1 In illa hora accesserunt discipuli ad Iesum dicentes
quis putas maior est in regno caelorum
2 et advocans Iesus parvulum statuit eum in medio eorum
3 et dixit
amen dico vobis
nisi conversi fueritis et efficiamini sicut parvuli
non intrabitis in regnum caelorum
4 quicumque ergo humiliaverit se sicut parvulus iste
hic est maior in regno caelorum
5 et qui susceperit unum parvulum talem in nomine meo me suscipit
6 Qui autem scandalizaverit unum de pusillis istis qui in me credunt
expedit ei ut suspendatur mola asinaria in collo eius
et demergatur in profundum maris
7 vae mundo ab scandalis
necesse est enim ut veniant scandala
verumtamen vae homini per quem scandalum venit
8 Si autem manus tua vel pes tuus scandalizat te
abscide eum et proice abs te
bonum tibi est ad vitam ingredi debilem vel clodum
quam duas manus vel duos pedes habentem mitti in ignem aeternum
9 et si oculus tuus scandalizat te erue eum et proice abs te
bonum tibi est unoculum in vitam
intrare
quam duos oculos habentem mitti in gehennam ignis
10 Videte ne contemnatis unum ex his pusillis
dico enim vobis
quia angeli eorum in caelis semper vident faciem Patris mei qui in
caelis est
11 venit enim Filius hominis salvare quod perierat
12 Quid vobis videtur
si fuerint alicui centum oves et erraverit una ex eis
nonne relinquet nonaginta novem in montibus
et vadit quaerere eam quae erravit
13 et si contigerit ut inveniat eam
amen dico vobis quia gaudebit super eam
magis quam super nonaginta novem quae non erraverunt
14 sic non est voluntas ante Patrem vestrum qui in caelis est
ut pereat unus de pusillis istis
15 Si autem peccaverit in te frater tuus
vade et corripe eum inter te et ipsum solum
si te audierit lucratus es fratrem tuum
16 Si autem non te audierit
adhibe tecum adhuc unum vel duos
ut in ore duorum testium vel trium stet omne verbum
17 quod si non audierit eos dic ecclesiae
si autem et ecclesiam non audierit
sit tibi sicut ethnicus et publicanus
18 Amen dico vobis
quaecumque alligaveritis super terram erunt ligata et in caelo
et quaecumque solveritis super terram erunt soluta et in caelo
19 Iterum dico vobis
quia si duo ex vobis consenserint super terram
de omni re quacumque
petierint
fiet illis a Patre meo qui in caelis est
20 ubi enim sunt duo vel tres congregati in nomine meo
ibi sum in medio eorum
21 Tunc accedens Petrus ad eum dixit
Domine quotiens peccabit in me frater meus et dimittam ei
usque septies
22 dicit illi Iesus
non dico tibi usque septies sed usque septuagies septies
23 Ideo adsimilatum est regnum caelorum homini regi
qui voluit rationem ponere cum servis suis
24 et cum coepisset rationem ponere
oblatus est ei unus qui debebat decem milia talenta
25 cum autem non haberet unde redderet
iussit eum dominus venundari
et uxorem eius et filios et omnia quae habebat et reddi
26 procidens autem servus ille orabat eum
dicens
patientiam habe in me et omnia reddam tibi
27 misertus autem dominus servi illius dimisit eum
et debitum dimisit ei
28 egressus autem servus ille
invenit unum de conservis suis qui debebat ei centum denarios
et tenens suffocabat eum dicens redde quod debes
29 et procidens conservus eius rogabat eum dicens
patientiam habe in me et omnia reddam tibi
30 ille autem noluit
sed abiit et misit eum in carcerem donec redderet debitum
31 videntes autem conservi eius quae fiebant contristati sunt valde
et venerunt et narraverunt domino suo omnia quae facta erant
32 tunc vocavit illum dominus suus et ait illi
serve nequam omne debitum dimisi tibi quoniam rogasti me
33 non ergo oportuit et te misereri conservi tui
sicut et ego tui misertus sum
34 et iratus dominus eius tradidit eum tortoribus
quoadusque redderet universum debitum
35 sic et Pater meus caelestis faciet vobis
si non remiseritis unusquisque fratri suo de cordibus vestris
Krie XVIII.
1 M’ at𝑒 χer𝑒 u‐kjas𝑒n dis̆ípuj𝑒t𝑒 te Dz̆esúi, tue θ𝑒n𝑒: Kus̆ ê prân mê i maθ𝑒 te mbretría e kjíeγiavet?
2 E Dz̆esúi, θirr𝑒 nj𝑒 f𝑒mij𝑒, e vuri n𝑒mest’ atire,
3 E θa: Me t𝑒 ftet𝑒 ju θom𝑒, n𝑒 mos u‐pjérrs̆it𝑒, e u‐bé fs̆it𝑒 si f𝑒mija, ng𝑒 m𝑒nd𝑒 χini te mbretría e kjíeγiavet.
4 P𝑒randái kus̆ t𝑒 vog𝑒lonj𝑒 vet𝑒χên si kî f𝑒mij𝑒, aí is̆t𝑒 mê i maδi te mbretría e kjíeγiavet.
5 E aí ts̆𝑒 t𝑒 mbê nj𝑒 f𝑒mij𝑒 k𝑒sis̆𝑒 paj𝑒 t𝑒 émbrit𝑒 tim𝑒, m𝑒 mbân mua.
6 E kus̆ t𝑒 kêt𝑒 sk𝑒ndaγiártur𝑒 nj𝑒 ka kta t𝑒 végjij𝑒, ts̆𝑒 kan𝑒 bess𝑒 mua, i v𝑒jén mê mir𝑒 atîγj𝑒 t𝑒 vjér𝑒nj𝑒 nj𝑒 rrot𝑒 γaiδur𝑒s̆ te kjafa, e t𝑒 mbítet𝑒 te t𝑒 χumbtit e déitit𝑒.
7 Χelme mbi jet𝑒n p𝑒r ské ndaj𝑒t𝑒. Posa ô do, ô ng𝑒 do ské ndaj𝑒t𝑒 kat𝑒 vínj𝑒n𝑒: mb𝑒gjiθ𝑒 χelme atîγj𝑒 njeríu, kaa vjen ské ndaγi.
8 E n𝑒 dora jote, ô k𝑒mba jote t𝑒 sk𝑒ndaγiâr𝑒, prite, e s̆tiê γarγu tîj: se is̆t𝑒 mê mir𝑒 p𝑒r tîj t𝑒 χîs̆ te gjeγa i s̆tr𝑒mb𝑒r, ô i s̆klepur, se me dî dúar𝑒, ô me dî k𝑒mb𝑒 t𝑒 s̆tíχes̆𝑒 t𝑒 zjarri i pasosm𝑒.
9 E n𝑒 siu jit𝑒 t𝑒 sk𝑒ndaγiâr𝑒, g𝑒rrije, e s̆tiê γarγu tîj: is̆t𝑒 mê mir𝑒 p𝑒r tîj t𝑒 χîs̆ me nj𝑒 sî te gjeγa, se t𝑒 kês̆ dî sî, e t𝑒 jês̆𝑒 s̆tûr𝑒 te Dz̆eénna e zjárrit𝑒.
10 Rúani t𝑒 mos χjiδís𝑒ni ts̆𝑒‐njerin ka kta t𝑒 végjij𝑒: p𝑒rts̆é ju θom𝑒, se é ngj𝑒j𝑒t’ e tire te kjíeγia gjiθmon𝑒 s̆óχ𝑒j𝑒n fidz̆𝑒n e Tát𝑒s𝑒 tim𝑒, ts̆𝑒 is̆t𝑒 te kjíeγia.
11 Se i Biri i njeríut𝑒 jerδi t𝑒 lefterosj𝑒 t𝑒 sbjerrin.
12 Si e γojás𝑒ni jû? n𝑒 ndonjerî pats̆it nj𝑒 kjint𝑒 dele, e ts̆𝑒 njera t’ i vê sbjerr𝑒 tue rráχur𝑒 δérat𝑒: ng𝑒 lê t𝑒 n𝑒nd𝑒δietené ndat𝑒 mbi mál𝑒t𝑒, e t𝑒 váturit k𝑒rkón até , ts̆𝑒 vete tue rráχur𝑒?
13 E n𝑒 stréks𝑒s̆it t’ e gjênj𝑒: me t𝑒 ftet𝑒 ju θom𝑒 se g𝑒zónet𝑒 mbi até mê s̆um𝑒 se mbi t𝑒 n𝑒nd𝑒δietené ndat𝑒, ts̆𝑒 ng𝑒 ven𝑒 tue rráχur𝑒 δérat𝑒.
14 K𝑒s̆tú ng’ ê vulema p𝑒rpara Tát𝑒se túaj𝑒, ts̆𝑒 is̆t𝑒 te kjíeγiat𝑒, t𝑒 sbíret𝑒 nj𝑒 ka k𝑒tá t𝑒 végjij𝑒.
15 E n𝑒 it𝑒 vγâ u‐lipst𝑒 me tîj, jets𝑒, e kj𝑒rtê nd𝑒r tî, e até vet𝑒m: e n𝑒 t𝑒 gjekjt𝑒, kê múndur𝑒 t𝑒t𝑒 vγâ.
16 E n𝑒 mos t𝑒 gjekjt𝑒, mirr𝑒 me tîj eδé nj𝑒, ô dî vet𝑒, sât𝑒 kj𝑒ndronj𝑒 gjiθ𝑒 t𝑒 fol𝑒t mb𝑒 goj𝑒n dîve, ô trî mart𝑒rî.
17 E n𝑒 mos marrt𝑒 ves̆ atá, θúaja klís̆𝑒s𝑒. E n𝑒 eδé klis̆𝑒n mos e gjekjt𝑒, kloft𝑒 p𝑒r tîj si dz̆intiγi, e si gabiloti.
18 Me t𝑒 ftet𝑒 ju θom𝑒, sâ do líδ𝑒ni mbi δéun, kat𝑒 jên𝑒 líδur𝑒 nd𝑒 kjíeχ: e sâ do sglíδ𝑒ni mbi δéun, kat𝑒 jên𝑒 sglíδur𝑒 nd𝑒 kjíeχ.
19 Pameta ju θom𝑒, se n𝑒 dî vet𝑒 ka‐k𝑒 jû e ndíej𝑒n𝑒 gjiθnjé te ndô s̆𝑒rbes𝑒, até ts̆𝑒 kat𝑒 lípj𝑒n𝑒, kat’ i búnet𝑒 atire ka Tata jim𝑒, ts̆𝑒 is̆t𝑒 te kjíeγia.
20 Prandái ku jan𝑒 dî, o tre vet𝑒 mbjéδur𝑒 mbi embrin tim𝑒, ú jam atjé n𝑒mest’ atíreve.
21 Aχiérra kjássurit Piétri, i θa: Zot, sâ χer𝑒 kat𝑒 lípset𝑒 me mua im𝑒 vγâ, e kat’ e nd𝑒jéinj𝑒? p𝑒r s̆𝑒tat𝑒 χer𝑒?
22 Θot atîγj𝑒 Dz̆esúi: Ng𝑒 t𝑒 θom𝑒 s̆tat𝑒 χ𝑒r𝑒: se eδé njera s̆tat𝑒 δiét’ e s̆tat𝑒 χer𝑒.
23 P𝑒r kt𝑒 s̆𝑒rbés u‐glâ mbretría e kjíeγi𝑒s njeríut𝑒 mbreti, ts̆𝑒 des̆i t𝑒 b𝑒γj𝑒 kúndet𝑒 me s̆𝑒rb𝑒tór𝑒t’ e tîγj𝑒.
24 E si zû t’ i b𝑒γj𝑒, i jerθ𝑒 p𝑒rpara nj𝑒, ts̆𝑒 aí i kis̆ d𝑒tir𝑒 δiét𝑒 mij𝑒 talente.
25 E si aí njerî ng𝑒 kis̆ t’ ia jipj𝑒, i zoti i tîγj𝑒 urδurói t𝑒 s̆itej aí, e s̆ókjia e tîγj𝑒, eδé t𝑒 bíj𝑒t𝑒, e gjiθ até ts̆𝑒 kis̆, e t𝑒 paguχej d𝑒tira.
26 T𝑒 rârit prân aí s̆𝑒rb𝑒túar, e parkalesj𝑒 tue θ𝑒n𝑒: Kîχj durim𝑒 mbi mua, se kat𝑒 t𝑒 jap𝑒 gjiθkjis̆𝑒.
27 E i zoti, si i u‐duk𝑒 kekj𝑒 p𝑒r até s̆𝑒rb𝑒túar, e la t𝑒 jes𝑒, e i nd𝑒jéu d𝑒tir𝑒n.
28 E t𝑒 dal𝑒t aí s̆𝑒rb𝑒tôr gjeti nj𝑒 s̆ok𝑒 s̆𝑒rb𝑒tírie t𝑒 tîγj𝑒, ts̆𝑒 i kis̆ d𝑒tir𝑒 nj𝑒 kjint𝑒 dinar𝑒: e t𝑒 rr𝑒mbíerit ts’ e rr𝑒mbéu até , is̆ e e mbiγj𝑒, tue θ𝑒n𝑒: Ê m𝑒 até ts̆𝑒 m𝑒 kê d𝑒túar𝑒.
29 E t𝑒 rârit s̆oku i tîγj𝑒 s̆𝑒rb𝑒tírie, e parkalesj𝑒, tue θ𝑒n𝑒: Kîχj durim𝑒 mbi mua, se kat𝑒 t𝑒 jap𝑒 gjiθkjis̆𝑒.
30 E aí ng𝑒 des̆i: se po t𝑒 váturit e s̆tû nd𝑒 fulakjî, njera t𝑒 pagúaγj𝑒 d𝑒tir𝑒n.
31 E si pân s̆ók𝑒t’ e tîγj𝑒 ktô t𝑒 b𝑒ma, u‐χelmúan𝑒 ndutu: e van𝑒, e i rr𝑒fíej𝑒tin zótit𝑒 tire gjiθ𝑒 sâ streks𝑒n.
32 Aχiérra θirrur até zoti i tîγj𝑒, i θot𝑒: Š𝑒rb𝑒tôr i lik𝑒, gjiθ até d𝑒tir𝑒 t’ e nd𝑒jeva se m𝑒 parkalese:
33 Andái ng𝑒 kis̆ t𝑒 dukej kekj𝑒 eδé tîj p𝑒r s̆okun t𝑒nt𝑒, si eδé ti m’ u‐duke kekj𝑒 mua?
34 E si u‐ngroχ i zoti i tîγj𝑒 ia δa vasanistorvet, njera ts̆𝑒 t𝑒 pagúaγj𝑒 gjiθ𝑒 d𝑒tir𝑒n.
35 K𝑒s̆tú eδé Tata im𝑒 i kjíeγi𝑒s kat𝑒 ju b𝑒nj𝑒 juve, n𝑒 mos nd𝑒jéfs̆it𝑒 nganjé vγáut𝑒 tîγj𝑒 te z𝑒mra júaj𝑒 ftésat’ e tire.