1 E u avitne atii Fariseit, e Saduceit tui tnue: e lutne atè me ju diftue atyne nnoi mrekuλ prei cièλet.
2 E ai tui pergièg, tha atyne: Si t’ bâhet mràmia ju thoni: Kaa me ken kthiλt, psè cièλa âsct e kucc.
3 E n’ nàdie: Sot fortùn, psè cièλa kaa gni t’ kucc t’ këcc.
4 Ju praa dini me gnofft fàcien e cièλs: e scêgnet e motit nuk mùnneni me diit? Ginii e kë̀ccie e kurvare lyp gni mrekuλ: e nuk kaa me pass tièter mrekuλ, vec se atè t’ Jones profetës. E lân atà, e sckoi.
5 E discèpuit e tii tui sckue per me dall pertè lekiènin, harruene me marr buk.
6 E tha Jeԑu atyne: Kciỳrni, e rùjuni prei majes brumit t’ Fariseivet, e t’ Saduceivet.
7 E atà mennoiscin me vetveti, tui than: Psè nuk kena marr bukt.
8 E Jeԑu tui diit, tha: Scka po kuitoni me vetveti t’ pak fees, psè nuk keni bukt?
9 Alaa s’ merrni‐vesc, e nuk u bie nner menn per pes bukt n’ pes mii nièrԑ, e saa scporta keni mledhun?
10 As per sctat bukt nner kater mii nièrԑ, e saa scporta keni mledhun?
11 Psè nuk merrni‐vesc, ci nuk thacc juve per buk: Rùjuni prei majes brumit t’ Fariseivet, e Saduceivet?
12 Athèr muurne‐vesc, ci nuk u kiscte than meu ruitun prei majes brumit t’ bukvet, por prei dotrinet t’ Fariseivet e Saduceivet.
13 E Jeԑu erdh n’ ân t’ Cesarees Filipit: e pvete discèpuit e vet, tui than: Scka thon nièrԑt, se âsct i Biri i nièrit?
14 E atà pergièɣne: Dissaa thon Gniòni Paghԑues, e dissaa Eliu, e dissaa Jeremia, nnogneni prei profetësc.
15 Tha Jeԑu atyne: E ju scka thoni se jam une?
16 Tui pergièg Simòn Piètri, tha: Ti jee Kriscti, i biri Ԑotit giàλ.
17 E Jeԑu tui pergièg, tha atii: I lumi ti, Simòn Bar‐Jona: psè misci, e giàku nuk diftoi tyy, por Baba jem, ci âsct n’ cièλt.
18 E une po t’ tham tyy, se ti jee Pièter, e permì ket guur kam me godìtt kiscen teme, e dyyrt e ferrit sckan me muit me i cinnrue assai.
19 E kam me t’ dhan tyy cilzat e reɣniis cièλvet: e gith scka t’ keesc lidhun permì tok, kaa me ken lidhun edhè n’ cièλt: e gith scka t’ keesc ԑghidhun permì tok, kaa me ken ԑghidh edhè n’ cièλt.
20 Athèr urdhnoi discèpuivet vet ci mos t’ thoiscin kerkui se ai iscte Jeԑu Kriscti.
21 Prei athèr fiλoi Jeԑu me kalzue discèpuivet vet, se i dùhei atii me sckue n’ Jeruԑalèm, e sciùm me hièk prei plecvet, e t’ Sckribvet, e t’ parvet e mesctarvet, e meu myt, e t’ treten dit meu gnaλ.
22 E Piètri tui marr atè pos, fiλoi me e ciortue, tui than: Kiòft largh prei tejet, o Ԑot: kur scka me t’ u bââ tyy kiò.
23 Ai u ktheu prei Piètrit, e i tha: Largou prei mejet, satanàss, ti m’ jee sckanuλ: psè sckee dien e Tenԑòt, por atè t’ nièrԑvet.
24 Athèr Jeԑu tha discèpuivet vet: Kusc do me ardh mas mejet, t’ muhòn vetvethen, e t’ merr krygen e vet, e t’ m’ ndièk mue.
25 Psè kusc do me scelbue scpirtin e vet, kaa me e bièrr atè: e kusc ta bièrr scpirtin e vet per hater tem, kaa me e gièt.
26 Psè scka i viien nièrit, me fitue gith dyrgnâân, na hupet massannei scpirtin e vet? O cfar t’ nnerrueme kaa me dhan nièri n’ venn t’ scpirtit vet?
27 Psè i Biri i nièrit kaa me ardh n’ lumnii t’ Babs vet me êgnit e vet: e athèr kaa me dhan gith‐kui sikursè t’ keet veprue.
28 Per t’ vertèt po ju tham, jan dissaa prei kssisc, ci jan ktù, t’ zilt nuk kan me dek, para se t’ sciòffin t’ Birin i nièrit me hîî n’ reɣnii t’ vet.
1 Edhe erthnë përanë Farisenjtë edhe Sadhdhuqenjtë, edhe tuke ngar’ atë, kërkoninë t’u dëftente atyre shenjë nga qielli.
2 Po ay u përgjeq e u tha atyre: “Kur bënetë mbrëmie, thoni se Do të bënetë koh’e mirë; sepse qielli ësht’ i kuq.
3 Edhe ndë mëngjes, se “Sot do të bënetë koh’ e ligë, sepse qielli ësht’ i kuq e vrërëtë. Ipokritërë, faqen’ e qiellit dini ta shquani, po shenjet’e kohëravet nukë muntni?
4 Brez’ i lik edhe kurvar kërkon shenjë; edhe shenjë nukë do t’i epet’ ati, përveç shenjësë profitit Jona.” Edhe i la ata e iku.
5 Edhe nxënësitë si erthnë përtej, harruanë të marrënë bukë.
6 Edhe Jisuj u tha atyre: “Ruhi edhe kini kujdes nga brumi i Farisevet e Sadhdhuqevet.”
7 Edhe ata mendoneshinë me vetëhen’ e tyre, tuke thënë, se “Nukë muarëm bukë.”
8 Edhe Jisuj si e kupëtoj, u tha atyre: “Ç’mendohi me vetëhenë tuaj, o besë-pakë, se nukë muartë bukë?
9 Edhe nukë po kupëtoni, as nukë mbajni mënt pesë bukët’ e pesë mijëvet, edhe sa kosha muartë?
10 As shtatë bukët’ e katrë mijëvet. edhe sa shporta muartë?
11 Qysh nukë kupëtoni se nuk’ u thashë juve për bukë, të ruhi nga brumi i Farisevet e i Sadhdhuqevet?”
12 Atëhere e kupëtuanë, se nuk’ u tha të ruhenë nga brum’ i bukësë, po nga mësimi i Farisevet e Sadhdhuqevet.
13 Edhe Jisuj kur erdhi mb’ anët të Qesarisë Filippit, pyeste nxënësit’e ti, tuke thënë: “Cili thonë njerëzitë se jam un’ i Bir’i njeriut?”
14 Edhe ata thanë: “Ca thonë , Joann Pagëzori, e të tierë Ilia; e të tierë Jeremia, a një nga profitëritë.”
15 U thot’ atyre: “Po ju cili thoni se jam unë?”
16 Edhe Simon Pietri u përgjeq e tha: “Ti je Krishti, i bir’ i Perëndisë gjallë.”
17 Edhe Jisuj u përgjeq e i tha: “I lumurë je ti, Simon biri Jonajt, sepse mish edhe gjak nukë ta sbuloj ty këtë, po im Atë që është ndë qiejet.
18 Edhe unë po të them, se ti je Pietër [shkëmp guri ], edhe përmbi këtë shkëmp guri do të ndërtonj qishënë time; edhe dyert’ e hadhit nukë do të kenë fuqi përmbi atë.
19 Edhe do të t’ap tyj qjyçet’ e mbëretërisë qiejevet; edhe ç’të lithç mbi dhet, do të jetë lidhurë ndë qiejet; edhe ç’të sgjithç mbi dhet, do të jetë sgjidhurë ndë qiejet.
20 Atëhere porositi nxënësit’ e ti të mos i thonë asndonjërit, se ay është Jisu Krishti.
21 Që atëhere Jisuj zuri t’u dëftenjë nxënësëvet ti, se duhetë të vejë ndë Jerusalim, edhe të pësonjë shumë nga pleqt’ e nga kryepriftërit’ e nga shkronjësitë, edhe të vritetë, edhe të tretënë ditë të ngjalletë.
22 Atëhere Pietri e mori mbënjanë , e zuri ta qërtonjë, tuke thënë: “Le të dhëmbetë vetëheja jote, Zot; mos u bëftë këjo te ti”.
23 Po ay u këthye e i tha Pietrit: “Ik prej meje, Satana, se më je skandhall; sepse s’ke ndër mënt punët’ e Perëndisë, po punët’ e njerëzëvet.”
24 Atëhere Jisuj u tha nxënësëvet ti: “Kush të dojë të vinjë prapa meje, le të mohonjë vetëhen’ e ti, edhe le të ngrerë kryqin’ e ti, edhe le të vinjë pas meje.
25 Sepse ay që të dojë të shpëtonjë jetën’ e ti, do ta humbasë atë; edhe ay që të humbasë jetën’ e ti për punë time, do ta gjenjë atë.
26 Sepse ç’dobi ka njeriu, ndë fitoftë tërë botënë, e të dëmtonjë shpirtin’ e ti? Apo ç’do të apë njeriu për këmbyerie të shpirtit të ti?
27 Sepse ka për t’ardhur’ i Bir’ i njeriut ndë lavdi t’Atësë ti bashkë me engjujt’e ti; edhe atëhere do t’ia shpaguanjë gjithë-se-cilit pas punuës’ ati.
28 Me të vërtetë u them juve, se janë ca nga ata që rrinë këtu, të cilëtë nukë do të ngjëronenë vdekëje, gjer sa të shohënë të Bir’ e njeriut tuke ardhurë ndë mbëretëri të ti.