1 Esaa duul drita, bââne ksciiλ t’ gith t’ part t’ mesctarvet, e plect e pòpuλit kunra Jeԑu, per me e myt.
2 E pruune atè lidhun, e e dhane n’ dor t’ Punzit Pilatit ԑabìt.
3 Athèr tui paa Juda, ci tradhtoi atè, se Jeԑu iscte gikuem; u peennue, e cioi tridhètt denàrt t’ sermit t’ parvet t’ mesctarvet, e plecvet.
4 Tui than: Fejeva, se tradhtova giàkun t’ paa‐fai. E atà thane: Na sckena gaile? kuitò ti.
5 E si i citti paret e sermit n’ kisc, u largue: e sckoi, e vuur vethen me gni konòp.
6 E t’ part t’ mesctarvet, mlodhne paret e sermit, e thane: Âsct jassàk me sctii atò n’ haԑne: psè jan kymeti i giàkut.
7 E bââne ksciiλ, e bleene prei assòsc gni ar kotrovagiis, per me vorrue jabangiit.
8 Per ket pun ajò ar thohet, Acèldama, do me than, ara e giàkut, deri m’ dit sodit.
9 Athèr u musc scka âsct than prei profetës Jeremiis, ci thot: E muurne tridhètt paret e sermit kymetin e tii, t’ zilen bleene me kymèt prei t’ biivet Iԑraèlit:
10 E dhane atò per aren e kotrovagiis, sikursè m’ urdhnoi Ԑoti mue.
11 E Jeԑu kiè sctii perpara ԑabitit, e ԑabiti pveti atè, tui than: A jee ti Kraili i Cfutvet? E tha Jeԑu atii: Ti thue.
12 E tui ken paditun prei s’ paresc t’ mesctarvet, e prei plecsc, kurgiââ s’ pergiègi.
13 Athèr Pilati i tha: A nuk nniin ti se saa senne thon kunra tejet?
14 E nuk pergiègi atii as gni fiàl, cekàcc ci u ciudìt fort ԑabiti.
15 E ԑabiti kiscte adèt n’ dit t’ madhe t’ festës me lsciue gnenin haps, t’ zilin döte pòpuλi.
16 E kiscte ai athèr gni haps ci fort me nnââm, emnit Barabba.
17 Tui ken praa atà mledhun, i tha Pilati: T’ zilin doni ci une t’ ja u lscioi juve: Barabben, o Jeԑu, ci thohet Kriscti?
18 Psè e diite ci per ԑmiir kiscin tradhtue atè.
19 E tui nnei ai n’ divàn, e sciòccia e tii i cioi fiàl atii, tui than: Mos u perԑìêi n’ pun t’ atii t’ dreiti, psè kam hièk fort sot n’ ânnerr per sebèt t’ tii.
20 E t’ part e mesctarvet, e plect bââne raԑii popuλin me lyp Barabben, e me bièrrun Jeԑu.
21 E ԑabiti tui pergièg, tha atyne: T’ zilin doni ju prei s’ dyysc ci t’ ja u lscioi? E thane atà: Barabben.
22 Pilati tha atyne: Scka t’ bâi praa me Jeԑu, ci thohet Kriscti?
23 Thane t’ githet: Let krygԑohet. E tha ԑabiti atyne: Cfar t’ këcct kaa bââ? E atà mââ fort bertitscin tui than Let krygԑohet.
24 E tui paa Pilati se kurgiââ sbââte dobii, por mââ e madhe bâhei ԑciùrma: muur ui, e lau duurt e veta perpara pòpuλit, tui than: I paa‐fai une jam kâh giàku i ktii t’ dreitit: ju keni me paa.
25 E tui pergièg gith pòpuλi, tha: Giàku i tii permì nee, e permì biit tâân.
26 Athèr lscioi atyne Barabben: e dha Jeԑu atyne me e rrah ci per me ken krygԑue.
27 Athèr soldetet e ԑabitit ciuene Jeԑu n’ obòrr, e mlodhne rreth tii gith tevabiin:
28 E si scdescne atè, i vûû n’ sctat gni binìsc boi kremesit,
29 E tui thuur gni kunòr ferrasc, ja vûûne permì kryet t’ tii, e gni kaλàm n’ dor t’ diàtht t’ tii. E tui raa n’ ghiui perpara tii, perbuԑscin atè, tui than: Fàllemi, kraili i Cfutvet.
30 E tui psctyym m’ tè, muurne kaλamin, e rràhiscin kryet e tii.
31 E massì ci perbuԑne atè, ja scdescne biniscin, e ja vescne petkat e veta, e ciuene atè per me e krygԑue.
32 E tui dall priàsct giètne gni nièri prei Cirenit, emnit Simòn: e me angarii e bââne me baart krygen e tii.
33 E mriine n’ venn, ci thohet Gòlgota, ci do me than venni i rasctit Krees.
34 E dhane atii me pii vêên t’ perԑieme me tamelth: e si e kerkoi, nuk desct me pii.
35 E massì e krygԑuene daane petkat e tii, tui citt sciòrt: aboλà ci t’ mùscei scka âsct than prei Profetet ci thot: Daane nner veti petkat e mia, e permì petk tem kan sctii sciòrtin.
36 E tui nnei ruiscin atè.
37 E vûûne permì kryet t’ tii fain e tii sckruem: Ky âsct Jeԑu Kraili i Cfutvet.
38 Athèr u krygԑuene me tè dyy haina: gneni n’ ân t’ diàtht, e gneni n’ ân t’ sctermanghet.
39 E atà ci sckoiscin truescin atè tui luit krenat e veta,
40 E tui than: O ti, ci rreenòn kiscen e Tenԑòt, e per trii ditt e godìtt: psctò vetvethen: n’ kiòft i biri i Tenԑòt, ԑdryp prei kryget.
41 N’ ket mnyr edhè t’ part t’ mesctarvet tui ciestìss atè basck me Sckribe, e me plec thoiscin:
42 Psctoi tièrt, e nuk munnet me psctue vetvethen: n’ kiòft kraili i Iԑraèlit, let ԑdryp tasc prei kryget, e bessoim atii:
43 Scpnessoi n’ Tenԑòn: t’ pscton tasc, n’ dasct atè: psè kaa than: Une jam i biri i Tenԑòt.
44 E me ket mnyr edhè hainat, ci iscin krygԑue me atè, e sciaiscin.
45 E prei giàsct sahati u terratìss dheu per gith ân deri nânn sahati.
46 E okoλa nânn sahati bertitti Jeԑu me ԑââ t’ madh, tui than: Eli, Eli, lamma sabacthani? ci do me than: Ԑoti jem, Ԑoti jem, psè n’ kee lânun mue?
47 E dissaa prei assìsc ci rriiscin atỳ, tui nnie ktè, thoiscin: Ky po therrèt Eliin.
48 E me vrap ngau gneni prei assìsc gnieu n’ uffuλ spuԑen, e e vûûni n’ kaλàm, e èpete atii me pii.
49 E tièter thoiscin: Lêê t’ sciòffim a vièn Eliin me psctue atè.
50 E Jeԑu prap tui bertìt me ԑââ t’ madh, dha scpirt.
51 E cè pèrdia e kiscs u daa n’ dyy piess prei majet deri n’ fundt, e dheu u dridh, e guurt u plassne,
52 E vorret u cilne: e sciùm korpna t’ scêitnavet, ci ken dekun, u gnaλne.
53 E tui dallun prei vorrësc mas t’ gnàλunit e tii, erdhne n’ scehèr scêit, e u dukne sciùmvet.
54 E Centuriòni, e atà ci iscin me atè, tui ruit Jeԑu, si paane termekun e kàfsciat ci bâhescin, u tutne fort, tui than: Per gnimèn ky kaa ken i Biri i Tenԑòt.
55 E iscin atỳ sciùm graa prei s’ largut, ci kiscin marr mrapa Jeԑu prei Galilejet, e i kiscin scerbye atii:
56 Nner atò iscte Mria Maddalèn, e Mrii nâna e Jakut, e Josefit, e nâna t’ biivet Zebedeut.
57 E saa u bââ mràmia, sckoi gni nièri ԑegnìn prei Arimatejet, emnit Josèf, ci edhè ai iscte discèpuλi i Jeԑu.
58 Ky voiti te Pilati, e lypi korpin e Jeԑu. Athèr Pilati urdhnoi me ju dhan korpi.
59 E Josèf muur korpin, e e psctuuλ me gni t’ bardh ciarciàff.
60 E vûûni atè n’ vorr t’ vet t’ rii, ci kiscte gherrye n’ gni sckam t’ guurit. E rotoλoi gni guur fort madh permì gryk t’ vorrit, e sckoi.
61 E rriiscin atỳ Mria Maddalèn, e tiètra Mrii, ullun karscii vorrit.
62 E n’ nèsseret, ci âsct dita mas Parascevet, u mlodhne t’ part e mesctarvet, e Fariseit tu Pilati,
63 Tui than: Ԑotnii, na kaa raa n’ menn, se ai perԑìêsi tha alaa tui ken giàλ: Mas trii dittsc kaa meu gnaλ.
64 Praa urdhnò me ruit vorrin deri n’ t’ treten dit: aboλà ci mos t’ sckoin nnosta discèpuit e tii, me e vièdhun, e t’ thon haλkut: U gnaλ prei s’ dèkunit: e kaa me ken i mbrami gabìm mââ i këcc se i pari.
65 Pilati tha atyne: Keni rojen, sckoni, runi sikùr t’ dini.
66 E atà sckuene, e forzuene vorrin me roise, tui vûû myhyrin rasses.
Jezusi para Pilati
1 Kur agoi, të gjithë kryepriftënt e pleqtë e popullit vendosën bashkarisht ta dënonin Jezusin me vdekje. 2 Mbasi e lidhën, e çuen e ia dorëzuen Pilatit, qeveritarit.
Vdekja e Judës
3 Atëherë Juda, ai që e kishte dorëzue, kur pa se dënuen, u pendue, ua ktheu tridhjetë monedhat e argjendta kryepriftënve e pleqve 4 dhe u tha: «Mëkatuva, tue dorëzue gjak të pafajshëm». Ata i thanë: «Ç'na duhet neve! Shihe vetë». 5 Hodhi monedhat e argjendta në tempull, u largue dhe shkoi e u fur.
6 Kryepriftënt morën monedhat e argjendta e thanë: «Nuk lejohet me i qitë këto para kushtimore sep janë pare gjaku». 7 Atëherë morën vendim të blinin me to arën e një poçari për varrimin e të huejve. 8 Prandaj ajo arë u quejt «Ara e Gjakut», deri sot. 9 Kështu u plotësue çka qe thanë prej Jeremisë profet:
Morën tridhjetë monedhat e argjendta,
çmimi e të çmuemit,
që u çmue nga bijtë e Izraelit,
10 e i dhanë për Arën e Poçarit,
siç më kishte urdhnue Zoti.
Jezusi para Pilatit
11 Jezusi u vu para qeveritari. Qeveritari e pyeti: «A je ti mbreti i judejve?». Jezusi i tha: «Ti po thue». 12 Por, kur e paditnin kryepriftërinjtë dhe pleqtë, nuk përgjigjej fare. 13 Atëherë Pilati i tha: «A nuk po ndigjon sa çka po dëshmojnë kundër teje?». 14 Ai nuk iu përgjigj për asnjë gja, saqë e çuditi shumë qeveritarin.
Dënimi me vdekje
15 Për çdo festë qeveritari e kishte ba doke me lirue një të burgosun, atë që dëshironin. 16 Asokohe kishin një të burgosun të bujshëm, që quhej Jezu Baraba. 17 Kur u mblodhën, Pilati u tha: «Cilin doni t'ju liroj, Jezu Barabën apo Jezusin që quhet Krisht?». 18 E dinte se Jezusin e kishin dorëzue nga smira.
19 Ndërsa ishte ndejë në gjykatore, e shoqja i çoi fjalë: «Mos të kesh gja me atë të drejtë, se sot kam vuejt shumë në andërr për shkak të tij». 20 Por kryepriftënt e pleqtë e bindën turmën me kërkue Barabën e Jezusin me e vra. 21 Qeveritari u tha rishtas: «Cilin prej të dyve doni me ju lirue?». Ata iu përgjigjën: «Barabën!». 22 Pilati u thotë: «Çka të baj, pra, me Jezusin që quhet Krisht?». Të gjithë i thonë: «Të kryqëzohet!». 23 Ai u tha: «Pse, ç'të keqe bani?». Por ata bërtitnin edhe ma fort: «Të kryqëzohet!». 24 Kur Pilati e pa se nuk po arrinte asgjë, përkundrazi, po fillonte rrëmuja, mori ujë, lau duert para turmës e tha: «Jam i pafajshëm për gjakun e këtij. Shiheni ju». 25 Mbarë populli u përgjigj: «Gjaku i tij raftë mbi ne e mbi fëmijët tanë!». 26 Atëherë Pilati liroi Barabën, ndërsa Jezusin, mbasi e fshikulluen, e dorëzoi të kryqëzohej.
Jezusi para përqeshësve
27 Atëherë ushtarët e qeveritarit e morën Jezuin në pretorium dhe bashkuen rreth tij tanë kohortën. 28 E zhveshën dhe i hodhën sipër një pelerinë të kuq. 29 Thurën një kunorë ferrash, ia vunë në krye e i dhanë një kallam në dorën e djathtë. Tue ra në gjuj para tij, e qesëndisnin e i thonin: «Të falemi, o mbreti i judejve!». 30 E pështynë, morën kallamin e ia gjuenin kresë. 31 Mbasi e qesëndisën, ia hoqën pelerinën, e veshën me petkat e veta dhe e çuen për ta kryqëzue.
Kryqëzimi
32 Tue dalë, hasën në një njeri kireneas me emnin Simon, të cilin e detyruen me i mbartë kryqin. 33 Kur shkuen te një vend, që quhet Golgota, domethanë «Vendi i Kafkës», 34 i dhanë me pi verë të përzieme me vner, por kur i ndjeu shijen, nuk deshi me e pi.
35 Si e kryqëzuen, hodhën short për me nda petkat e tij 36 dhe u ulën e po e ruenin. 37 Mbi krye i vunë me shkrim shkakun arsyen: «Ky asht Jezusi, mbreti i judejve». 38 Atëherë kryqëzuen me të dy cuba, njenin në të djathtë e tjetrin në të majtë.
39 Kalimtarët e fyenin, tundnin kryet 40 e thonin: «Ti, që e shkatërron tempullin dhe e ndërton për tri ditë, shpëto veten, nëse je Biri i Hyut, e zbrit nga kryqi!». 41 Njësoj edhe kryepriftënt, shkrestarët e pleqtë e tallnin e thonin: 42 «Të tjerët i shpëtoi, veten nuk mundi me e shpëtue. Mbreti i Izraelit! Të zbresë tash nga kryqi e do të besojmë në të. 43 Besoi në Hyun, ta lirojë tash Hyu po deshi, meqë tha se asht Biri i Hyut!». 44 Edhe cubat, që ishin të kryqëzuem me të, e përqeshnin.
Vdekja
45 Që nga mesdita e deri në orën tre pasdite u bë errësirë në gjithë tokën. 46 Rreth orës tre pasdite Jezui thirri me zë të lartë: «Eli, Eli, lema sabakthani ?» që do të thotë: «Perëndia im, Perëndia im, përse më braktise ?». 47 Disa nga ata që ishin aty kur e dëgjuan, thanë: «Ky po thërret Elinë». 48 Njëri prej tyre vrapoi, mori një sfungjer, e ngjeu në uthull, e vuri në një kallam e ia dha për ta pirë. 49 Të tjerët thoshin: «Prisni të shohim nëse do të vijë Elia për ta shpëtuar».
50 Jezui thirri përsëri me zë të lartë e dha shpirt. 51 Atëherë veli i tempullit u gris më dysh nga lart deri poshtë, toka u drodh e shkëmbinjtë u çanë. 52 Edhe varret u hapën e shumë trupa të shenjtësh që kishin vdekur u ngjallën 53 dhe, pasi dolën nga varret pas ngjalljes së tij, shkuan në qytetin e shenjtë e iu shfaqën shumë njerëzve.
54 Kryeqindësi dhe të tjerët që ishin me të për të ruajtur Jezuin, kur panë tërmetin dhe gjithçka që ndodhi, u frikësuan shumë e thanë: «Me të vërtetë ky qenka Biri i Perëndisë».
55 Aty gjendeshin edhe shumë gra që kishin shkuar pas Jezuit që nga Galilea dhe i kishin shërbyer. Ato po shikonin nga larg. 56 Ndër to ishte Maria Magdalena, Maria, nëna e Jakobit dhe Jozefit, si dhe nëna e bijve të Zebedeut.
Varrimi
57 Kur ra mbramja, erdhi një njeri i pasun nga Arimateja, me emnin Jozef. Edhe ai kishte qenë nxanësi Jezusit. 58 Shkoi te Pilati e i lypi trupin e Jezuit. Atëherë Pilati urdhënoi t'ia jepnin.
59 Jozefi e mori trupin e Jezuit, e mbështolli me li të pastër 60 dhe e vuni në varrin e ri, që kishte hapë për vete në shkamb. Rrokullisi një gur të madh te gryka e varrit e shkoi.
61 Maria Magdalenë e Maria ishin ulun kundruell varrit.
Rojat e varrit
62 Të nesërmen, që i bie me qenë mbas të premtes, kryepriftënt e farisenjtë u mblodhën te Pilati 63 e i thanë: «Zotni, na u kujtuem se ai mashtrues pati thanë, sa ishte gjallë: “Pas tri ditësh jam i gjallë”. 64 Prandaj, urdhno të sigurohet varri deri ditën e tretë, që të mos shkojnë dishepujt e tij me e vjedhë e me i thanë popullit: “U ngjall prej të vdekunve”. E mashtrimi i mbramë do të jetë më i keq se i pari». 65 Pilati u tha: «I keni rojtarët. Shkoni e sigurojeni si të dini». 66 Ata shkuan dhe e siguruen varrin, tue e vulosë gurin me rojtarë.