1 Ἐγένετο δὲ ἡ ζωὴ Σαρρας ἔτη ἑκατὸν εἴκοσι ἑπτά. 2 καὶ ἀπέθανεν Σαρρα ἐν πόλει Αρβοκ, ἥ ἐστιν ἐν τῷ κοιλώματι (αὕτη ἐστὶν Χεβρων) ἐν γῇ Χανααν. ἦλθεν δὲ Αβρααμ κόψασθαι Σαρραν καὶ πενθῆσαι. 3 καὶ ἀνέστη Αβρααμ ἀπὸ τοῦ νεκροῦ αὐτοῦ καὶ εἶπεν τοῖς υἱοῖς Χετ λέγων 4 Πάροικος καὶ παρεπίδημος ἐγώ εἰμι μεθ᾽ ὑμῶν· δότε οὖν μοι κτῆσιν τάφου μεθ᾽ ὑμῶν, καὶ θάψω τὸν νεκρόν μου ἀπ᾽ ἐμοῦ. 5 ἀπεκρίθησαν δὲ οἱ υἱοὶ Χετ πρὸς Αβρααμ λέγοντες 6 Μή, κύριε· ἄκουσον δὲ ἡμῶν. βασιλεὺς παρὰ θεοῦ εἶ σὺ ἐν ἡμῖν· ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖς μνημείοις ἡμῶν θάψον τὸν νεκρόν σου· οὐδεὶς γὰρ ἡμῶν τὸ μνημεῖον αὐτοῦ κωλύσει ἀπὸ σοῦ τοῦ θάψαι τὸν νεκρόν σου ἐκεῖ. 7 ἀναστὰς δὲ Αβρααμ προσεκύνησεν τῷ λαῷ τῆς γῆς, τοῖς υἱοῖς Χετ, 8 καὶ ἐλάλησεν πρὸς αὐτοὺς Αβρααμ λέγων Εἰ ἔχετε τῇ ψυχῇ ὑμῶν ὥστε θάψαι τὸν νεκρόν μου ἀπὸ προσώπου μου, ἀκούσατέ μου καὶ λαλήσατε περὶ ἐμοῦ Εφρων τῷ τοῦ Σααρ, 9 καὶ δότω μοι τὸ σπήλαιον τὸ διπλοῦν, ὅ ἐστιν αὐτῷ, τὸ ὂν ἐν μέρει τοῦ ἀγροῦ αὐτοῦ· ἀργυρίου τοῦ ἀξίου δότω μοι αὐτὸ ἐν ὑμῖν εἰς κτῆσιν μνημείου. 10 Εφρων δὲ ἐκάθητο ἐν μέσῳ τῶν υἱῶν Χετ· ἀποκριθεὶς δὲ Εφρων ὁ Χετταῖος πρὸς Αβρααμ εἶπεν ἀκουόντων τῶν υἱῶν Χετ καὶ πάντων τῶν εἰσπορευομένων εἰς τὴν πόλιν λέγων 11 Παρ᾽ ἐμοὶ γενοῦ, κύριε, καὶ ἄκουσόν μου. τὸν ἀγρὸν καὶ τὸ σπήλαιον τὸ ἐν αὐτῷ σοι δίδωμι· ἐναντίον πάντων τῶν πολιτῶν μου δέδωκά σοι· θάψον τὸν νεκρόν σου. 12 καὶ προσεκύνησεν Αβρααμ ἐναντίον τοῦ λαοῦ τῆς γῆς 13 καὶ εἶπεν τῷ Εφρων εἰς τὰ ὦτα τοῦ λαοῦ τῆς γῆς Ἐπειδὴ πρὸς ἐμοῦ εἶ, ἄκουσόν μου· τὸ ἀργύριον τοῦ ἀγροῦ λαβὲ παρ᾽ ἐμοῦ, καὶ θάψω τὸν νεκρόν μου ἐκεῖ. 14 ἀπεκρίθη δὲ Εφρων τῷ Αβρααμ λέγων 15 Οὐχί, κύριε· ἀκήκοα. γῆ τετρακοσίων διδράχμων ἀργυρίου, ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ τί ἂν εἴη τοῦτο; σὺ δὲ τὸν νεκρόν σου θάψον. 16 καὶ ἤκουσεν Αβρααμ τοῦ Εφρων, καὶ ἀπεκατέστησεν Αβρααμ τῷ Εφρων τὸ ἀργύριον, ὃ ἐλάλησεν εἰς τὰ ὦτα τῶν υἱῶν Χετ, τετρακόσια δίδραχμα ἀργυρίου δοκίμου ἐμπόροις. 17 καὶ ἔστη ὁ ἀγρὸς Εφρων, ὃς ἦν ἐν τῷ διπλῷ σπηλαίῳ, ὅς ἐστιν κατὰ πρόσωπον Μαμβρη, ὁ ἀγρὸς καὶ τὸ σπήλαιον, ὃ ἦν ἐν αὐτῷ, καὶ πᾶν δένδρον, ὃ ἦν ἐν τῷ ἀγρῷ, ὅ ἐστιν ἐν τοῖς ὁρίοις αὐτοῦ κύκλῳ, 18 τῷ Αβρααμ εἰς κτῆσιν ἐναντίον τῶν υἱῶν Χετ καὶ πάντων τῶν εἰσπορευομένων εἰς τὴν πόλιν. 19 μετὰ ταῦτα ἔθαψεν Αβρααμ Σαρραν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ ἐν τῷ σπηλαίῳ τοῦ ἀγροῦ τῷ διπλῷ, ὅ ἐστιν ἀπέναντι Μαμβρη (αὕτη ἐστὶν Χεβρων) ἐν τῇ γῇ Χανααν. 20 καὶ ἐκυρώθη ὁ ἀγρὸς καὶ τὸ σπήλαιον, ὃ ἦν ἐν αὐτῷ, τῷ Αβρααμ εἰς κτῆσιν τάφου παρὰ τῶν υἱῶν Χετ.
1 Edhe Sarra rroi një qint e njëzet e shtatë viet, (këta janë) viet e jetësë Sarrësë. 2 Edhe Sarra vdiq ndë Kiriath-arba, e cila (është) Hebrona ndë dhe të Hanaanit, edhe Avraami erdhi që të klante Sarrënë, e të mbante zi për atë.
3 Edhe Avraami u ngrit përpara të vdekurit ti, edhe u foli të bijet Hethit, tuke thënë: 4 Unë (jam) i huajë edhe ndë dhe të huajë ndërmest juve, epmëni dhé për varr ndërmest juve, që të kllas të vdekurinë tim nga syt’ e mi. 5 Të bijt’ e Hethit iu përgjeqnë Avraamit, tuke i thënë ati: 6 Pa dëgjona, o zoti im, Ti (je) ndërmes neve një zotëri prej Perëndie, kall ndë varr të vdekurinë tënt ndë më të mirinë nga varretë tanë, asndonjë prej nesh s’të ka për të ndalë varrin’ e ti, që të kallsh të vdekurinë tënt.
7 Atëhere u ngre Avraami, e i unji kryetë gjëndëjesë vëndit, të bijet Hethit, 8 edhe u foli atyre, tuke thënë: Ndë u do zëmëra juve të kllas të vdekurinë tim nga syt’ e mi, dëgjomëni, thojni për mua Efronit të birit Zoharit, 9 edhe le të më apë shpellën’ e ati Mahpellahënë, që është mbanët t’arësë ti, me pagë të plotë le të ma apë atë, për vënt varri ndërmest juve. 10 Edhe Efroni po rrinte ndë mest të bijet Hethit, edhe Efron Hititi iu përgjeq Avraamit përpara të bijet Hethit që të dëgjoninë gjith’ ata që kishinë hyrë ndë portët të qytetit ati, tuke thënë: 11 Jo, o zoti im, dëgjomë: T’ap arënë, t’ap edhe shpellënë që është nd’atë, përpara të bijet gjëndëjesë sime t’i ap ato ty, kall ndë varr të vdekurinë tënt.
12 Edhe Avraami unji kryetë përpara gjëndëjesë vëndit, 13 edhe i tha Efronit përpara gjithë gjëndëjesë vëndit që të dëgjoninë, tuke thënë: Ndë (daç) ti, të lutem dëgjomë: do t’ap ty argjëndin’ e arësë, merre prej meje, edhe do të vë ndë varr të vdekurinë tim atie. 14 Edhe Efroni iu përgjeq Avraamit, e i tha: 15 Dëgjomë, o zoti im. Dhe katrë qint shekëlla argjëndi, ç’është ndërmest meje e teje; kall ndë varr pra të vdekurinë tënt.
16 Edhe Avraami dëgjoi Efroninë, edhe Avraami i peshoi argjëndinë’ Efronit, që tha përpara të bijet Hethit, katrë qint shekëlla argjëndi, që shkonte ndëpër tregëtarët.
17 Edhe ara e Efronit, që (ishte) ndë Mahpellahë, përpara Mamresë, ara, edhe shpella që ishte nd’atë, edhe gjithë drunjtë që ishinë nd’arët edhe përqark gjith’ atyre kufinjvet, iu siguruan’ 18 Avraamit për dhen’ e ti, përpara të bijvet Hethit, përpara gjith’ atyreve që hynin’ e dilinë ndë portët të qytetit ati.
19 Edhe pastaj Avraami kalli ndë varr Sarrënë gruan’ e ti ndë shpellët t’arësë Mahpellahësë përpara Mamresë, e cila (është) Hebrona ndë dhe të Hanaanit.
20 Edhe ara, edhe shpella që (ishte) nd’atë iu bënë Avraamit për dhé varri prej të bijet Hethit.