1 Καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρὸς Ιερεμιαν δεύτερον, καὶ αὐτὸς ἦν ἔτι δεδεμένος ἐν τῇ αὐλῇ τῆς φυλακῆς, λέγων 2 Οὕτως εἶπεν κύριος ποιῶν γῆν καὶ πλάσσων αὐτὴν τοῦ ἀνορθῶσαι αὐτήν, κύριος ὄνομα αὐτῷ 3 Κέκραξον πρός με, καὶ ἀποκριθήσομαί σοι καὶ ἀπαγγελῶ σοι μεγάλα καὶ ἰσχυρά, ἃ οὐκ ἔγνως αὐτά. 4 ὅτι οὕτως εἶπεν κύριος ὁ θεὸς Ισραηλ περὶ οἴκων τῆς πόλεως ταύτης καὶ περὶ οἴκων βασιλέως Ιουδα τῶν καθῃρημένων εἰς χάρακας καὶ προμαχῶνας 5 τοῦ μάχεσθαι πρὸς τοὺς Χαλδαίους καὶ πληρῶσαι αὐτὴν τῶν νεκρῶν τῶν ἀνθρώπων, οὓς ἐπάταξα ἐν ὀργῇ μου καὶ ἐν θυμῷ μου, καὶ ἀπέστρεψα τὸ πρόσωπόν μου ἀπ᾽ αὐτῶν περὶ πασῶν τῶν πονηριῶν αὐτῶν 6 Ἰδοὺ ἐγὼ ἀνάγω αὐτῇ συνούλωσιν καὶ ἴαμα καὶ φανερώσω αὐτοῖς εἰσακούειν καὶ ἰατρεύσω αὐτὴν καὶ ποιήσω αὐτοῖς εἰρήνην καὶ πίστιν· 7 καὶ ἐπιστρέψω τὴν ἀποικίαν Ιουδα καὶ τὴν ἀποικίαν Ισραηλ καὶ οἰκοδομήσω αὐτοὺς καθὼς τὸ πρότερον· 8 καὶ καθαριῶ αὐτοὺς ἀπὸ πασῶν τῶν ἀδικιῶν αὐτῶν, ὧν ἡμάρτοσάν μοι, καὶ οὐ μὴ μνησθήσομαι ἁμαρτιῶν αὐτῶν, ὧν ἥμαρτόν μοι καὶ ἀπέστησαν ἀπ᾽ ἐμοῦ. 9 καὶ ἔσται εἰς εὐφροσύνην καὶ εἰς αἴνεσιν καὶ εἰς μεγαλειότητα παντὶ τῷ λαῷ τῆς γῆς, οἵτινες ἀκούσονται πάντα τὰ ἀγαθά, ἃ ἐγὼ ποιήσω, καὶ φοβηθήσονται καὶ πικρανθήσονται περὶ πάντων τῶν ἀγαθῶν καὶ περὶ πάσης τῆς εἰρήνης, ἧς ἐγὼ ποιήσω αὐτοῖς. — 10 οὕτως εἶπεν κύριος Ἔτι ἀκουσθήσεται ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ, ᾧ ὑμεῖς λέγετε Ἔρημός ἐστιν ἀπὸ ἀνθρώπων καὶ κτηνῶν, ἐν πόλεσιν Ιουδα καὶ ἔξωθεν Ιερουσαλημ ταῖς ἠρημωμέναις παρὰ τὸ μὴ εἶναι ἄνθρωπον καὶ κτήνη 11 φωνὴ εὐφροσύνης καὶ φωνὴ χαρμοσύνης, φωνὴ νυμφίου καὶ φωνὴ νύμφης, φωνὴ λεγόντων Ἐξομολογεῖσθε κυρίῳ παντοκράτορι, ὅτι χρηστὸς κύριος, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ· καὶ εἰσοίσουσιν δῶρα εἰς οἶκον κυρίου· ὅτι ἀποστρέψω πᾶσαν τὴν ἀποικίαν τῆς γῆς ἐκείνης κατὰ τὸ πρότερον, εἶπεν κύριος. 12 οὕτως εἶπεν κύριος τῶν δυνάμεων Ἔτι ἔσται ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ τῷ ἐρήμῳ παρὰ τὸ μὴ εἶναι ἄνθρωπον καὶ κτῆνος καὶ ἐν πάσαις ταῖς πόλεσιν αὐτοῦ καταλύματα ποιμένων κοιταζόντων πρόβατα· 13 ἐν πόλεσιν τῆς ὀρεινῆς καὶ ἐν πόλεσιν τῆς Σεφηλα καὶ ἐν πόλεσιν τῆς Ναγεβ καὶ ἐν γῇ Βενιαμιν καὶ ἐν ταῖς κύκλῳ Ιερουσαλημ καὶ ἐν πόλεσιν Ιουδα ἔτι παρελεύσεται πρόβατα ἐπὶ χεῖρα ἀριθμοῦντος, εἶπεν κύριος.
1 sermo qui factus est ad Hieremiam a Domino
postquam dimissus est a Nabuzardan magistro militiae de Rama
quando tulit eum vinctum catenis
in medio omnium qui migrabant de Hierusalem et Iuda
et ducebantur in Babylonem
2 tollens ergo princeps militiae Hieremiam dixit ad eum
Dominus Deus tuus locutus est malum hoc super locum istum
3 et adduxit et fecit Dominus sicut locutus est
quia peccastis Domino et non audistis vocem eius
et factus est vobis sermo hic
4 nunc ergo ecce solvi te hodie de catenis quae sunt in manibus tuis
si placet tibi ut venias mecum in Babylonem veni
et ponam oculos meos super te
si autem displicet tibi venire mecum in Babylonem reside
ecce omnis terra in conspectu tuo
quod elegeris et quo placuerit tibi ut vadas illuc perge
5 et mecum noli venire
sed habita apud Godoliam filium Ahicam filii Saphan
quem praeposuit rex Babylonis civitatibus Iudaeae
habita ergo cum eo in medio populi
vel quocumque placuerit tibi ut vadas vade
dedit quoque ei magister militiae cibaria et munuscula et dimisit eum
6 venit autem Hieremias ad Godoliam filium Ahicam in Masphat
et habitavit cum eo in medio populi
qui relictus fuerat in terra
7 cum ergo audissent omnes principes exercitus
qui dispersi fuerant per regiones ipsi et socii eorum
quod praefecisset rex Babylonis Godoliam filium Ahicam terrae
et quod commendasset ei viros et mulieres et parvulos
et de pauperibus terrae qui non fuerant translati in Babylonem
8 venerunt ad Godoliam in Masphat
et Ismahel filius Nathaniae et Iohanan et Ionathan filii Caree
et Sareas filius Thenoemeth
et filii Offi qui erat de Nethophathi
et Iezonias filius Maachathi ipsi et viri eorum
9 et iuravit eis Godolias filius Ahicam filii Saphan
et comitibus eorum dicens nolite timere servire Chaldeis
habitate in terra et servite regi Babylonis et bene erit vobis
10 ecce ego habito in Masphat
ut respondeam praecepto Chaldeorum qui mittuntur ad nos
vos autem colligite vindemiam et messem et oleum
et condite in vasis vestris
et manete in urbibus vestris quas tenetis
11 sed et omnes Iudaei qui erant in Moab et in filiis Ammon
et in Idumea et in universis regionibus
audito quod dedisset rex Babylonis reliquias in Iudaeam
et quod praeposuisset super eos Godoliam filium Ahicam
filii Saphan
12 reversi sunt inquam omnes Iudaei
de universis locis ad quae profugerant
et venerunt in terram Iuda ad Godoliam in Masphat
et collegerunt vinum et messem multam nimis
13 Iohanan autem filius Caree et omnes principes exercitus
qui dispersi erant in regionibus
venerunt ad Godoliam in Masphat
14 et dixerunt ei
scito quia Baalis rex filiorum Ammon
misit Ismahel filium Nathaniae percutere animam tuam
et non credidit eis Godolias filius Ahicam
15 Iohanan vero filius Caree dixit ad Godoliam
seorsum in Masphat loquens
ibo et percutiam Ismahel filium Nathaniae nullo sciente
ne interficiat animam tuam
et dissipentur omnes Iudaei qui congregati sunt ad te
et peribunt reliquiae Iuda
16 et ait Godolias filius Ahicam ad Iohanan filium Caree
noli facere verbum hoc falsum enim tu loqueris de Ismahel