1 Καὶ ἐπιπεσὼν Ιωσηφ ἐπὶ τὸ πρόσωπον τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἔκλαυσεν ἐπ᾽ αὐτὸν καὶ ἐφίλησεν αὐτόν. 2 καὶ προσέταξεν Ιωσηφ τοῖς παισὶν αὐτοῦ τοῖς ἐνταφιασταῖς ἐνταφιάσαι τὸν πατέρα αὐτοῦ, καὶ ἐνεταφίασαν οἱ ἐνταφιασταὶ τὸν Ισραηλ. 3 καὶ ἐπλήρωσαν αὐτοῦ τεσσαράκοντα ἡμέρας· οὕτως γὰρ καταριθμοῦνται αἱ ἡμέραι τῆς ταφῆς. καὶ ἐπένθησεν αὐτὸν Αἴγυπτος ἑβδομήκοντα ἡμέρας.
4 Ἐπειδὴ δὲ παρῆλθον αἱ ἡμέραι τοῦ πένθους, ἐλάλησεν Ιωσηφ πρὸς τοὺς δυνάστας Φαραω λέγων Εἰ εὗρον χάριν ἐναντίον ὑμῶν, λαλήσατε περὶ ἐμοῦ εἰς τὰ ὦτα Φαραω λέγοντες 5 Ὁ πατήρ μου ὥρκισέν με λέγων Ἐν τῷ μνημείῳ, ᾧ ὤρυξα ἐμαυτῷ ἐν γῇ Χανααν, ἐκεῖ με θάψεις· νῦν οὖν ἀναβὰς θάψω τὸν πατέρα μου καὶ ἐπανελεύσομαι. 6 καὶ εἶπεν Φαραω Ἀνάβηθι, θάψον τὸν πατέρα σου, καθάπερ ὥρκισέν σε. 7 καὶ ἀνέβη Ιωσηφ θάψαι τὸν πατέρα αὐτοῦ, καὶ συνανέβησαν μετ᾽ αὐτοῦ πάντες οἱ παῖδες Φαραω καὶ οἱ πρεσβύτεροι τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ πρεσβύτεροι τῆς γῆς Αἰγύπτου 8 καὶ πᾶσα ἡ πανοικία Ιωσηφ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ πᾶσα ἡ οἰκία ἡ πατρικὴ αὐτοῦ, καὶ τὴν συγγένειαν καὶ τὰ πρόβατα καὶ τοὺς βόας ὑπελίποντο ἐν γῇ Γεσεμ. 9 καὶ συνανέβησαν μετ᾽ αὐτοῦ καὶ ἅρματα καὶ ἱππεῖς, καὶ ἐγένετο ἡ παρεμβολὴ μεγάλη σφόδρα. 10 καὶ παρεγένοντο ἐφ᾽ ἅλωνα Αταδ, ὅ ἐστιν πέραν τοῦ Ιορδάνου, καὶ ἐκόψαντο αὐτὸν κοπετὸν μέγαν καὶ ἰσχυρὸν σφόδρα· καὶ ἐποίησεν τὸ πένθος τῷ πατρὶ αὐτοῦ ἑπτὰ ἡμέρας. 11 καὶ εἶδον οἱ κάτοικοι τῆς γῆς Χανααν τὸ πένθος ἐν ἅλωνι Αταδ καὶ εἶπαν Πένθος μέγα τοῦτό ἐστιν τοῖς Αἰγυπτίοις· διὰ τοῦτο ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Πένθος Αἰγύπτου, ὅ ἐστιν πέραν τοῦ Ιορδάνου. 12 καὶ ἐποίησαν αὐτῷ οὕτως οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐκεῖ. 13 καὶ ἀνέλαβον αὐτὸν οἱ υἱοὶ αὐτοῦ εἰς γῆν Χανααν καὶ ἔθαψαν αὐτὸν εἰς τὸ σπήλαιον τὸ διπλοῦν, ὃ ἐκτήσατο Αβρααμ τὸ σπήλαιον ἐν κτήσει μνημείου παρὰ Εφρων τοῦ Χετταίου κατέναντι Μαμβρη. 14 καὶ ἀπέστρεψεν Ιωσηφ εἰς Αἴγυπτον, αὐτὸς καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ οἱ συναναβάντες θάψαι τὸν πατέρα αὐτοῦ.
15 Ἰδόντες δὲ οἱ ἀδελφοὶ Ιωσηφ ὅτι τέθνηκεν ὁ πατὴρ αὐτῶν, εἶπαν Μήποτε μνησικακήσῃ ἡμῖν Ιωσηφ καὶ ἀνταπόδομα ἀνταποδῷ ἡμῖν πάντα τὰ κακά, ἃ ἐνεδειξάμεθα αὐτῷ. 16 καὶ παρεγένοντο πρὸς Ιωσηφ λέγοντες Ὁ πατήρ σου ὥρκισεν πρὸ τοῦ τελευτῆσαι αὐτὸν λέγων 17 Οὕτως εἴπατε Ιωσηφ Ἄφες αὐτοῖς τὴν ἀδικίαν καὶ τὴν ἁμαρτίαν αὐτῶν, ὅτι πονηρά σοι ἐνεδείξαντο· καὶ νῦν δέξαι τὴν ἀδικίαν τῶν θεραπόντων τοῦ θεοῦ τοῦ πατρός σου. καὶ ἔκλαυσεν Ιωσηφ λαλούντων αὐτῶν πρὸς αὐτόν. 18 καὶ ἐλθόντες πρὸς αὐτὸν εἶπαν Οἵδε ἡμεῖς σοι οἰκέται. 19 καὶ εἶπεν αὐτοῖς Ιωσηφ Μὴ φοβεῖσθε· τοῦ γὰρ θεοῦ εἰμι ἐγώ. 20 ὑμεῖς ἐβουλεύσασθε κατ᾽ ἐμοῦ εἰς πονηρά, ὁ δὲ θεὸς ἐβουλεύσατο περὶ ἐμοῦ εἰς ἀγαθά, ὅπως ἂν γενηθῇ ὡς σήμερον, ἵνα διατραφῇ λαὸς πολύς. 21 καὶ εἶπεν αὐτοῖς Μὴ φοβεῖσθε· ἐγὼ διαθρέψω ὑμᾶς καὶ τὰς οἰκίας ὑμῶν. καὶ παρεκάλεσεν αὐτοὺς καὶ ἐλάλησεν αὐτῶν εἰς τὴν καρδίαν.
22 Καὶ κατῴκησεν Ιωσηφ ἐν Αἰγύπτῳ, αὐτὸς καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ πᾶσα ἡ πανοικία τοῦ πατρὸς αὐτοῦ. καὶ ἔζησεν Ιωσηφ ἔτη ἑκατὸν δέκα. 23 καὶ εἶδεν Ιωσηφ Εφραιμ παιδία ἕως τρίτης γενεᾶς, καὶ υἱοὶ Μαχιρ τοῦ υἱοῦ Μανασση ἐτέχθησαν ἐπὶ μηρῶν Ιωσηφ. 24 καὶ εἶπεν Ιωσηφ τοῖς ἀδελφοῖς αὐτοῦ λέγων Ἐγὼ ἀποθνῄσκω· ἐπισκοπῇ δὲ ἐπισκέψεται ὑμᾶς ὁ θεὸς καὶ ἀνάξει ὑμᾶς ἐκ τῆς γῆς ταύτης εἰς τὴν γῆν, ἣν ὤμοσεν ὁ θεὸς τοῖς πατράσιν ἡμῶν Αβρααμ καὶ Ισαακ καὶ Ιακωβ. 25 καὶ ὥρκισεν Ιωσηφ τοὺς υἱοὺς Ισραηλ λέγων Ἐν τῇ ἐπισκοπῇ, ᾗ ἐπισκέψεται ὑμᾶς ὁ θεός, καὶ συνανοίσετε τὰ ὀστᾶ μου ἐντεῦθεν μεθ᾽ ὑμῶν. 26 καὶ ἐτελεύτησεν Ιωσηφ ἐτῶν ἑκατὸν δέκα· καὶ ἔθαψαν αὐτὸν καὶ ἔθηκαν ἐν τῇ σορῷ ἐν Αἰγύπτῳ.
1 Edhe Josifi ra mbi faqet t’et, e klau mbi atë, edhe e puthi. 2 Edhe Josifi urdhëroi shërbëtorët’ e ti miekësitë, të vallsamosinë t’anë, edhe miekësit’ e vallsamosnë Israilinë. 3 Edhe u mbushnë dyzet dit për atë, sepse kështu mbushenë dit’ e të vallsamosurit, edhe Egjyptianëtë mbajtnë zi për atë shtatëdhietë dit.
4 Edhe passi shkuanë dit e zisë ati, Josifi foli ndë shtëpi të Faraonit, e tha: Tashi ndë paça gjeturë hirë përpara jush, u lutem, flitni ndë veshët të Faraonit, e thoni: 5 Im atë më vuri mbë be, tuke thënë: Na unë tek po vdes; ndë varrt tim, që e rëmova për vetëhenë time, ndë dhe të Hanaanit, atie do të më kallç ndë varr; tashi pra, le të ngjitem, u lutem, e le të këllas ndë varr tem atë, edhe do të kthehem. 6 Edhe Faraoni tha: Ngjitu, e kall ndë varr tët atë, sikundrë të vuri mbë be.
7 Edhe Josifi u ngjit për të kallë ndë varr t’anë, edhe u ngjitnë bashkë me atë gjithë shërbëtorët’ e Faraonit, më të vietërit’ e shtëpis’ ati, edhe gjithë pleqësia e dheut Egjyptërisë, 8 edhe gjithë shtëpia e Josifit, edhe të vëllezërit’ e ati, edhe shtëpia e t’et, vetëmë fëmijët’ e tyre, e dhënt’ e tyre, e lopët’ e tyre, lanë ndë dhe të Goshenit. 9 Edhe u ngjitnë bashkë me atë edhe qerre e kalori, kaqë sa u bë një shoqëri e madhe fort, 10 edhe erdhë ndë lamët të Atadit, që (është) përtej Jordhanit, edhe atie klanë me ulërimë të madhe e shumë të fortë, edhe (Josifi) mbajti zi shtatë dit për t’anë. 11 Edhe Hanaanitëtë, vëndësit’ e ati vëndi, kur panë zinë ndë lamët të Atadit, thanë: Zi e madhe (qënëka) këjo ndër Egjyptianëtë, përandaj u kluajti emëri i ati (vëndi) Abel-mizraim [Zia e Egjyptianëvet], i cili (është) përtej Jordhanit.
12 Edhe të bijt’ e ati bënë për atë, sikundrë i porositi ata, 13 edhe të bijt’ e ati si e prunë atë ndë dhe të Hanaanit, e kallnë ndë varr ndë shpellët të arësë Mahpellahut, që bleu Avraami bashkë me arënë për vënt varri nga Efron Hittiti, kundruell Mamresë. 14 Edhe Josifi passi kalli ndë varr t’anë, u kthye ndë Egjyptëri, ay edhe të vëllezëritë, edhe gjith’ ata që ishinë ngjiturë bashkë me atë për të kallë ndë varr t’anë.
15 Edhe të vëllezëritë’ e Josifi kur panë se vdiq i ati tyre, thanë: Mbase Josifi do të na mbajë mënt të keqenë, edhe do të na e shkëmbenjë me të tepërë për gjithë sa të këqia që i bëm ati. 16 Edhe i dërguanë fialë Josifit, edhe thanë: Yt atë urdhëroi që pa vdekurë, edhe tha: 17 Kështu t’i thoni Josifit: Fal shtrembërin’ e tyt vëllezëre, edhe fajin’ e atyre, sepse të bënë keq; tashi pra, të lutemi, fal të shtrembëtën’ e shërbëtorëvet Perëndisë tyt et. Edhe Josifi klau kur i folnë (këto). 18 Vanë edhe të vëllezërit’ e ati, e i ranë (ndër këmbë) përpara ati, e thanë: Na neve (tek jemi) shërbëtorët’ e tu. 19 Edhe Josifi u tha atyre: Mos frikësohi, sos (jam) unë ndë vënt të Perëndisë? 20 Ju bëtë këshillë të ligë kundrë meje, po Perëndia bëri ndër mënt (edhe e ktheu) për të mirë, që të bënej sikundrë sot, që shpëtoi jetën’ e shumë gjëndëje, 21 tashi pra mos frikësohi, unë do t’u ushqenj juve, edhe fëmijëtë tuaj. Edhe ngushëlloi ata, e u foli pas zemërës’ atyre.
22 Edhe Josifi ndenji ndë Egjyptëri ay edhe gjithë shtëpia e t’et, edhe Josifi rroi një qint e dhietë viet. 23 Edhe Josifi pa djem nga Efraimi, gjer mbë të tretinë (bres), edhe të bijt’ e Maqirit, të birt Manassehut, lintnë mbi gjunjt të Josifit.
24 Edhe Josifi u tha të vëllezëret ti: Unë po vdes, po Perëndia me të vërtetë do t’u vështronjë juve, edhe do t’u ngjisë juve nga ky dhe, nd’atë dhe që i bëri be Avraamit, e Isaakut, e Jakovit. 25 Edhe Josifi vuri mbë be të bijt’ e Israilit, e u tha: Perëndia me të vërtetë do t’u vështronjë juve, edhe do të ngreni eshtërat’ e mia së këtejmi. 26 Edhe Josifi vdiq një qint e dhietë vieç plak, edhe e vallsamosnë atë, edhe u vu ndë një arkë ndë Egjyptëri.