1 This know also, that in the last days perilous times shall come. 2 For men shall be lovers of their own selves, covetous, boasters, proud, blasphemers, disobedient to parents, unthankful, unholy, 3 Without natural affection, trucebreakers, false accusers, incontinent, fierce, despisers of those that are good, 4 Traitors, heady, highminded, lovers of pleasures more than lovers of God; 5 Having a form of godliness, but denying the power thereof: from such turn away. 6 For of this sort are they which creep into houses, and lead captive silly women laden with sins, led away with divers lusts, 7 Ever learning, and never able to come to the knowledge of the truth. 8 Now as Jannes and Jambres withstood Moses, so do these also resist the truth: men of corrupt minds, reprobate concerning the faith. 9 But they shall proceed no further: for their folly shall be manifest unto all men , as theirs also was. 10 But thou hast fully known my doctrine, manner of life, purpose, faith, longsuffering, charity, patience, 11 Persecutions, afflictions, which came unto me at Antioch, at Iconium, at Lystra; what persecutions I endured: but out of them all the Lord delivered me. 12 Yea, and all that will live godly in Christ Jesus shall suffer persecution. 13 But evil men and seducers shall wax worse and worse, deceiving, and being deceived. 14 But continue thou in the things which thou hast learned and hast been assured of, knowing of whom thou hast learned them ; 15 And that from a child thou hast known the holy scriptures, which are able to make thee wise unto salvation through faith which is in Christ Jesus. 16 All scripture is given by inspiration of God, and is profitable for doctrine, for reproof, for correction, for instruction in righteousness: 17 That the man of God may be perfect, throughly furnished unto all good works.
1 Edhe die këtë, se mbë dit të pastajme kanë për t’ ardhurë kohëra të këqia;
2 Sepse atëhere njerëzitë do të jenë miqt’ e vetëhesë tyre, miqt’ e argjëndit, krye-lartë, madhështorë, vllasfimiarë, të pabindurë mbë përint, të panjurë të mirëve, të paudhë,
3 Të padhëmurë, të papaqtuarshim, kallëzimtarë, të pambajturë, të egërë, të padashurë të mirënë,
4 Trathtorë, gojë-sbrazëtë, të fryejturë, miqt’ e kënaqëjevet më shumë se miqt e Perëndisë,
5 Të cilëtë kanë të parët’ e besësë mirë, po mohonjënë fuqin’ e asaj; largonu edhe nga këta.
6 Sepse nga këta janë ata që hynjënë ndëpër shtëpiat, edhe skllavosënë gratë që janë ngarkuarë me faje, e hiqenë prej çdo farë dëshërimesh.
7 Të cilatë kurdo mësonenë, e kurrë s’munt të vinë ndë të njohurit të së vërtetësë.
8 Sikundrë edhe Janniu e Jambriu i dualnë kundrë Mojsiut, kështu edhe këta i dalënë kundrë së vërtetësë, njerës të prishurë nga mëndëja, të paprovuarshim ndë besët.
9 Po s’kanë për të shkuarë mbarë më tepërë; sepse marrësia e atyreve do të çfaqetë mbë të gjithë, sikundrë u çfaq edhe e atyreve.
10 Po ti i re prapa mësimit tim, së shkuarësë jetësë, së paravënësë, besësë, zemrësë gjërë, dashurisë, durimit,
11 Të ndiekuravet, pësimevet, sa më gjajtnë ndë Antioqi, ndë Ikoni, ndë Lystra; çfarë të ndiekurash hoqa? Edhe Zoti më shpëtoj nga të gjitha.
12 Po edhe gjithë sa duanë të rronjënë me besë të mirë te Jisu Krishti do të ndiqenë.
13 Po njerëzit’ e liq e gënjeshtarë do të venë mbarë mbë më të ligënë, e do të gënjenën’ e do të gënjenenë.
14 Po ti qëndro mb’ato që nxure e u zure besë, tuke diturë prej cilit i ke nxënë;
15 Edhe se i di shkronjat’ e shënjtëruara që nga foshnjëria, ato që munt të bënjënë të diturë për shpëtim me anë të besësë që është mbë Jisu Krishtinë.
16 Gjithë shkronja është frymë nga Perëndia, edhe e dobishëme për mësim, për qërtim, për të ndrequrë, për mësim që është me drejtëri;
17 Që të jetë i tërë njeriu i Perëndisë, bërë gati për çdo farë pune të mirë.