1 Καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 2 Λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς Ἀνὴρ ἢ γυνή, ὃς ἐὰν μεγάλως εὔξηται εὐχὴν ἀφαγνίσασθαι ἁγνείαν κυρίῳ 3 ἀπὸ οἴνου καὶ σικερα, ἁγνισθήσεται ἀπὸ οἴνου καὶ ὄξος ἐξ οἴνου καὶ ὄξος ἐκ σικερα οὐ πίεται καὶ ὅσα κατεργάζεται ἐκ σταφυλῆς οὐ πίεται καὶ σταφυλὴν πρόσφατον καὶ σταφίδα οὐ φάγεται. 4 πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς αὐτοῦ ἀπὸ πάντων, ὅσα γίνεται ἐξ ἀμπέλου, οἶνον ἀπὸ στεμφύλων ἕως γιγάρτου οὐ φάγεται. 5 πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς τοῦ ἁγνισμοῦ ξυρὸν οὐκ ἐπελεύσεται ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ· ἕως ἂν πληρωθῶσιν αἱ ἡμέραι, ὅσας ηὔξατο κυρίῳ, ἅγιος ἔσται τρέφων κόμην τρίχα κεφαλῆς. 6 πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς κυρίῳ ἐπὶ πάσῃ ψυχῇ τετελευτηκυίᾳ οὐκ εἰσελεύσεται· 7 ἐπὶ πατρὶ καὶ ἐπὶ μητρὶ καὶ ἐπ᾽ ἀδελφῷ καὶ ἐπ᾽ ἀδελφῇ, οὐ μιανθήσεται ἐπ᾽ αὐτοῖς ἀποθανόντων αὐτῶν, ὅτι εὐχὴ θεοῦ αὐτοῦ ἐπ᾽ αὐτῷ ἐπὶ κεφαλῆς αὐτοῦ· 8 πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς αὐτοῦ ἅγιος ἔσται κυρίῳ. — 9 ἐὰν δέ τις ἀποθάνῃ ἐξάπινα ἐπ᾽ αὐτῷ, παραχρῆμα μιανθήσεται ἡ κεφαλὴ εὐχῆς αὐτοῦ, καὶ ξυρήσεται τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ᾗ ἂν ἡμέρᾳ καθαρισθῇ· τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ξυρηθήσεται. 10 καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ οἴσει δύο τρυγόνας ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερῶν πρὸς τὸν ἱερέα ἐπὶ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου, 11 καὶ ποιήσει ὁ ἱερεὺς μίαν περὶ ἁμαρτίας καὶ μίαν εἰς ὁλοκαύτωμα, καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺς περὶ ὧν ἥμαρτεν περὶ τῆς ψυχῆς καὶ ἁγιάσει τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, 12 ᾗ ἡγιάσθη κυρίῳ τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς, καὶ προσάξει ἀμνὸν ἐνιαύσιον εἰς πλημμέλειαν, καὶ αἱ ἡμέραι αἱ πρότεραι ἄλογοι ἔσονται, ὅτι ἐμιάνθη κεφαλὴ εὐχῆς αὐτοῦ.
13 Καὶ οὗτος ὁ νόμος τοῦ εὐξαμένου· ᾗ ἂν ἡμέρᾳ πληρώσῃ ἡμέρας εὐχῆς αὐτοῦ, προσοίσει αὐτὸς παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου 14 καὶ προσάξει τὸ δῶρον αὐτοῦ κυρίῳ ἀμνὸν ἐνιαύσιον ἄμωμον ἕνα εἰς ὁλοκαύτωσιν καὶ ἀμνάδα ἐνιαυσίαν ἄμωμον μίαν εἰς ἁμαρτίαν καὶ κριὸν ἕνα ἄμωμον εἰς σωτήριον 15 καὶ κανοῦν ἀζύμων σεμιδάλεως ἄρτους ἀναπεποιημένους ἐν ἐλαίῳ καὶ λάγανα ἄζυμα κεχρισμένα ἐν ἐλαίῳ καὶ θυσία αὐτῶν καὶ σπονδὴ αὐτῶν. 16 καὶ προσοίσει ὁ ἱερεὺς ἔναντι κυρίου καὶ ποιήσει τὸ περὶ ἁμαρτίας αὐτοῦ καὶ τὸ ὁλοκαύτωμα αὐτοῦ 17 καὶ τὸν κριὸν ποιήσει θυσίαν σωτηρίου κυρίῳ ἐπὶ τῷ κανῷ τῶν ἀζύμων, καὶ ποιήσει ὁ ἱερεὺς τὴν θυσίαν αὐτοῦ καὶ τὴν σπονδὴν αὐτοῦ. 18 καὶ ξυρήσεται ὁ ηὐγμένος παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου τὴν κεφαλὴν τῆς εὐχῆς αὐτοῦ καὶ ἐπιθήσει τὰς τρίχας ἐπὶ τὸ πῦρ, ὅ ἐστιν ὑπὸ τὴν θυσίαν τοῦ σωτηρίου. 19 καὶ λήμψεται ὁ ἱερεὺς τὸν βραχίονα ἑφθὸν ἀπὸ τοῦ κριοῦ καὶ ἄρτον ἕνα ἄζυμον ἀπὸ τοῦ κανοῦ καὶ λάγανον ἄζυμον ἓν καὶ ἐπιθήσει ἐπὶ τὰς χεῖρας τοῦ ηὐγμένου μετὰ τὸ ξυρήσασθαι αὐτὸν τὴν εὐχὴν αὐτοῦ· 20 καὶ προσοίσει αὐτὰ ὁ ἱερεὺς ἐπίθεμα ἔναντι κυρίου, ἅγιον ἔσται τῷ ἱερεῖ ἐπὶ τοῦ στηθυνίου τοῦ ἐπιθέματος καὶ ἐπὶ τοῦ βραχίονος τοῦ ἀφαιρέματος· καὶ μετὰ ταῦτα πίεται ὁ ηὐγμένος οἶνον. — 21 οὗτος ὁ νόμος τοῦ εὐξαμένου, ὃς ἂν εὔξηται κυρίῳ δῶρον αὐτοῦ κυρίῳ περὶ τῆς εὐχῆς, χωρὶς ὧν ἂν εὕρῃ ἡ χεὶρ αὐτοῦ κατὰ δύναμιν τῆς εὐχῆς αὐτοῦ, ἣν ἂν εὔξηται κατὰ νόμον ἁγνείας.
22 Καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 23 Λάλησον Ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ λέγων Οὕτως εὐλογήσετε τοὺς υἱοὺς Ισραηλ λέγοντες αὐτοῖς (καὶ ἐπιθήσουσιν τὸ ὄνομά μου ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Ισραηλ, καὶ ἐγὼ κύριος εὐλογήσω αὐτούς)
24 Εὐλογήσαι σε κύριος καὶ φυλάξαι σε,
25 ἐπιφάναι κύριος τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ σὲ καὶ ἐλεήσαι σε,
26 ἐπάραι κύριος τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ σὲ καὶ δῴη σοι εἰρήνην.
Kushtimi si nazireas
1 Zoti foli me Moisiun e i tha: 2 «Fol me izraelitët e thuaju: çdo burrë ose grua që zotohet se do t'i kushtohet Zotit si nazireas, 3 të heqë dorë nga vera e pijet e forta, të mos pijë uthull vere e as uthull pijesh të forta, të mos pijë lëng rrushi e të mos hajë rrush të freskët e as të thatë. 4 Gjatë gjithë kohës që është i kushtuar si nazireas, të mos hajë asgjë që bëhet nga vreshti, as nga fara, as nga lëkura.
5 Gjatë gjithë kohës që është i kushtuar si nazireas, të mos e rruajë kokën. Derisa të përmbushen ditët e kushtit si nazireas, ai do të jetë i shenjtë e do t'i rrisë flokët.
6 Gjatë gjithë kohës që i është kushtuar Zotit si nazireas, të mos i afrohet asnjë kufome, 7 qoftë kufomës së të atit, të së ëmës, të të vëllait apo të së motrës. Të mos e përdhosë veten, sepse në kokë mban shenjën që i është kushtuar Perëndisë. 8 Gjatë gjithë kohës që është i kushtuar si nazireas, do të jetë i shenjtë për Zotin.
9 Por, nëse dikush vdes papritur pranë tij e si pasojë përdhos kryet që ka kushtuar si nazireas, atëherë ta rruajë kokën pas shtatë ditësh, në ditën e pastrimit. 10 Të tetën ditë t'i sjellë priftit te hyrja e tendës së takimit dy turtuj ose dy pëllumba. 11 Prifti ta kushtojë njërën si fli mëkati e tjetrën si fli shkrumbimi që ta shlyejë nga mëkati për shkak të kufomës. Po atë ditë do të shenjtërojë kryet. 12 Atëherë t'i kushtohet sërish Zotit për t'i përmbushur ditët e kushtit si nazireas. Të sjellë një qengj motak si fli faji, por ditët që ka bërë deri në atë kohë si nazireas nuk do t'i njihen, sepse u përdhos.
13 Ky është ligji për nazireasin. Kur të përmbushen ditët e kushtit, nazireasi të paraqitet para hyrjes së tendës së takimit. 14 T'i kushtojë Zotit një qengj motak të patëmetë si fli shkrumbimi, një rrunëz të patëmetë si fli mëkati, një dash të patëmetë si fli paqtimi 15 dhe një shportë me bukë, kuleç e pite të ndorme e të lyera me vaj bashkë me flinë e drithit e të stërpikjes. 16 Atëherë prifti t'ia paraqesë Zotit e t'i kushtojë si fli mëkati e fli shkrumbimi. 17 Dashin bashkë me shportën e të ndormeve t'ia kushtojë Zotit si fli paqtimi. Prifti të kushtojë edhe flinë e drithit e të stërpikjes. 18 Atëherë nazireasi ta rruajë kokën te hyrja e tendës së takimit e pastaj t'i hedhë flokët e prera në zjarrin që djeg flinë e paqtimit. 19 Prifti të marrë shpatullën e zier të dashit, një kulaç e një pite të ndorme nga shporta e t'ia vërë në dorë nazireasit pasi ai të jetë rruar. 20 Pastaj prifti t'i ngrejë lart si fli lartësimi para Zotit. Kjo pjesë i përket priftit bashkë me gjoksin që kushtohet si fli lartësimi dhe kofshën që ngrihet lart. Pas kësaj, nazireasi mund të pijë verë.
21 Ky është ligji për atë që zotohet si nazireas. Kjo është flija që do t'i kushtojë Zotit për kushtin e tij, por nëse zotohet të bëjë më shumë, atëherë të veprojë, siç premtoi, në përkim me ligjin e kushtit të nazireasit».
Bekimi i Aronit
22 Zoti foli me Moisiun e i tha: 23 «Fol me Aronin e bijtë e tij e thuaju: kështu do t'i bekoni izraelitët:
24 Zoti të bekoftë e të ruajttë!
25 Zoti e ndriçoftë fytyrën e tij mbi ty e pastë mëshirë për ty!
26 Zoti e ktheftë fytyrën e tij te ti e të dhëntë paqe!
27 Kështu, ata do ta thërrasin emrin tim mbi izraelitët dhe unë do t'i bekoj».