒: e si e pân e parkales𝑒n t𝑒 s̆koγj𝑒 ka án𝑒t’ e tire γarγu.