1 Οὐαὶ γῆς πλοίων πτέρυγες ἐπέκεινα ποταμῶν Αἰθιοπίας, 2 ὁ ἀποστέλλων ἐν θαλάσσῃ ὅμηρα καὶ ἐπιστολὰς βυβλίνας ἐπάνω τοῦ ὕδατος· πορεύσονται γὰρ ἄγγελοι κοῦφοι πρὸς ἔθνος μετέωρον καὶ ξένον λαὸν καὶ χαλεπόν, τίς αὐτοῦ ἐπέκεινα; ἔθνος ἀνέλπιστον καὶ καταπεπατημένον. νῦν οἱ ποταμοὶ τῆς γῆς 3 πάντες ὡς χώρα κατοικουμένη· κατοικηθήσεται ἡ χώρα αὐτῶν ὡσεὶ σημεῖον ἀπὸ ὄρους ἀρθῇ, ὡς σάλπιγγος φωνὴ ἀκουστὸν ἔσται. 4 ὅτι οὕτως εἶπέν μοι κύριος Ἀσφάλεια ἔσται ἐν τῇ ἐμῇ πόλει ὡς φῶς καύματος μεσημβρίας, καὶ ὡς νεφέλη δρόσου ἡμέρας ἀμήτου ἔσται. 5 πρὸ τοῦ θερισμοῦ, ὅταν συντελεσθῇ ἄνθος καὶ ὄμφαξ ἀνθήσῃ ἄνθος ὀμφακίζουσα, καὶ ἀφελεῖ τὰ βοτρύδια τὰ μικρὰ τοῖς δρεπάνοις καὶ τὰς κληματίδας ἀφελεῖ καὶ κατακόψει 6 καὶ καταλείψει ἅμα τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοῖς θηρίοις τῆς γῆς, καὶ συναχθήσεται ἐπ᾽ αὐτοὺς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ πάντα τὰ θηρία τῆς γῆς ἐπ᾽ αὐτὸν ἥξει. 7 ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀνενεχθήσεται δῶρα κυρίῳ σαβαωθ ἐκ λαοῦ τεθλιμμένου καὶ τετιλμένου καὶ ἀπὸ λαοῦ μεγάλου ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ εἰς τὸν αἰῶνα χρόνον· ἔθνος ἐλπίζον καὶ καταπεπατημένον, ὅ ἐστιν ἐν μέρει ποταμοῦ τῆς χώρας αὐτοῦ, εἰς τὸν τόπον, οὗ τὸ ὄνομα κυρίου σαβαωθ ἐπεκλήθη, ὄρος Σιων.
1 Mieri ti, o dhe që bën hie me krahat, që je përtej lumravet Ethiopisë,
2 që dërgon të i laimë ndëpër det, edhe me lundra të kulmakta mbi ujërat. Shkoni, ju o këmbësorë zë-dhënës, te një komp i riepur’ e i çqyerë, te një gjëndëje e frikëshime që kur është zënë e gjer mbë sot, komp’ i numëruar’ e i shkelurë, të cilit i rrëmbyenë dhenë lumratë!
3 Ju gjithë vëndësit’ e botësë, edhe ju që rrini mbi dhet, shihni, kur të ngrihetë flamburë mbi malet, edhe dëgjoni, kur të biere zë trumbete.
4 Sepse kështu më tha Zoti: Do të pushonj, edhe do të vë re vëndinë t’im që rri, posi vapë më e ndriturë se drita, posi re vese ndë vapët të verësë.
5 Sepse përpara verësë, kur të piqetë të mbirëtë, edhe gresta të piqetë nga luleja, do të presë bimatë me kizë, edhe si të presë hardhitë, do t’i heqë.
6 Do të lihenë bashkë për shpest’ e malevet, edhe për egrësirat’ e dheut; edhe shpest’ e egrë do të shkonjënë verënë mbi ata, edhe gjith’ egrësirat’ e dheut do të dimëronjënë mbi ata.
7 Atë kohë do t’i bienë dhuratë Zotit ushtërivet nga një komp i riepur’ e i shqyerë, edhe nga një gjëndëje e frikëshime që kur është zënë e gjer mbë sot, (prej) një kombi të numëruar’ e të shkelurë, të cilit i rrëmbyenë dhenë lumratë, ndë vënt të emërit të Zotit ushtërivet, mali i Sionësë.