1 And it shall come to pass, when all these things are come upon thee, the blessing and the curse, which I have set before thee, and thou shalt call them to mind among all the nations, whither the LORD thy God hath driven thee, 2 And shalt return unto the LORD thy God, and shalt obey his voice according to all that I command thee this day, thou and thy children, with all thine heart, and with all thy soul; 3 That then the LORD thy God will turn thy captivity, and have compassion upon thee, and will return and gather thee from all the nations, whither the LORD thy God hath scattered thee. 4 If any of thine be driven out unto the outmost parts of heaven, from thence will the LORD thy God gather thee, and from thence will he fetch thee: 5 And the LORD thy God will bring thee into the land which thy fathers possessed, and thou shalt possess it; and he will do thee good, and multiply thee above thy fathers. 6 And the LORD thy God will circumcise thine heart, and the heart of thy seed, to love the LORD thy God with all thine heart, and with all thy soul, that thou mayest live. 7 And the LORD thy God will put all these curses upon thine enemies, and on them that hate thee, which persecuted thee. 8 And thou shalt return and obey the voice of the LORD, and do all his commandments which I command thee this day. 9 And the LORD thy God will make thee plenteous in every work of thine hand, in the fruit of thy body, and in the fruit of thy cattle, and in the fruit of thy land, for good: for the LORD will again rejoice over thee for good, as he rejoiced over thy fathers: 10 If thou shalt hearken unto the voice of the LORD thy God, to keep his commandments and his statutes which are written in this book of the law, and if thou turn unto the LORD thy God with all thine heart, and with all thy soul.
11 ¶ For this commandment which I command thee this day, it is not hidden from thee, neither is it far off. 12 It is not in heaven, that thou shouldest say, Who shall go up for us to heaven, and bring it unto us, that we may hear it, and do it? 13 Neither is it beyond the sea, that thou shouldest say, Who shall go over the sea for us, and bring it unto us, that we may hear it, and do it? 14 But the word is very nigh unto thee, in thy mouth, and in thy heart, that thou mayest do it.
15 ¶ See, I have set before thee this day life and good, and death and evil; 16 In that I command thee this day to love the LORD thy God, to walk in his ways, and to keep his commandments and his statutes and his judgments, that thou mayest live and multiply: and the LORD thy God shall bless thee in the land whither thou goest to possess it. 17 But if thine heart turn away, so that thou wilt not hear, but shalt be drawn away, and worship other gods, and serve them; 18 I denounce unto you this day, that ye shall surely perish, and that ye shall not prolong your days upon the land, whither thou passest over Jordan to go to possess it. 19 I call heaven and earth to record this day against you, that I have set before you life and death, blessing and cursing: therefore choose life, that both thou and thy seed may live: 20 That thou mayest love the LORD thy God, and that thou mayest obey his voice, and that thou mayest cleave unto him: for he is thy life, and the length of thy days: that thou mayest dwell in the land which the LORD sware unto thy fathers, to Abraham, to Isaac, and to Jacob, to give them.
1 Edhe kur të vinjënë mbi ty të gjitha këto kafsha, bekimi edhe mallëkimi që vura përpara teje, edhe t’i kujtojsh ndë zëmërët tënde ndë mest të gjithë kombavet, kudo që të të përndanjë Zoti Perëndia yt,
2 edhe të kthenesh te Zoti Perëndia yt, edhe t’i dëgjojsh zën’ atij, pas gjith’ atyreve që t’urdhëronj unë sot, ti, edhe bijt’ e tu, me gjithë zëmërënë tënde, e me gjithë shpirtinë tënt, 3 atëherë Zoti Perëndia yt do të të bierë prap nga robëria, edhe do të të përdëllenjë, edhe përsëri do të të përmbëledhë nga gjithë kombatë atie tek të përndau Zoti Perëndia yt; 4 edhe ndë qoftë të përndarëtë t’at mb’ anë të fundit qiellit, andej do të të përmbëledhë Zoti Perëndia yt, edhe andej do të të marrë; 5 edhe Zoti Perëndia yt do të të futnjë nd’ atë dhe që trashëguan’ atërit’ e tu, edhe do t’e trashëgojsh, edhe do të të bënjë mirë, e do të të shumonjë më tepërë se atërit’ e tu.
6 Edhe Zoti Perëndia yt do të rrethpresë zëmërënë tënde, edhe zëmërën’ e farësë s’ate, që të duash Zonë Perëndinë tënt me gjithë zëmrënë tënde, e me gjithë shpirtinë tënt, që të rrojsh.
7 Edhe Zoti Perëndia yt do të siellë gjithë këta mallëkime mbi arëmiqt e tu, edhe mbi ata që të mërzitnjënë ty, të cilëtë do të të ndiekënë. 8 Edhe ti do të kthenesh, e do t’i dëgjojsh zënë Zotit, edhe do të bëjsh gjithë porosit’ e atij, që po të urdhëronj unë sot.
9 Edhe Zoti Perëndia yt do të shumonjë gjithë punët’ e duaret tua, e pemën’ e barkut tënt, e pemën’ e bagëtivet tua, e drithin’ e dheut tënt, për të mirë, sepse Zoti do të gëzonetë përsëri për të mirënë tënde, sikundrë u gëzua edhe për atërit e tu;
10 ndë i dëgjofsh zënë Zotit Perëndisë tënt, që të ruajsh porosit’ e atij, e urdhërimet’ e atij, që janë shkruarë ndë vivlit të këtij nomi, ndë u kthefsh te Zoti Perëndia yt me gjithë zëmërënë tënde, e me gjithë shpirtinë tënt.
11 Sepse këjo porosi që po të porosit unë sot, nuk’ është shum’ e rëndë për ty, as e gjatë. 12 Nuk’ është ndë qiell, që të thuash: Kush do të hipënjë për ne ndë qiell, e të na e bierë, që t’e dëgjojmë, e t’e bëjmë? 13 As nuk’ është përtej detit, që të thuash: Kush do të kapërcenjë detinë për ne, e të na e bierë, që ta dëgjojmë, e ta bëjmë?
14 Po fjala është shum’ afërë teje, mun ndë golët tënde, e mun ndë zëmërët tënde, që ta bëjsh.
15 Na unë tek vura përpara teje sot jetënë edhe të mirënë, edhe mortienë edhe të keqenë.
16 Sepse unë po t’urdhëronj sot të duash Zonë Perëndinë tënt, të ecënjç ndër udhët t’atij, edhe të ruajsh porosit’ e atij, e urdhërimet’ e atij, e gjyqet’ e atij, që të rrojsh, e të shumonesh: edhe që të të bekonjë Zoti Perëndia yt ndë dhet që hyn, për të trashëguar’ atë. 17 Po ndë u ktheftë zëmëra jote, e të mos bindesh, po të humbaç udhënë, edhe t’u falesh perëndirave të tierë, e t’i luç, 18 unë po u ap juve zë sot, se do të shuhi fare, nukë do të shkoni dit të gjata mb’ atë dhe, që po kapërceni Jordhaninë, të hyni atie, për të trashëguar’ atë.
19 Thërras deshmitarë sot qiellin’ edhe dhenë, se vura përpara jush jetën’ edhe mortienë, bekimnë edhe mallëkimnë, përandaj sgjithni jetënë, që të rroni, ti edhe fara jote; 20 që të duash Zonë Perëndinë tënt, që të dëgjojsh zën’ e atij, edhe të jesh varë te ay, sepse këjo është jeta jote, edhe të gjatët’ e ditvet tua, që të rrish mb’ atë dhe që u u përbetua Zoti atëret tu, Avraamit, e Isaakut, e Jakovit, t’ua apë atyre.