1 For this Melchisedec, king of Salem, priest of the most high God, who met Abraham returning from the slaughter of the kings, and blessed him; 2 To whom also Abraham gave a tenth part of all; first being by interpretation King of righteousness, and after that also King of Salem, which is, King of peace; 3 Without father, without mother, without descent, having neither beginning of days, nor end of life; but made like unto the Son of God; abideth a priest continually. 4 Now consider how great this man was , unto whom even the patriarch Abraham gave the tenth of the spoils. 5 And verily they that are of the sons of Levi, who receive the office of the priesthood, have a commandment to take tithes of the people according to the law, that is, of their brethren, though they come out of the loins of Abraham: 6 But he whose descent is not counted from them received tithes of Abraham, and blessed him that had the promises. 7 And without all contradiction the less is blessed of the better. 8 And here men that die receive tithes; but there he receiveth them , of whom it is witnessed that he liveth. 9 And as I may so say, Levi also, who receiveth tithes, payed tithes in Abraham. 10 For he was yet in the loins of his father, when Melchisedec met him. 11 If therefore perfection were by the Levitical priesthood, (for under it the people received the law,) what further need was there that another priest should rise after the order of Melchisedec, and not be called after the order of Aaron? 12 For the priesthood being changed, there is made of necessity a change also of the law. 13 For he of whom these things are spoken pertaineth to another tribe, of which no man gave attendance at the altar. 14 For it is evident that our Lord sprang out of Juda; of which tribe Moses spake nothing concerning priesthood. 15 And it is yet far more evident: for that after the similitude of Melchisedec there ariseth another priest, 16 Who is made, not after the law of a carnal commandment, but after the power of an endless life. 17 For he testifieth, Thou art a priest for ever after the order of Melchisedec. 18 For there is verily a disannulling of the commandment going before for the weakness and unprofitableness thereof. 19 For the law made nothing perfect, but the bringing in of a better hope did ; by the which we draw nigh unto God. 20 And inasmuch as not without an oath he was made priest : 21 (For those priests were made without an oath; but this with an oath by him that said unto him, The Lord sware and will not repent, Thou art a priest for ever after the order of Melchisedec:) 22 By so much was Jesus made a surety of a better testament. 23 And they truly were many priests, because they were not suffered to continue by reason of death: 24 But this man , because he continueth ever, hath an unchangeable priesthood. 25 Wherefore he is able also to save them to the uttermost that come unto God by him, seeing he ever liveth to make intercession for them. 26 For such an high priest became us, who is holy, harmless, undefiled, separate from sinners, and made higher than the heavens; 27 Who needeth not daily, as those high priests, to offer up sacrifice, first for his own sins, and then for the people’s: for this he did once, when he offered up himself. 28 For the law maketh men high priests which have infirmity; but the word of the oath, which was since the law, maketh the Son, who is consecrated for evermore.
Krie e shtatëtë
1 Sepse kij Melhisedheku (qe) mbreti i Salimit, Prifti i Perndisë lartë, ai vate të piqej Avraamnë kur kthenej nga mundie e mbretëret, e e bekoi atë.
2 Nde ai Melhisedheku dha Avraami edhe të dhjetënë e gjithë punëravet. Ai herën’ e parë quhetë mbreti i së drejtësë, e pastaje mbreti i Salimit, që domethënë mbreti i paqit.
3 Pa baba, e pa Mëmë, e pa Gjeneallogji, pa pasurë nisëje ditet, e të sosurë të jetësë, tuke gjajturë me të bir’ e Perndisë, mbetetë Prift për gjithë jetë.
4 Ma vështroni sa qe i madhi kij, sa që i dha edhe të dhjetënë atij Patriarhu Avraam nga preja.
5 Ndashti ata nga të bijt’ e Leviut, që kanë marrë Priftërinë, kanë ordhini të marrënë të dhjetënë nga llaoi, sikundrë thotë nomi, domethënë nga vëllazërit’ e ture, ndonëse ata panë dalë nga mesi i Avraamit.
6 Ma ai që s’është nga ata që u rrëfenetë fjala, mori të dhjetënë nga Avraami, e bekoi atë që pat të taksuratë.
7 Ndashti pa ndonjë shubehé m’i vogëli nga m’i madhi merr bekimnë.
8 E këtu marrënë të dhjetënë njerëzitë e vdekurë; ma atje (merr) ai, që martirisetë se rron.
9 E (të thomi kështu) edhe ai Leviu që mbëjedh të dhjetënë, u dhekatis nde Avraami.
10 Sepse ai qe akoma ndë mes të Babait, kur i dolli atij përpara Melhisedheku.
11 Ndë qe adha të teliosuritë me anë të Priftërisë Leviut (sepse ndënë këtë mori nomnë Llaoi) çfarë hrie bëri pastaje, që të dil jashtë një tjetër Prift, sikundr’ është taksi i Melhisedhekut, e të mos qe thënë si taksi i Aaronit?
12 Sepse Priftëria kur vjen nga njeri mbë jetërinë, duhetë të ndërronetë edhe nomi.
13 Sepse ai që thuhenë këto punëra për të, mbahetë nga jetërë fili, që nga ajo s’pat punuarë ndonjë ndë thisiastir.
14 Sepse është pun’ e çfaqurë, që nga fili e Iudhësë leu Zoti inë, që mb’atë fili Moisiu nukë foli kurrë gjë për Priftëri.
15 E këjo kaqë më shumë është çfaqurë, sepse një jetër Prift del jashtë, që ka të shëmbëllierë me Melhisedheknë.
16 Ai u bë Prift jo sikundr’ është nomi i ritëvet e porsivet së kurmit, po për fuqi një jetet së paprishurë.
17 Sepse kështu e martirisi Perndia, tuke thënë: Ti je Prift për gjithë jetë sikundr’ është taksi i Melhisedhekut.
18 Ndashti porsi e parë kthenetë prapë, për smundëjë të saj e të pavëjierë.
19 Sepse ndonjë punë nukë pru ndë të teliosurë nomi, po pas atij hiri një shpëresë më e mirë, që me anë të saj afëronemi Perndisë.
20 E më shumë, (Prift) jo pa të përgjëruarë.
21 (Sepse të tjerëtë janë bërë Priftër pa të përgjëruarë, ma kij me të përgjëruarë, nga ai që i thot’ atij: U përgjërua Zoti, e nukë kthenetë prapë. Ti je Prift për jetë pas jetet, sikundr’ është taksi i Melhisedhekut.)
22 Kaqë më së mirë dhiathiqit u bë mesít Iisui.
23 E ata janë bërë shumë Priftër, sepse mortia nuk’ i lij të duroijnë shumë.
24 Ma kij sepse mbetetë jetet, e ka Priftërinë të paçkëputurë.
25 Andaj edhe mund gjithnjë të sosjë ata që afëronenë me anë të tij nde Perndia, tuke rruarë gjithënjë për të luturë për ta.
26 Sepse i tili duhej të ish ndë nevet Arhieref, Shënjt, i pafaj, i pazhierë, i çquarë nga fajëtorëtë, e i ngriturë më lart se Qielltë.
27 Ai nukë ka hri si ata Arhierejtë, që të bëjë kurban përdita më përpara për faje të tij, e pastaje për (faje) të llaoit; sepse këtë e bëri ai një herë, kur pru (kurban) vetëhen’ e tij.
28 Sepse nomi bëri Arhierej njerëz që kishnë smundëjë; ma fjala e së përgjëruarit që u bë pas nomit (bëri) bir të teliosurë ndë jetë pas jetet.