1 Τοῖς δὲ ἀσεβέσιν μέχρι τέλους ἀνελεήμων θυμὸς ἐπέστη·
προῄδει γὰρ αὐτῶν καὶ τὰ μέλλοντα,
2 ὅτι αὐτοὶ ἐπιτρέψαντες τοῦ ἀπιέναι
καὶ μετὰ σπουδῆς προπέμψαντες αὐτοὺς
διώξουσιν μεταμεληθέντες.
3 ἔτι γὰρ ἐν χερσὶν ἔχοντες τὰ πένθη
καὶ προσοδυρόμενοι τάφοις νεκρῶν
ἕτερον ἐπεσπάσαντο λογισμὸν ἀνοίας
καὶ οὓς ἱκετεύοντες ἐξέβαλον, τούτους ὡς φυγάδας ἐδίωκον.
4 εἷλκεν γὰρ αὐτοὺς ἡ ἀξία ἐπὶ τοῦτο τὸ πέρας ἀνάγκη
καὶ τῶν συμβεβηκότων ἀμνηστίαν ἐνέβαλεν,
ἵνα τὴν λείπουσαν ταῖς βασάνοις προσαναπληρώσωσιν κόλασιν,
5 καὶ ὁ μὲν λαός σου παράδοξον ὁδοιπορίαν πειράσῃ,
ἐκεῖνοι δὲ ξένον εὕρωσι θάνατον.
6 ὅλη γὰρ ἡ κτίσις ἐν ἰδίῳ γένει πάλιν ἄνωθεν διετυποῦτο
ὑπηρετοῦσα ταῖς σαῖς ἐπιταγαῖς,
ἵνα οἱ σοὶ παῖδες φυλαχθῶσιν ἀβλαβεῖς.
7 ἡ τὴν παρεμβολὴν σκιάζουσα νεφέλη,
ἐκ δὲ προϋφεστῶτος ὕδατος ξηρᾶς ἀνάδυσις γῆς ἐθεωρήθη,
ἐξ ἐρυθρᾶς θαλάσσης ὁδὸς ἀνεμπόδιστος
καὶ χλοηφόρον πεδίον ἐκ κλύδωνος βιαίου·
8 δι᾽ οὗ πανεθνεὶ διῆλθον οἱ τῇ σῇ σκεπαζόμενοι χειρὶ
θεωρήσαντες θαυμαστὰ τέρατα.
9 ὡς γὰρ ἵπποι ἐνεμήθησαν
καὶ ὡς ἀμνοὶ διεσκίρτησαν αἰνοῦντές σε, κύριε, τὸν ῥυσάμενον αὐτούς.
10 ἐμέμνηντο γὰρ ἔτι τῶν ἐν τῇ παροικίᾳ αὐτῶν,
πῶς ἀντὶ μὲν γενέσεως ζῴων ἐξήγαγεν ἡ γῆ σκνῖπα,
ἀντὶ δὲ ἐνύδρων ἐξηρεύξατο ὁ ποταμὸς πλῆθος βατράχων.
11 ἐφ᾽ ὑστέρῳ δὲ εἶδον καὶ γένεσιν νέαν ὀρνέων,
ὅτε ἐπιθυμίᾳ προαχθέντες ᾐτήσαντο ἐδέσματα τρυφῆς·
12 εἰς γὰρ παραμυθίαν ἐκ θαλάσσης ἀνέβη αὐτοῖς ὀρτυγομήτρα.
13 Καὶ αἱ τιμωρίαι τοῖς ἁμαρτωλοῖς ἐπῆλθον
οὐκ ἄνευ τῶν προγεγονότων τεκμηρίων τῇ βίᾳ τῶν κεραυνῶν·
δικαίως γὰρ ἔπασχον ταῖς ἰδίαις αὐτῶν πονηρίαις,
καὶ γὰρ χαλεπωτέραν μισοξενίαν ἐπετήδευσαν.
14 οἱ μὲν γὰρ τοὺς ἀγνοοῦντας οὐκ ἐδέχοντο παρόντας·
οὗτοι δὲ εὐεργέτας ξένους ἐδουλοῦντο.
15 καὶ οὐ μόνον, ἀλλ᾽ ἤ τις ἐπισκοπὴ ἔσται αὐτῶν,
ἐπεὶ ἀπεχθῶς προσεδέχοντο τοὺς ἀλλοτρίους·
16 οἱ δὲ μετὰ ἑορτασμάτων
εἰσδεξάμενοι τοὺς ἤδη τῶν αὐτῶν μετεσχηκότας δικαίων
δεινοῖς ἐκάκωσαν πόνοις.
17 ἐπλήγησαν δὲ καὶ ἀορασίᾳ
ὥσπερ ἐκεῖνοι ἐπὶ ταῖς τοῦ δικαίου θύραις,
ὅτε ἀχανεῖ περιβληθέντες σκότει
ἕκαστος τῶν ἑαυτοῦ θυρῶν τὴν δίοδον ἐζήτει.
18 Δι᾽ ἑαυτῶν γὰρ τὰ στοιχεῖα μεθαρμοζόμενα,
ὥσπερ ἐν ψαλτηρίῳ φθόγγοι τοῦ ῥυθμοῦ τὸ ὄνομα διαλλάσσουσιν,
πάντοτε μένοντα ἤχῳ,
ὅπερ ἐστὶν εἰκάσαι ἐκ τῆς τῶν γεγονότων ὄψεως ἀκριβῶς·
19 χερσαῖα γὰρ εἰς ἔνυδρα μετεβάλλετο,
καὶ νηκτὰ μετέβαινεν ἐπὶ γῆς·
20 πῦρ ἴσχυεν ἐν ὕδατι τῆς ἰδίας δυνάμεως,
καὶ ὕδωρ τῆς σβεστικῆς φύσεως ἐπελανθάνετο·
21 φλόγες ἀνάπαλιν εὐφθάρτων ζῴων
οὐκ ἐμάραναν σάρκας ἐμπεριπατούντων,
οὐδὲ τηκτὸν κρυσταλλοειδὲς εὔτηκτον γένος ἀμβροσίας τροφῆς.
22 Κατὰ πάντα γάρ, κύριε, ἐμεγάλυνας τὸν λαόν σου καὶ ἐδόξασας
καὶ οὐχ ὑπερεῖδες ἐν παντὶ καιρῷ καὶ τόπῳ παριστάμενος.
1 impiis autem usque in novissimum sine misericordia ira supervenit
praesciebat enim et futura illorum
2 quoniam ipsi cum reversi essent ut se ducerent
et cum magna sollicitudine praemisissent illos
consequebantur illos paenitentia
acti
3 adhuc enim inter manus habentes luctus
et deplorantes ad monumenta mortuorum
aliam sibi adsumpserunt cogitationem inscientiae
et quos rogantes proiecerunt
hos tamquam fugitivos persequebantur
4 ducebat enim illos ad hunc finem digna necessitas
et horum quae acciderant memorationem amittebant
ut eam quae deerat tormentis
replerent punitionem
5 et populus quidem tuus mirabiliter transiret
illi autem novam mortem invenirent
6 omnis enim creatura ad suum genus ab initio
refigurabatur
deserviens tuis praeceptis ut pueri tui custodirentur inlaesi
7 nam nubis castra eorum adumbrabat
et ex aqua quae ante erat terra arida apparuit
et ex mari Rubro via sine inpedimento
et campus germinans de profundo nimio
8 per quem omnis natio transivit quae tegebatur tua manu
videntes mirabilia monstra
9 tamquam equi enim depaverunt
et tamquam agni exultaverunt
magnificantes te Domine qui liberasti illos
10 memores enim erant adhuc eorum
quae in incolatu illorum facta fuerant
quemadmodum pro natione animalium eduxit terra muscas
et pro piscibus eructavit fluvius multitudinem ranarum
11 novissime autem viderunt novam creaturam avium
cum abducti concupiscentia
postulaverunt escam epulationis
12 in adlocutione enim desiderii
ascendit illis de mari ortygometra
et vexationes peccatoribus supervenerunt
non sine illis quae ante facta erant argumentis per vim fluminum
iuste enim patiebantur secundum suas nequitias
13 etenim detestabiliorem inhospitalitatem instituerunt
alii quidem ignotos non recipiebant advenas
alii autem bonos hospites in servitutem accipiebant
14 et non solum hoc
sed et alius quis respectus erit
illorum
quoniam inviti recipiebant extraneos
15 qui autem cum laetitia receperunt hos
qui eisdem usi erant iustitiis
saevissimis adflixerunt doloribus
16 percussi sunt autem caecitate sicut illi in foribus iusti
cum subitaneis cooperti essent tenebris
unusquisque ostii sui transitum quaerebat
17 in se enim elementa dum convertuntur
sicut in organo qualitatis sonus inmutatur
et omnia suum sonum custodiunt
unde est aestimare et
ex ipso certo visu
18 agrestia enim in aquatica convertebantur
et quaecumque erant natantia in terram transiebant
19 ignis in aqua valebat supra suam virtutem
et aqua extinguentis naturae obliviscebatur
20 flammae e contrario corruptibilium animalium non vexaverunt carnes
coambulantium
nec dissolvebant illam quae facile dissolvitur sicut glacies bonam escam
in omnibus enim Domine magnificasti populum tuum
et honorasti et non despexisti
in omni tempore et in omni loco adsistens eis
EXPLICIT LIBER SAPIENTIAE SOLOMONIS