1 E massì kiè ԑdrypun prei malit, sciùm haλk muurne mrapa atè:
2 E cè tui ardhun gni igherbuλun, e adhrote atè, tui than: Ԑot, n’ dacc, ti munnesc me m’ dliir.
3 E Jeԑu tui sctrii doren, preku atè, tui than: Due, dliiru. E me gni her u dliir prei gherbuλet.
4 E tha Jeԑu atii: Ruju, mos me than kui: por scko, diftò vethen mesctarit, e fall dhuntiin, ci urdhnoi Moisei, n’ descmii t’ atyne.
5 E massì kee hîî n’ Kafàrnaum, u affrue atii gni Centuriòn, tui ju lutun,
6 E tui than: Ԑot, yԑmeciàri jem n’ sctpii teme rri paralitìk, e âsct fort këcc munnuem.
7 E Jeԑu tha atii: Une kam me ardh, e kam me scnosc atè.
8 E tui pergièg Centuriòni, thà: Ԑot, nuk jam i dêgn ci ti t’ hîîsce nnen tiègula t’ mia: por thui vec gni fiàl, e yԑmeciàri jem kaa meu scnosc.
9 Psè edhè une jam gni nièri nnen pusctèd t’ tièter kui, e kam nnen vethen niԑàmt, e thom gnenit: Sckò, e ai ve: e tiètrit, Eja, e vièn: e scerbetorit tem, Bân ktè, e ai e bân.
10 E tui nnie Jeԑu, u mrekuλue, e tha atyne ci sckoiscin mrapa: Per t’ vertèt po ju tham, nuk kam gièt kacc fee t’ madhe n’ Iԑraèl.
11 E une po ju tham, ci sciùm kan me ardhun prei s’ dàllunit, e prei s’ prenimit, e kan me nnei me Abramin, e Isakun, e Jakobin n’ reɣnii t’ cièλvet:
12 E biit e reɣniis kan me ken cittun n’ terre t’ priàscteme: atỳ kaa me ken vai, e t’ kerssitun t’ dhâmvet.
13 E tha Jeԑu Centuriònit: Sckò, e sikursè bessove, t’ u bâft tyy. E u scnosc yԑmeciàri n’ at sahàt.
14 Massì ci erdh Jeԑu n’ scpii t’ Piètrit, paa vieherren e tii raam tui ken me ethe:
15 E preku doren e assai, e ethet e lsciuene atè: e u ciue, e bâte ysmèt atyne.
16 E saa u bââ mràmia, pruune perpara atii sciùm ci kiscin t’ dièmnen: e i zirrte scpirtnat me fiàl: e scnosci tetân t’ ligt:
17 Aboλà ci t’ mùscei scka âsct thanun prei profetës Isaìes, ci thot: Ai muur t’ ligat tâân: e dèrgiat tâân kaa baart.
18 E tui paa Jeԑu sciùm haλk rreth vetit, urdhnoi me dall pertè uin.
19 E tui affrue gni sckrib, tha atii: Mièscter, une due me t’ marr mrapa tyy, githkùnn ci t’ veesc.
20 E tha atii Jeԑu: Dhèlpenat kan scpeλat, e scpênnìit e airit cièrdhat: por i Biri i nièrit nuk kaa ku me psctet kryet.
21 E gni tièter prei discèpuivet t’ atii i tha: Ԑot, a m’ nep iԑen perpara me voit, e me vorrue baben tem.
22 E Jeԑu tha atii: Me merr mrapa mue, e lêê t’ dèkunit me vorrue t’ dèkunit e vet.
23 E tui hyp ai n’ bark, muurne mrapa atè discèpuit t’ vet:
24 E cè gni e madhe fortùn u bââ n’ deet, asctù ci barka t’ mlòhei prei taλaԑesc, e ai flêête.
25 E u affruene atii discèpuit t’ vet, e ciuene atè prei giùmit, tui than: Ԑot, na psctò nee, po bìrremi.
26 E Jeԑu tha atyne: Psè po frigohi, o nièrԑe t’ pak fees? Athèr tui u ciuem n’ kâm, urdhnoi eernat e deetin, e u bââ rahatii e madhe.
27 Ndyi nièrԑt u ciuditne, tui than: Kùsc âsct cikỳ, t’ zilet eernat e deeti i nnighioin?
28 E massì erdh knei uin vaan n’ vilajèt t’ Gerasènevet, duulne perpara atii dyy t’ diemnuemit, tui dallun prei vorrԑsc; e iscin acc t’ plott furiiscin, ci as‐kusc s’ muite me sckaperzye per at udh.
29 E cè bertitne, tui than: Cfar pune nner nee, e tyy, o Jeԑu i biri Tenԑòt? Erdhe ktù perpara vaktit per me munnuem nee?
30 E nuk iscte fort largh prei assìsc gni grig t’ sciùm thiivet tui kulòt.
31 E dièmnit lutscin atè, tui than: N’ na perԑòsc kendyi, ciòna n’ grig t’ thiivet.
32 E tha atyne: Sckoni. E atà tui dallun hîîne n’ thii, e cè me gni t’ madhe furii t’ gith grìgia raa n’ deet: e zoffne n’ ui.
33 E ciobanet ikne: e tui ardh n’ scehèr, kalzuene gith scka, e per atà, ci patne pass dièmnit.
34 E cè gith sceheri duul perpara Jeԑu: e si e paane atè lutscin, ci t’ largòhei prei hudutësc atyne.
1 Edhe ay kur sbriti nga mali, i vanë prapa shumë gjëndëje.
2 Edhe ja tek erdhi një i krromosur’ e iu fal ati, tuke thënë: Zot, ndë daç, munt të më qëronjç.
3 Edhe Jisuj ngjati dorënë, edhe e preku, tuke thënë: “Dua, qëronu.” Edhe përnjëherë iu qërua krroma.
4 Edhe Jisuj i thot’ati: “Shiko mos i thuaç ndonjëjt, po shko e dëfte vetëhenë tënde te prifti, edhe shpierë dhurëtinë që ka urdhëruarë Moisiu për martiri mb’ata.”
5 Edhe [Jisuj] kur hyri ndë Kapernaum, i erdhi përanë një urdhër-qindës, tuke lutur’ ati, e tuke thënë:
6 Zot, shërbëtori im dergjetë ndë shtëpit ulok, e mundonetë keq.
7 Edhe Jisuj i thot’ati: “Unë do të vinj e do ta shëronj.”
8 Edhe urdhër-qindësi u përgjeq e tha: Zot, nukë jam i zoti të më hynjç ndënë strehët; po thuaj vetëmë një fialë, edhe shërbëtori im do të shëronetë.
9 Sepse edhe unë jam një njeri ndën’ urdhërë, edhe kam ndënë vetëhenë time ushtëtorë; edhe i them këti: “Shko”, edhe vete; edhe tiatërit: “Eja”, edhe vien; edhe shërbëtorit tim:
10 “Bëj këtë”, edhe e bën. Edhe Jisuj kur dëgjoj u çudit, e u tha atyre që i vininë prapa: “Me të vërtetë u them juve, se as ndë Israil nukë kam gjeturë kaqë besë.
11 Edhe po u them juve, se shumë vetë do të vinjënë nga të lindurit’e nga të perënduarit’ e diellit, edhe do të rrinë në mësallë bashkë me Avraaminë, e me Isaakun’ e me Jakovinë ndë mbëretërit të qiejevet,
12 Po të bijt’ e mbëretërisë do të hidhenë nd’ errësirët të përjashtëme; atie ku do të jetë të qarët’ e të kërcëlliturit’e dhëmbëvet.”
13 Edhe Jisuj i tha urdhër-qindësit: “Shko, edhe t’u bëftë sikundrë mbesove”, edhe shërbëtori ati u shërua mb’ atë herë.
14 Edhe Jisuj kur erdhi ndë shtëpit të Pietrit, pa të viehërrën’e ati te po dergjej ndër ethe.
15 Edhe e zuri atë prej dore, edhe e lan ethetë; edhe ajo u ngrit e u shërbente atyre.
16 Edhe si u ngrys, i prun’ ati shumë të diallosurë; edhe ay nxori frymat’ e ndyra me fialë, edhe shëroj gjith’ ata që kishinë keq;
17 Që të mbushetë ç’është thënë nga profiti Isai, që thotë: “Ay mori sëmundatë tona, edhe mbajti lëngatatë”.
18 Edhe Jisuj kur pa shumë gjëndëje rreth vetëhesë ti, urdhëroj që të shkonjënë përtej.
19 Edhe një shkronjës u afërua e i tha ati: Mësonjës, do të vinj prapa teje kudo që të veç.
20 Edhe Jisuj i thot’ati: “Dhelpëratë kanë shtrofka, edhe shpesët’e qiellit fole; po i bir’ i njeriut s’ka ku të pështetnjë kryetë.”
21 Pastaj një tiatër nga nxënësit’ e ati i thotë: Zot, lë-më përpara të vete të kllas ndë varr tem atë.
22 Po Jisuj i tha ati: “Eja pas meje, edhe lërë të vdekuritë të kllasënë ndë varr të vdekurit’e tyre.”
23 Edhe kur hyri ndë lundrët, i vanë pas nxënësit’e ati.
24 Edhe ja tek u bë një tërmet i math ndë det, kaqë sa po mbulonej lundra nga valëtë; po ay flinte.
25 Edhe nxënësit’ e ati i erthnë përanë edhe e ngritnë atë, tuke thënë: Zot, shpëto-na, se po humbasëmë.
26 Edhe ay u thotë atyre: “Përse jeni frikacarë, o besë-pakë?” Atëhere u ngrit e qërtoj erërat’ edhe detinë, edhe u bë bunacë e madhe.
27 Edhe njerëzitë çuditeshinë, e thoshinë: Çfarë njeriu është kyj, që edhe erërat’edhe deti e dëgjonjënë?
28 Edhe ay kur erdhi mb’anët të tejme, ndë dhet të Gjergjesinëvet, i duallë përpara dy të diallosurë dalë nga varretë, fort të egërë, kaqë sa s’munt të shkonte njeri përanë asaj udhe.
29 Edhe ja tek bërtitnë tuke thënë: Ç’ke me ne edhe ti, o Jisu, i bir’ i Perëndisë? Erdhe këtu përpara kohësë që të na mundonjç?
30 Edhe lark atyre ishte një turm’ e madhe derrash tuke kulloturë.
31 Edhe diajt’ i luteshin’ati, e i thoshinë: Ndë na nxierrç që këtej , lë-na të shkojmë ndë turmët të derravet.
32 Edhe ay u tha atyre: “Shkoni.” Edhe ata duallnë e shkuanë ndë turmët të derravet. Edhe ja gjithë tuf’ e derravet tek u turr nga gremina, e ranë ndë det, edhe ngorthnë ndër ujërat.
33 Edhe barinjtë iknë e erthnë ndë qytet, e dhanë zë për të gjitha, edhe për punët të diallosurëvet.
34 Edhe ja gjithë qyteti te dolli përpara Jisujt; edhe kur pan’atë, iu lutnë ati që të dalë nga sinoret’e atyre.