1 If there be therefore any consolation in Christ, if any comfort of love, if any fellowship of the Spirit, if any bowels and mercies, 2 Fulfil ye my joy, that ye be likeminded, having the same love, being of one accord, of one mind. 3 Let nothing be done through strife or vainglory; but in lowliness of mind let each esteem other better than themselves. 4 Look not every man on his own things, but every man also on the things of others. 5 Let this mind be in you, which was also in Christ Jesus: 6 Who, being in the form of God, thought it not robbery to be equal with God: 7 But made himself of no reputation, and took upon him the form of a servant, and was made in the likeness of men: 8 And being found in fashion as a man, he humbled himself, and became obedient unto death, even the death of the cross. 9 Wherefore God also hath highly exalted him, and given him a name which is above every name: 10 That at the name of Jesus every knee should bow, of things in heaven, and things in earth, and things under the earth; 11 And that every tongue should confess that Jesus Christ is Lord, to the glory of God the Father.
12 Wherefore, my beloved, as ye have always obeyed, not as in my presence only, but now much more in my absence, work out your own salvation with fear and trembling. 13 For it is God which worketh in you both to will and to do of his good pleasure. 14 Do all things without murmurings and disputings: 15 That ye may be blameless and harmless, the sons of God, without rebuke, in the midst of a crooked and perverse nation, among whom ye shine as lights in the world; 16 Holding forth the word of life; that I may rejoice in the day of Christ, that I have not run in vain, neither laboured in vain. 17 Yea, and if I be offered upon the sacrifice and service of your faith, I joy, and rejoice with you all. 18 For the same cause also do ye joy, and rejoice with me.
19 But I trust in the Lord Jesus to send Timotheus shortly unto you, that I also may be of good comfort, when I know your state. 20 For I have no man likeminded, who will naturally care for your state. 21 For all seek their own, not the things which are Jesus Christ’s. 22 But ye know the proof of him, that, as a son with the father, he hath served with me in the gospel. 23 Him therefore I hope to send presently, so soon as I shall see how it will go with me. 24 But I trust in the Lord that I also myself shall come shortly. 25 Yet I supposed it necessary to send to you Epaphroditus, my brother, and companion in labour, and fellowsoldier, but your messenger, and he that ministered to my wants. 26 For he longed after you all, and was full of heaviness, because that ye had heard that he had been sick. 27 For indeed he was sick nigh unto death: but God had mercy on him; and not on him only, but on me also, lest I should have sorrow upon sorrow. 28 I sent him therefore the more carefully, that, when ye see him again, ye may rejoice, and that I may be the less sorrowful. 29 Receive him therefore in the Lord with all gladness; and hold such in reputation: 30 Because for the work of Christ he was nigh unto death, not regarding his life, to supply your lack of service toward me.
1 Ndë qoftë pra ndonjë ngushullim mbë Krishtinë, ndë qoftë ndonjë fial’ e butë dashurie, ndë qoftë ndonjë shoqëri Fryme, ndë qofshinë zemëra të dhëmbura e përdëllime,
2 Më mbushni me gëzim, që të jeni me një mëndëje, tuke pasurë një dashuri, bashkë me një një shpirt e me një mëndëje.
3 Mos punoni gjë me cmir a prej mëndëje të kotë, po me mëndëje të unjëtë, tuke kujtuarë njëri tiatrinë se është më i lartë se vetëhen’ e ti.
4 Le të mos vërë re gjithësecili prej jush për të tiatë, po gjithësecili edhe për të tierëtë.
5 Edhe le të jetë mbë ju ajo mëndëje që ishte edhe mbë Jisu Krishtinë;
6 I cili, tuke qënë ndë formët të Perëndisë, nuk’ e kujtoj për rrëmbim që të jetë si një një me Perëndinë;
7 Po smbrazi vetëhen’ e ti, edhe mori formë shërbëtori, e u bë posi njerëzitë mbë të përgjajturë;
8 Edhe u gjënt posi njeri ndë fytyrë, unji vetëhen’ e ti, e u bë i dëgjuarshim gjer mbë vdekëje, edhe vdekëje kryqi.
9 Përandaj edhe Perëndia e lartoj tepërë, edhe i fali emërë, që është përmbi çdo emërë;
10 Që të unjetë mbë emërit të Jisujt çdo gju atyreve që janë nsë qiell e mbi dhet e ndënë dhet,
11 Edhe çdo gjjuhë të rrëfenjë se Jisu Krishti është Zot, ndë lavdi të Perëndisë Atit.
12 Përandaj, o të dashurit’e mi, sikundrë keni dëgjuarë përherë, jo vetëmë po sikur jeni vetëmë kur jeni ndër sy të mi, po ndashti shumë më tepërë që nukë jam ndër sy tuaj , punoni për shpëtimin’ e vetëhesë tuaj me frikë e me të dridhurë;
13 Sepse Perëndia është ay që vepëron ndër ju edhe të dashurit’ edhe të vepëruarëtë, pas të pëlqyerit ti .
14 Bëni të gjitha pa murmuri e pa mendime të dobëta,
15 Që të delni faqebardhë e të tërë, bij Perëndie pa palavi ndë mest këti kombi dredharak e të shtrembëtë, ndërmest atyreve ndriçoni posi dritatë ndë botët,
16 Tuke mbajturë fialën’ e jetësë, për të mburruritë tim ndë ditë të Krishtit, sepse nukë brodha kot, as nuk’ u munduashë kot.
17 Po edhe ndë qoftë se derth gjakunë ndë kurban e ndë shërbesë të besësë tuaj, gëzonem e gasmonem bashkë me gjithë ju;
18 Kështu edhe ju gëzohi e gasmohi bashkë me mua.
19 Edhe shpërenj mbë Zotinë Jisu, t’u dërgonj juve për së shpejti Timothenë, që të më gëzonetë shpirti, kur të marr vesh për punërat tuaja.
20 Sepse s’kam ndonjë tiatërë me një shpirt, që të ketë kujdes me zemërë të këthiellëtë për punëratë tuaja.
21 Sepse të gjithë kërkonjënë për punërat e tyre, e jo për të Jisu Krishtit.
22 Edhe e dini provimin’ e ati, se punoj bashkë me mua ndë ungjillt posi biri me t’anë.
23 Shpërenj pra t’u dërgonj juve këtë shpejt, si të shoh qysh venë punërat’ e mia.
24 Edhe kam shpëresë mbë Zotinë se edhe unë vetë do të vinj për së shpejti.
25 Po umenduashë se ësht’ e nevojëshime t’u dërgonj juve Epafrodhitinë, vëllanë edhe punëtorinë edhe ushtëtorinë shokënë tim, që u dërgua nga ju, edhe më shërbeu ndë nevojët;
26 Sepse kishte mallë për ju të gjithë, edhe i vinte keq, sepse dëgjuatë se ishte sëmurë.
27 Edhe vërtet qe sëmurë afërë për vdekëje; po Perendia e përdëlleu; edhe jo vetëm’ atë, po edhe mua, që të mos kem hidhërim mbi hidhërim.
28 Përandaj ua dërgova atë juve me nxitim, që të gëzohi, kur ta shihni përsëri, edhe unë të kem më pak hidhërim.
29 Priteni pra atë mbë Zotinë me gjithë gëzim, edhe të tillëtë t’i keni për nderë;
30 Sepse për punën’ e Krishtit u afrua gjer mbë vdekëje, edhe rrezikoi jetën’ e ti, që të mbushnjë të mbeturat’ e shërbesësë tuaj tek unë.