1 לְדָוִ֡ד אֵלֶ֥יךָ יְ֝הוָ֗ה נַפְשִׁ֥י אֶשָּֽׂא׃ 2 אֱֽלֹהַ֗י בְּךָ֣ בָ֭טַחְתִּי אַל־אֵב֑וֹשָׁה אַל־יַֽעַלְצ֖וּ אֹיְבַ֣י לִֽי׃ 3 גַּ֣ם כָּל־ק֭וֶֹיךָ לֹ֣א יֵבֹ֑שׁוּ יֵ֝בֹ֗שׁוּ הַבּוֹגְדִ֥ים רֵיקָֽם׃ 4 דְּרָכֶ֣יךָ יְ֭הוָה הוֹדִיעֵ֑נִי אֹ֖רְחוֹתֶ֣יךָ לַמְּדֵֽנִי׃ 5 הַדְרִ֘יכֵ֤נִי בַאֲמִתֶּ֨ךָ ׀ וְֽלַמְּדֵ֗נִי כִּֽי־אַ֭תָּה אֱלֹהֵ֣י יִשְׁעִ֑י אוֹתְךָ֥ קִ֝וִּ֗יתִי כָּל־הַיּֽוֹם׃ 6 זְכֹר־רַחֲמֶ֣יךָ יְ֭הוָה וַחֲסָדֶ֑יךָ כִּ֖י מֵעוֹלָ֣ם הֵֽמָּה׃ 7 חַטֹּ֤אות נְעוּרַ֨י ׀ וּפְשָׁעַ֗י אַל־תִּ֫זְכֹּ֥ר כְּחַסְדְּךָ֥ זְכָר־לִי־אַ֑תָּה לְמַ֖עַן טוּבְךָ֣ יְהוָֽה׃ 8 טוֹב־וְיָשָׁ֥ר יְהוָ֑ה עַל־כֵּ֤ן יוֹרֶ֖ה חַטָּאִ֣ים בַּדָּֽרֶךְ׃ 9 יַדְרֵ֣ךְ עֲ֭נָוִים בַּמִּשְׁפָּ֑ט וִֽילַמֵּ֖ד עֲנָוִ֣ים דַּרְכּֽוֹ׃ 10 כָּל־אָרְח֣וֹת יְ֭הוָה חֶ֣סֶד וֶאֱמֶ֑ת לְנֹצְרֵ֥י בְ֝רִית֗וֹ וְעֵדֹתָֽיו׃ 11 לְמַֽעַן־שִׁמְךָ֥ יְהוָ֑ה וְֽסָלַחְתָּ֥ לַ֝עֲוֺנִ֗י כִּ֣י רַב־הֽוּא׃ 12 מִי־זֶ֣ה הָ֭אִישׁ יְרֵ֣א יְהוָ֑ה י֝וֹרֶ֗נּוּ בְּדֶ֣רֶךְ יִבְחָֽר׃ 13 נַ֭פְשׁוֹ בְּט֣וֹב תָּלִ֑ין וְ֝זַרְע֗וֹ יִ֣ירַשׁ אָֽרֶץ׃ 14 ס֣וֹד יְ֭הוָה לִירֵאָ֑יו וּ֝בְרִית֗וֹ לְהוֹדִיעָֽם׃ 15 עֵינַ֣י תָּ֭מִיד אֶל־יְהוָ֑ה כִּ֤י הֽוּא־יוֹצִ֖יא מֵרֶ֣שֶׁת רַגְלָֽי׃ 16 פְּנֵה־אֵלַ֥י וְחָנֵּ֑נִי כִּֽי־יָחִ֖יד וְעָנִ֣י אָֽנִי׃ 17 צָר֣וֹת לְבָבִ֣י הִרְחִ֑יבוּ מִ֝מְּצֽוּקוֹתַ֗י הוֹצִיאֵֽנִי׃ 18 רְאֵ֣ה עָ֭נְיִי וַעֲמָלִ֑י וְ֝שָׂ֗א לְכָל־חַטֹּאותָֽי׃ 19 רְאֵֽה־אוֹיְבַ֥י כִּי־רָ֑בּוּ וְשִׂנְאַ֖ת חָמָ֣ס שְׂנֵאֽוּנִי׃ 20 שָׁמְרָ֣ה נַ֭פְשִׁי וְהַצִּילֵ֑נִי אַל־אֵ֝ב֗וֹשׁ כִּֽי־חָסִ֥יתִי בָֽךְ׃ 21 תֹּם־וָיֹ֥שֶׁר יִצְּר֑וּנִי כִּ֝֗י קִוִּיתִֽיךָ׃ 22 פְּדֵ֣ה אֱ֭לֹהִים אֶת־יִשְׂרָאֵ֑ל מִ֝כֹּ֗ל צָֽרוֹתָיו׃
Psallm’ e Dhavidhit.
1 Te ti, o Zot, vara shpirtinë t’im.
2 O Perëndia im, mbë ty shpëreva: mos u turpërofsha, as mos qeshçinë me mua arëmiqt e mi.
3 Sepse gjith’ ata që presënë ty, nukë do të turpëronenë; u turpërofshinë ata që punonjënë pa udhë mbë të kotë.
4 Dëfte-më udhët’ e tua, o Zot, edhe mëso-më rugat’ e tua.
5 Hiq-më udhënë ndë të vërtetënë tënde, edhe mëso-më, se ti je Perëndia Shpëtimtari im, edhe të prita gjithë ditënë.
6 Kujto përdëllimet’ e tu, o Zot, edhe misheriret’ e tu, se janë që jetet.
7 Mos kujto fajet’ e dialërisë s’ime, edhe marrëzit’ e mia; pas përdëllimit tënt kujto-më ti, o Zot, nga e mira jote.
8 Zoti ësht’ i mirë edhe i drejtë, përandaj do t’u mësonjë udhënë fajtorëvet.
9 Do t’u heqë udhënë të butëvet ndë gjyq, edhe do t’u mësonjë udhën’ e ti të butëvet.
10 Gjith’ udhët’ e Zotit janë përdëllim e të vërtetë mb’ata që ruanjënë dhiatën’ e ati edhe martyrit’ e ati.
11 Për punë të emërit tënt, o Zot, ndëje fajnë t’im, sepse ësht’ i math.
12 Cili ësht’ ay njieri që ka frikë Zotit? Ati do t’i dëftenjë udhënë, që duhetë të cgjedhë.
13 Shpirt’ i ati do të rrijë ndë të mira, edhe fara e ati do të trashëgonjë dhenë.
14 Të fshehurit’ e Zotit ësht’ e atyreve që i kanë frikë, edhe dhiata e ti do të dëftenetë ndek ata.
15 Syt’ e mi janë kurdo te Zoti, se ai do të nxierrë këmbët’ e mia nga kurthi.
16 Shtierë sytë mbi mua, edhe përdëllyemë, sepse jam i vetëmë edhe dorë-hollë.
17 Shtrëngimet’ e zëmrësë s’ime u shumuanë: nxir-më prej nevojavet mia.
18 Shih shtrëngimnë t’im edhe mundimnë t’im, edhe fal gjithë fajet’ e mi.
19 Shih arëmiqt’ e mi, se u shumuanë, edhe më muarnë mëri pa udhë.
20 Ruaj shpirtinë t’im, edhe shpëto-më, mos u turpërofsha, se shpëreva mbë ty.
21 Të pa-keqtë edhe të drejtëtë le të më ruanjënë, se prita ty, o Zot.
22 Shpërble Israillë, o Perëndi, prej gjithë shtrëngimevet ati.