1 Athèr Jeԑu kiè ciue prei Scpirtit n’ sckretii, ci t’ tunnòhei prei diàλit.
2 E massì pat gninuem katerdhètt ditt, e katerdhètt nett, massannei i erdh ûû.
3 E tui affrue tnuesi tha atii: N’ kiòfsc ti i biri i Tenԑòt, thui ci ktà guure t’ bâhen buk.
4 E ai tui pergièg tha: Âsct sckrue: Jò me buk veten jetòn nièri, por me gith saa fiàl, ci dell prei gojet Tenԑòt.
5 Athèr diàλi e muur atè n’ scehèr scêit, e vûûni atè permì maje t’ kiscs,
6 E tha atii: N’ kiòfsc ti i biri i Tenԑòt, bièrr te posct: Psè âsct sckrue: Ci êgnvet vet kaa urdhnue per tyy, e kan me te baart n’ duer, aboλà mos t’ vrafsc kâmen tânne n’ nnoi guur.
7 Tha Jeԑu atii: Âsct edhè sckrue: Nuk kee me tnue Ԑotniin Ԑotin tândin.
8 Prap diàλi e muur atè permì gni mal fort nalt: e diftoi atii gith reɣniit e scèkuλit, e lumniin e atyne,
9 E tha atii: T’ gith ktò kam per t’ i dhanun tyy, n’ u sctrofsc per dhee me m’ adhrue.
10 Athèr tha Jeԑu atii: Scko, Satanàss: psè âsct sckruem: Ci kee me adhrue Ԑotniin Ԑotin tân, e atii veten kee me i scerbyem.
11 Athèr diàλi lê atè: e cè u affruene êgnit, e scerbeiscin atii.
12 E si nniu Jeԑu ci Gniòni iscte sctiim n’ hapsane, sckoi n’ Galilee:
13 E, lânun sceherin e Nazaretit, erdh, e nneiti n’ Kafàrnaum t’ deetit, n’ kufî t’ Zabulonit, e t’ Nèftalim:
14 Aboλà ci t’ mùscei scka âsct thanun prei Isaìes profetet:
15 Dheu i Zabulonit, e dheu i Nèftalim, rugh e deetit pertè Jordanin, Galileja e kômevet,
16 Pòpuλi ci rriite n’ terr, paa gni drit t’ madhe: e drita duul per atà, ci rriiscin n’ dhee t’ territ t’ deks.
17 Prei knei Jeԑu fiλoi me predikue, e me than: Bâni peennèss: psè u affrue reɣnia e cièλvet.
18 E tui ezz Jeԑu afer deetit Galilees, paa dyy vλaԑen, Simonin, ci thohet Pièter, e Ndreen vλaan è tii, tui citt reeten n’ deet (psè iscin pesckagii),
19 E tha atyne: Eni mas mejet, e kam me ju bââ pesckagii t’ nièrԑvet.
20 E atà, me gni her lâne reetet, e voitne mas tii.
21 E prei ndyi tui sckue, paa dyy tieer vλaԑen, Jakun e Zebedeut, e Gniònin vλaan i tii, n’ bark basck me Zebedeun baben e atyne, tui nnerècciun reetet e veta: e thirri atà.
22 E atà, me gni her lâne reetet e baben, e voitne mas tii.
23 E kerkote Jeԑu gith Galileen, tui msue n’ sinagoga t’ atyne, e tui predikue ugniλin e reɣniis, e tui scnosc t’ gith lighsctiit, e t’ gith dèrgiat e pòpuλit.
24 E nââmi e tii sckoi n’ per gith Sìrie, e pruune perpara atii t’ gith atà ci iscin t’ lig, e zânun prei dissaa far lingatsc e munnimesc, e t’ diemnuemit, e t’ perhànunit, e paralitìkt, e scnosci atà:
25 E muurne mrapa atè sciùm ginn prei Galilejet, e Dekapolit, e prei Jeruԑalemit, e prei Cfutniet, e prei dheut pertè Jordanin.
Sprova e Jezusit
1 Në atë kohë Jezusi u ngjit në shkretinë me shtysën e Shpirtit të Shenjtë, me u tundue pre djallit. 2 Agjënoi katërdhjetë ditë e katërdhjetë net e mandej u unjtue. 3 Atëherë iu afrue sprovuesi e i tha: «Nëse je Bir i Hyut, urdhno që këta gurë të bahen bukë». 4 Por Jezusi u përgjigj e tha: «Asht e shkrueme:
Je vetëm prej bukës jeton njeriu,
por prej çdo fjale
që del përmes gojës së Hyut ».
5 Atëherë djalli e mori në qytetin e shenjtë dhe e vuni mbi kulmin e tempullit. 6 Mandej i tha: «Nëse je Bir i Hyut, hidhu poshtë. Asht e shkrueme:
Do të urdhnojë për ty engjëjt e vet
e do të të mbartin ne duer, ,
që kamba jote të mos hasë në gur ».
7 Jezusi i tha: «Ash e shkrueme:
Mos e sprovo Zotin, Hyun tand! ».
8 Rishtas djalli e mori në një mal të naltë dhe i shfaqi të gjitha mbretnitë e botës me lavdinë e tyne. 9 E i tha: «Të gjitha këto do të t'i jap, nëse më adhuron me përkulje» 10 Atëherë Jezusi i tha: «Hiqu, Satan! Ash e shkrueme:
Zotin, Hyun tand adhuro
e vetëm atij shërbeji ».
11 Atëherë djalli e la dhe, ja, iu afruen engjëjt dhe i shërbenin.
Lajmi i mirë
12 Mbasi ndigjoi se Gjoni ishte dorzue, u mënjanue në Galile. 13 E la Nazaretin e u vendue në Kafarnum, pranë detit, në krahinën e Zabulonit e të Neftalimit, 14 që të plotësohej çka ishte thanë me anë të Isaisë profet:
15 Tokë e Zabuonit e tokë e Naftalimit,
udhës së detit matanë Jordanit
Galilea e kombeve,
16 populli që rrinte në errësinë
kundroi një dritë të madhe,
atyne që dirgjeshin
në vendin e hijen e vdekjes
u doli drita.
17 Qysh atëherë Jezusi nisi me predikue. Po thotë: «Pendohuni, se u afrue mbretnia e qiejve».
Thirrja e nxanëseve të parë
18 Tue shëtitë pranë detit të Galilesë, vrejti dy vëllazën, Simonin e quejtun Pjetër dhe Andrenë, vëllanë e tij, tue hjedhë rrjetat në det. Ishin peshkatarë. 19 U tha: «Ejani mbas meje e unë do t'ju baj peshkatarë njerëzish». 20 Ata i lanë fill rrjetat dhe e ndoqën. 21 Mbasi shkoi tej, vërejti dy vëllazën të tjerë, Jakobin e Zebedeut dhe Gjonin, vëllanë e tij, në lundër, me Zebedeun, atin e tyne, tue arnue rrjetat e veta, dhe i thirri. 22 Ata e lanë fill lundrën dhe atin e tyne dhe e ndoqën.
Takimi me turmat
23 Ai endej nëpër mbarë Galilenë, tue mësue nëpër sinagogat e tyne, tue kumtue ungjillin e mbretnisë e tue shërue çdo sëmundje e çdo ligësim në popull. 24 Atëherë i doli zani në mbarë Sirinë dhe i sollën të gjithë të lënguemit me sëmundje e mundime të ndryshme, të djallosunit, epileptikët e të paralizuemit dhe ai i shëronte. 25 Mbas tij shkonin turma të shumta prej Galilesë e Dekapojës, prej Jerusalemit e Judesë dhe prej matanë Jordanit.