1 προφάσεις ζητεῖ ἀνὴρ βουλόμενος χωρίζεσθαι ἀπὸ φίλων,
ἐν παντὶ δὲ καιρῷ ἐπονείδιστος ἔσται.
2 οὐ χρείαν ἔχει σοφίας ἐνδεὴς φρενῶν·
μᾶλλον γὰρ ἄγεται ἀφροσύνῃ.
3 ὅταν ἔλθῃ ἀσεβὴς εἰς βάθος κακῶν, καταφρονεῖ,
ἐπέρχεται δὲ αὐτῷ ἀτιμία καὶ ὄνειδος.
4 ὕδωρ βαθὺ λόγος ἐν καρδίᾳ ἀνδρός,
ποταμὸς δὲ ἀναπηδύει καὶ πηγὴ ζωῆς.
5 θαυμάσαι πρόσωπον ἀσεβοῦς οὐ καλόν,
οὐδὲ ὅσιον ἐκκλίνειν τὸ δίκαιον ἐν κρίσει.
6 χείλη ἄφρονος ἄγουσιν αὐτὸν εἰς κακά,
τὸ δὲ στόμα αὐτοῦ τὸ θρασὺ θάνατον ἐπικαλεῖται.
7 στόμα ἄφρονος συντριβὴ αὐτῷ,
τὰ δὲ χείλη αὐτοῦ παγὶς τῇ ψυχῇ αὐτοῦ.
8 ὀκνηροὺς καταβάλλει φόβος,
ψυχαὶ δὲ ἀνδρογύνων πεινάσουσιν.
9 ὁ μὴ ἰώμενος ἑαυτὸν ἐν τοῖς ἔργοις αὐτοῦ
ἀδελφός ἐστιν τοῦ λυμαινομένου ἑαυτόν.
10 ἐκ μεγαλωσύνης ἰσχύος ὄνομα κυρίου,
αὐτῷ δὲ προσδραμόντες δίκαιοι ὑψοῦνται.
11 ὕπαρξις πλουσίου ἀνδρὸς πόλις ὀχυρά,
ἡ δὲ δόξα αὐτῆς μέγα ἐπισκιάζει.
12 πρὸ συντριβῆς ὑψοῦται καρδία ἀνδρός,
καὶ πρὸ δόξης ταπεινοῦται.
13 ὃς ἀποκρίνεται λόγον πρὶν ἀκοῦσαι,
ἀφροσύνη αὐτῷ ἐστιν καὶ ὄνειδος.
14 θυμὸν ἀνδρὸς πραΰνει θεράπων φρόνιμος·
ὀλιγόψυχον δὲ ἄνδρα τίς ὑποίσει;
15 καρδία φρονίμου κτᾶται αἴσθησιν,
ὦτα δὲ σοφῶν ζητεῖ ἔννοιαν.
16 δόμα ἀνθρώπου ἐμπλατύνει αὐτὸν
καὶ παρὰ δυνάσταις καθιζάνει αὐτόν.
17 δίκαιος ἑαυτοῦ κατήγορος ἐν πρωτολογίᾳ·
ὡς δ᾽ ἂν ἐπιβάλῃ ὁ ἀντίδικος, ἐλέγχεται.
18 ἀντιλογίας παύει κλῆρος,
ἐν δὲ δυνάσταις ὁρίζει.
19 ἀδελφὸς ὑπὸ ἀδελφοῦ βοηθούμενος ὡς πόλις ὀχυρὰ καὶ ὑψηλή,
ἰσχύει δὲ ὥσπερ τεθεμελιωμένον βασίλειον.
20 ἀπὸ καρπῶν στόματος ἀνὴρ πίμπλησιν κοιλίαν αὐτοῦ,
ἀπὸ δὲ καρπῶν χειλέων αὐτοῦ ἐμπλησθήσεται.
21 θάνατος καὶ ζωὴ ἐν χειρὶ γλώσσης,
οἱ δὲ κρατοῦντες αὐτῆς ἔδονται τοὺς καρποὺς αὐτῆς.
22 ὃς εὗρεν γυναῖκα ἀγαθήν, εὗρεν χάριτας,
ἔλαβεν δὲ παρὰ θεοῦ ἱλαρότητα.
22a ὃς ἐκβάλλει γυναῖκα ἀγαθήν, ἐκβάλλει τὰ ἀγαθά·
ὁ δὲ κατέχων μοιχαλίδα ἄφρων καὶ ἀσεβής.
1 Kush ndjek tekat e veta, ndahet nga shokët,
shpërthen kundër çdo këshille.
2 Të marrin nuk e gëzon mençuria,
por shprehja e mendimeve të veta.
3 Bashkë me të ligun vjen edhe përçmimi,
bashkë me turpin vjen edhe poshtërimi.
4 Fjalët e gojës së njeriut janë ujëra të thella,
lum gufues është burimi i urtisë.
5 Nuk është mirë të mbështetësh të paudhin
e të përmbysësh të drejtin para gjyqit.
6 Buzët e të marrit çojnë në grindje
dhe goja e tij thërret për goditje.
7 Goja e të marrit është rrënimi i tij,
buzët e tij lak për jetën e vet.
8 Fjalët e shpifësit janë si gjella e shijshme,
zbresin gjer te zorrët e barkut.
9 Kush është i ngathët në punën e vet,
është vëlla me kryerrënuesin.
10 Kullë e fortë është emri i Zotit,
atje rend i drejti dhe është i mbrojtur.
11 Kamja e të pasurit është kështjella e tij,
mur i lartë në përfytyrimin e tij.
12 Mendjemadhësia e njeriut i prin rrënimit,
lavdisë i prin përulësia.
13 Turp e faqja e zezë
për kë përgjigjet para se të dëgjojë.
14 Shpirti e mbështet njeriun në sëmundje,
po shpirtin e pikëlluar kush do ta mëkëmbë?
15 Mendja e mprehtë e arrin njohjen,
njohjen e kërkon veshi i të urtëve.
16 Dhurata ia hap rrugët njeriut,
e udhëheq përpara të mëdhenjve.
17 Kush flet i pari në një zënkë, duket i drejtë,
por vjen tjetri dhe e heton.
18 Grindjet mbyllen me short,
shorti vendos edhe mes të fuqishmëve.
19 Një vëlla i fyer është më i fortë se një kështjellë;
grindjet janë si hekurat e një kulle.
20 Njeriu ngihet me çfarë nxjerr nga goja,
me çfarë del nga buzët e tij.
21 Vdekja e jeta varen nga gjuha,
kush e do atë, do t'ia hajë frytet.
22 Kush gjen një grua, ka gjetur të mirën,
ka fituar përkrahjen e Zotit.
23 Fjalët e skamnorit janë përgjërime,
ndërsa i pasuri përgjigjet vrazhdë.
24 Njeriu mund ta pësojë nga miqtë,
por miku mund të jetë më i shtrenjtë se vëllai.