1 Εἰς τὸ τέλος· τοῖς υἱοῖς Κορε ψαλμός.
2 Εὐδόκησας, κύριε, τὴν γῆν σου,
ἀπέστρεψας τὴν αἰχμαλωσίαν Ιακωβ·
3 ἀφῆκας τὰς ἀνομίας τῷ λαῷ σου,
ἐκάλυψας πάσας τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν.
διάψαλμα.
4 κατέπαυσας πᾶσαν τὴν ὀργήν σου,
ἀπέστρεψας ἀπὸ ὀργῆς θυμοῦ σου.
5 ἐπίστρεψον ἡμᾶς, ὁ θεὸς τῶν σωτηρίων ἡμῶν,
καὶ ἀπόστρεψον τὸν θυμόν σου ἀφ᾽ ἡμῶν.
6 μὴ εἰς τὸν αἰῶνα ὀργισθήσῃ ἡμῖν
ἢ διατενεῖς τὴν ὀργήν σου ἀπὸ γενεᾶς εἰς γενεάν;
7 ὁ θεός, σὺ ἐπιστρέψας ζωώσεις ἡμᾶς,
καὶ ὁ λαός σου εὐφρανθήσεται ἐπὶ σοί.
8 δεῖξον ἡμῖν, κύριε, τὸ ἔλεός σου
καὶ τὸ σωτήριόν σου δῴης ἡμῖν.
9 ἀκούσομαι τί λαλήσει ἐν ἐμοὶ κύριος ὁ θεός,
ὅτι λαλήσει εἰρήνην ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ
καὶ ἐπὶ τοὺς ὁσίους αὐτοῦ
καὶ ἐπὶ τοὺς ἐπιστρέφοντας πρὸς αὐτὸν καρδίαν.
10 πλὴν ἐγγὺς τῶν φοβουμένων αὐτὸν τὸ σωτήριον αὐτοῦ
τοῦ κατασκηνῶσαι δόξαν ἐν τῇ γῇ ἡμῶν.
11 ἔλεος καὶ ἀλήθεια συνήντησαν,
δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη κατεφίλησαν·
12 ἀλήθεια ἐκ τῆς γῆς ἀνέτειλεν,
καὶ δικαιοσύνη ἐκ τοῦ οὐρανοῦ διέκυψεν.
13 καὶ γὰρ ὁ κύριος δώσει χρηστότητα,
καὶ ἡ γῆ ἡμῶν δώσει τὸν καρπὸν αὐτῆς·
14 δικαιοσύνη ἐναντίον αὐτοῦ προπορεύσεται
καὶ θήσει εἰς ὁδὸν τὰ διαβήματα αὐτοῦ.
Mbë të parinë kankatuer, mbi Gittith. Psallmë për të bijt e Koreut.
1 Sa të dashuna janë tendat’ e tua, o Zot i fuqivet.
2 Shpirti em mallënjen, e fiketë fort për oborret’ e Zotit, zemëra eme edhe mishi em gëzohenë për Perëndin’ e gjallë.
3 Sepse zogu gjeti të ndenjunë, edhe turtulli fole për vetëvetëhenë, atie ku të vejë zoqt’ e vet, theroret’ e tua, o Zot i fuqivet, Mbëreti em, edhe Perëndia em.
4 Lum ata qi rrinë ndë shtëpit tande, për gjithëmonë kanë me të lavduruem. Selah.
5 Lum ai njeri qi ka ndifmë prei teje, udhët e tua janë ndë zemërët t’atyneve,
6 të cillëtë tue shkuem ndëpër gropësinat të qjamit, bajën’ ate krue, por edhe shiu mbush gropate.
7 Venë prei fuqie mbë fuqi, gjithë-se-cilli prei atyneve duketë përpara Perëndisë ndë Sionë.
8 O Zot Perëndia i fuqivet, ndigjo të falunitë t’em; mba vesh, o Perëndia i Iakobit. Selah.
9 Shif, o Perëndi, mburonja jonë, edhe shtierë sytë mbë faqet të lyemit t’yt.
10 Se ma mirë ashtë nji ditë nd’oborret të tu, se mijëna ngjeti ; do të sgjithshiem ma tepërë me ndenjunë ndë derët të shtëpisë Perëndisë t’em, se me ndenjunë ndë tendat të së keqesë.
11 Se Zoti Perëndia ashtë diell ’ edhe mburonjë, Zoti ka me dhanë hir edhe lavdi, s’ka me u ndalunë të mirate atyneve qi ecinë ndë të pakeqenë.
12 O Zot i fuqivet, lum ai njeri qi shpëren mbë tyi.