1 Καὶ ἐξάρας Ιακωβ τοὺς πόδας ἐπορεύθη εἰς γῆν ἀνατολῶν πρὸς Λαβαν τὸν υἱὸν Βαθουηλ τοῦ Σύρου ἀδελφὸν δὲ Ρεβεκκας μητρὸς Ιακωβ καὶ Ησαυ. 2 καὶ ὁρᾷ καὶ ἰδοὺ φρέαρ ἐν τῷ πεδίῳ, ἦσαν δὲ ἐκεῖ τρία ποίμνια προβάτων ἀναπαυόμενα ἐπ᾽ αὐτοῦ· ἐκ γὰρ τοῦ φρέατος ἐκείνου ἐπότιζον τὰ ποίμνια, λίθος δὲ ἦν μέγας ἐπὶ τῷ στόματι τοῦ φρέατος, 3 καὶ συνήγοντο ἐκεῖ πάντα τὰ ποίμνια καὶ ἀπεκύλιον τὸν λίθον ἀπὸ τοῦ στόματος τοῦ φρέατος καὶ ἐπότιζον τὰ πρόβατα καὶ ἀπεκαθίστων τὸν λίθον ἐπὶ τὸ στόμα τοῦ φρέατος εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ. 4 εἶπεν δὲ αὐτοῖς Ιακωβ Ἀδελφοί, πόθεν ἐστὲ ὑμεῖς; οἱ δὲ εἶπαν Ἐκ Χαρραν ἐσμέν. 5 εἶπεν δὲ αὐτοῖς Γινώσκετε Λαβαν τὸν υἱὸν Ναχωρ; οἱ δὲ εἶπαν Γινώσκομεν. 6 εἶπεν δὲ αὐτοῖς Ὑγιαίνει; οἱ δὲ εἶπαν Ὑγιαίνει. καὶ ἰδοὺ Ραχηλ ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ ἤρχετο μετὰ τῶν προβάτων. 7 καὶ εἶπεν Ιακωβ Ἔτι ἐστὶν ἡμέρα πολλή, οὔπω ὥρα συναχθῆναι τὰ κτήνη· ποτίσαντες τὰ πρόβατα ἀπελθόντες βόσκετε. 8 οἱ δὲ εἶπαν Οὐ δυνησόμεθα ἕως τοῦ συναχθῆναι πάντας τοὺς ποιμένας καὶ ἀποκυλίσωσιν τὸν λίθον ἀπὸ τοῦ στόματος τοῦ φρέατος, καὶ ποτιοῦμεν τὰ πρόβατα. 9 ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος αὐτοῖς καὶ Ραχηλ ἡ θυγάτηρ Λαβαν ἤρχετο μετὰ τῶν προβάτων τοῦ πατρὸς αὐτῆς· αὐτὴ γὰρ ἔβοσκεν τὰ πρόβατα τοῦ πατρὸς αὐτῆς. 10 ἐγένετο δὲ ὡς εἶδεν Ιακωβ τὴν Ραχηλ θυγατέρα Λαβαν ἀδελφοῦ τῆς μητρὸς αὐτοῦ καὶ τὰ πρόβατα Λαβαν ἀδελφοῦ τῆς μητρὸς αὐτοῦ, καὶ προσελθὼν Ιακωβ ἀπεκύλισεν τὸν λίθον ἀπὸ τοῦ στόματος τοῦ φρέατος καὶ ἐπότισεν τὰ πρόβατα Λαβαν τοῦ ἀδελφοῦ τῆς μητρὸς αὐτοῦ. 11 καὶ ἐφίλησεν Ιακωβ τὴν Ραχηλ καὶ βοήσας τῇ φωνῇ αὐτοῦ ἔκλαυσεν. 12 καὶ ἀνήγγειλεν τῇ Ραχηλ ὅτι ἀδελφὸς τοῦ πατρὸς αὐτῆς ἐστιν καὶ ὅτι υἱὸς Ρεβεκκας ἐστίν, καὶ δραμοῦσα ἀπήγγειλεν τῷ πατρὶ αὐτῆς κατὰ τὰ ῥήματα ταῦτα. 13 ἐγένετο δὲ ὡς ἤκουσεν Λαβαν τὸ ὄνομα Ιακωβ τοῦ υἱοῦ τῆς ἀδελφῆς αὐτοῦ, ἔδραμεν εἰς συνάντησιν αὐτῷ καὶ περιλαβὼν αὐτὸν ἐφίλησεν καὶ εἰσήγαγεν αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. καὶ διηγήσατο τῷ Λαβαν πάντας τοὺς λόγους τούτους. 14 καὶ εἶπεν αὐτῷ Λαβαν Ἐκ τῶν ὀστῶν μου καὶ ἐκ τῆς σαρκός μου εἶ σύ. καὶ ἦν μετ᾽ αὐτοῦ μῆνα ἡμερῶν.
15 Εἶπεν δὲ Λαβαν τῷ Ιακωβ Ὅτι γὰρ ἀδελφός μου εἶ, οὐ δουλεύσεις μοι δωρεάν· ἀπάγγειλόν μοι, τίς ὁ μισθός σού ἐστιν. 16 τῷ δὲ Λαβαν δύο θυγατέρες, ὄνομα τῇ μείζονι Λεια, καὶ ὄνομα τῇ νεωτέρᾳ Ραχηλ· 17 οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ Λειας ἀσθενεῖς, Ραχηλ δὲ καλὴ τῷ εἴδει καὶ ὡραία τῇ ὄψει. 18 ἠγάπησεν δὲ Ιακωβ τὴν Ραχηλ καὶ εἶπεν Δουλεύσω σοι ἑπτὰ ἔτη περὶ Ραχηλ τῆς θυγατρός σου τῆς νεωτέρας. 19 εἶπεν δὲ αὐτῷ Λαβαν Βέλτιον δοῦναί με αὐτὴν σοὶ ἢ δοῦναί με αὐτὴν ἀνδρὶ ἑτέρῳ· οἴκησον μετ᾽ ἐμοῦ. 20 καὶ ἐδούλευσεν Ιακωβ περὶ Ραχηλ ἔτη ἑπτά, καὶ ἦσαν ἐναντίον αὐτοῦ ὡς ἡμέραι ὀλίγαι παρὰ τὸ ἀγαπᾶν αὐτὸν αὐτήν. — 21 εἶπεν δὲ Ιακωβ πρὸς Λαβαν Ἀπόδος τὴν γυναῖκά μου, πεπλήρωνται γὰρ αἱ ἡμέραι μου, ὅπως εἰσέλθω πρὸς αὐτήν. 22 συνήγαγεν δὲ Λαβαν πάντας τοὺς ἄνδρας τοῦ τόπου καὶ ἐποίησεν γάμον. 23 καὶ ἐγένετο ἑσπέρα, καὶ λαβὼν Λαβαν Λειαν τὴν θυγατέρα αὐτοῦ εἰσήγαγεν αὐτὴν πρὸς Ιακωβ, καὶ εἰσῆλθεν πρὸς αὐτὴν Ιακωβ. 24 ἔδωκεν δὲ Λαβαν Λεια τῇ θυγατρὶ αὐτοῦ Ζελφαν τὴν παιδίσκην αὐτοῦ αὐτῇ παιδίσκην. 25 ἐγένετο δὲ πρωί, καὶ ἰδοὺ ἦν Λεια. εἶπεν δὲ Ιακωβ τῷ Λαβαν Τί τοῦτο ἐποίησάς μοι; οὐ περὶ Ραχηλ ἐδούλευσα παρὰ σοί; καὶ ἵνα τί παρελογίσω με; 26 εἶπεν δὲ Λαβαν Οὐκ ἔστιν οὕτως ἐν τῷ τόπῳ ἡμῶν, δοῦναι τὴν νεωτέραν πρὶν ἢ τὴν πρεσβυτέραν· 27 συντέλεσον οὖν τὰ ἕβδομα ταύτης, καὶ δώσω σοι καὶ ταύτην ἀντὶ τῆς ἐργασίας, ἧς ἐργᾷ παρ᾽ ἐμοὶ ἔτι ἑπτὰ ἔτη ἕτερα. 28 ἐποίησεν δὲ Ιακωβ οὕτως καὶ ἀνεπλήρωσεν τὰ ἕβδομα ταύτης, καὶ ἔδωκεν αὐτῷ Λαβαν Ραχηλ τὴν θυγατέρα αὐτοῦ αὐτῷ γυναῖκα. 29 ἔδωκεν δὲ Λαβαν Ραχηλ τῇ θυγατρὶ αὐτοῦ Βαλλαν τὴν παιδίσκην αὐτοῦ αὐτῇ παιδίσκην. 30 καὶ εἰσῆλθεν πρὸς Ραχηλ· ἠγάπησεν δὲ Ραχηλ μᾶλλον ἢ Λειαν· καὶ ἐδούλευσεν αὐτῷ ἑπτὰ ἔτη ἕτερα.
31 Ἰδὼν δὲ κύριος ὅτι μισεῖται Λεια, ἤνοιξεν τὴν μήτραν αὐτῆς· Ραχηλ δὲ ἦν στεῖρα. 32 καὶ συνέλαβεν Λεια καὶ ἔτεκεν υἱὸν τῷ Ιακωβ· ἐκάλεσεν δὲ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ρουβην λέγουσα Διότι εἶδέν μου κύριος τὴν ταπείνωσιν· νῦν με ἀγαπήσει ὁ ἀνήρ μου. 33 καὶ συνέλαβεν πάλιν Λεια καὶ ἔτεκεν υἱὸν δεύτερον τῷ Ιακωβ καὶ εἶπεν Ὅτι ἤκουσεν κύριος ὅτι μισοῦμαι, καὶ προσέδωκέν μοι καὶ τοῦτον· ἐκάλεσεν δὲ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Συμεων. 34 καὶ συνέλαβεν ἔτι καὶ ἔτεκεν υἱὸν καὶ εἶπεν Ἐν τῷ νῦν καιρῷ πρὸς ἐμοῦ ἔσται ὁ ἀνήρ μου, ἔτεκον γὰρ αὐτῷ τρεῖς υἱούς· διὰ τοῦτο ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Λευι. 35 καὶ συλλαβοῦσα ἔτι ἔτεκεν υἱὸν καὶ εἶπεν Νῦν ἔτι τοῦτο ἐξομολογήσομαι κυρίῳ· διὰ τοῦτο ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ιουδα. καὶ ἔστη τοῦ τίκτειν.
1 Edhe Jakovi u ngre e vate ndë dhe të bijet të Lindëjesë (diellit). 2 Edhe pa, edhe na një pus (tek ishte) ndë fushët, edhe na tri tufa dhensh tek mërzeninë atie afër’ ati, sepse nga ay pusi pinin’ ujë tufatë, edhe (ishte) një gur i math mbi grykët të pusit. 3 Edhe kur mbëlidheshin’ atie gjithë tufatë, rrukulloninë gurë nga gryka e pusit, edhe u epin’ ujë tufavet, pastaj vijnë përsëri gurinë mbi grykët të pusit ndë vënt të ti.
4 Edhe Jakovi u tha atyre: Nga jeni, vëllezër? Edhe ata thanë: Jemi nga Harani. 5 Edhe (ay) u tha atyre: A e njihni Llavaninë të birin’ e Nahorit? Edhe ata thanë: E njohëmë. 6 Edhe (ay) u tha atyre: A është shëndoshë? Edhe ata thanë: Shëndoshë është; edhe na Rahila e bila e ati tek po vien me dhënt. 7 Edhe (ay) tha: Na (tek ka) edhe shumë ditë, nuk (është) kohë të hiqenë bagëtitë, epuni ujë dhënet, edhe shkoni t’i kullosni. 8 Edhe ata thanë: Nukë muntmë, gjersa të mbëlidhenë gjithë dhëntë, edhe të rrukullojmë gurinë nga gryka e pusit, atëhere u apëm’ ujë dhënet.
9 Edhe ay tek po fliste me ata, erdhi Rahila me dhënt’ e t’et, sepse ajo (i) kulloste. 10 Edhe Jakovi kur pa Rahilënë të bilën’ e Llavanit të vëllat s’ëmësë, edhe dhënt’ e Llavanit të vëllat s’ëmësë, u afrua Jakovi, edhe rrukulloi gurë nga gryka e pusit, edhe u dha ujë dhënet Llavanit të vëllat s’ëmësë. 11 Edhe Jakovi puthi Rahilënë, edhe ngriti zën’ e ti e klau. 12 Edhe Jakovi i dha zë Rahilësë, se ësht’ i vëllai i atës asaj, edhe se ësht’ i biri Revekësë; edhe ajo vate me vrap, e i dha zë t’et. 13 Edhe Llavani kur dëgjoi emërin’ e Jakovit të birit së motërësë, u sul e i doli përpara, edhe e përqafoi, edhe e puthi, edhe e solli ndë shtëpi të ti; edhe (Jakovi) i tregoi Llavanit gjithë sa i gjanë. 14 Edhe Llavani i tha ati: Me të vërtetë (ti) je nga eshtërat e mia, edhe nga mishi im. Edhe ndenji bashkë me atë një muaj.
15 Edhe Llavani i tha Jakovit: Sepse je em vëlla, përandaj do të më shërbenjç për dhuratë? Thuajmë, ç’(është) paga jote?
16 Edhe Llavani kishte dy bila, emëri i së madhesë (thuhej) Leahë, edhe emëri i së vogëlësë (thuhej) Rahilë. 17 Edhe Leaha i kishte sytë të sëmurë, po Rahila ishte e hieshime, edhe e bukurë ndë syt. 18 Edhe Jakovi deshi Rahilënë, edhe tha: Do të të shërbenj shtatë viet për Rahilënë, tët bilë të vogëlënë. 19 Edhe Llavani tha: Më mirë të ta ap ty atë, se t’ia ap tiatërë burri; rri bashkë me mua.
20 Edhe Jakovi shërbeu shtatë viet për Rahilënë, edhe i dukeshinë dit të paka, për dashurinë që kishte mb’atë. 21 Edhe Jakovi i tha Llavanit: Epmë gruanë time, sepse u mbushnë dit e mia, që të hynj te ajo.
22 Edhe Llavani mbëlodhi gjithë njerëzit’ e vëndit, edhe bëri dasmë. 23 Edhe mbrëmanet mori Leahenë të bilënë, e ja pruri ati, edhe (ay) hyri te ajo. 24 Edhe Llavani i dha Leahesë së bilësë, për shërbëtore, Zilpahënë shërbëtoren’ e ti.
25 Edhe ndë mëngjest, na te (qënëke) Leaha, edhe (ay) i tha Llavanit: Ç’(është) këjo që më bëre? A nukë të shërbeva për Rahilënë? Përse më gënjeve? 26 Edhe Llavani tha: Nukë bënetë këjo ndë vënt tënë, të epet’ e vogëla përpara së madhesë; 27 mbushi javënë kësaj, edhe do të t’ap edhe tiatrënë, për shërbesënë që do të më bënç edhe shtatë viet të tiera.
28 Edhe Jakovi bëri kështu, edhe i mbushi javën’ asaj, edhe i dha ati Rahilënë të bilënë për grua. 29 Edhe Llavani i dha Rahilësë së bilësë për shërbëtore, Bilhahënë shërbëtoren’ e ti. 30 Edhe (Jakovi) hyri te Rahila, edhe deshi Rahilënë më tepërë se Leahënë, edhe i shërbeu ati edhe shtatë viet të tiera.
31 Edhe Zoti kur pa se i kishinë mëri Leahësë, i hapi shtratin’ asaj, edhe Rahila (ishte) shterpë. 32 Edhe Leaha u mbars, e polli dialë, edhe ja vuri emërin’ ati Ruvin, sepse tha: Zoti pa me të vërtetë të përunjuritë tim, tashi pra do të më dojë burri im.
33 Edhe u mbars përsëri, e polli dialë, edhe tha: Sepse Zoti dëgjoi se më kanë mëri, përandaj më dha edhe këtë, edhe ja vuri emërinë Simeon.
34 Edhe u mbars përsëri, e polli dialë, edhe tha: Tashi këtë herë do të bashkonetë burri me mua, sepse i polla ati tre djem, përandaj ja vuri emërinë Levi.
35 Edhe u mbars përsëri, e polli dialë, edhe tha: Këtë herë do të lavdonj Zotinë, përandaj ja vuri emërinë Judhë, edhe pushoi së pielli.