1 Τάδε λέγει κύριος Φυλάσσεσθε κρίσιν, ποιήσατε δικαιοσύνην· ἤγγισεν γὰρ τὸ σωτήριόν μου παραγίνεσθαι καὶ τὸ ἔλεός μου ἀποκαλυφθῆναι. 2 μακάριος ἀνὴρ ὁ ποιῶν ταῦτα καὶ ἄνθρωπος ὁ ἀντεχόμενος αὐτῶν καὶ φυλάσσων τὰ σάββατα μὴ βεβηλοῦν καὶ διατηρῶν τὰς χεῖρας αὐτοῦ μὴ ποιεῖν ἀδίκημα. 3 μὴ λεγέτω ὁ ἀλλογενὴς ὁ προσκείμενος πρὸς κύριον Ἀφοριεῖ με ἄρα κύριος ἀπὸ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ· καὶ μὴ λεγέτω ὁ εὐνοῦχος ὅτι Ἐγώ εἰμι ξύλον ξηρόν. 4 τάδε λέγει κύριος Τοῖς εὐνούχοις, ὅσοι ἂν φυλάξωνται τὰ σάββατά μου καὶ ἐκλέξωνται ἃ ἐγὼ θέλω καὶ ἀντέχωνται τῆς διαθήκης μου, 5 δώσω αὐτοῖς ἐν τῷ οἴκῳ μου καὶ ἐν τῷ τείχει μου τόπον ὀνομαστὸν κρείττω υἱῶν καὶ θυγατέρων, ὄνομα αἰώνιον δώσω αὐτοῖς καὶ οὐκ ἐκλείψει. 6 καὶ τοῖς ἀλλογενέσι τοῖς προσκειμένοις κυρίῳ δουλεύειν αὐτῷ καὶ ἀγαπᾶν τὸ ὄνομα κυρίου τοῦ εἶναι αὐτῷ εἰς δούλους καὶ δούλας καὶ πάντας τοὺς φυλασσομένους τὰ σάββατά μου μὴ βεβηλοῦν καὶ ἀντεχομένους τῆς διαθήκης μου, 7 εἰσάξω αὐτοὺς εἰς τὸ ὄρος τὸ ἅγιόν μου καὶ εὐφρανῶ αὐτοὺς ἐν τῷ οἴκῳ τῆς προσευχῆς μου· τὰ ὁλοκαυτώματα αὐτῶν καὶ αἱ θυσίαι αὐτῶν ἔσονται δεκταὶ ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου μου· ὁ γὰρ οἶκός μου οἶκος προσευχῆς κληθήσεται πᾶσιν τοῖς ἔθνεσιν, 8 εἶπεν κύριος ὁ συνάγων τοὺς διεσπαρμένους Ισραηλ, ὅτι συνάξω ἐπ᾽ αὐτὸν συναγωγήν.
9 Πάντα τὰ θηρία τὰ ἄγρια, δεῦτε φάγετε, πάντα τὰ θηρία τοῦ δρυμοῦ. 10 ἴδετε ὅτι πάντες ἐκτετύφλωνται, οὐκ ἔγνωσαν φρονῆσαι, πάντες κύνες ἐνεοί, οὐ δυνήσονται ὑλακτεῖν, ἐνυπνιαζόμενοι κοίτην, φιλοῦντες νυστάξαι. 11 καὶ οἱ κύνες ἀναιδεῖς τῇ ψυχῇ, οὐκ εἰδότες πλησμονήν· καί εἰσιν πονηροὶ οὐκ εἰδότες σύνεσιν, πάντες ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν ἐξηκολούθησαν, ἕκαστος κατὰ τὸ ἑαυτοῦ.
Shpëtimi i popujve
1 Kështu thotë Zoti:
Mbajeni të drejtën,
zbatojeni drejtësinë,
se shpëtimi im po afron,
drejtësia ime po shfaqet.
2 Lum njeriu që vepron kështu
dhe biri i njeriut që i përmbahet kësaj,
që e mban të shtunën pa e përdhosur,
që i ruan duart nga çdo ligësi.
3 Biri i të ardhurit, që është bashkuar me Zotin,
të mos thotë:
«Zoti do të më ndajë patjetër nga populli i vet»
e as eunuku të mos thotë:
«Ja, unë jam një pemë e tharë».
4 Se kështu u thotë Zoti:
«Eunukëve që i mbajnë të shtunat e mia,
që zgjedhin të plotësojnë dëshirën time
e që ruajnë besëlidhjen time,
5 do t'u jap në shtëpinë time,
brenda mureve të mia,
një vend përkujtimi
dhe një emër më të mirë
se të kenë bij e bija.
Do t'u jap një emër të amshuar,
që s'do të shuhet kurrë.
6 Ndërsa bijtë e të ardhurve
që janë bashkuar me Zotin
e që i shërbejnë atij,
që e duan emrin e Zotit
e janë vënë në shërbim të tij,
të gjithë sa e mbajnë të shtunën pa e përdhosur
e që e ruajnë besëlidhjen time,
7 do t'i shpie në malin tim të shenjtë
e do t'u jap gëzim në shtëpinë time të lutjes.
Flitë e tyre të shkrumbimit e theroret e tyre
do të pranohen në altarin tim,
se shtëpia ime do të quhet shtëpi lutjesh
për të gjithë popujt».
8 Kështu kumton Zoti, Zoti im,
ai që i mbledh të degdisurit e Izraelit:
përveç atyre që kam mbledhur,
do të mbledh edhe të tjerë përreth tyre.
9 Mbarë ju, o egërsirat e fushës,
ejani të hani,
të gjitha ju, o kafshët e pyllit!
10 Të gjithë rojtarët e tij janë verbuar,
të paditur janë të tërë.
Janë të gjithë qen të pagojë,
të paaftë për të lehur.
Shohin ëndrra, rrinë shtrirë,
u pëlqen të dremitin.
11 Janë qen grykës, që s'dinë të ngopen,
janë barinj, që s'kuptojnë asgjë.
Secili prej tyre endet udhës së vet,
secili synon përfitimin e vet.
12 «Ejani», thonë, «Të pimë verë,
të dendemi me pije të forta.
E nesërmja do të jetë si sot,
madje edhe më mirë».