1 διὰ τί δὲ κύριον ἔλαθον ὧραι,
2 ἀσεβεῖς δὲ ὅριον ὑπερέβησαν ποίμνιον σὺν ποιμένι ἁρπάσαντες;
3 ὑποζύγιον ὀρφανῶν ἀπήγαγον καὶ βοῦν χήρας ἠνεχύρασαν.
4 ἐξέκλιναν ἀδυνάτους ἐξ ὁδοῦ δικαίας,* ὁμοθυμαδὸν ἐκρύβησαν πραεῖς γῆς.‡
5 ἀπέβησαν δὲ ὥσπερ ὄνοι ἐν ἀγρῷ ὑπὲρ ἐμοῦ ἐξελθόντες τὴν ἑαυτῶν πρᾶξιν·* ἡδύνθη αὐτῷ ἄρτος εἰς νεωτέρους.‡
6 ἀγρὸν πρὸ ὥρας οὐκ αὐτῶν ὄντα ἐθέρισαν· ἀδύνατοι δὲ ἀμπελῶνας ἀσεβῶν ἀμισθὶ καὶ ἀσιτὶ ἠργάσαντο.
7 γυμνοὺς πολλοὺς ἐκοίμισαν ἄνευ ἱματίων, ἀμφίασιν δὲ ψυχῆς αὐτῶν ἀφείλαντο.
8 ἀπὸ ψεκάδων ὀρέων ὑγραίνονται,‡ παρὰ τὸ μὴ ἔχειν αὐτοὺς σκέπην πέτραν περιεβάλοντο.
9 ἥρπασαν ὀρφανὸν ἀπὸ μαστοῦ, ἐκπεπτωκότα δὲ ἐταπείνωσαν.
10 γυμνοὺς δὲ ἐκοίμισαν ἀδίκως, πεινώντων δὲ τὸν ψωμὸν ἀφείλαντο.
11 ἐν στενοῖς ἀδίκως ἐνήδρευσαν, ὁδὸν δὲ δικαίαν οὐκ ᾔδεισαν.
12 οἳ ἐκ πόλεως καὶ οἴκων ἰδίων ἐξεβάλλοντο, ψυχὴ δὲ νηπίων ἐστέναξεν μέγα, αὐτὸς δὲ διὰ τί τούτων ἐπισκοπὴν οὐ πεποίηται;
13 ἐπὶ γῆς ὄντων αὐτῶν καὶ οὐκ ἐπέγνωσαν, ὁδὸν δὲ δικαιοσύνης οὐκ ᾔδεισαν οὐδὲ ἀτραποὺς αὐτῆς ἐπορεύθησαν.
14 γνοὺς δὲ αὐτῶν τὰ ἔργα παρέδωκεν αὐτοὺς εἰς σκότος,* καὶ νυκτὸς ἔσται ὡς κλέπτης.
15 καὶ ὀφθαλμὸς μοιχοῦ ἐφύλαξεν σκότος* λέγων Οὐ προσνοήσει με ὀφθαλμός,* καὶ ἀποκρυβὴν προσώπου ἔθετο.
16 διώρυξεν ἐν σκότει οἰκίας·* ἡμέρας ἐσφράγισαν ἑαυτούς,* οὐκ ἐπέγνωσαν φῶς·
17 ὅτι ὁμοθυμαδὸν τὸ πρωὶ αὐτοῖς σκιὰ θανάτου,* ὅτι ἐπιγνώσεται ταραχὰς σκιᾶς θανάτου.
18 ἐλαφρός ἐστιν ἐπὶ πρόσωπον ὕδατος·‡ καταραθείη ἡ μερὶς αὐτῶν ἐπὶ γῆς.
19 ἀναφανείη δὲ τὰ φυτὰ αὐτῶν ἐπὶ γῆς ξηρά· ἀγκαλίδα γὰρ ὀρφανῶν ἥρπασαν.
20 εἶτ᾽ ἀνεμνήσθη αὐτοῦ ἡ ἁμαρτία, ὥσπερ δὲ ὁμίχλη δρόσου ἀφανὴς ἐγένετο· ἀποδοθείη δὲ αὐτῷ ἃ ἔπραξεν, συντριβείη δὲ πᾶς ἄδικος ἴσα ξύλῳ ἀνιάτῳ.
21 στεῖραν γὰρ οὐκ εὖ ἐποίησεν καὶ γύναιον οὐκ ἠλέησεν,
22 θυμῷ δὲ κατέστρεψεν ἀδυνάτους. ἀναστὰς τοιγαροῦν οὐ μὴ πιστεύσῃ κατὰ τῆς ἑαυτοῦ ζωῆς·
23 μαλακισθεὶς μὴ ἐλπιζέτω ὑγιασθῆναι, ἀλλὰ πεσεῖται νόσῳ.
24 πολλοὺς γὰρ ἐκάκωσεν τὸ ὕψωμα αὐτοῦ· ἐμαράνθη δὲ ὥσπερ μολόχη ἐν καύματι ἢ ὥσπερ στάχυς ἀπὸ καλάμης αὐτόματος ἀποπεσών.
25 εἰ δὲ μή, τίς ἐστιν ὁ φάμενος ψευδῆ με λέγειν* καὶ θήσει εἰς οὐδὲν τὰ ῥήματά μου;‡
1 ab Omnipotente non sunt abscondita tempora
qui autem noverunt eum ignorant dies illius
2 alii terminos transtulerunt diripuerunt greges et paverunt eos
3 asinum pupillorum abigerunt
et abstulerunt pro pignore bovem viduae
4 subverterunt pauperum viam
et oppresserunt pariter mansuetos terrae
5 alii quasi onagri in deserto egrediuntur ad opus suum
vigilantesque ad
praedam praeparant panem liberis
6 agrum non suum demetunt
et vineam eius quem vi oppresserunt vindemiant
7 nudos dimittunt homines
indumenta tollentes quibus non est operimentum in frigore
8 quos imbres montium rigant
et non habentes velamen amplexantur lapides
9 vim fecerunt depraedantes pupillos
et vulgum pauperem spoliaverunt
10 nudis et incedentibus absque vestitu et esurientibus tulerunt spicas
11 inter acervos eorum meridiati sunt qui calcatis torcularibus sitiunt
12 de civitatibus fecerunt viros gemere
et anima vulneratorum clamavit
et Deus inultum abire non patitur
13 ipsi fuerunt rebelles luminis nescierunt vias eius
nec reversi sunt per semitas illius
14 mane primo consurgit homicida interficit
egenum et pauperem
per noctem vero erit quasi fur
15 oculus adulteri observat caliginem dicens non me videbit oculus
et operiet vultum suum
16 perfodit in tenebris domos sicut in die
condixerant sibi et ignoraverunt lucem
17 si subito apparuerit aurora arbitrantur umbram mortis
et sic in tenebris quasi in luce ambulant
18 levis est super faciem aquae
maledicta sit pars eius in terra nec ambulet per viam vinearum
19 ad nimium calorem transeat ab aquis nivium
et usque ad inferos peccatum illius
20 obliviscatur eius misericordia dulcedo illius vermes
non sit in recordatione sed conteratur quasi lignum infructuosum
21 pavit enim sterilem et quae non parit
et viduae bene non fecit
22 detraxit fortes in fortitudine sua
et cum steterit non credet vitae suae
23 dedit ei Deus locum paenitentiae
et ille abutitur eo in superbiam
oculi autem eius sunt in viis illius
24 elevati sunt ad modicum et non subsistent
et humiliabuntur sicut omnia et auferentur
et sicut summitates spicarum conterentur
25 quod si non est ita quis me potest arguere esse mentitum
et ponere ante Deum verba mea