1 Therefore, my brethren dearly beloved and longed for, my joy and crown, so stand fast in the Lord, my dearly beloved. 2 I beseech Euodias, and beseech Syntyche, that they be of the same mind in the Lord. 3 And I intreat thee also, true yokefellow, help those women which laboured with me in the gospel, with Clement also, and with other my fellowlabourers, whose names are in the book of life. 4 Rejoice in the Lord alway: and again I say, Rejoice. 5 Let your moderation be known unto all men. The Lord is at hand. 6 Be careful for nothing; but in every thing by prayer and supplication with thanksgiving let your requests be made known unto God. 7 And the peace of God, which passeth all understanding, shall keep your hearts and minds through Christ Jesus. 8 Finally, brethren, whatsoever things are true, whatsoever things are honest, whatsoever things are just, whatsoever things are pure, whatsoever things are lovely, whatsoever things are of good report; if there be any virtue, and if there be any praise, think on these things. 9 Those things, which ye have both learned, and received, and heard, and seen in me, do: and the God of peace shall be with you.
10 But I rejoiced in the Lord greatly, that now at the last your care of me hath flourished again; wherein ye were also careful, but ye lacked opportunity. 11 Not that I speak in respect of want: for I have learned, in whatsoever state I am, therewith to be content. 12 I know both how to be abased, and I know how to abound: every where and in all things I am instructed both to be full and to be hungry, both to abound and to suffer need. 13 I can do all things through Christ which strengtheneth me. 14 Notwithstanding ye have well done, that ye did communicate with my affliction. 15 Now ye Philippians know also, that in the beginning of the gospel, when I departed from Macedonia, no church communicated with me as concerning giving and receiving, but ye only. 16 For even in Thessalonica ye sent once and again unto my necessity. 17 Not because I desire a gift: but I desire fruit that may abound to your account. 18 But I have all, and abound: I am full, having received of Epaphroditus the things which were sent from you, an odour of a sweet smell, a sacrifice acceptable, wellpleasing to God. 19 But my God shall supply all your need according to his riches in glory by Christ Jesus. 20 Now unto God and our Father be glory for ever and ever. Amen.
21 Salute every saint in Christ Jesus. The brethren which are with me greet you. 22 All the saints salute you, chiefly they that are of Caesar’s household. 23 The grace of our Lord Jesus Christ be with you all. Amen.
1 Përandaj, vëllezërit’ e mi të dashur edhe të mallëngjyerë, gëzimi edhe kurora ime, kështu qëndroni mbë Zotinë, o të dashurë.
2 I lutem Evodhisë, i lutem edhe Syntyqësë, kështu të keni ndër mënt mbë Zotinë.
3 Edhe të lutem edhe tyj, o shoku i thieshtë, ndihu atyreve, të cilat u munduanë bashkë me mua ndë ungjillt, edhe bashkë me Klimentin’ edhe me të tierëtë punëtorëtë shokët’ e mi, të cilëvet emëratë janë ndë vivli të jetësë.
4 Gëzohi përherë mbë Zotinë; përsëri do të them: Gëzohi.
5 Butësira juaj le të njihetë prej gjithë njerëzish.
6 Zoti ësht’ afërë. Mos kini kujdes as për ndonjë gjë; po kurdo le të njihenë kërkuarëjetë tuaja te Perëndia me të falurë ndersë nga të falurit’ e nga të luturitë.
7 Edhe paqtimi i Perëndisë që kapërxen çdo mëndëje, do të ruanjë zemëratë tuaja edhe mendimetë tuaj me anë të Jisu Krishtit.
8 Përandaj, o vëllezër, sa janë të vërteta, sa janë të hijeshime, sa janë të drejta, sa janë të qëruara, sa janë të dashura, sa janë me zë të mirë, ndë qoftë ndonjë punë e mirë, edhe ndë qoftë ndonjë lavdurim, mendoni këto.
9 Edhe gjith’ ato që nxutë, edhe muartë, edhe dëgjuatë, edhe patë tek unë, këto punoni; edhe Perëndia i paqtimit do të jetë bashkë me ju.
10 Edhe u gëzuashë me të madhet mbë Zotinë, se ndashti përsëri dëftyetë të lulëzuarë kujdesinë që keni për mua; edhe për atë kishitë kujdes, po s’kishitë nge.
11 Jo se them këtë nga të mbeturitë; sepse unë jam mësuarë të kem paq, ato që kam.
12 Di të përunjem, di edhe të tepronj; gjithëkudo e mbë të gjitha jam mësuarë, edhe të nginjem edhe të kem uri, edhe të më tepronjën’ edhe të më shterënë.
13 Të gjitha munt t’i bënj me anë ati [Krishtit] që më ep fuqi.
14 Po bëtë mirë që m’u bëtë shokë ndë shtrëngim tim.
15 Edhe ju e dini, o Filippianë, se kur u zu fill ungjilli, kur dolla nga Maqedhonia, asndonjë qishë nukë m’u bë shoqe për dhënëje e për marrje, veç ju vetëmë;
16 Sepse edhe ndë Thessalonikë një herë edhe dy herë më dërguatë për nevojënë t’iue.
17 Jo se kërkonj të dhënëtë; po kërkonj pemënë që është shumuarë për llogari tuaj.
18 Po i kam të gjitha, edhe më tepronjënë; jam mbushurë, se prita prej Epafrodhitit ato që më kishitë dërguarë ju, erë të mirë, kurban të priturë, të pëlqyerë te Perëndia.
19 Edhe Perëndia im ka për të mbushurë gjithë nevojënë tuaj pas pasëjesë ti ndë lavdi, me anë të Jisu Krishtit.
20 Edhe mbë Perëndinë edhe Atinë tënë qoftë lavdi ndë jetët të jetëvet. Amin.
21 Falni me shëndet çdo shënjti mbë Jisu Krishtinë. U falenë me shëndet vëllezëritë që janë bashkë me mua.
22 U falenë juve me shëndet gjithë shënjtorëtë, po më fort ata që janë nga shtëpia e Qesarit.
23 Hiri i Zotit tënë Jisu Krishtit qoftë bashkë me ju gjithë ju. Amin.