1 νυνὶ δὲ κατεγέλασάν μου, ἐλάχιστοι νῦν νουθετοῦσίν με ἐν μέρει,* ὧν ἐξουδένουν πατέρας αὐτῶν,‡ οὓς οὐχ ἡγησάμην εἶναι ἀξίους κυνῶν τῶν ἐμῶν νομάδων.
2 καί γε ἰσχὺς χειρῶν αὐτῶν ἵνα τί μοι;* ἐπ᾽ αὐτοὺς ἀπώλετο συντέλεια
3 ἐν ἐνδείᾳ καὶ λιμῷ ἄγονος·* οἱ φεύγοντες ἄνυδρον ἐχθὲς συνοχὴν καὶ ταλαιπωρίαν,
4 οἱ περικλῶντες ἅλιμα ἐπὶ ἠχοῦντι,‡ οἵτινες ἅλιμα ἦν αὐτῶν τὰ σῖτα, ἄτιμοι δὲ καὶ πεφαυλισμένοι, ἐνδεεῖς παντὸς ἀγαθοῦ, οἳ καὶ ῥίζας ξύλων ἐμασῶντο ὑπὸ λιμοῦ μεγάλου.
5 ἐπανέστησάν μοι κλέπται,
6 ὧν οἱ οἶκοι αὐτῶν ἦσαν τρῶγλαι πετρῶν·
7 ἀνὰ μέσον εὐήχων βοήσονται·‡ οἳ ὑπὸ φρύγανα ἄγρια διῃτῶντο,
8 ἀφρόνων υἱοὶ καὶ ἀτίμων ὄνομα καὶ κλέος ἐσβεσμένον ἀπὸ γῆς.
9 νυνὶ δὲ κιθάρα ἐγώ εἰμι αὐτῶν, καὶ ἐμὲ θρύλημα ἔχουσιν·
10 ἐβδελύξαντο δέ με ἀποστάντες μακράν, ἀπὸ δὲ προσώπου μου οὐκ ἐφείσαντο πτύελον.
11 ἀνοίξας γὰρ φαρέτραν αὐτοῦ ἐκάκωσέν με,* καὶ χαλινὸν τοῦ προσώπου μου ἐξαπέστειλαν.
12 ἐπὶ δεξιῶν βλαστοῦ ἐπανέστησαν,* πόδα αὐτῶν ἐξέτειναν καὶ ὡδοποίησαν ἐπ᾽ ἐμὲ τρίβους ἀπωλείας αὐτῶν.
13 ἐξετρίβησαν τρίβοι μου,‡ ἐξέδυσεν γάρ μου τὴν στολήν·
14 βέλεσιν αὐτοῦ κατηκόντισέν με, κέχρηταί μοι ὡς βούλεται, ἐν ὀδύναις πέφυρμαι.
15 ἐπιστρέφονται δέ μου αἱ ὀδύναι, ᾤχετό μου ἡ ἐλπὶς ὥσπερ πνεῦμα καὶ ὥσπερ νέφος ἡ σωτηρία μου.
16 καὶ νῦν ἐπ᾽ ἐμὲ ἐκχυθήσεται ἡ ψυχή μου,‡ ἔχουσιν δέ με ἡμέραι ὀδυνῶν·
17 νυκτὶ δέ μου τὰ ὀστᾶ συγκέκαυται, τὰ δὲ νεῦρά μου διαλέλυται.
18 ἐν πολλῇ ἰσχύι ἐπελάβετό μου τῆς στολῆς,* ὥσπερ τὸ περιστόμιον τοῦ χιτῶνός μου περιέσχεν με.‡
19 ἥγησαι δέ με ἴσα πηλῷ, ἐν γῇ καὶ σποδῷ μου ἡ μερίς·
20 κέκραγα δὲ πρὸς σὲ καὶ οὐκ εἰσακούεις μου,* ἔστησαν καὶ κατενόησάν με·‡
21 ἐπέβης δέ μοι ἀνελεημόνως, χειρὶ κραταιᾷ με ἐμαστίγωσας·
22 ἔταξας δέ με ἐν ὀδύναις* καὶ ἀπέρριψάς με ἀπὸ σωτηρίας.‡
23 οἶδα γὰρ ὅτι θάνατός με ἐκτρίψει· οἰκία γὰρ παντὶ θνητῷ γῆ.
24 εἰ γὰρ ὄφελον δυναίμην ἐμαυτὸν χειρώσασθαι, ἢ δεηθείς γε ἑτέρου, καὶ ποιήσει μοι τοῦτο.
25 ἐγὼ δὲ ἐπὶ παντὶ ἀδυνάτῳ ἔκλαυσα, ἐστέναξα δὲ ἰδὼν ἄνδρα ἐν ἀνάγκαις.
26 ἐγὼ δὲ ἐπέχων ἀγαθοῖς, ἰδοὺ συνήντησάν μοι μᾶλλον ἡμέραι κακῶν.
27 ἡ κοιλία μου ἐξέζεσεν καὶ οὐ σιωπήσεται,* προέφθασάν με ἡμέραι πτωχείας.‡
28 στένων πεπόρευμαι ἄνευ φιμοῦ, ἕστηκα δὲ ἐν ἐκκλησίᾳ κεκραγώς.
29 ἀδελφὸς γέγονα σειρήνων, ἑταῖρος δὲ στρουθῶν.
30 τὸ δὲ δέρμα μου ἐσκότωται μεγάλως, τὰ δὲ ὀστᾶ μου ἀπὸ καύματος.
31 ἀπέβη δὲ εἰς πάθος μου ἡ κιθάρα, ὁ δὲ ψαλμός μου εἰς κλαυθμὸν ἐμοί.
1 nunc autem derident me iuniores tempore
quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei
2 quorum virtus manuum erat mihi pro nihilo
et vita ipsa putabantur indigni
3 egestate et fame steriles
qui rodebant in solitudine squalentes calamitate et miseria
4 et mandebant herbas et arborum cortices
et radix iuniperorum erat cibus eorum
5 qui de convallibus ista rapientes
cum singula repperissent ad ea cum clamore currebant
6 in desertis habitabant torrentium
et in cavernis terrae vel super glaream
7 qui inter huiuscemodi laetabantur
et esse sub sentibus delicias conputabant
8 filii stultorum et ignobilium et in terra penitus non parentes
9 nunc in eorum canticum versus sum
et factus sum eis proverbium
10 abominantur me et longe fugiunt a me
et faciem meam conspuere non verentur
11 faretram enim suam aperuit et adflixit me
et frenum posuit in os meum
12 ad dexteram orientis calamitatis meae ilico
surrexerunt
pedes meos subverterunt
et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis
13 dissipaverunt itinera mea insidiati sunt mihi et praevaluerunt
et non fuit qui ferret auxilium
14 quasi rupto muro et aperta ianua inruerunt super me
et ad meas miserias devoluti sunt
15 redactus sum in nihili
abstulisti quasi ventus desiderium meum
et velut nubes pertransiit salus mea
16 nunc autem in memet ipso marcescit anima mea
et possident me dies adflictionis
17 nocte os meum perforatur doloribus
et qui me comedunt non dormiunt
18 in multitudine eorum consumitur vestimentum meum
et quasi capitio tunicae sic cinxerunt me
19 conparatus sum luto et adsimilatus favillae et cineri
20 clamo ad te et non exaudis me
sto et non respicis me
21 mutatus es mihi in crudelem
et in duritia manus tuae adversaris mihi
22 elevasti me et quasi super ventum ponens elisisti me valide
23 scio quia morti tradas me
ubi constituta domus est omni viventi
24 verumtamen non ad consumptionem
eorum emittis manum tuam
et si corruerint ipse salvabis
25 flebam quondam super eum qui adflictus erat
et conpatiebatur anima mea pauperi
26 expectabam bona et venerunt mihi mala
praestolabar lucem et eruperunt tenebrae
27 interiora mea efferbuerunt absque ulla requie
praevenerunt me dies adflictionis
28 maerens incedebam sine furore
consurgens in turba clamavi
29 frater fui draconum et socius strutionum
30 cutis mea denigrata est super me
et ossa mea aruerunt prae caumate
31 versa est in luctum cithara mea
et organum meum in vocem flentium