1 Ἄμπελος εὐκληματοῦσα Ισραηλ, ὁ καρπὸς αὐτῆς εὐθηνῶν· κατὰ τὸ πλῆθος τῶν καρπῶν αὐτοῦ ἐπλήθυνεν τὰ θυσιαστήρια, κατὰ τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς αὐτοῦ ᾠκοδόμησεν στήλας. 2 ἐμέρισαν καρδίας αὐτῶν, νῦν ἀφανισθήσονται· αὐτὸς κατασκάψει τὰ θυσιαστήρια αὐτῶν, ταλαιπωρήσουσιν αἱ στῆλαι αὐτῶν. 3 διότι νῦν ἐροῦσιν Οὐκ ἔστιν βασιλεὺς ἡμῖν, ὅτι οὐκ ἐφοβήθημεν τὸν κύριον, ὁ δὲ βασιλεὺς τί ποιήσει ἡμῖν; 4 λαλῶν ῥήματα προφάσεις ψευδεῖς διαθήσεται διαθήκην· ἀνατελεῖ ὡς ἄγρωστις κρίμα ἐπὶ χέρσον ἀγροῦ. 5 τῷ μόσχῳ τοῦ οἴκου Ων παροικήσουσιν οἱ κατοικοῦντες Σαμάρειαν, ὅτι ἐπένθησεν ὁ λαὸς αὐτοῦ ἐπ᾽ αὐτόν· καὶ καθὼς παρεπίκραναν αὐτόν, ἐπιχαροῦνται ἐπὶ τὴν δόξαν αὐτοῦ, ὅτι μετῳκίσθη ἀπ᾽ αὐτοῦ. 6 καὶ αὐτὸν εἰς Ἀσσυρίους δήσαντες ἀπήνεγκαν ξένια τῷ βασιλεῖ Ιαριμ· ἐν δόματι Εφραιμ δέξεται, καὶ αἰσχυνθήσεται Ισραηλ ἐν τῇ βουλῇ αὐτοῦ. 7 ἀπέρριψεν Σαμάρεια βασιλέα αὐτῆς ὡς φρύγανον ἐπὶ προσώπου ὕδατος. 8 καὶ ἐξαρθήσονται βωμοὶ Ων, ἁμαρτήματα τοῦ Ισραηλ· ἄκανθαι καὶ τρίβολοι ἀναβήσονται ἐπὶ τὰ θυσιαστήρια αὐτῶν· καὶ ἐροῦσιν τοῖς ὄρεσιν Καλύψατε ἡμᾶς, καὶ τοῖς βουνοῖς Πέσατε ἐφ᾽ ἡμᾶς.
9 Ἀφ᾽ οὗ οἱ βουνοί, ἥμαρτεν Ισραηλ, ἐκεῖ ἔστησαν· οὐ μὴ καταλάβῃ αὐτοὺς ἐν τῷ βουνῷ πόλεμος ἐπὶ τὰ τέκνα ἀδικίας; 10 ἦλθεν παιδεῦσαι αὐτούς, καὶ συναχθήσονται ἐπ᾽ αὐτοὺς λαοὶ ἐν τῷ παιδεύεσθαι αὐτοὺς ἐν ταῖς δυσὶν ἀδικίαις αὐτῶν. 11 Εφραιμ δάμαλις δεδιδαγμένη ἀγαπᾶν νεῖκος, ἐγὼ δὲ ἐπελεύσομαι ἐπὶ τὸ κάλλιστον τοῦ τραχήλου αὐτῆς· ἐπιβιβῶ Εφραιμ καὶ παρασιωπήσομαι Ιουδαν, ἐνισχύσει αὐτῷ Ιακωβ. 12 σπείρατε ἑαυτοῖς εἰς δικαιοσύνην, τρυγήσατε εἰς καρπὸν ζωῆς, φωτίσατε ἑαυτοῖς φῶς γνώσεως, ἐκζητήσατε τὸν κύριον ἕως τοῦ ἐλθεῖν γενήματα δικαιοσύνης ὑμῖν. 13 ἵνα τί παρεσιωπήσατε ἀσέβειαν καὶ τὰς ἀδικίας αὐτῆς ἐτρυγήσατε, ἐφάγετε καρπὸν ψευδῆ; ὅτι ἤλπισας ἐν τοῖς ἅρμασίν σου, ἐν πλήθει δυνάμεώς σου. 14 καὶ ἐξαναστήσεται ἀπώλεια ἐν τῷ λαῷ σου, καὶ πάντα τὰ περιτετειχισμένα σου οἰχήσεται· ὡς ἄρχων Σαλαμαν ἐκ τοῦ οἴκου Ιεροβααλ ἐν ἡμέραις πολέμου μητέρα ἐπὶ τέκνοις ἠδάφισαν. 15 οὕτως ποιήσω ὑμῖν, οἶκος τοῦ Ισραηλ, ἀπὸ προσώπου κακιῶν ὑμῶν· ὄρθρου ἀπερρίφησαν, ἀπερρίφη βασιλεὺς Ισραηλ.
Robëria e Izraelit
1 «Hardhi e begatshme është Izraeli,
jep fryt me mbushulli,
por sa më shumë jep fryt,
aq më shumë i shton altarët,
sa më i begatshëm bëhet vendi,
aq më tepër i stolisin përmendoret e shenjta.
2 Kanë zemër mashtruese, ndaj janë fajtorë.
Ai do t'i thërrmojë altarët e tyre,
përmendoret e tyre të shenjta do t'i rrënojë.
3 E pastaj ata do të thonë:
“S'kemi mbret,
se Zotin nuk e druajtëm.
Po edhe mbreti ç'do të bënte për ne?”.
4 Flasin vetëm fjalë,
zotohen më kot e lidhin besëlidhje,
ndaj gjykimet lindin
si bimët helmuese në hulli të arës.
5 Për kaun e Bet Avenit
frikësohen banorët e Samarisë.
Vajton populli për të,
priftërinjtë dridhen për të,
për lavdinë e tij, se në mërgim shkoi.
6 Vetë do ta çojnë atë në Asiri,
si tagër për mbretin e madh.
Efraimin do ta kapë turpi,
Izraeli do të turpërohet për shestimet e veta.
7 Mbreti i Samarisë do të tretet,
porsi shkuma mbi ujë.
8 Do të rrafshohen faltoret e Avenit,
ato janë mëkatet e Izraelit.
Altarët e tyre do t'i mbulojë ferra e murrizi.
Maleve do t'u thonë: “Na mbuloni!”,
kodrave: “Bini mbi ne!”.
9 Që nga dita e Gibeahut
mëkatove, o Izrael.
Atje mbetën, në Gibeah,
atje keqbërësit lufta do t'i kaplojë.
10 Kam vendosur t'i ndëshkoj.
Popujt do të mblidhen kundër tyre,
kur të mbrehen për fajin e tyre të dyfishtë.
11 Efraimit, si kaut të mësuar,
i pëlqen lëmin të shijë,
zgjedhën ia hodha
mbi qafën e tij të bukur.
Efraimin do ta mbreh,
Juda do të lëvrojë,
Jakobi vetë do të trinojë.
12 Mbillni drejtësinë,
korrni frytin e mirësisë,
hapni tokë të re.
Është koha për të kërkuar Zotin derisa të vijë
e shiun e drejtësisë të zbrazë mbi ju.
13 Lëvruat paudhësinë,
korrët padrejtësinë,
frytin e gënjeshtrës hëngrët,
se i zure besë udhëve të tua,
trimave të tu të shumtë.
14 Do të buçasë lufta kundër popullit tënd,
fortesat e tua do të rrënohen,
siç e shkretoi Shalmani Bet Arbelin,
kur nënat copëtoheshin mbi bijtë e tyre.
15 Kështu do të ndodhë edhe me ty, o Betel,
për shkak të paudhësive që kreve.
Në të gdhirë mbreti i Izraelit do të marrë fund».