1 E si u affruene Jeruԑalemit, e mriine n’ Bètfage n mal t’ Uλisctës: athèr Jeԑu cioi dyy discèpui,
2 Tui than atyne: Sckoni n’ katùn, ci âsct karscii juve, e me gni her keni me gièt lidhun gni gomarìzz, e maԑin me tè: Ԑghidhni, e ma bini:
3 E n’ u thasct kusc giââ, thoni, se Ԑoti kaa nevòj per ktò: e me gni her kaa me ja ju dhan.
4 E gith kiò u bââ, aboλà ci t’ mùscei scka âsct than prei Profetet, ci thot:
5 Thoni s’ biis Siònit: Cè kraili jyt po t’ vièn tyy i but, e hypun permì gni gomarìzz, e gni gomaar maԑ t’ gni gomarizzes t’ ԑghièλës.
6 E sckuene discèpuit, e bââne sikursè urdhnoi atyne Jeԑu.
7 E pruune gomarizzen, e maԑin: e vûûne permì atà petkat e veta, e bââne atè me hyp permì.
8 E fort sciùm prei haλkesc sctruene petkat e veta n’ udh: e tieer pritscin ghemat prei lissasc, e sctruoiscin n’ rugh:
9 E haλku ci priiscin perpara, e atà ci sckoiscin mrapa, bertitscin, tui than: Osanna t’ birit t’ Davidit: beekue, ai ci vièn n’ emn t’ Tenԑòt: osanna n’ kup t’ cièλvet.
10 E massì hîîni n’ Jeruԑalèm, u perԑie gith sceheri, tui than: Kùsc âsct cikỳ?
11 E pòpuit thoiscin: Ky âsct Jeԑu profeta prei Nazaretit Galilees.
12 E hîîni Jeԑu n’ kisc t’ Ԑotit, e perԑûûn gith atà ci bleeiscin e scitscin n’ kisc; e ciàrti sofrat e serraffvet, e karrigat e scitsvet pλùmavet:
13 E tha atyne: Âsct sckrue: Sctpia eme kaa meu thirr sctpia e uràts: e ju e keni bââ atè scpeλ t’ haidutvet.
14 E u affruene atii n’ kisc t’ verbet, e t’ sckièpet: e i scnosci atà.
15 E tui paa t’ part t’ mesctarvet, e Sckribet, mrekuλiit ci bâni, e fmiit ci bertitscin n’ kisc, e thoiscin: Osanna t’ birit t’ Davidit: u idhnuene,
16 E thane atii: A po nniin ti se scka thon atà? E tha Jeԑu atyne: Possì. A kur s’ keni lezuem: Se prei gojet fmiivet e t’ fòscgnevet kee marue laudin?
17 E lê atà, sckoi priàsct sceherit n’ Betànie: atỳ buiti.
18 E n’ nàdie tui u nkthye n’ scehèr, e muur ûgna.
19 E tui paa n’ rugh gni pem fikut, u affrue assai: e kurgiââ s’ gièt n’ tè vec se gièdht, e tha assai: Kur prei tejet fryt mos dallt per gith jet t’ jets: e me gni her u thaa fiku.
20 E tui paa discèpuit, u mrekuλuene, e thoiscin: Si u thaa me gni her?
21 E Jeԑu tui pergièg, tha atyne: Per t’ vertèt po ju tham, n’ pacci fee, e n’ mos u bâfsci sciỳb, jo saλde si ktii fikut keni per t’ bââ, por edhè n’ thacci ktii mali: Ciou, e bièrr n’ deet, kaa meu bââ.
22 E t’ githat atò, ci t’ lypni n’ uràt, tui bessue, keni me marr.
23 E si pat sckue n’ kisc, tui msue i u affruene atii, t’ part t’ mesctarvet, e plect e pòpuλit, tui than: Me t’ zil pusctèd bân ti ktò kafsc? E kùsc t’ dhà tỳy ket pusctèd?
24 Tui pergièg Jeԑu, tha atyne: Edhè une kam me pvet ju per gni fiàl: e n’ m’ pergiègesc mue, edhè une kam me than juve me t’ zilen pusctèd i bâi ktò.
25 Paghԑimi i Gniònit prei kâh iscte? prei cièλet, o prei nièrԑsc? E atà kuitoiscin vet me veti, tui than:
26 N’ thaccim, se prei cièλs, ai kaa me than neve: Psè praa nuk i bessuete atii? E n’ thaccim, se prei nièrԑsc, kena drue prei haλkut: psè t’ gith e mmaiscin Gniònin per profèt.
27 E pergièɣne Jeԑu, tui than: Nuk diim. E ai tha atyne: As une s’ po ju tham juve n’ t’ zilen pusctèd bâi ktò.
28 E si ju duket juve? Gni nièri kiscte dyy dièl, e tui affrue t’ parit, i tha: Biir, sckò sot, me punue n’ vnesct tem.
29 E ai tui pergièg, tha: Sdue. Por u peennue massannei, e sckoi.
30 E tui affrue tiètrit, e i tha asctù. E ai tui pergièg, i tha: Ԑot, une sckoi, e nuk voit.
31 I dhil prei dyysc bâni vuλnessen e babs? Atà i pergièɣne: I pari. Jeԑu tha atyne: Per t’ vertèt une po ju tham, ci publikanet e kurvat kan meu prii juve n’ reɣnii t’ Tenԑòt.
32 Psè erdh tu ju Gniòni m’ udh t’ dreits, e ju nuk bessuete atii: por publikanet, e kurvat i bessuene atii: e ju tui paa ktè as massannei s’ u peennuete, ci per me i bessue atii.
33 Nnighiòni gni tièter scemλtỳr: Gni nièri iscte ԑot i sctpiis, i zili vûûni gni vnesct, e rrethoi atè me gardh, e gropoi e vûûni n’ tè gni tork, e goditti gni kuλ, e e dha atè me e punue bulcvet, e sckoi n’ dhee t’ largh.
34 E tui ken ardh koha e frytvet, cioi yԑmeciaar e vet tu bulcvet, per me marr frytet e ssai.
35 E bulcet, zûûne yԑmeciàrt e tii, e gnenin e rrahne, gnenin e mytne, e tiètrin e vraane me guur.
36 Cioi prap tieer yԑmeciaar mââ sciùm se perpara, e bââne atyne asctù.
37 Nnevone cioi atyne t’ birin e vet, tui than: Kan me nneerue birin tem.
38 E bulcet tui paa t’ birin, thane vet me veti: Cikỳ âsct miraԑcia, eni, t’ vrassim atè, e kena me pass miraԑin e tii.
39 E muurne atè, e e cittne priàscta vnescts, e e mytne.
40 E kuur t’ viin i ԑoti i vnescts, scka kaa me bââ atyne bulce?
41 Atà pergièɣne: Kaa me bièrr t’ kcciit me t’ këcci: e kaa me dhan me punue vnescten e vet tieer bulce, ci t’ apin atii frytin n’ vakt t’ vet.
42 Tha Jeԑu atyne: A kur s’ keni lezue n’ t’ Sckruemit‐Scêit: Guuri, ci kee citt posct prei atyne ci goditscin, ky u bââ temeλii i ciòscs? Prei Ԑotit u bââ kiò, e âsct mrekuλ n’ syy tâân?
43 Per ktè po ju tham, ci kaa meu hièk prei jusc reɣnia e Tenԑòt, e kaa meu dhanun gni pòpuλit, ci t’ bâin frytet e tii.
44 E kusc t’ bien permì ket guur, kaa meu grîî: e permì t’ zilin t’ bien, kaa meu thermue.
45 E si nniine t’ part t’ mesctarvet, e Fariseit scemλtyrat e tii, muurne‐vesc se flite per atà.
46 E tui kerkue me zân atè, dresctne haλkun: psè e mmaiscin atè sikùr profèt.
Hyrja ngadhënjimtare në Jerusalem
(Mk 11.1-11Lk 19.28-38Gjn 12.12-19)1 Kur iu afruan Jerusalemit dhe erdhën në Betfagë, në malin e Ullinjve, Jezui dërgoi dy dishepuj përpara 2 e u tha: «Shkoni në fshatin përballë dhe menjëherë do të gjeni të lidhur një gomaricë e një kërriç. Zgjidhini e sillini tek unë. 3 Nëse ju thotë gjë njeri, i thoni: “Zoti ka nevojë për ta e do t'jua kthejë menjëherë”». 4 Kjo ndodhi që të përmbushej çfarë qe thënë përmes profetit:
5 i thoni bijës së Sionit:
ja, po vjen te ti mbreti yt,
plot butësi, hipur mbi një gomaricë
e një kërriç, të voglin e gomaricës.
6 Dishepujt shkuan e vepruan siç i urdhëroi Jezui. 7 Sollën gomaricën me kërriçin, u vunë përsipër rrobat e tyre dhe Jezui u ul mbi to. 8 Shumë veta nga turma shtruan në rrugë rrobat e tyre, ndërsa të tjerë prisnin degët e pemëve dhe i shtronin në rrugë. 9 Turmat që ecnin përpara Jezuit dhe ato pas tij, thërrisnin:
«Hosana birit të Davidit,
bekuar qoftë
ai që vjen në emër të Zotit,
Hosana në lartësitë e qiejve!».
10 Kur Jezui hyri në Jerusalem, u vu në lëvizje mbarë qyteti. Njerëzit pyesnin: «Kush është ky?». 11 Dhe turmat thoshin: «Ky është profeti Jezu nga Nazareti i Galilesë».
Pastrimi i tempullit
(Mk 11.15-19Lk 19.45-48Gjn 2.13-22)12 Jezui hyri në tempull dhe dëboi që andej të gjithë ata që shisnin e blinin. Përmbysi tezgat e këmbyesve të parave dhe ndenjëset e tregtarëve të pëllumbave. 13 Dhe u tha: «Është shkruar:
shtëpia ime
do të quhet shtëpi lutjeje,
por ju e keni bërë shpellë kusarësh».
14 Kur ishte në tempull, Jezuit i çonin të verbrit e të çalët dhe ai i shëronte. 15 Por kryepriftërinjtë e shkruesit, kur panë mrekullitë që bëri dhe fëmijët që thërrisnin në tempull: «Hosana Birit të Davidit!», u zemëruan 16 e i thanë: «A e dëgjon çfarë thonë këta?». Jezui u tha: «Po. A nuk e keni lexuar ndonjëherë: nga goja e fëmijëve dhe e foshnjave more lavdi ». 17 Pastaj ai u largua e shkoi jashtë qytetit, në Betani, ku kaloi natën.
Mallkimi i fikut
(Mk 11.12-14, Mk 20-24)18 Në mëngjes herët, ndërsa po kthehej në qytet, Jezuin e mori uria. 19 Ai pa një fik ndanë rrugës, iu afrua, por nuk gjeti asgjë përveç gjetheve. Atëherë i tha fikut: «Mos dhënç më kurrë fryt!». Dhe fiku u tha në çast. 20 Kur dishepujt e panë këtë gjë, u çuditën dhe pyetën: «Si u tha kaq shpejt fiku?». 21 Jezui u përgjigj: «Me të vërtetë po ju them se po të kishit besim e të mos ngurronit, do të bënit jo vetëm çfarë i bëra unë fikut, por do t'i thoshit këtij mali “ngrihu e hidhu në det” dhe kjo do të ndodhte. 22 Çfarëdo që të kërkoni me besim përmes lutjes, do ta merrni».
Pushteti i Jezuit
(Mk 11.27-33Lk 20.1-8)23 Jezui kishte hyrë në tempull e po mësonte njerëzit kur kryepriftërinjtë e pleqtë shkuan tek ai dhe e pyetën: «Me ç'pushtet i bën këto gjëra? Kush ta ka dhënë këtë pushtet?». 24 Jezui u tha: «Edhe unë kam një pyetje për ju. Nëse më përgjigjeni, atëherë edhe unë do t'ju tregoj me ç'pushtet i bëj këto gjëra. 25 Prej nga vinte pagëzimi i Gjonit? Prej qiellit apo prej njerëzve?». Atëherë ata i thanë njëri-tjetrit: «Po të themi “prej qiellit”, do të na thotë: “Pse nuk i besuat atij?”. 26 Po të themi “prej njerëzve”, kemi frikë nga turma, se të gjithë e mbajnë Gjonin për profet». 27 Prandaj i thanë Jezuit: «Nuk e dimë». Dhe Jezui u tha: «As unë nuk ju them se me ç'pushtet i bëj këto gjëra».
Dy djemtë
28 «Më thoni, si e mendoni këtë gjë: një njeri kishte dy djem. Shkoi tek i pari e i tha: “Bir, shko e puno në vresht sot”. 29 Ai iu përgjigj: “Nuk dua”. Por më vonë u pendua e shkoi. 30 Shkoi te djali tjetër e i tha të njëjtën gjë. Ai iu përgjigj: “Po, imzot”, por nuk shkoi. 31 Cili nga të dy bëri vullnetin e të atit?».
Ata iu përgjigjën: «I pari». Jezui u tha: «Me të vërtetë po ju them: tagrambledhësit e laviret do të shkojnë përpara jush në mbretërinë e Perëndisë. 32 Gjoni erdhi te ju në udhën e drejtësisë e ju nuk i besuat, por tagrambledhësit e laviret i besuan. Ndërsa ju, edhe pasi e patë këtë gjë, nuk ndërruat mendje e nuk besuat».
Vreshtit dhe vreshtarët
(Mk 12.1-12Lk 20.9-19)33 «Dëgjoni një shëmbëlltyrë tjetër: i zoti i një shtëpie mbolli një vresht, e rrethoi me gardh, hapi një gropë për të shtrydhur rrushin dhe ngriti një kullë. Vreshtin ua dha me qira disa vreshtarëve dhe u largua në një vend të huaj. 34 Kur afroi koha e të vjelave, dërgoi shërbëtorët e vet te vreshtarët që të merrnin pjesën e tij të prodhimit. 35 Por vreshtarët i kapën shërbëtorët dhe njërin e rrahën, tjetrin e vranë dhe një tjetër e vranë me gurë. 36 U dërgoi edhe shërbëtorë të tjerë, më shumë se të parët, por vreshtarët bënë të njëjtën gjë me ta. 37 Pastaj dërgoi të birin duke thënë: “Për tim bir do të kenë respekt”. 38 Por kur panë të birin, vreshtarët i thanë njëri-tjetrit: “Ky është trashëgimtari. Ejani ta vrasim e t'i marrim trashëgiminë”. 39 Atëherë e kapën, e nxorën jashtë vreshtit dhe e vranë. 40 Kur të vijë i zoti i vreshtit, çfarë do t'u bëjë këtyre vreshtarëve?». 41 Ata i thanë: «Do t'i vrasë pa mëshirë vreshtarët e këqij dhe vreshtin do t'ua japë vreshtarëve të tjerë që do t'ia japin të vjelat në kohën e duhur». 42 Jezui u tha: «A nuk keni lexuar kurrë në Shkrime:
guri që ndërtuesit e hodhën tej,
u bë guri i qoshes.
Kjo është vepra e Zotit
dhe është e mrekullueshme në sytë tanë ».
43 Prandaj po ju them: «Mbretëria e Perëndisë do t'ju hiqet juve e do t'i jepet një kombi që do të japë fryte në të. 44 Kushdo që bie mbi këtë gur do të copëtohet dhe, nëse ai gur bie mbi ndonjërin, do ta thërrmojë».
45 Kur kryepriftërinjtë e farisenjtë i dëgjuan shëmbëlltyrat e Jezuit, e kuptuan se po fliste për ta 46 dhe donin ta kapnin, por kishin frikë nga turma që e mbante Jezuin për profet.