1 N’ at dit tui dall Jeԑu prei sctpiet rriite ull n’ bregh t’ deetit.
2 E u mlodhne rreth atii sciùm haλk, acc ci hîîni n’ bark e rriite ull: e gith haλku rriite n’ bregh,
3 E foli atyne sciùm kafsc n’ scemλtỳr, tui than: Cè duul mièλsi, per me mièλ.
4 E ai tui mièλ faren, gni hisse raa n’ rugh: e erdhne scpênnìit e cièλs, e hângrene atè.
5 E gni hisse raa n’ gurìm, ku nuk kiscte sciùm dhee: e me gni her duul, psè nuk iscte dheu i theλ.
6 E saa duul diλi u vesck: e psè nuk kiscte rânz, u thaa.
7 E gni tièter hisse raa nner ferra: e u rrìtene ferrat, e ԑapuscìtene atè.
8 E gni tièter hisse raa permì tok t’ mir: e èpete fryt, ku gni cint per gni, ku giasctdhètt, e ku tridhètt.
9 Kusc kaa vesc per me nnie, let nniin.
10 E tui affrue discèpuit thane atii: Psè po flet atyne n’ scemλtỳr?
11 Ai tui pergièg, tha atyne: Psè juve âsct dhanun me marr‐vesc kàfsciat e nalta t’ reɣniis cièλvet: e atyne s’ âsct dhanun.
12 Psè kusc kaa, kaa per t’ ju dhanun atii, e kaa me pass boλèk: e kusc nuk kaa, e scka kaa, kaa per t’ ju hièk prei tii.
13 Per ktè po flas atyne n’ scemλtỳr: psè tui paa nuk sciòffin, e tui nnie nuk nniin, as marrin‐vesc.
14 E muscet n’ atà profezia e Isaìes, ci thot: Me vesct keni me nnie, e nuk keni me marr‐vesct: e me syy keni me kciỳr, e nuk keni me paa.
15 Psè âsct trasciue ԑemra e ktii pòpuλi, e âsct bââ i foort n’ vesc, e syyt e vet kaa myλun: aboλà mos t’ sciòffin me syy, as mos t’ nniin me vesc, as me ԑemer t’ marrin‐vesc, e t’ nkthehen, e un ti scnosci atà.
16 E syyt tai jan t’ luum, psè sciòhin, e vesct tai, psè nniin.
17 E per t’ vertèt po ju tham, se sciùm profete, e sciùm t’ dreit discruene me paa scka po sciffni ju, e nuk paane: e me nnie scka po nniini ju, e nuk kan nnie.
18 Ju praa nniini scemλtyren e mièλsit.
19 Gith‐kusc, ci nnighiòn fiàlen e reɣniis, e nuk vêê mennen, vièn i këcci, e grabìt scka âsct i mièλun n’ ԑemer t’ tii: ky âsct ai, ci kaa marr faren m’ rugh.
20 E ai, ci merr faren n’ miedìss guurvet, âsct ai, ci nnighiòn fiàlen, e me gni her me gaԑmèn merr atè:
21 E nuk kaa n’ veti rânz, e asctù pak cinnròn. Psè saa vièn gaԑepi e t’ perԑânunit per sebèt t’ fiàls, me gni her merr sckanuλ.
22 E ai, ci merr faren nner ferra, âsct ai, ci nnighiòn fiàlen, por gàilia e ktii scèkuλi, e masctrimi i giââs e i mâλit ԑapusciti fiàlen, e bâhet paa fryt.
23 E ai, ci merr faren n’ dhee t’ mir, âsct ai, ci nnighiòn fiàlen, e i vêê mennen, e cett fryt, e nep ky kaa gni cint per gni, tiètri giasctdhètt, e tiètri tridhètt.
24 Kalzoi atyne gni tièter scemλtỳr, tui than: Reɣnia e cièλvet âsct bââ barabàr me gni nièri, i zili muuλ n’ ar t’ vet faren e mir.
25 E tui fièt nièrԑit, erdh anmiku i tii, e permuuλ ègieren n’ miedìss t’ grunit, e sckoi.
26 E massì kiè rriit baari, e bââmun fryt, athèr u duk edhè ègiera.
27 E tui affrue yԑmeciàrt t’ ԑot sctpiis, thane atii: Ԑot, as kee ti mièλ n’ ar tânne faren e mir? Kâh praa kaa ègieren?
28 E tha atyne: Nièri anmiku bâni ktè. E yԑmeciàrt thane atii: A do, ci t’ sckoim, e t’ mledhim atè?
29 E ai tha: Jò: aboλà tui mledh ègieren, mos t’ sckuλni basck me tè edhè grunin.
30 Lêni t’ dyyjat meu rriit deri t’ kòrrunit, e n’ vakt t’ kòrrunit kam me than korrsve: Mlidhni mas‐pari ègieren, e lidhni atè n’ dui per me e diègh, e grunin mlidhni n’ hambaar tem.
31 Kalzoi atyne gni tièter scemλtỳr tui than: Reɣnia e cièλvet âsct barasc gnenës koker t’ sinapit, ci gni nièri muur, e muuλ n’ ar t’ vet:
32 E zila âsct per gnimèn mââ e voghla nner t’ gith farat: por si t’ jeet rritun, âsct mââ e madh nner t’ gith grosct, e bâhet liss, asctù ci scpênnìit e airit t’ viin me pusciue permì ghemat e tii.
33 Gni tièter scemλtỳr tha atyne: Reɣnia e cièλvet âsct barabàr me maje brumit, ci gni grue merr e perԑien me trii massa miλit, deri ci t’ viin brumi.
34 T’ gith ktò kàfscia foli Jeԑu n’ scemλtỳr haλkut: e paa scemλtỳr nuk flite atyne:
35 Aboλà ci t’ mùscei scka iscte than prei Profetet, ci thot: Kam me cil gojen teme n’ scemλtỳr, kam me diftue t’ mscèhunat ciỳsc se prei t’ fiλuemit e dyrgnâjas.
36 Athèr Jeԑu, dha iԑen haλkut, e nktheu n’ sctpii: e u affrùene atii discèpuit e tii, tui than: Na kalzò neve scemλtyren e ègieravet t’ arës.
37 E ai tui pergièg tha atyne: Ai, ci mièλen faren e mir, âsct i Biri i nièrit.
38 E ara, âsct dyrgnâja. Fara e mir, jan biit e reɣniis. Ègiera, jan biit t’ këccit.
39 E anmiku, ci kaa mièλ atè, âsct diàλi. Korra, âsct t’ maruemit e scèkuλit: e t’ korrtàrt, jan êgnit e vet.
40 Sikursè praa mledhen ègierat, e digen n’ ԑiàrm: ksctù kaa me ken n’ t’ maruemit e scèkuλit.
41 I Biri i nièrit kaa me ciue êgnit e vet, e kan me mledhun prei reɣniet t’ atii gith sckànuλet, e gith atà, ci bâin pun t’ kccia:
42 E kan me cittun atà n’ furr t’ ԑiàrmit. Atỳ kaa me ken vai, e t’ kerssitun t’ dhâmvet.
43 Athèr t’ dreitit kan me sckelԑye sikursè diλi n’ reɣnii t’ Babs t’ tyne. Kusc kaa vesc me nnie, t’ nniin.
44 Reɣnia e cièλvet âsct barabàr me haԑne fscehun n’ ar: t’ zilen nièri ci ta giein, e mlon, e prei gaԑmenit tii sckon, e scet gith scka kaa, e bleen at ar.
45 Perserii reɣnia e cièλvet âsct barabàr me gni nièri rescpèr, ci kerkòn egiat e mira.
46 E i zili si gièt gni egii kymetlii sckoi, e sciti gith scka pat, e bleu atè.
47 Prap reɣnia e cièλvet âsct barabàr me gni reet cìttune n’ deet, ci mledh cfar do pesckisc.
48 T’ zilen, si kee mùsciun, pesckagiit po ngrehen priàscta, e tui ullun n’ bregh, ԑgodhne, e vûûne t’ mirt n’ êên, e cittne posct t’ kcciit.
49 Ksctù kaa me ken n’ t’ maruemit e scèkuλit: kan me dall êgnit, e kan me daa t’ kcciit prei miedissit t’ dreitvet,
50 E kan me citt atà n’ furr t’ ԑiàrmit. Atỳ kaa me ken vai, e t’ kerssitun t’ dhâmvet.
51 A i muurt‐vesc gith ktò? Po, Ԑot, pergiègin atà.
52 Ai tha atyne: Per ktè gith i zili sckrib i diiscm n’ reɣnii t’ cièλvet, âsct barabàr me gni nièri bab e sctpiis, i zili zièrr prei haԑnet vet tèsciat t’ eereja e t’ viètra.
53 E u bââ, massì maroi Jeԑu ktò scemλtyra, sckoi prei knei.
54 E tui ardh n’ vilajèt t’ vet, msote atà n’ sinagoga t’ tyne, asctù ci ciudìtëscin, e thoiscin: Prei kâh ktii kiò die, e mrekuλii?
55 A s’ âsct cikỳ i biri ԑahnatliis? A s’ thohet nâna e tii Mrii, e vλaԑnit e tii, atà ci dhohen, Jak, e Josèf, e Simòn, e Juda?
56 E motrat e tii a s’ jan t’ githat nner nee? Kâh praa i erdhne ktii t’ gith ktò?
57 E mèrrscin sckanuλ prei tii. E Jeԑu tha atyne: Nuk âsct profeta paa nneer vec se n’ vilajèt t’ vet, e n’ scpii t’ vet.
58 E nuk bâni atỳ sciùm mrekuλii per sebèt t’ paabessuemit t’ atyne.
Krie e trembëdhjetëtë
1 Mb’atë ditë ahiere, dolli Iisui nga shtëpia e ndënji pranë detit.
2 E u mbëjuadhë shumë botë pranë sij, kaqë që ai hiri ndë një varkë të rrij, e gjithë bota qëndruanë mbanë detit.
3 E u foli ature shumë me paravolira, e u tha: Ja, që dolli ai që mbiell të mbjellë.
4 E tek mbillëte ai, ca farë ra mbanë udhësë, e erdhë zogjt’ e e hangrë.
5 E tjatër ra mbi vënd që qenë gurë, atje që s’qe shumë bajtë, e atë çast biu, sepse nukë qe dheu i thellë.
6 E poqë dolli (leu) Dielli u dogj, e sepse nukë kish rrënjë u tha.
7 E tjatër ra mbë gjëmba, e si u rritnë gjëmbatë, e mbitnë atë.
8 E tjatër ra mbi dhe të mirë, e ipte fara pjesë, një njëqind, e një gjashtëdhjetë, e një tridhjetë.
9 Kush ka veshë për të digjuarë, le të digjojë.
10 E ju qasnë mathitit’, e i thanë atij: Pse me paravolira u flet ature?
11 Edhe ai u përgjegj, e u tha ature, se juvet u është dhënë të njihni të fshehurat’ e mbretërisë Qiellvet, e nd’ata nuk’ është dhënë.
12 Sepse kush ka, nde ai do t’ipetë, edhe do të tepëronetë, e kush nukë ka, edhe ajo që ka do të mirretë prej si.
13 Pra andaj me paravolira flas nd’ata, se ndonëqë shohënë, nukë shohënë, e ndonëse digjojënë, nukë digjojënë edhe nukë kupëtojënë.
14 E paguhetë mb’ata profitia e Isaiut, që thotë: Me veshë do të ndieni, e do të mos digjoni, edhe me si do të shihni, e do të mos shihni.
15 Sepse u ntrash zëmëra e këtit llaoit, e me veshë digjuanë rëndë, e sit’ e ture i mbuluanë, të mos shohënë ndonjëherë me si, e të mos digjojënë me zëmërë, e të kthenenë, e u t’i shëroj ata.
16 E juvet lum sitë tuaj, sepse shohënë, edhe veshëtë tuaj sepse digjojënë.
17 Se me të vërteta u thom juvet, që shumë profitër edhe të drejtë dëshëruanë të shihnë këto që shihni juvet, e nuk’ i panë, e të digjoijnë këto që digjoni juvet, e nuk’ i digjuanë.
18 Juvet dha digjoni paravolin’ e mbjellësit (bujkut).
19 Te cilido që digjon fjalën’ e mbretërisë, e nuk’ e vë ndë mënd, vjen djalli, e rrëmben atë që u mbuall ndë zëmërë të tij, këjo ësht’ ajo që u mbuall mbanë udhësë.
20 E ajo që u mbuall mbë gurë, ësht’ ai që digjon fjalënë e e merr shpejt me gëzim.
21 E nukë ka rrënjë ndë vetëhe, po është për pak kohë, e si të bënetë ndonjë shtrëngim a të ndjekurë për fjalë, atëherë skandhalisetë.
22 E ajo farë që u mbuall mbi gjëmba, këjo është ai që digjon fjalënë, po silloitë e kësaj jetet, edhe gënjeshtra e gjërit, e mbitjënë fjalënë, e bënet’ e pavëjierë.
23 E ajo që u mbuall ndë dhe të mirë, ësht’ ai që digjon fjalënë, edhe e vënë ndë mënd; atij dha i prokops fara, e bën një njëqind, e një gjashtëdhjetë, e një tridhjetë.
24 Tjatër paravoli u vu përpara ture, e u tha: Mbretëria e Qiellvet gjan me një njeri që mbill farë të mirë mb’arë të tij.
25 E kohënë që flijnë njerëzit’ e tij, erdhi hazmi tij, e mbolli egjëra ndëpërmes të grurit, e iku.
26 E kur biu bari, e bëri farë, ahiere u duknë edhe egjëratë.
27 E si u qasnë kopijtë te zoti shtëpisë, i than’ atij: Zot, nukë mbolle farë të mirë nd’ara të tua? Nga vallë jan’ ato egjëra?
28 Edhe ai u tha ature: Hazm njeri e bëri këtë. Edhe kopijt’ i thanë atij: Do dha të vemi, t’i mbëjedhëmë ato?
29 Edhe ai u tha: Jo, se mos tuke përmbëjedhurë egjëratë, shkulni edhe grurëtë me to bashkë.
30 Liri të rritenë të dia bashkë, ngjera ndë të korrë, e ndë kohë të së korrit, do t’u thom korrëset: Mbëjidhni më përpara egjëratë, e lidhni dorazë për të djegurë ato, e grurëtë mbëjidhnie mbë ambarë të mia.
31 Tjatër paravoli u vu përpara ature e u tha: Mbretëria e Qiellvet gjan me koqe të sinapit, që e merr njeriu, e e mbjell ndë arë të tij.
32 Ajo është m’e vogëlë nga gjithë farëtë, ma kur të rritetë është m’i madh nga gjithë lakëratë, e bënetë lis, kaqë që të vijënë zogjt’ e Qiellit, e të rrinë ndë dega të tij.
33 Tjatër paravoli u tha ature: Mbretëria e Qiellvet gjan me brumë, që si e merr gruaja e fsheh brënda ndë tre qilla miell, ngjera sa të mbruhetë gjithë.
34 Gjithë këto i thosh Iisui ndë botë me paravolira, e pa paravolira s’u foli ature.
35 Që të paguhej ajo që u tha nga Profiti, që thotë: Do të hap gojënë time me paravolira, e do të nxjer ato që qenë fshehurë që përpara jetësë.
36 Ahiere la botënë Iisui, e vate ndë shtëpi, e vanë edhe mathitit e tij pas si, e i thanë: Thuajna nevet paravolin’ e egjëravet s’arësë.
37 Edhe ai u përgjegj, e u tha ature: Ai që mbolli farën’ e mirë, është i biri i njeriut.
38 Edhe ara është këjo jetë, e far’ e mirë, janë të bijt’ e mbretërisë, e egjëratë janë të bijtë e së paudhit.
39 E hazmi që mbolli ato është djalli, e të korrëtë është të sosurit’ e jetësë, e korrësitë janë Ëngjejtë.
40 E sikundrë mbëjidhenë egjëratë, e vihenë ndë zjar, e digjenë, ashtu do të jetë ndë të sosurë të kësaj jetet.
41 Do të dërgojë i biri i njeriut Ëngjëjit’ e tij, e do të mbëjedhënë nga mbretëri e tij gjithë skandhaletë, edhe ata që bëjënë paranominë.
42 E do t’i vën’ ata ndë furrë të zjarit. Atje do të jetë të qarëtë, edhe të dredhurit’ e dhëmbëvet.
43 Ahiere të drejtëtë do të llampsinë posi dielli ndë mbretëri të jatit së ture. Ai që ka veshë për të digjuarë, le të digjojë.
44 Pameta mbretëria e Qiellvet gjan me një hazine të fshehurë nd’arë, që si e gjen njeriu, e fsheh, e nga gëzimi i tij vete, e sa ka i shet të gjitha, e blen atë arë.
45 Pameta mbretëria e Qiellvet gjan me një njeri bazërgjan që kërkon margaritare të mira.
46 E si gjeti një margaritar shumë të vëjierë, vate e shiti gjithë sa kish, e e bleu atë.
47 Pameta mbretëria e Qiellvet gjan me një rrjet, që e vënë ndë det e përmbëjedh çdofarë gjërit.
48 Atë kur mbushetë, e nxjerënë mb’anë të detit, e rrinë e nxjerënë të miratë nd’enëra, e të ligatë i shtienë jashtë.
49 Kështu do të jetë ndë të sosurë të jetësë. Do të dalënë Ëngjejtë, e do të ndajënë të këqinjtë nga mes i së drejtëvet.
50 E do t’i vënë ata ndë furrë të zjarit. Atje do të jetë të qarëtë, edhe të dredhurit’ e dhëmbëvet.
51 U thot’ ature Iisui: I kupëtuatë gjithë këto? Edhe ata i than’ atij: I kupëtuam, o Zot.
52 Edhe ai u tha ature: Pra andaj çdo grammatiko që u mpsua ndë mbretëri të Qiellvet, ai gjan me një zot shtëpiet, që nxjer nga hazine e tij të ra, edhe të vjetëra.
53 E u bë kur sosi Iisui këto paravolira, u ngre ateje.
54 E si erdhi ndë patridhë të tij, i dhidhaks ata ndë Sinagoj të ture, saqë çuditeshin’ ata, e thoshnë: Nga u gjëndnë nde kij kaqë sofia, edhe kaqë fuqira?
55 Nuk’ është kij i biri mjeshtrit, nukë quhetë mëm’ e tij Mariam, edhe vëllazërit’ e tij Iakovo edhe Iosi, edhe Simon, edhe Iudhë?
56 E motrat’ e tij nukë janë të gjitha ndë nevet? Nga u gjëndnë vallë gjithë këto te kij?
57 E skandhaliseshinë mbë të. Edhe Iisui u tha ature: Nuk’ është Profit i panderçurë, përveçme ndë vënd të tij, edhe ndë shtëpi të tij.
58 E nukë bëri atje thavmaturgjira (nishane) shumë, për pabesllëkn’ e ture.