1 Kciỳrni mos bâni t’ dreiten tui perpara nièrԑvet, ci per meu paa prei assìsc: psè sckeni me pass paghen prei Babs tui, ci âsct n’ cièλ.
2 Praa kuur t’ bâisc lmòscien, mos biè buriin perpara tejet, sikursè bâin t’ ipòkritit n’ sinagoga, e n’ per ruga, aboλà per meu nneerue prei nièrԑsc: per t’ vertèt po ju tham, se ktà kan marr paghimin e vet.
3 E kuur ti t’ bâisc lmòscien, mos ta di dora sctermanghet jòtia scka bân dora e diàtht jòtia:
4 Aboλà ci t’ jeet lmòscia jote tinԑ, e Baba jyt, ci t’ sceff tinԑìsct, kaa me t’ paguem.
5 E kuur thoni uràt, mos bâni sikursè t’ ipòkritit, ci duhen me nnei tui than uràt n’ sinagoga e n’ ciòscia t’ rùgavet, aboλà per meu paa prei nièrԑsc: per t’ vertèt po ju tham, ci kan marr paghimin e vet.
6 E ti, kuur t’ thuesc uràt, hîîn n’ od tânne, myλ deren, lutju Babs tyt tinԑìsct: e Baba jyt, ci t’ sceff n’ t’ scehun; kaa me t’ paguem.
7 E tui tham uràt, mos folni sckiùm, sikursè gentilet. Psè kuitoin se n’ sciùm fiàl t’ vetat meu giègiun.
8 Mos ju perghiâni atyne praa. Psè Baba jui di, scka ju duhet juve, perpara se t’ lypni prei tii.
9 Ksctù praa ju keni me than uràt: Atỳn, ci jee n’ cièλ, scêitnùem kiòft emni yt.
10 Ardht reɣnia jote. U bâft vulnessa jote, sikùr n’ cièλ, asctù n’ dhee.
11 Buken tâân t’ perdicmen epna neve sot.
12 E nniina neve fajet e mkatet tona, sikursè nniim na faitoort tâân.
13 E mos na lêê me raa n’ tunnìm. E na largò prei gith s’ këcc. Asctù kiòft.
14 E n’ ja u falsci nièrԑvet mkatet t’ atyne: edhè Baba jui i cièλs kaa me nnie juve mkatet tuja.
15 E ju mos ja u falsci nièrԑvet: as Baba jui s’ kaa me ja u fall mkatet tuja.
16 E kuur t’ gninoni, mos ju bâhi t’ merԑìtunit, sikùr t’ ipòkritit. Psè atà scemptoin ftyrat e veta, aboλà per meu dukun nièrԑvet gninuescm. Per t’ vertèt po ju tham, ci kan marr paghimin e vet.
17 E ti, kuur gninòn, lyje kryet tân, e laje ftyren tânne,
18 Aboλà ci mos t’ sceffesc prei nièrԑsc tui gninue, vec Babs tyt, ci âsct n’ t’ fscehun: e Baba jyt, ci sceff n’ t’ fscehun, kaa me t’ paguem.
19 Mos mledhni ju haԑnat permì tok: ku dryscku, e têgna e ciàrtin: e ku hainat i zièrrin prei toks, e i vièdhin.
20 Por ju mledhni haԑna n’ cièλ: ku as dryscku, as têgna s’ ciàrtin, e ku hainat as i zièrrin prei toks, as i vièdhin.
21 E ku âsct haԑna jote, atỳ âsct edhè ԑemra jote.
22 Kanili i korpit tyt âsct syni yt. N’ kiòft syni yt i kuλuem: gith korpi yt kaa me ken i scdricm.
23 E n’ kiòft syni yt i këcc: gith korpi yt kaa me ken i terrscm. E n’ kiòft praa drita, ci âsct n’ tyy, jan terr: vet terret saa kan me kenun?
24 Nuk munnet kusc me scerbyem dyy ԑotniive: psè o kaa me pass inaat gnenit, e kaa me dasct tiètrin: o kaa me durue gnenin, e kaa me perbuԑun tiètrin. Nuk mùnneni me scerbyem hem Ԑotit, hem mâλit.
25 Per ktè po ju tham, mos u turbuλohi kâh jeta jui se scka me hângher, as kâh korpi jui se scka me vèsciun. Jeta a s’ viien mââ sciùm se hêja: e korpi mââ sciùm se petku?
26 Kciỳrni scpênnìit e airit, ktà nuk mièλin, as korrin, as nuk mledhin n’ hambaar: e Baba jui i cièλs i uscièn atà. As jeni ju mââ se atà?
27 E kùsc prei jusc tui kuitue munnet me sctue gni kut sctatit vet?
28 E kâh petku psè u turbuλohi? Veni o‐röe ԑamàkt e arës si rriten: atà as punoin, as tièrrin.
29 E po tham juve, se as Salomoni n’ gith madhniit e vet kiè vèsciun sikursè gneni prei assìsc.
30 E se barin e fuscës, ci sot âsct, e nesser cittet n’ furr, ksctù Ԑotỳn e vesc: saa mââ fort ju gìnnia e pak fees?
31 Mos u turbuλohi praa, tui than: Scka kena me hângher, o scka kena me pii, o me scka kena meu vèsciun?
32 Psè t’ gith ktò e kerkoin gentilet. Psè Baba jui di, ci keni nevòj per gith ktò.
33 Kerkoni praa mas‐pari reɣniin e Tenԑòt, e t’ dreiten e tii: edhè t’ gith ktò kan me sctue juve.
34 Mos u turbuλohi praa per diten e nèsserës. Psè dita e nèsserës kaa me pass kuitimin e vet. Miàft âsct dits merԑia e vet.
Lëmosha
1 «Kujdes! Mos e kryeni drejtësinë tuej faqe njerëzve, me qëllim që ata t'ju vërejnë. Përndryshe nuk do të keni shpërblim prej Atit tuej që asht në qiej. 2 Prandaj, kur të japësh lëmoshë, mos i fryj borisë para vetes, sikurse bajnë dyfytyrëshat nëpër sinagoga e nëpër rrugë, që të lëvdohen prej njerëzve. Vërtet po ju them: e kanë marrë shpërblimin e vet. 3 Por ti, kur të japësh lëmoshë, mos ta dijë e majta çka ban e djathta, 4 që lëmosha jote të të metet në mshehtësi. E Ati yt, që shikon në mshehtësi, ka me ta kthye».
Lutja
5 «Kur të luteni, mos u bani si dyfytyrështat, të cilëve ua ka anda me u lutë më kambë nëpër sinagoga e nëpër udhëkryqet e shesheve, me dukë para njerëzve. Vërtet po ju them: e kanë marrë shpërblimin e vet. 6 Por ti, kur të lutesh, hyn në dhomën tande të mshehtë e, mbasi ta kesh ndrye derën tande, lutju Atit tand në mshehtësi. E Ati yt, që shikon në mshehtësi, do të të shpërblejë. 7 Por, kur të luteni, mos thoni fjalë të kota, si kombet. Ata pandehin se do të ndëgjohen prej fjalëve të tyne të shumta. 8 Mos u përngjani atyne. Aty juej e din për çka keni nevojë para se t'ia kërkoni. 9 Prandaj ju lutuni kështu:
Ati ynë, që je në qiej,
u shejtnoftë emni yt,
10 ardhtë mbrentia jote,
u baftë vullnesa jote,
si në qiell, edhe në tokë.
11 Bukën tonë të mbiqenësishme
na e jep sot.
12 Na i fal detyrimet tona,
sikurse edhe ne ua falim detyruesve tanë.
13 E mos na ven në sprovë,
por na liro nga i ligu.
14 Se, nëse ua falni njerëzve shkeljet e tyne, Ati juej qiellor do t'jua falë edhe juve. 15 Por, nëse nuk ua falni njerëzve, as Ati juej nuk du t'jua falë shkeljet tueja».
Njinesa
16 «Kur të njinoni, mos u ngrysni si dyfytyrëshat. Ata i ngërdheshin fytyrat për me u dukë para njerëzve se janë tue njinue. Vërtet po ju them: e kanë marrë shpërblimin e vet. 17 Por ti, kur të njinosh, lyeje kryet me voj e dlire fytyrën, 18 që të mos dukesh tue njinue para njerëzve, por para Atit tand në mshehtësi. E Ati yt, që sheh në mshehtësi, do të të shpërblejë».
Thesari në qiell
19 «Mos mblidhni për vete thesare mbi tokë, ku tenja e ndryshku brejnë e ku vjedhësit depërtojnë e vjedhin, 20 por mblidhni për vete thesare në qiell, ku as tenja, as ndryshku nuk brejnë e ku vjedhësit nuk depërtojnë, as vjedhin. 21 Se, ku asht thysari yt, aty asht edhe zemra jote».
Drita e trupit
22 «Drita e trupit asht syni. Prandaj, po të jetë shëndosh syni yt, tanë trupi yt do të jetë i shndritun. 23 Por, po të jetë keq syni yt, tanë trupi yt do të jetë i errët. Atëherë, nëse drita që asht në ty asht terr, sa do të jetë errësina!».
Dy zotnitë
24 «Askush nuk mund t'u shërbejë dy zotnive, se, ose njënin do ta urrejë e tjetrin do ta dojë, ose njënit do t'i përkushtohet e tjetrin do ta shpërfillë. Nuk mund t'i shërbeni Hyut e mamonës».
Ngushtimet e brengat
25 «Prandaj po ju them: mos u angështoni për jetesën tuej, se çka të hani e çka të pini. As për trupin tuej, se çka të vishni. A nuk asht jeta ma e randësishme se ushqimi e trupi se petku? 26 Vëreni zogjtë e qiellit, që nuk mbjellin, nuk korrin, nuk grumbullojnë nëpër qilarë e Ati juej qiellor i ushqen. A nuk vleni ju ma shumë e ata. 27 Kush prej jush, tue u angështue, mund t'i shtojë një pëllambë jetëgjatësisë së vet? 28 E për petkun, pse angëshshtoheni? Vrojtoni lilat e arës si rriten. Nuk mundohen, as thurin. 29 Por unë po ju them se as Solomoni në tanë lavdinë e vet nuk ishte mbështjellë si njëni prej tyne. 30 Nëse barin e arës, që sot asht e nesër hidhet në furrë, Hyu e stolis kështu, a nuk do të bajë shumë ma shumë për ju, besimpaktë? 31 Mos u angështoni, pra, tue thanë: "Çka të hamë?", apo: "Çka të pimë?", apo: "Çka të veshim?". 32 Të gjitha këto i kërkojnë kombet. Ati juej qiellor e din se keni nevojë për të gjitha këto. 33 Kërkoni ma parë mbretninë e Hyut e drejtësinë e tij dhe ai do t'jua japë shtesë edhe të gjitha këto. 34 Mos u angështoni, pra, për të nesërmen, se e mesërmja angështohet vetë për veten».