1 I am the true vine, and my Father is the husbandman. 2 Every branch in me that beareth not fruit he taketh away: and every branch that beareth fruit, he purgeth it, that it may bring forth more fruit. 3 Now ye are clean through the word which I have spoken unto you. 4 Abide in me, and I in you. As the branch cannot bear fruit of itself, except it abide in the vine; no more can ye, except ye abide in me. 5 I am the vine, ye are the branches: He that abideth in me, and I in him, the same bringeth forth much fruit: for without me ye can do nothing. 6 If a man abide not in me, he is cast forth as a branch, and is withered; and men gather them, and cast them into the fire, and they are burned. 7 If ye abide in me, and my words abide in you, ye shall ask what ye will, and it shall be done unto you. 8 Herein is my Father glorified, that ye bear much fruit; so shall ye be my disciples. 9 As the Father hath loved me, so have I loved you: continue ye in my love. 10 If ye keep my commandments, ye shall abide in my love; even as I have kept my Father’s commandments, and abide in his love. 11 These things have I spoken unto you, that my joy might remain in you, and that your joy might be full. 12 This is my commandment, That ye love one another, as I have loved you. 13 Greater love hath no man than this, that a man lay down his life for his friends. 14 Ye are my friends, if ye do whatsoever I command you. 15 Henceforth I call you not servants; for the servant knoweth not what his lord doeth: but I have called you friends; for all things that I have heard of my Father I have made known unto you. 16 Ye have not chosen me, but I have chosen you, and ordained you, that ye should go and bring forth fruit, and that your fruit should remain: that whatsoever ye shall ask of the Father in my name, he may give it you. 17 These things I command you, that ye love one another. 18 If the world hate you, ye know that it hated me before it hated you. 19 If ye were of the world, the world would love his own: but because ye are not of the world, but I have chosen you out of the world, therefore the world hateth you. 20 Remember the word that I said unto you, The servant is not greater than his lord. If they have persecuted me, they will also persecute you; if they have kept my saying, they will keep yours also. 21 But all these things will they do unto you for my name’s sake, because they know not him that sent me. 22 If I had not come and spoken unto them, they had not had sin: but now they have no cloke for their sin. 23 He that hateth me hateth my Father also. 24 If I had not done among them the works which none other man did, they had not had sin: but now have they both seen and hated both me and my Father. 25 But this cometh to pass , that the word might be fulfilled that is written in their law, They hated me without a cause. 26 But when the Comforter is come, whom I will send unto you from the Father, even the Spirit of truth, which proceedeth from the Father, he shall testify of me: 27 And ye also shall bear witness, because ye have been with me from the beginning.
1 “Unë jam vështi i vërtetë, edhe im Atë është bujku.
2 Çdo hardhi që nukë bie pemë tek unë, e këput; edhe çdo që bie pemë, e qëron, që të bierë më tepërë pemë.
3 Ndashti ju jeni të qëruarë, për atë fialë që u kam folurë juve.
4 Mbetni tek unë, edhe unë te ju. Sikundrë hardhia s’munt të bënjë pemë prej vetiu, ndë qoftë se nuk mbet ndë vështë, kështu as ju, ndë mos mbeçi tek unë.
5 Unë jam vështi, ju jeni hardhitë; ay që mbet tek unë, edhe unë tek ay, kyj bën pemë shumë; sepse pa mua s’munt të bëni asgjë.
6 Ndë mos mbetë ndonjë tek unë, hidhetë jashtë posi hardhia, edhe thahetë; pastaj i mbëledhën’ e i hedhënë ndë ziarr, edhe digjenë.
7 Ndë mbeçi tek unë, edhe fialët’ e mia ndë mbeçinë te ju, do të lypni ç’të doni, edhe do t’u bënenë juve.
8 Im Atë ndë këtë lavdonetë, që të bini shumë pemë; edhe kështu do të jeni nxënësit’ e mi.
9 Sikundrë më deshi Ati, edhe un’ u desha juve; mbetni ndë dashuri time.
10 Ndë ruajçi porosit’ e mia, do të mbesni ndë dashuri time; sikundrë unë ruajta porosit e tim Eti, edhe mbeç ndë dashuri t’ati.
11 U fola juve këto, që të mbesë gëzimi im mbë ju, edhe gëzimi juaj të jetë plot.
12 Këjo është porosia ime: të doni njëri tiatrinë, sikundrë un’ u desha juve.
13 Asndonjë s’ka dashuri më të madhe se këtë, që të vërë ndonjë jetën’ e ti për miqt’ e ti.
14 Ju jeni miqt’ e mi, ndë qoftë se bëni gjithë sa u porosis juve.
15 Nuk’ u them juve më shërbëtorë, sepse shërbëtori nukë di se ç’bën i zoti; po u thashë juve miq, sepse u dëfteva juve gjithë sa dëgjova prej tim Eti.
16 Ju nukë më keni sgjedhurë mua, po un’ u kam sgjedhurë juve, edhe u urdhërova juve që të shkoni e të bëni pemë, edhe pema juaj të mbesë; që t’u apë juve ç‘t’i lypni Atit mb’ emërit tim.
17 Këto u porosis juve, të doni njëri tiatrinë.
18 Ndë u ka mëri juve bota, dineni se më kish mëri mua përpara jush.
19 Ndë ishitë prej botësë, bota do të donte të sajnë; po sepse nukë jeni nga bota, po un’ u sgjodha juve nga bota, përandaj bota u ka mëri juve.
20 Mbani mënt fialënë që u thashë unë juve: Nuk’ është shërbëtori më i math se i zoti. Ndë qoftë se ndoqnë mua, do t’u ndiekënë edhe juve; ndë ruajtnë fialënë time, do të ruanjën’ edhe tuajënë.
21 Po të gjitha këto do t’ua bënjënë juve për emërinë tim, sepse nukë dinë atë që më dërgoj.
22 Të mos kishnjam ardhurë, e të mos u kishnjam folur’ atyre, nukë do të kishinë faj; po ndashti nukë kanë shkak për fajin’ e tyre.
23 Ay që më ka mëri mua, i ka mëri edhe tim eti.
24 Të mos kishnjam bërë ndër ata ato punë që s’i ka bërë asndonjë tiatërë, nukë do të kishinë faj; po ndashti edhe panë, edhe më patnë mëri edhe mua edhe tim Atë.
25 Po këjo u bë, që të mbushetë fiala që është shkruarë ndë nomt’ t’atyreve: “Se më patnë mëri pa ndonjë farë pune”.
26 Po kur të vinjë Ngushullimtari, që do t’ua dërgonj unë juve prej Atit, Fryma e së vërtetësë, që del nga Ati, ay do të martirisnjë për mua.
27 Po edhe ju martirisni, sepse që përpara herësë jeni bashkë me mua.”