1 E Jeԑu mas giàsct dittësc muur me veti Piètrin, e Jakun, e Gniònin vλaan e tii, e cioi atà daamas permì gni mal t’ nelt:
2 E nrroi veten nnrỳscei perpara atyne. E fàcia e tii sckelԑeu sikùr diλi: e petkat e tii u bââne t’ bardha sikùr bora.
3 E cè me gni her i u dukne atyne Moisei, e Eliu tui fol me tè.
4 E Piètri tui pergièg, tha Jeԑu: Ԑot, mir âsct per nee ktù me ken: n’ dacc, bâim ktù trii ciàdra, gnenen tyy, gnenen Moiseit, e gnenen Eliut.
5 Alaa ai tui fol, cè gni rêê e scdricme i mloi me hie atà. E cè gni ԑââ prei rêêjet, tui than: Cikỳ âsct i Biri jem i dàsctuni, n’ t’ zilit jam pelciye: nnighiòni atii.
6 E tui nnie discèpuit raane permỳs per dhee, e fort u friguene.
7 E Jeԑu u affrue, e preku atà: e tha atyne: Ciohi, e mos u tutni.
8 E tui ciue syyt e vet, nuk paane as kenn, vec vetun Jeԑu.
9 E tui ԑdryp atà prei malit, urdhnoi Jeԑu atyne, tui than: Mos thoni as kui t’ paamen, deri ci t’ gnaλhet i Biri i nièrit prei s’ dèkunit.
10 E discèpuit pvetne atè, tui than: Psè praa Sckribet thon se perpara do vièn Eliu?
11 E ai tui pergièg, thot atyne: Gnimèn kaa me ardh Eliu, e kaa me vûûm me reguλ t’ gith kafsct.
12 E une po tham juve, se Eliu kaa ardh, e nuk kan gnofft atè, por i kan bââ atii gith scka kan dasct. Ksctù edhè i Biri nièrit kaa meu munnue prei tyne.
13 Athèr discèpuit muurne‐vesc se kiscte fol atyne per Gniònin Paghԑues.
14 E tui ken mrrii ai ku iscte haλku, ju affrue gni nièri e raa n’ ghiui perpara atii, tui than: Ԑot, kii miscrier per tem biir, psè âsct i perhanun, e po hièk këcc: psè scpesc po bie n’ ԑiàrm, e prore n’ ui.
15 E une ciòva atè perpara discèpuivet tuu, e nuk kan muit me scnosc atè.
16 E Jeԑu tui pergièg, e tha: O ginii e paa‐beess e mrapsct, deri kuur kam me ken me ju? deri kuur kam me durue ju? Bìnie ktù te une atè.
17 E Jeԑu bertitti atii, e duul prei assì diàλi, e u scnosci diàli prei assì sahati.
18 Athèr u affruene discèpuit tinԑ tu Jèԑu, e i thane: Psè na nuk muitem me perԑânun atè?
19 Tha Jeԑu atyne: Per sebèt t’ paa‐beesses jui. E per t’ vertèt po ju than, n’ pacci fee, saa gni koker e sinapit, mùnneni me than ktii mali: Sckò prei ktii n’ at venn, e kaa me voit, e kurgiââ scka me ken vsctiir per ju.
20 E ky soi dièmnisc nuk perԑehêt vec se me uràt, e me gninèss.
21 E tui nnei atà n’ Galilee, tha Jeԑu atyne: I Biri i nièrit kaa me ken dhanun n’ duur t’ nièrԑvet:
22 E kan me myt atè, e n’ t’ treten dit kaa meu gnaλ. E u trisctuene fort e fort.
23 E tui ken ardh n’ Kafàrnaum, u affruene Piètrit atà ci mledhscin dyy derhemt, e thane atii: Mièsctri yt a nuk paguun dyy derhemt?
24 Tha: Po. E si hîîni n’ sctpii, Jeԑu i foli atii perpara, tui than: Si t’ duket tyy, o Simòn? Prei t’ zilesc marrin haraccin, ja t’ dhànunat krailat e dheut? prei t’ biivet vet, a prei jabangiisc?
25 Prei jabangiisc, pergiègi Piètri. Tha Jeԑu atii: Praa jan liir biit.
26 E per mos me dhan sckanuλ atyne, sckò te deeti, e citt grepin: e i pari pesck, ci t’ gnitet, merre: e cil gojen e tii, se kee me gièt gni statere: merr atè, epe atyne per mue, edhè per tyy.
Krie e shtatëmbëdhjetëtë
1 E pas gjashtë ditet, muarr Iisui Petronë edhe Iakovonë, edhe Ioannë vëllan’ e tij, e i hipi ata ndë një mal të lartë veçë mbënjanë.
2 E u metamorfos (ndërroi të parëtë) përpara ature, e faqea e tij i ndriti posi Dielli, e rrobat’ e tij u bënë të bardha posi drita.
3 E na e u duk nd’ata Moisiu edhe Ilia, e kuvëndoijnë bashkë me të.
4 E Petrua u përgjegj, e i tha Iisuit: Zot, mirë është të rrimë navet këtu; ndë do, të bëjëmë këtu tre tënda, një për ti, e një për Mosinë, e një për Ilianë.
5 E tek flit ai akoma, na, e erdhi një re e feksurë, e i mbuloi ata, e na, një zë nga reja që thosh: Kij është biri im i dashuri, që mb’atë prëhem unë, atit t’i digjoni.
6 E si e digjuanë mathitejtë ranë përmbis mbi faqe të ture, e u frikuanë shumë.
7 E Iisui erdhi pranë, e i zuri ata, e u tha: Ngreuni, mos u frikoni.
8 E kur ngrijtinë sit’ e ture, s’panë ndonjë tjatër përveçme Iisunë vetëmë.
9 E kur zbritn’ ata nga mali, i porsiti ata Iisui, e u tha: Mos thoi njeriut këtë që patë ngjera sa të ngjalletë nga të vdekuritë i biri njeriut.
10 E e pietn’ atë mathitit e tij, e i thanë: Pse grammatejtë thonë dha, se Ilia do të vijë përpara?
11 Edhe Iisui u përgjegj, e u tha ature, se Ilia vjen përpara, e do të vërë gjithë botënë ndë taks.
12 Edhe u thom juvet se Ilia erdhi ndashti, po nuk’ e njohn’ atë, e i bënë atij, sa që deshnë. Kështu edhe i biri i njeriut do të pësojë nga ata.
13 Ahiere kupëtuanë mathitejtë se për Ioannë vaptistinë ju thosh ature.
14 E si erdh’ ata tek qe turm’ e njerëzet, erdhi nde ai një njeri, e ju përgjegj.
15 E i thosh: Zot, le të të vijë likshtë për tim bir, se e zë bëtaja, e mundonetë shumë. Shumë herë bie ndë zjar, e shumë herë ndë ujë.
16 E e pruva atë ndë mathiti të tua e nukë mundnë ta shëroijnë.
17 Edhe Iisui u përgjegj, e i tha: O soj i pabesë edhe i shtrëmbërë, ngjera kur të jem me juvet? Ngjera kur të u duroj juvet? Bimani atë këtu.
18 E e qërtoi atë Iisui, e dolli nga ai i paudhi, e u shërua atë sahat djali.
19 Ahiere erdhë mathititë nde Iisui vetëmë mbënjanë, e i thanë: Pse navet nukë mundm ta krejëmë atë?
20 Edhe Iisui u tha ature, se nukë besoni mirë. Se u thom me të vërteta, ndë paçi besë sa një koqe sinapit, do të thoi këtit malit: Ngreu këteje, e hajde atje, e do ta bëjë, e do të mos jetë ndë ju ndonjë që të mos bënetë.
21 Po kij soj i djajet nukë del ndrishe, përveçme me të falturë, edhe me t’agjëruarë.
22 E si vijnë ata rrotull ndë Galileë, u tha ature Iisui: Do të ipetë i biri njeriut ndë duar të njerëzet.
23 E do ta vrasënë atë, e të tretënë ditë do të ngrihetë. E u helmuanë shumë.
24 E si erdhë ata ndë Kapernaum, ju qasnë Petrosë ata që mbëjedhënë haraçetë, e i thanë: Dhaskali juaj nukë paguan haraçnë?
25 U thotë: Paguan. E kur hiri ndë shtëpi, i tha atij më përpara Iisui: Si të duketë, Simon? Mbretërit’ e dheut nga cilëtë marënë të dhënatë a haraçnë? Nga bijt’ e ture, a nga të huajtë?
26 E i thot’ atij Petrua: Nga të huajtë. I thot’ atit Iisui: nd’është kështu, të bijtë jan’ elefthero.
27 Po që të mos skandhalisjëmë ata, hajde ndë det, e vurë angjistrënë, e atë pishk që të dalë përpara, ngree, e hapi gojën’ e tij, e do të gjeç një statirë, e si ta març atë, epua ature për mua, edhe për tij.