1 Ὠιδὴ τῶν ἀναβαθμῶν.
Πρὸς σὲ ἦρα τοὺς ὀφθαλμούς μου
τὸν κατοικοῦντα ἐν τῷ οὐρανῷ.
2 ἰδοὺ ὡς ὀφθαλμοὶ δούλων εἰς χεῖρας τῶν κυρίων αὐτῶν,
ὡς ὀφθαλμοὶ παιδίσκης εἰς χεῖρας τῆς κυρίας αὐτῆς,
οὕτως οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν πρὸς κύριον τὸν θεὸν ἡμῶν,
ἕως οὗ οἰκτιρήσαι ἡμᾶς.
3 ἐλέησον ἡμᾶς, κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς,
ὅτι ἐπὶ πολὺ ἐπλήσθημεν ἐξουδενώσεως,
4 ἐπὶ πλεῖον ἐπλήσθη ἡ ψυχὴ ἡμῶν. τὸ ὄνειδος τοῖς εὐθηνοῦσιν,
καὶ ἡ ἐξουδένωσις τοῖς ὑπερηφάνοις.
1 Këngë shtegtimesh. Psalm i Davidit.
U gëzova kur më thanë:
«Të shkojmë në shtëpinë e Zotit!».
2 Dhe, ja, këmbët tona u ndalën te portat e tua,
o Jerusalem!
3 Jerusalemi, ndërtuar si një qytet,
i bashkuar e i mbledhur tok.
4 Atje ngjiten fiset, fiset e Zotit,
sipas dëshmisë dhënë Izraelit,
për të përlëvduar emrin e Zotit.
5 Atje janë vënë fronet e gjykimit,
fronet e shtëpisë së Davidit.
6 Lutuni për paqen e Jerusalemit:
«Qofshin të begatë ata që të duan!
7 Pastë paqe brenda mureve të tua,
qetësi në fortesat e tua!».
8 Për hir të vëllezërve e të miqve të mi,
teksa do të them: «Paqja qoftë me ty!».
9 Për hir të shtëpisë së Zotit, Perëndisë tonë,
do të kërkoj të mirën tënde.