1 N’ at ԑamàn Jeԑu sckoi diten e sctunës n’ per gni ar t’ mièλune: e discèpuit e tii tui pass ûû, fiλuene me mledh kaλԑit, e me hângher.
2 E Fariseit tui paa, thane atii: Cè discèpuit e tuu bâin scka s’ âsct ìԑeni me bââ n’ dit e sctunës.
3 E ai tha atyne: A nuk keni ju lezue scka bâni Davidi, kuur e muur ûja, e atà ci iscin me tè:
4 Se si hîîni n’ sctpii t’ Tenԑòt, e hângher bukt e proposiziònit, t’ zilt nuk kiscte ai iԑen me hângher, as atà ci iscin me tè, vec vetun mesctàrt?
5 O a nuk keni lezue n’ lig ci e sctùnevet mesctàrt n’ kisc po ciàrssin t’ sctunen, e jan paa giynàh?
6 E un po tham juve, ci ktù âsct gni mââ i madh se kìscia.
7 E ju n’ kiòfsci me diit, se scka do me than: Due miscrieren, e jò kurbanin: ku rs’ kisci gikuem per t’ këcc t’ paa‐fait:
8 Psè i Biri i nièrit âsct i ԑoti edhè i sctunës.
9 E tui sckue prei ndyi, erdh n’ sinagògh t’ atyne.
10 E cè gni nièri, ci kiscte gni dor t’ thaat, e pvetscin atè, tui than: A âsct ìԑeni n’ ditt e sctùnevet me scnosc? aboλà ci ta paditscin atè.
11 E ai tha atyne: I zil nièri kaa me ken prei jusc, ci kaa gni dele, e se kiò n’ dit e sctunës kaa me raa n’ grop, as kaa me kap, e me e zièrr priàscta atè?
12 Saa âsct mââ mir nièri se gni dele? Praa âsct ìԑeni n’ dit e sctunës me bââ mir.
13 Athèr tha atii nièri: Sctrii doren tânne. E ai e sctrini, e dora ju scnosc sikùr tiètra.
14 E Fariseit tui dall prei ndyi, bââne ksciiλ kunra atii, se si me hièk atè prei dyrgnâjet.
15 E Jeԑu tui diit u daa prei assì vennit: muurne mrapa atè sciùm vet, e i scnosci t’ gith atà:
16 E urdhnoi atyne mos me cittun n’ meidàn atè.
17 Aboλà ci t’ mùscei scka iscte than prei profetës Isaìes, ci thot:
18 Cè yԑmeciàri jem, ci kam ԑghièdhun, i dàsctuni jem, n’ t’ zil fort pelcieu scpirti jem. Kam me vûû permì atè scpirtin tem, e ai kaa me kalzue t’ dreiten ginnvet.
19 Nuk kaa me kunnersctue, as kaa me bertìt, as kaa me nnie kusc ԑânin e tii n’ treghe:
20 Ai nuk kaa me thye kaλamin e ciaamun, e nuk kaa me fik fitilin ci tymòn, deri ci t’ bâin me dobitun t’ dreiten:
21 E n’ emn t’ atii ginnt kan me scpnessuem.
22 Athèr pruune perpara atii gni t’ diemnuem, t’ verbet e nemènz, e scnosci atè n’ mnyr ci flite, e sciffte.
23 E t’ gith haλku u ciuditscin, e thoiscin: A mos âsct ky i biri Davidit?
24 E Fariseit tui nnie, thane: Ky nuk perԑên diemnit vec n’ Beelzebùb t’ parin e dièmnevet.
25 E Jeԑu tui diit kuitimet e atyne, tha atynvet: Gith saa reɣnii e daame nner veti, kaa meu sckretue: e gith saa scehèr, o sctpii e daame nner veti, nuk kaa me cinnrue.
26 E satanassi n’ zièrt satanassin, ai âsct i daamun kunra vetvethen: si praa reɣnia e tii kaa me cinnrue?
27 E une n’ zièrscia dièmnit me Beelzebubin, biit tai me kê i perԑân? Per ktè kan me ken atà giygtàrt tai.
28 E une n’ zièrscia dièmnit me scpirtin e Tenԑòt, praa me ju kaa mrii reɣnia e Tenԑòt.
29 O si munnet kusc me hîî n’ sctpii t’ foortit, e me grabìt êênt e atii, n’ mos e lidhet mas‐pari t’ foortin? e athèr kaa me plàciket sctpiin e atii.
30 Kusc nuk âsct me mue, âsct kunra meje: e kusc nuk mledh me mue, scperdaan.
31 Per ktè po ju tham juve: Cfar do mcati, e cfar do t’ truem kaa me ken fall nièrԑvet, por t’ truemit kunra Scpirtin nuk kaa meu fall.
32 E gith‐kusc ci t’ keet than fiàl kunra t’ Birit nièrit, kaa meu fall atii: por ai ci t’ keet than fiàl kunra Scpirtit scêit, nuk kaa me ju fall atii, as n’ ket scekuλ, as n’ atè ci kaa me ardhun.
33 O bâni t’ mir lissin, e t’ mir frytin e tii: o bâni t’ këcc lissin, e t’ këcc frytin e tii: psè prei frytit gniffet lissi.
34 Ginii e scelìgavet, si mùnneni me fol mir ju, ci jeni t’ kccii? psè goja flet prei boλekut e ԑemrës.
35 Nièri i mir prei haԑnes mir zièrr t’ mirat: e nièri i këcc prei haԑnes këcc zièrr t’ kcciat.
36 E une po ju tham juve, se cfar do fiàl bosc, ci t’ keen fol nièrԑit, kan me dhan arsyjen per tè n’ dit t’ giỳgit.
37 Psè prei fiàlsc tua kee me ken bââ i dreit, e prei fiàlsc tua kee me ken gikuem.
38 Athèr pergièɣne atii dissaa prei Sckribvet e Fariseivet, tui than: Mièscter, duem me paa prei tejet nnoi mrekuλ.
39 I zili tui pergièg tha atyne: Ginii e kë̀ccie, e kurvare kerkòn gni mrekuλ: e mrekuλ nuk kaa per t’ ju dhan atè, vec se mrèkuλi Jones profetës.
40 E sikùr kiè Jone per trii ditt, e per trii nett n’ bark t’ balenës, ksctù kaa me ken i Biri i nièrit per trii ditt, e per trii nett n’ ԑemer t’ toks.
41 Nièrԑt e Nìnivës kan meu ciue n’ dit t’ giỳgit kunra kssai ginii, e kan me gikue atè: pse bââne peennèss n’ predikìm t’ Jones. E cè ktù gni, ci âsct mââ i madh se Jona.
42 Reɣnèscia e Miesditës kaa meu ciue n’ dit t’ giỳgit kunra kssai ginii, e kaa me gikue atè: psè erdh prei sckâit dheut per me nnie dien e Salomonit, e cè ktù gni, ci âsct mââ i madh se Salomoni.
43 E kuur scpirti i nyt âsct dallun prei nièrit, ezz n’ per venne t’ thaata, tui kerkue puscìm, e nuk e gièn.
44 Athèr thot: Kam meu kthye n’ sctpii teme, prei kâh dola. E tui ardh e gièten scpraԑt, e fsciim, e hiesciuem.
45 Athèr sckon, e merr me veti sctat t’ tieer scpirtna mââ t’ kccii se veten, e tui hîî rriin atỳ: e bâhen t’ mràmiet e atii nièri mââ t’ kccia se parat. Cisctù kaa me ken edhè per ket ginii t’ mrapsct.
46 Alaa ai tui fol haλkut, cè nâna e tii, e vλaԑnit rriiscin priàscta, tui lyp me fol me tè.
47 E tha gneni atii: Cè nâna jote, e vλaԑnit e tuu jan priàscta e kerkoin tyy.
48 E ai pergiègi atii ci i flite: E zila âsct nâna jeme, e t’ zilt jan vλaԑnit e mii?
49 E tui sctrii doren prei discèpuisc vet, tha: Cè nâna jeme, e vλaԑnit t’ mii.
50 E gith‐kusc ci t’ bâin vuλnessen e Babs tem, ci âsct n’ cièλ: ai âsct vλau jem, e motra, e nâna.
Jezui dhe e shtuna
(Mk 2.23-28Lk 6.1-5)
1 Një të shtunë Jezui po ecte përmes një fushe me grurë. Dishepujt e tij ishin të uritur e filluan të këpusnin kallinj gruri e të hanin. 2 Por, kur farisenjtë e panë këtë gjë, i thanë Jezuit: «Ja, dishepujt e tu po bëjnë çka nuk është e lejueshme të bëhet të shtunën». 3 Jezui u tha: «A nuk e keni lexuar çfarë bëri Davidi kur e mori uria, atë dhe ata që ishin me të? 4 Sesi hyri në shtëpinë e Perëndisë dhe hëngri bukët e kushtimit që nuk lejohej t'i hante as ai e as ata që ishin me të, por vetëm priftërinjtë? 5 Apo, nuk e keni lexuar në ligj sesi priftërinjtë ditën e shtunë e thyejnë ligjin e së shtunës në tempull dhe janë të pafajshëm? 6 Por unë po ju them se këtu është dikush më i madh se tempulli. 7 Dhe po ta kishit ditur se çfarë do të thotë: dëshiroj mëshirën e jo flijimin, nuk do të kishit dënuar të pafajshmit. 8 Biri i njeriut është Zot i të shtunës».
Njeriu me dorë të tharë
(Mk 3.1-6Lk 6.6-11)
9 Jezui u largua që andej dhe hyri në sinagogën e tyre. 10 Aty gjendej një njeri që e kishte dorën të tharë. Atëherë, që të mund ta padisnin, ata e pyetën: «A është e lejueshme të shërosh të shtunave?». 11 Por Jezui u tha: «Kush nga ju, po t'i binte në gropë një dele ditën e shtunë, nuk do ta kapte e ta nxirrte? 12 Sa herë më shumë vlen një njeri se një dele? Prandaj është e lejueshme të bësh mirë të shtunën». 13 Pastaj i tha atij njeriu: «Shtrije dorën!». Ai e shtriu dhe ajo u shërua tërësisht si tjetra. 14 Atëherë farisenjtë dolën përjashta dhe u këshilluan me njëri-tjetrin që ta vrisnin.
Shërbëtori i zgjedhur
15 Kur e mori vesh këtë gjë, Jezui u largua që andej. Turma të mëdha e ndoqën pas e ai i shëroi të gjithë të sëmurët 16 dhe i urdhëroi rreptësisht që të mos u tregonin të tjerëve për të. 17 Kjo ndodhi që të përmbushej çfarë qe thënë përmes profetit Isai:
18 ja shërbëtori që unë kam zgjedhur,
i dashuri im,
me të cilin shpirti im është i kënaqur.
Tek ai do të vë Shpirtin tim
dhe ai do t'u shpallë drejtësinë kombeve.
19 Nuk do të ankohet,
as do të bërtasë.
Askush nuk do ta dëgjojë në rrugë
zërin e tij.
20 Nuk do ta thyejë
kallamin e shkelur
e as do ta shuajë
flakëzën që nxjerr tym,
derisa të ngadhënjejë e drejta.
21 E në emrin e tij
do të shpresojnë kombet.
Jezui dhe Beelzebuli
(Mk 3.20-30Lk 11.14-23Lk 12.10)
22 Pastaj i sollën një shurdhmemec të verbër, të pushtuar nga djalli. Jezui e shëroi dhe ai filloi të fliste e të shikonte. 23 Të gjithë njerëzit u mahnitën e thanë: «A mos është ky Biri i Davidit?». 24 Por kur e dëgjuan këtë gjë, farisenjtë thanë: «Ky i dëbon djajtë vetëm me fuqinë e Beelzebulit, kryetarit të djajve». 25 Jezui, që i njihte mendimet e tyre, u tha: «Çdo mbretëri e përçarë shkretohet dhe asnjë qytet a shtëpi që është e përçarë nuk mund të qëndrojë në këmbë. 26 Nëse Satani dëbon Satanin, do të thotë se është i përçarë. E si mund të qëndrojë, atëherë, mbretëria e tij? 27 Nëse unë i dëboj djajtë me fuqinë e Beelzebulit, me ndihmën e kujt i dëbojnë bijtë tuaj? Prandaj këta do të jenë gjykatësit tuaj. 28 Por, nëse unë i dëboj djajtë me fuqinë e Shpirtit të Perëndisë, atëherë mbretëria e Perëndisë ka ardhur te ju. 29 Si mund të hyjë dikush në shtëpinë e një njeriu të fortë e ta plaçkitë, pa e lidhur më parë të fortin? Vetëm atëherë mund t'ia plaçkitë shtëpinë.
30 Kush nuk është me mua, është kundër meje. Kush nuk mbledh me mua, shpërndan. 31 Prandaj po ju them se njerëzve do t'u falet çdo mëkat e fyerje ndaj Perëndisë, por nuk do t'u falet fyerja ndaj Shpirtit. 32 Kushdo që thotë një fjalë kundër Birit të njeriut, do të falet, por ai që flet kundër Shpirtit të shenjtë, nuk do të falet as në këtë jetë e as në jetën që vjen».
Pema njihet nga frytet
(Lk 6.43-45)
33 «Po të jetë pema e mirë, do të merrni fryte të mira. Po të jetë pema e kalbur, do të merrni fryte të këqija, sepse pema njihet nga frytet që jep. 34 Pjellë nepërkash! E si mund të flisni mirë nëse jeni të këqij? Ç'ka zemra, nxjerr goja. 35 Njeriu i mirë nxjerr të mira nga thesari i tij i mirë dhe njeriu i keq nxjerr të këqija nga thesari i tij i keq. 36 Unë po ju them se në ditën e gjykimit njerëzit do të përgjigjen për çdo fjalë të kotë që do të thonë, 37 se nga fjalët tuaja do të bëheni të drejtë e nga fjalët tuaja do të dënoheni».
Një shenjë
(Mk 8.11-12Lk 11.29-32)
38 Pastaj disa shkrues e farisenj i thanë: «Mësues, duam të shohim një shenjë prej teje». 39 Por ai u përgjigj: «Kjo brezni e ligë dhe e pafe kërkon shenjë, por asaj nuk do t'i jepet asnjë shenjë, përveç shenjës së profetit Jona. 40 Ashtu si Jonai ndenji tri ditë e tri net në barkun e peshkut të madh, kështu do të rrijë edhe Biri i njeriut tri ditë e tri net në zemër të tokës. 41 Banorët e Ninivës do të ngjallen në ditën e gjykimit bashkë me këtë brezni e do ta dënojnë atë, sepse ata u penduan pas predikimit të Jonait. Dhe ja, këtu është dikush më i madh se Jonai. 42 Mbretëresha e Jugut do të ngjallet në ditën e gjykimit bashkë me këtë brezni dhe do ta dënojë atë, se ajo erdhi nga fundi i dheut për të dëgjuar urtinë e Solomonit. Dhe ja, këtu është dikush më i madh se Solomoni».
Kthimi i shpirtit të ndyrë
(Lk 11.24-26)
43 «Kur del nga njeriu, shpirti i ndyrë endet nëpër vende pa ujë duke kërkuar prehje, por nuk gjen. 44 Atëherë thotë: “Do të kthehem te shtëpia ime, prej nga dola”. Kur vjen, e gjen shtëpinë të zbrazët, të pastruar e të zbukuruar. 45 Pastaj shkon e sjell me vete shtatë shpirtra të tjerë më të këqij se vetja dhe hyjnë e banojnë aty. Kështu, gjendja e fundit e atij njeriu bëhet më e keqe se e mëparshmja. Kështu do t'i ndodhë edhe kësaj breznie të ligë».
E ëma dhe vëllezërit
(Mk 3.31-35Lk 8.19-21)
46 Ndërsa Jezui po u fliste ende turmave, përjashta prisnin e ëma dhe vëllezërit e tij që kërkonin të flisnin me të. 47 Dikush i tha: «Nëna jote dhe vëllezërit e tu janë përjashta e duan të flasin me ty». 48 Por Jezui iu përgjigj: «Kush është nëna ime e kush janë vëllezërit e mi?». 49 Pastaj shtriu dorën drejt dishepujve e tha: «Ja nëna ime dhe vëllezërit e mi. 50 Kushdo që bën vullnetin e Atit tim, që është në qiej, është vëllai im, motra ime e nëna ime».