1 Ἐγένετο δὲ λιμὸς ἐπὶ τῆς γῆς χωρὶς τοῦ λιμοῦ τοῦ πρότερον, ὃς ἐγένετο ἐν τῷ χρόνῳ τῷ Αβρααμ· ἐπορεύθη δὲ Ισαακ πρὸς Αβιμελεχ βασιλέα Φυλιστιιμ εἰς Γεραρα. 2 ὤφθη δὲ αὐτῷ κύριος καὶ εἶπεν Μὴ καταβῇς εἰς Αἴγυπτον· κατοίκησον δὲ ἐν τῇ γῇ, ᾗ ἄν σοι εἴπω. 3 καὶ παροίκει ἐν τῇ γῇ ταύτῃ, καὶ ἔσομαι μετὰ σοῦ καὶ εὐλογήσω σε· σοὶ γὰρ καὶ τῷ σπέρματί σου δώσω πᾶσαν τὴν γῆν ταύτην καὶ στήσω τὸν ὅρκον μου, ὃν ὤμοσα Αβρααμ τῷ πατρί σου. 4 καὶ πληθυνῶ τὸ σπέρμα σου ὡς τοὺς ἀστέρας τοῦ οὐρανοῦ καὶ δώσω τῷ σπέρματί σου πᾶσαν τὴν γῆν ταύτην, καὶ ἐνευλογηθήσονται ἐν τῷ σπέρματί σου πάντα τὰ ἔθνη τῆς γῆς, 5 ἀνθ᾽ ὧν ὑπήκουσεν Αβρααμ ὁ πατήρ σου τῆς ἐμῆς φωνῆς καὶ ἐφύλαξεν τὰ προστάγματά μου καὶ τὰς ἐντολάς μου καὶ τὰ δικαιώματά μου καὶ τὰ νόμιμά μου. 6 καὶ κατῴκησεν Ισαακ ἐν Γεραροις.
7 Ἐπηρώτησαν δὲ οἱ ἄνδρες τοῦ τόπου περὶ Ρεβεκκας τῆς γυναικὸς αὐτοῦ, καὶ εἶπεν Ἀδελφή μού ἐστιν· ἐφοβήθη γὰρ εἰπεῖν ὅτι Γυνή μού ἐστιν, μήποτε ἀποκτείνωσιν αὐτὸν οἱ ἄνδρες τοῦ τόπου περὶ Ρεβεκκας, ὅτι ὡραία τῇ ὄψει ἦν. 8 ἐγένετο δὲ πολυχρόνιος ἐκεῖ· παρακύψας δὲ Αβιμελεχ ὁ βασιλεὺς Γεραρων διὰ τῆς θυρίδος εἶδεν τὸν Ισαακ παίζοντα μετὰ Ρεβεκκας τῆς γυναικὸς αὐτοῦ. 9 ἐκάλεσεν δὲ Αβιμελεχ τὸν Ισαακ καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἄρα γε γυνή σού ἐστιν· τί ὅτι εἶπας Ἀδελφή μού ἐστιν; εἶπεν δὲ αὐτῷ Ισαακ Εἶπα γάρ Μήποτε ἀποθάνω δι᾽ αὐτήν. 10 εἶπεν δὲ αὐτῷ Αβιμελεχ Τί τοῦτο ἐποίησας ἡμῖν; μικροῦ ἐκοιμήθη τις τοῦ γένους μου μετὰ τῆς γυναικός σου, καὶ ἐπήγαγες ἐφ᾽ ἡμᾶς ἄγνοιαν. 11 συνέταξεν δὲ Αβιμελεχ παντὶ τῷ λαῷ αὐτοῦ λέγων Πᾶς ὁ ἁπτόμενος τοῦ ἀνθρώπου τούτου ἢ τῆς γυναικὸς αὐτοῦ θανάτου ἔνοχος ἔσται.
12 Ἔσπειρεν δὲ Ισαακ ἐν τῇ γῇ ἐκείνῃ καὶ εὗρεν ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ἐκείνῳ ἑκατοστεύουσαν κριθήν· εὐλόγησεν δὲ αὐτὸν κύριος. 13 καὶ ὑψώθη ὁ ἄνθρωπος καὶ προβαίνων μείζων ἐγίνετο, ἕως οὗ μέγας ἐγένετο σφόδρα· 14 ἐγένετο δὲ αὐτῷ κτήνη προβάτων καὶ κτήνη βοῶν καὶ γεώργια πολλά. ἐζήλωσαν δὲ αὐτὸν οἱ Φυλιστιιμ, 15 καὶ πάντα τὰ φρέατα, ἃ ὤρυξαν οἱ παῖδες τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἐν τῷ χρόνῳ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ἐνέφραξαν αὐτὰ οἱ Φυλιστιιμ καὶ ἔπλησαν αὐτὰ γῆς. 16 εἶπεν δὲ Αβιμελεχ πρὸς Ισαακ Ἄπελθε ἀφ᾽ ἡμῶν, ὅτι δυνατώτερος ἡμῶν ἐγένου σφόδρα. 17 καὶ ἀπῆλθεν ἐκεῖθεν Ισαακ καὶ κατέλυσεν ἐν τῇ φάραγγι Γεραρων καὶ κατῴκησεν ἐκεῖ. 18 καὶ πάλιν Ισαακ ὤρυξεν τὰ φρέατα τοῦ ὕδατος, ἃ ὤρυξαν οἱ παῖδες Αβρααμ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ ἐνέφραξαν αὐτὰ οἱ Φυλιστιιμ μετὰ τὸ ἀποθανεῖν Αβρααμ τὸν πατέρα αὐτοῦ, καὶ ἐπωνόμασεν αὐτοῖς ὀνόματα κατὰ τὰ ὀνόματα, ἃ ἐπωνόμασεν Αβρααμ ὁ πατὴρ αὐτοῦ. 19 καὶ ὤρυξαν οἱ παῖδες Ισαακ ἐν τῇ φάραγγι Γεραρων καὶ εὗρον ἐκεῖ φρέαρ ὕδατος ζῶντος. 20 καὶ ἐμαχέσαντο οἱ ποιμένες Γεραρων μετὰ τῶν ποιμένων Ισαακ φάσκοντες αὐτῶν εἶναι τὸ ὕδωρ· καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα τοῦ φρέατος Ἀδικία· ἠδίκησαν γὰρ αὐτόν. 21 ἀπάρας δὲ Ισαακ ἐκεῖθεν ὤρυξεν φρέαρ ἕτερον, ἐκρίνοντο δὲ καὶ περὶ ἐκείνου· καὶ ἐπωνόμασεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐχθρία. 22 ἀπάρας δὲ ἐκεῖθεν ὤρυξεν φρέαρ ἕτερον, καὶ οὐκ ἐμαχέσαντο περὶ αὐτοῦ· καὶ ἐπωνόμασεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Εὐρυχωρία λέγων Διότι νῦν ἐπλάτυνεν κύριος ἡμῖν καὶ ηὔξησεν ἡμᾶς ἐπὶ τῆς γῆς.
23 Ἀνέβη δὲ ἐκεῖθεν ἐπὶ τὸ φρέαρ τοῦ ὅρκου. 24 καὶ ὤφθη αὐτῷ κύριος ἐν τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ καὶ εἶπεν Ἐγώ εἰμι ὁ θεὸς Αβρααμ τοῦ πατρός σου· μὴ φοβοῦ· μετὰ σοῦ γάρ εἰμι καὶ ηὐλόγηκά σε καὶ πληθυνῶ τὸ σπέρμα σου διὰ Αβρααμ τὸν πατέρα σου. 25 καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον καὶ ἐπεκαλέσατο τὸ ὄνομα κυρίου καὶ ἔπηξεν ἐκεῖ τὴν σκηνὴν αὐτοῦ· ὤρυξαν δὲ ἐκεῖ οἱ παῖδες Ισαακ φρέαρ. 26 καὶ Αβιμελεχ ἐπορεύθη πρὸς αὐτὸν ἀπὸ Γεραρων καὶ Οχοζαθ ὁ νυμφαγωγὸς αὐτοῦ καὶ Φικολ ὁ ἀρχιστράτηγος τῆς δυνάμεως αὐτοῦ. 27 καὶ εἶπεν αὐτοῖς Ισαακ Ἵνα τί ἤλθατε πρός με; ὑμεῖς δὲ ἐμισήσατέ με καὶ ἀπεστείλατέ με ἀφ᾽ ὑμῶν. 28 καὶ εἶπαν Ἰδόντες ἑωράκαμεν ὅτι ἦν κύριος μετὰ σοῦ, καὶ εἴπαμεν Γενέσθω ἀρὰ ἀνὰ μέσον ἡμῶν καὶ ἀνὰ μέσον σοῦ, καὶ διαθησόμεθα μετὰ σοῦ διαθήκην 29 μὴ ποιήσειν μεθ᾽ ἡμῶν κακόν, καθότι ἡμεῖς σε οὐκ ἐβδελυξάμεθα, καὶ ὃν τρόπον ἐχρησάμεθά σοι καλῶς καὶ ἐξαπεστείλαμέν σε μετ᾽ εἰρήνης· καὶ νῦν σὺ εὐλογητὸς ὑπὸ κυρίου. 30 καὶ ἐποίησεν αὐτοῖς δοχήν, καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον· 31 καὶ ἀναστάντες τὸ πρωὶ ὤμοσαν ἄνθρωπος τῷ πλησίον αὐτοῦ, καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτοὺς Ισαακ, καὶ ἀπῴχοντο ἀπ᾽ αὐτοῦ μετὰ σωτηρίας. 32 ἐγένετο δὲ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ παραγενόμενοι οἱ παῖδες Ισαακ ἀπήγγειλαν αὐτῷ περὶ τοῦ φρέατος, οὗ ὤρυξαν, καὶ εἶπαν Οὐχ εὕρομεν ὕδωρ. 33 καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸ Ὅρκος· διὰ τοῦτο ὄνομα τῇ πόλει Φρέαρ ὅρκου ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας.
34 Ἦν δὲ Ησαυ ἐτῶν τεσσαράκοντα καὶ ἔλαβεν γυναῖκα Ιουδιν τὴν θυγατέρα Βεηρ τοῦ Χετταίου καὶ τὴν Βασεμμαθ θυγατέρα Αιλων τοῦ Ευαίου. 35 καὶ ἦσαν ἐρίζουσαι τῷ Ισαακ καὶ τῇ Ρεβεκκα.
1 Edhe u bë zi buke nd’ (atë) dhe, përveç asaj zisë parë që qe bërë ndë dit të Avraamit. Edhe Isaaku vate tek Abimelehu, mbëreti i Filistejvet ndë Gerara. 2 Edhe Zoti iu duk ati, e i tha: Mos sbrit ndë Egjyptëri, rri nd’atë dhe që do të të them, 3 rri i huajë ndë këtë dhe, edhe unë do të jem bashkë me ty, edhe do të të bekonj, sepse ty edhe farësë sate do t’ap gjithë këta vënde, edhe do të mbush benë që i bëra Avraamit tyt et, 4 edhe do të shumonj farënë tënde posi yjet’ e qiellit, edhe do t’i ap farësë sate gjithë këta vënde, edhe gjithë kombet’ e dheut do të bekonenë ndë farët tënde, 5 sepse Avraami ma dëgjoi zënë, edhe ruajti urdhërimet e mi, (e) porosit’ e mia, (e) fialët’ e mia, e nomet’ e mi. 6 Edhe Isaaku ndenji ndë Gerara.
7 Edhe njerëzit’ e ati vëndi e pyetnë për gruan’ e ati, edhe (ay) tha: Ësht’ ime motërë, sepse pat frikë të thoshte: Ime shoqe; (tuke thënë me vetëhen e ti) mos më vrasënë njerëzit’ e këti vëndi për Revekënë, sepse ishte e bukurë ndë sy. 8 Edhe si ndenji atie shumë dit, Abimelehu mbëreti i Filistejvet, u kurrus nga parathiri, e pa, edhe na Isaaku tek po loste bashkë me Revekënë të shoqen’ e ti. 9 Edhe Abimelehu thirri Isaakunë, e tha: Na, me të vërtetë këjo (është) gruaja jote, përse the pra, (se): Ësht’ ime motërë? Edhe Isaaku i tha ati: Sepse thashë: Mos vdes nga puna e asaj. 10 Edhe Abimelehu tha: Ç’(është) këjo (punë) (që) na bëre? Për pak gjë pat për të fjeturë ndonjë nga gjëndëja bashkë me gruanë tënde, edhe pate për të prurë panomi mbi ne. 11 Edhe Abimelehu urdhëroi gjithë gjëndëjenë, tuke thënë: Kush të ngasë këtë njeri, a gruan’ e ati, do të vritetë krejt.
12 Edhe Isaaku mbolli nd’atë dhe, edhe mbëlodhi atë mot për një, njëqint, edhe Zoti e bekoi atë. 13 Edhe ay njeri madhonej, edhe vinte mbarë tuke shtuarë, gjersa u bë fort i math, 14 edhe fitoi dhen, e lopë, e shumë shërbëtorë, edhe Filistejt’ e kishinë cmir. 15 Edhe gjith’ ata pusa që patnë rëmuarë shërbëtorët’ e t’et ndë dit t’Avraamit, Filistejt’ i mbyllnë e i mbushnë me dhe. 16 Edhe Abimelehu i tha Isaakut: Ikë prej nesh, sepse u bëre fort më i fortë se neve.
17 Edhe Isaaku iku së andejmi, edhe nguli tendën’ e ti ndë groporet të Geraravet, edhe ndenji atie. 18 Edhe Isaaku hapi përsëri ata pusat’ e ujit që patnë rëmuarë mbë dit t’Avraamit t’tet, edhe Filistejt’ i mbyllnë ata pas vdekëjes’ Avraamit, edhe i kluajti me ata emëra që i pat kluajtur’ i ati. 19 Edhe shërbëtorët’ e Isaakut rëmuanë ndë groporet, edhe gjetnë atie pus uji të gjallë. 20 Edhe barit’ e Geraravet u hëngrë me fialë bashkë me barit’ e Isaakut, tuke thënë: Ky ujë (ësht’) yni, edhe e kluajtnë pusinë Esek, sepse u hëngrë me fialë bashkë me atë. 21 Edhe rëmuanë një tiatërë pus, edhe u hëngrë me fialë edhe për atë, përandaj e kluajtnë atë Sitna. 22 Edhe (ay) si u ngrit andej e vate gjetëk, rëmoi një tiatërë pus, edhe nuk’ u hëngrë me fialë për këtë, edhe e kluajtnë atë Rehoboth, tuke thënë se: Tashi na sgjëroi Zoti, e na shtoi mbi dhet.
23 Edhe së andejmi u ngre ndë Beersheba. 24 Edhe Zoti iu duk ati atë natë, e tha: Unë (jam) Perëndia i Avraamit tyt et, mos u frikëso, sepse unë (jam) bashkë me ty, edhe do të të bekonj, edhe do të shtonj farënë tënde, për Avraaminë shërbëtorinë tim.
25 Edhe (ay) ndërtoi atie një therore, edhe thirri emërin’ e Zotit, edhe nguli atie tendën’ e ti, edhe shërbëtorët’ e Isaakut rëmuanë atie pus.
26 Atëhere Abimelehu vate tek ay nga Geraratë, edhe Ahuzathi një miku i ati, edhe Fiholli kryeushtëtori i ushtërisë ati. 27 Edhe Isaaku u tha atyre: Përse erthtë tek unë, passi ju më mërzittë, e më dëbuatë prej jush? 28 Edhe ata thanë: E pam faqeza, se Zoti është bashkë me ty, edhe tham: Le të bënetë be tashi ndërmes neve, ndërmes neve e teje, edhe le të lidhëmë fialë bashkë me ty, 29 se s’do të na bënjç keq, sikundrë edhe neve nukë të ngam, edhe sikundrë të bëm vetëmë mirë, edhe të dërguam me paqtim, tashi ti (je) i bekuari Zotit. 30 Edhe (ay) u bëri atyreve gosti, edhe hëngrë e pinë. 31 Edhe u ngrenë shpejt me natë, e i bënë be njëri jatrit, atëhere Isaaku përcolli ata, edhe shkuanë nga ay me paqtim.
32 Edhe atë ditë erthnë shërbëtorët’ e Isaakut, e i dhanë zë për pusinë që rëmuanë, e i thanë (se): Gjetëm ujë. 33 Edhe e kluajtnë atë Shebah, përandaj (e ka) emërinë qyteti Beer-sheba gjer sot.
34 Edhe Isafi ishte dyzet vieç, kur mori për grua Judithënë të bilën’ e Beeri Hittitit, edhe Bashemathënë të bilën’ e Ellon Hittitit, 35 edhe ato ishinë të hidhurë shpirti te Isaaku e te Reveka.