To the chief Musician, to Jeduthun, A Psalm of Asaph.
1 I cried unto God with my voice, even unto God with my voice; and he gave ear unto me.
2 In the day of my trouble I sought the Lord: my sore ran in the night, and ceased not: my soul refused to be comforted.
3 I remembered God, and was troubled: I complained, and my spirit was overwhelmed. Selah.
4 Thou holdest mine eyes waking: I am so troubled that I cannot speak.
5 I have considered the days of old, the years of ancient times.
6 I call to remembrance my song in the night: I commune with mine own heart: and my spirit made diligent search.
7 Will the Lord cast off for ever? and will he be favourable no more?
8 Is his mercy clean gone for ever? doth his promise fail for evermore?
9 Hath God forgotten to be gracious? hath he in anger shut up his tender mercies? Selah.
10 And I said, This is my infirmity: but I will remember the years of the right hand of the most High.
11 I will remember the works of the LORD: surely I will remember thy wonders of old.
12 I will meditate also of all thy work, and talk of thy doings.
13 Thy way, O God, is in the sanctuary: who is so great a God as our God?
14 Thou art the God that doest wonders: thou hast declared thy strength among the people.
15 Thou hast with thine arm redeemed thy people, the sons of Jacob and Joseph. Selah.
16 The waters saw thee, O God, the waters saw thee; they were afraid: the depths also were troubled.
17 The clouds poured out water: the skies sent out a sound: thine arrows also went abroad.
18 The voice of thy thunder was in the heaven: the lightnings lightened the world: the earth trembled and shook.
19 Thy way is in the sea, and thy path in the great waters, and thy footsteps are not known.
20 Thou leddest thy people like a flock by the hand of Moses and Aaron.
1 eruditionis Asaph
ausculta populus meus legem meam
inclinate aurem vestram ad verba oris mei
2 aperiam in parabula os meum loquar enigmata antiqua
3 quae audivimus et cognovimus et patres nostri narraverunt nobis
4 non sunt abscondita a filiis eorum a generatione sequenti
narrante laudes Domini et potentiam eius
et mirabilia eius quae fecit
5 statuit contestationem Iacob et legem posuit in Israhel
quae mandavit patribus nostris ut docerent filios suos
6 ut cognosceret generatio subsequens
filii nascituri surgent et narrabunt filiis suis
7 ut ponant in Deo spem suam
et non obliviscantur cogitationum eius
et mandata eius custodiant
8 ut non sint sicut patres eorum
generatio declinans et provocans
generatio quae non praeparavit cor suum
et non credidit Deo spiritus eius
9 filii Efraim intendentes et mittentes arcum
terga verterunt in die belli
10 non custodierunt pactum Dei sui
et in lege eius noluerunt ingredi
11 et obliti sunt commutationum eius
et mirabilium eius quae ostendit eis
12 coram patribus eorum fecit mirabilia
in terra Aegypto in regione Taneos
13 divisit mare et transduxit eos
et stare fecit aquas quasi acervum
14 et duxit eos in nube per diem
et tota nocte in lumine ignis
15 scidit petram in deserto et potum dedit quasi de abyssis magnis
16 et eduxit rivos de petra et elicuit quasi flumina aquas
17 et addiderunt ultra peccare ei ut provocarent Excelsum in invio
18 et temptaverunt Deum in cordibus suis
petentes cibum animae suae
19 et loquentes contra Deum dicebant
numquid poterit Deus ponere mensam in solitudine
20 ecce percussit petram et fluxerunt aquae
et torrentes inundaverunt
numquid et panem poterit dare
aut praeparare carnem populo suo
21 ideo audivit Dominus et non distulit
et ignis accensus est in Iacob et furor ascendit in Israhel
22 quia non crediderunt Deo
nec habuerunt fiduciam in salutari eius
23 et praecepit nubibus desuper et portas caeli aperuit
24 et pluit super eos man ut comederent
et triticum caeli dedit eis
25 panem fortium comedit vir
cibaria misit eis in saturitatem
26 abstulit eurum de caelo
et induxit in fortitudine sua africum
27 et pluit super eos quasi pulverem carnes
et quasi harenam maris volatilia pinnata
28 et ceciderunt in medio castrorum eius
in circuitu tabernaculorum eius
29 et comederunt et saturati sunt nimis
et desiderium eorum adtulit eis
30 non indiguerunt de cupiditate sua
cum adhuc cibus esset in ore eorum
31 furor ergo Dei ascendit super eos
et occidit pingues eorum et electos Israhel incurvavit
32 in omnibus his peccaverunt ultra
et non crediderunt mirabilibus eius
33 et consumpsit in vanitate dies eorum et annos eorum velociter
34 si occidebat eos tunc requirebant eum
et convertebantur et diluculo consurgebant ad Deum
35 et recordabantur quia Deus fortitudo eorum
et Deus excelsus redemptor eorum
36 et lactaverunt eum in ore suo et lingua sua mentiti sunt ei
37 cor autem eorum non erat firmum cum eo
nec permanserunt in pacto eius
38 ipse vero misericors propitiabitur iniquitati et non disperdet
multumque avertit iram suam
et non suscitavit totum furorem suum
39 sed recordatus est quia caro essent spiritus vadens et non revertens
40 quotiens provocaverunt eum in deserto
adflixerunt eum in solitudine
41 et conversi sunt et temptaverunt Deum
et Sanctum Israhel concitaverunt
42 non sunt recordati manus eius
diei qua redemit eos a tribulante
43 qui fecit in Aegypto signa sua
et ostenta sua in regione Taneos
44 qui convertit in sanguine fluvios eorum
et rivos eorum ut non biberent
45 qui inmisit eis genus omne muscarum
ut comederent eos
et ranas ut disperderent eos
46 qui dedit brucho germen eorum et laborem eorum lucustae
47 qui occidit in grandine vineas eorum et sycomoros eorum in frigore
48 qui tradidit grandini pascua eorum
et iumenta eorum volucribus
49 qui misit in eos iram furoris sui
indignationem et comminationem et angustiam
inmissionem angelorum malorum
50 munivit semitam furori suo
non pepercit morti animae eorum
et animantia eorum pesti tradidit
51 et percussit omne primogenitum in Aegypto
principium partus in tabernaculis Cham
52 et tulit veluti oves populum suum
et minavit eos sicut gregem in deserto
53 et duxit eos cum fiducia et absque timore
inimicos autem eorum operuit mare
54 et adduxit eos ad terminum sanctificatum suum
montem istum quem possedit dextera eius
et eiecit a facie eorum gentes
et possidere eos fecit in funiculo hereditatem
55 et conlocavit in tabernaculis eorum tribus Israhel
56 et temptaverunt et provocaverunt Deum excelsum
et testimonia eius non custodierunt
57 et aversi sunt et praevaricati sunt ut patres eorum
incurvati sunt quasi arcus inutilis
58 et provocaverunt eum in excelsis suis
et in sculptilibus suis ad aemulandum concitaverunt
59 audivit Deus et non distulit
et proiecit vehementer Israhel
60 et reliquit tabernaculum Selo
tentorium quod conlocavit inter homines
61 tradidit in captivitatem gloriam suam
et decorem suum in manu hostis
62 et conclusit in gladio populum suum et in hereditate sua non distulit
63 iuvenes eius devoravit ignis et virgines eius nemo luxit
64 sacerdotes eius gladio ceciderunt et viduae eius non sunt
fletae
65 et evigilavit quasi dormiens Dominus
quasi fortis post crapulam vini
66 et percussit hostes suos retrorsum
obprobrium sempiternum dedit eos
67 et proiecit tabernaculum Ioseph et tribum Efraim non elegit
68 sed elegit tribum Iuda montem Sion quem dilexit
69 et aedificavit in similitudinem monoceroton
sanctuarium suum
quasi terram fundavit illud in saeculum
70 et elegit David servum suum et tulit eum de gregibus ovium
sequentem fetas adduxit eum
71 ut pasceret Iacob populum eius
et Israhel hereditatem eius
72 qui pavit eos in simplicitate cordis sui
et in prudentia manuum suarum dux eorum
fuit