1 E u avitne atii Fariseit, e Saduceit tui tnue: e lutne atè me ju diftue atyne nnoi mrekuλ prei cièλet.
2 E ai tui pergièg, tha atyne: Si t’ bâhet mràmia ju thoni: Kaa me ken kthiλt, psè cièλa âsct e kucc.
3 E n’ nàdie: Sot fortùn, psè cièλa kaa gni t’ kucc t’ këcc.
4 Ju praa dini me gnofft fàcien e cièλs: e scêgnet e motit nuk mùnneni me diit? Ginii e kë̀ccie e kurvare lyp gni mrekuλ: e nuk kaa me pass tièter mrekuλ, vec se atè t’ Jones profetës. E lân atà, e sckoi.
5 E discèpuit e tii tui sckue per me dall pertè lekiènin, harruene me marr buk.
6 E tha Jeԑu atyne: Kciỳrni, e rùjuni prei majes brumit t’ Fariseivet, e t’ Saduceivet.
7 E atà mennoiscin me vetveti, tui than: Psè nuk kena marr bukt.
8 E Jeԑu tui diit, tha: Scka po kuitoni me vetveti t’ pak fees, psè nuk keni bukt?
9 Alaa s’ merrni‐vesc, e nuk u bie nner menn per pes bukt n’ pes mii nièrԑ, e saa scporta keni mledhun?
10 As per sctat bukt nner kater mii nièrԑ, e saa scporta keni mledhun?
11 Psè nuk merrni‐vesc, ci nuk thacc juve per buk: Rùjuni prei majes brumit t’ Fariseivet, e Saduceivet?
12 Athèr muurne‐vesc, ci nuk u kiscte than meu ruitun prei majes brumit t’ bukvet, por prei dotrinet t’ Fariseivet e Saduceivet.
13 E Jeԑu erdh n’ ân t’ Cesarees Filipit: e pvete discèpuit e vet, tui than: Scka thon nièrԑt, se âsct i Biri i nièrit?
14 E atà pergièɣne: Dissaa thon Gniòni Paghԑues, e dissaa Eliu, e dissaa Jeremia, nnogneni prei profetësc.
15 Tha Jeԑu atyne: E ju scka thoni se jam une?
16 Tui pergièg Simòn Piètri, tha: Ti jee Kriscti, i biri Ԑotit giàλ.
17 E Jeԑu tui pergièg, tha atii: I lumi ti, Simòn Bar‐Jona: psè misci, e giàku nuk diftoi tyy, por Baba jem, ci âsct n’ cièλt.
18 E une po t’ tham tyy, se ti jee Pièter, e permì ket guur kam me godìtt kiscen teme, e dyyrt e ferrit sckan me muit me i cinnrue assai.
19 E kam me t’ dhan tyy cilzat e reɣniis cièλvet: e gith scka t’ keesc lidhun permì tok, kaa me ken lidhun edhè n’ cièλt: e gith scka t’ keesc ԑghidhun permì tok, kaa me ken ԑghidh edhè n’ cièλt.
20 Athèr urdhnoi discèpuivet vet ci mos t’ thoiscin kerkui se ai iscte Jeԑu Kriscti.
21 Prei athèr fiλoi Jeԑu me kalzue discèpuivet vet, se i dùhei atii me sckue n’ Jeruԑalèm, e sciùm me hièk prei plecvet, e t’ Sckribvet, e t’ parvet e mesctarvet, e meu myt, e t’ treten dit meu gnaλ.
22 E Piètri tui marr atè pos, fiλoi me e ciortue, tui than: Kiòft largh prei tejet, o Ԑot: kur scka me t’ u bââ tyy kiò.
23 Ai u ktheu prei Piètrit, e i tha: Largou prei mejet, satanàss, ti m’ jee sckanuλ: psè sckee dien e Tenԑòt, por atè t’ nièrԑvet.
24 Athèr Jeԑu tha discèpuivet vet: Kusc do me ardh mas mejet, t’ muhòn vetvethen, e t’ merr krygen e vet, e t’ m’ ndièk mue.
25 Psè kusc do me scelbue scpirtin e vet, kaa me e bièrr atè: e kusc ta bièrr scpirtin e vet per hater tem, kaa me e gièt.
26 Psè scka i viien nièrit, me fitue gith dyrgnâân, na hupet massannei scpirtin e vet? O cfar t’ nnerrueme kaa me dhan nièri n’ venn t’ scpirtit vet?
27 Psè i Biri i nièrit kaa me ardh n’ lumnii t’ Babs vet me êgnit e vet: e athèr kaa me dhan gith‐kui sikursè t’ keet veprue.
28 Per t’ vertèt po ju tham, jan dissaa prei kssisc, ci jan ktù, t’ zilt nuk kan me dek, para se t’ sciòffin t’ Birin i nièrit me hîî n’ reɣnii t’ vet.
Një shenjë
(Mk 8.11-13Lk 12.54-56)1 Atëherë erdhën farisenjtë e saducenjtë dhe, për ta vënë në provë Jezuin, i kërkuan një shenjë nga qielli. 2 Por ai iu përgjigj: «Kur bie mbrëmja, ju thoni se do të bëjë mot i mirë, sepse qielli është i kuq. 3 Ndërsa në agim thoni: “Sot kemi stuhi, se qielli është i kuq e i vranët”. Ju që dini të shpjegoni dukuritë e qiellit, nuk mundkeni të shpjegoni shenjat e kohës? 4 Kjo brezni e ligë dhe e pafe kërkon shenjë, por asaj nuk do t'i jepet asnjë shenjë, përveç shenjës së Jonait». Pastaj u largua prej tyre.
Tharmi i farisenjve dhe saducenjve
(Mk 8.14-21)5 Kur arritën në bregun tjetër, dishepujt panë se kishin harruar të merrnin bukë. 6 Atëherë Jezui u tha: «Kini kujdes e ruhuni nga tharmi i farisenjve e saducenjve». 7 Ndërsa ata i thanë njëri-tjetrit: «Nuk kemi marrë bukë me vete». 8 Por Jezui e dinte këtë gjë e u tha: «Çfarë po i thoni njëri-tjetrit, o besimpakë? Se nuk keni bukë? 9 Nuk kuptoni? A nuk ju kujtohen pesë bukët që iu ndamë pesë mijë vetave e sesa shporta mblodhët? 10 Po shtatë bukët që iu ndamë katër mijë vetave? Sa shporta mblodhët? 11 Si nuk e kuptoni që nuk ju fola për bukën? Ruhuni, pra, prej tharmit të farisenjve e saducenjve». 12 Atëherë e kuptuan se nuk u kishte thënë të ruheshin nga tharmi i bukës, por nga mësimi i farisenjve e saducenjve.
Pohimi i Pjetrit
(Mk 8.27-30Lk 9.18-21)13 Kur erdhi në krahinën e Cezaresë së Filipisë, Jezui i pyeti dishepujt e vet: «Kush thonë njerëzit se është Biri i njeriut?». 14 Ata i thanë: «Disa thonë se është Gjon Pagëzori, të tjerë se është Elia e të tjerë se është Jeremia ose njëri nga profetët». 15 Ai u tha: «Po ju, kush thoni se jam unë?». 16 Atëherë Simon Pjetri u përgjigj: «Ti je Krishti, Biri i Perëndisë së gjallë». 17 Jezui i tha: «Lum ti, Simon, biri i Jonait, se as mishi, as gjaku nuk ta zbuluan këtë gjë, por Ati im që është në qiej! 18 Dhe unë po të them: ti je Pjetri. Mbi këtë shkëmb unë do të ndërtoj kishën time dhe portat e skëterrës nuk do ta mposhtin. 19 Ty do të të jap çelësat e mbretërisë së qiejve. Çfarëdo që të lidhësh në tokë, do të jetë e lidhur në qiej dhe çfarëdo që të zgjidhësh në tokë, do të jetë e zgjidhur në qiej». 20 Pastaj i urdhëroi dishepujt të mos i tregonin askujt se ai ishte Krishti.
Paralajmërimi i parë i Pashkës
(Mk 8.31—9.1Lk 9.22-27)21 Që nga ajo kohë, Jezui filloi t'u tregonte dishepujve se duhej të shkonte në Jerusalem e të vuante shumë për shkak të pleqve, kryepriftërinjve e shkruesve. Pastaj do ta vrisnin, por ditën e tretë do të ngjallej. 22 Pjetri e mori mënjanë dhe filloi ta qortonte e i tha: «Larg qoftë, o Zot! Kjo mos të ndodhtë kurrë». 23 Por Jezui u kthye nga ai e i tha: «Largohu prej meje, Satan! Ti po më bëhesh pengesë, sepse nuk mendon sipas Perëndisë, por sipas njerëzve». 24 Pastaj Jezui u tha dishepujve: «Kush dëshiron të vijë pas meje, le ta mohojë veten, të marrë kryqin e vet e të më ndjekë. 25 Sepse kushdo që dëshiron ta shpëtojë jetën e vet, do ta humbasë atë dhe kushdo që e humbet jetën e vet për shkakun tim, do ta gjejë atë. 26 Ç'dobi do të kishte njeriu po të fitonte mbarë botën, por të humbte jetën e vet? Apo çfarë do të jepte njeriu në këmbim të jetës së vet? 27 Biri i njeriut do të vijë me engjëjt e tij në lavdinë e Atit të vet dhe do të shpërblejë çdo njeri sipas veprave të veta. 28 Me të vërtetë po ju them se disa nga ata që janë këtu nuk do të provojnë vdekjen pa e parë Birin e njeriut duke ardhur në mbretërinë e tij».